*Trauma*
Ik heb zelf ooit eens iets meegemaakt in Stockholm, Zweden in de metro.. Die deuren daar vielen altijd na een piep keihard dicht met een klap.. En gingen niet meer open als er iets tussen zat.
Een oudere man zat met de hele lengte van zijn jas tussen de deur. De metro begint te rijden (gaat meteen erg snel), de man moest meerennen, zijn dood tegemoet. Hij is te pletter geslagen tegen de ijzeren afscheiding, waar de metro echt onder de grond verdwijnt.. De helft van de man lag onder de metro, de andere helft op het perron nog. Ik wil niet weten wat hij heeft moeten doorstaan, zijn dood tegemoet rennende..
Er was aan de noodrem getrokken toen iemand hem had opgemerkt, helaas te laat.. De metro staat namelijk niet in een ruk stil, maar remt af.. Sja.. er was niet erg veel snelheid nodig om hem te pletten en te verscheuren tegen het ijzer. Een VRESELIJKE ervaring.
Van de NS heb ik ooit een bedankbrief en een bos bloemen gekregen omdat ik tegen een man ben uitgeflipt die een conducteur te lijf ging met een fiets (ín de trein). Ik heb niks bijzonders gedaan, alleen gegild als een mager varken dat ie op moest houden en weg moest gaan. Tot ieders grote verbazing keek ie me aan als een botsauto en koos eieren voor zijn geld? Ik was 18 en maakte echt niet zo'n verpletterende indruk dacht ik toch? Maar goed.. dat was wel netjes van de NS..