Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-04-01 13:32

Geplaatst: 11-04-01 13:32

Ja die angst heb ik nog steeds, ik heb echt een hele erge relatie gehad met alles erbij wat je kan bedenken; dreigementen, lichamelijke en psychische mishandeling, schelden, stalken etc. Die angst is het allerergste. Ik weet niet of ik ooit weer iemand helemaal vertrouw.

**Geplaatst**: 11-04-01 13:36

Geplaatst: 11-04-01 13:36

ik sluit me ook aan bij alles wat al gezegd is. mayo, kop op, veel sterkte. jij red het wel.

**Geplaatst**: 11-04-01 14:00

Geplaatst: 11-04-01 14:00

heel veel sterkte, er is door de anderen al heel wat tot steun gezegd. Maarre, je ziet het nu mischien nog niet zo: het is mischien wel het beste! Enne, op elk potje past een dekseltje! Jouw tijd komt nog wel, neem dat van mij aan!

**Geplaatst**: 11-04-01 14:08

Geplaatst: 11-04-01 14:08

ik weet niet veel te zeggen als heel veel sterkte.En gooi het hier maar lekker in de groep als dat oplucht.

ontzettend veel sterkte en geluk toegewenst.

liefs rk

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-01 15:41

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-01 15:41

Ik wist al heel lang eigenlijk dat 't zo niet langer ging. We hebben al eerder de 'ruimte' genomen omdat we zoveel ruzie hadden. Voor 1,5 week terug was 't ook al bijna uit. Dat kwam ook van zijn kant in een fikse ruzie. Ik wist ook al heel lang dat ik waarschijnlijk meer rust zou hebben als 't uit zou zijn. Maar ik hield zoveel van hem en we kunnen ook echt hele leuke tijden hebben samen. Echt de grootste lol kunnen (snik, konden) we hebben.

Maar als ik terugdenk aan alles. Heb ik zo vaak pijn gehad. Ik heb hem ook regelmatig op leugens betrapt. Ik heb gisteren gelogen over dat ik naar die andere jongen toeging. Kan je nagaan dat ik hem verscheidene keren op zo'n situatie betrapt heb. Dat hij bij mij wegging rond 22.00 uur omdat hij zo moe was (ahum) en dat hij vervolgens bij een kennis van ons zat tot tegen 1-en.

Hij heeft nooit geweten dat ik dat wist. Maar die kennis heeft 't mij verteld en ik heb 't ook met eigen ogen gezien. (z'n auto stond bij haar). We hebben 't wel eens in scene willen zetten dat ik de confrontatie aanging, maar 't is er nooit van gekomen. Ik wist dan van tevoren dat hij had afgesproken en jahoor tegen tienen 'ik ben moe, ik ga naar huis' en vervolgens stortte ik in. Dat hij zo tegen me kon liegen en dat ik 't ook van tevoren wist dat ie dat zou gaan doen.

Hij moest eens weten wat ik allemaal wist. Ik denk dat ie daar nog flink van zou kunnen schrikken. Als ik iedere keer het uit had moeten maken als ik hem op een leugen had betrapt, dan had ik 't nu al zeker ruim 30x moeten afkappen.

Ik baal ervan dat hij 't op zo'n manier heeft weten af te kappen wetende dat hij al die tijd precies hetzelfde heeft gedaan.

Ik heb nu even geslapen. Ik had 't echt nodig. Ik heb de hele dag nog niks kunnen eten. Ja, 1 paaseitje, jippie, dat vult de maag, maar ja.

Gelukkig weten al m'n vrienden hoe hij is en hoe ik ben. De meeste hebben altijd gezegd dat ik beter af ben zonder hem, omdat hij me zoveel pijn doet (niet lichamelijk hoor, puur mentaal) Af en toe had ik misschien wel gewild dat 't lichamelijk pijn doen was geweest, dan had ik tenminste echte concrete pijn gevoeld en misschien de stap al eerder durven nemen. Nu word ik door hem als verkeerd persoon gezien, terwijl hij eigenlijk de klootzak is. Ik hou heel veel van hem en dat zal ik altijd blijven doen. Maar ik ben mezelf kwijt en ben van plan om mezelf snel weer terug te vinden.

Ik heb veel gedichten geschreven. Ik zal er nog wel wat 'posten' hier.

Bedankt voor jullie lieve en steunende berichten.

Knuf Mayo

**Geplaatst**: 11-04-01 15:50

Geplaatst: 11-04-01 15:50

Jakkes, wat hebben een hoop mensen hier ook een rotrelatie achter de rug. En Jura (en eigenlijk alle anderen die er nog mee worstelen): als je een keer de juiste tegnkomt, dan voel je dat wel dan vertrouw je hem vanzelf. Soms schrik je dan dat je iemand zomaar vertrouwd en krijg je dan een terugval maar jouw tijd komt ook wel hoor!
Ik heb nadat het uit was met mijn creep nog zo'n 3 jaar regelmatig enge dromen van hem gehad. Of als ik hem in de verte zag lopen was ik van binnen, in mijn hoofd, weer dagen van slag.
En nu heb ik dus een geweldige vriend, die ik echt super kan vertrouwen (soms kost dat wel moeite maar hij is die moeite wel waard omdat hij gewoon echt de ware voor mij is).

**Geplaatst**: 11-04-01 16:11

Geplaatst: 11-04-01 16:11

he meis
sjeetje wat erg voor je. maar onthou wel dat t zo wel beter is voor jezelf.
en je kan altijd je hart luchten op bokt wij zijn er 24/7 voor je
knuf
marjo

**Geplaatst**: 11-04-01 16:17

Geplaatst: 11-04-01 16:17

Lieve Mayo, ik stuur je wel even een PB'tje.

**Geplaatst**: 11-04-01 16:27

Geplaatst: 11-04-01 16:27

Mayo, denk er goed om dat hij inderdaad de klootzak is (staat objectief vast hoor) en jij alleen in ZIJN hoofd een 'fout persoon'. Who cares wat er in zijn hoofd speelt?? Ikke niet hoor.

Feiten zijn dat hij een naar type is, dat baseer ik op jouw verhaal. En jij niet.
Zet het van je af en ga inderdaad weer goed over jezelf denken.. ALs je dat wilt mag je eigenlijk niet zijn gedachten erin meenemen.
BTW hij zit misschien thuis ook wel te balen op zijn manier, want ik denk toch dat je meer invloed op hem hebt dan HIJ laat schijnen en ook meer dan je zelf denkt.
Deze jongen straft zichzelf ooit nog wel af, daar hoef je hem niet bij te helpen, dat kan hij zelf. Dus laat dat en kies voor jezelf. ALs je het even niet meer weet, bel een vriend/familie of ga erheen.

**Geplaatst**: 11-04-01 18:10

Geplaatst: 11-04-01 18:10

Citaat:
Op 2001-04-11 16:50, schreef Katrien:
Jakkes, wat hebben een hoop mensen hier ook een rotrelatie achter de rug.

Inderdaad, ik schrik er heel erg van. Heb zelf ook best moeite om mensen (vooral mannen) te vertrouwen en durf door ervaringen en verhalen haast niet meer verliefd te worden. Het verhaal van Mayo heeft me weer extra voorzichtig en op m'n hoede gemaakt, terwijl dat eigenlijk helemaal niet nodig hoeft te zijn. Wat je in ieder geval nodig hebt, is vertrouwen in jezelf en zelfrespect, maar om me heen merk ik dat het veel mensen (vooral vrouwen) daar toch vaak aan ontbreekt. En dan probeer je eens iemand te vertrouwen en dan maakt-ie daar dankbaar misbruik van - en dan ben je weer terug bij af. Jammer dat dingen zo moeten gaan...

Sorry, liet ff m'n gedachten de vrije loop...

**Geplaatst**: 11-04-01 18:16

Geplaatst: 11-04-01 18:16

jeetje Mayo
Ik weet niet goed wat ik moet zeggen.
Dat dit het beste is weet je nu natuurlijk ook wel het banketstaaf is dat zo iemand ook nog goede kanten heeft. Het is moeilijk als je niets meer van 'm hoort na 2 jaar maar achteraf misschien het fijnste want zulke gasten komen na een tijdje altijd weer met lieve woordjes enzo.
Zoals iemand hierboven al zei het gaat nog met het niet mogen van 1 vriend al is dat heel moeilijk maar de volgende keer is die ook mis of besteed je teveel tijd aan je paard etc.Meestal maakt het niet uit wat je doet het is nooit goed.
Ondanks dat ik nog niet zo oud ben heb ik ook een rotrelatie gehad. 2 jaar en 3 mnd voordat ik het durfde uit te maken elke keer dacht ik aaaah nu is ie lief of wil ik dit wel. Het was zo vertrouwd enzo.
De voornaamste reden dat ik eindelijk doordurfde te zetten was door een ruzie hij ging al een tijdje vreemd ik had daar een vermoeden van en toen ik er wat over zei had ik een dreun te pakken dat was de eerste en laatste keer.
2 weken na die ruzie heb ik het uitgemaakt en het eerste wat ik voelde was opluchting!
Mijn ex liet mij niet met rust.
Er gingen nare roddels over mij rond en ik kreeg dreigbrieven ook vreemde telefoontjes etc.
Ondanks dat hij niet in de buurt woonde kwam ik 'm overal tegen .Zelfs toen ik een keertje alleen thuis was stond ie ineens in de keuken!
Uiteindelijk is ie daar gelukkig mee gekapt maar het is dan zo moeilijk om te roepen dat ik 'm niet terug wou want hoe stom ook vond 'm nogsteeds leuk.
lieve mayo je bent niet alleen en ook ik wens je heel erg veel sterkte probeer niet teveel thuis te zijn
knuf
Kim

**Geplaatst**: 11-04-01 18:29

Geplaatst: 11-04-01 18:29

Citaat:
Op 2001-04-11 19:10, schreef Karin:
En dan probeer je eens iemand te vertrouwen en dan maakt-ie daar dankbaar misbruik van - en dan ben je weer terug bij af.

Ja, dat sucks. Ik verbaas me er altijd over hoeveel vrouwen/meisjes van die klote relaties hebben (gehad). En dan echt iedereen, de mooiste, slimste,leukste vrouwen, jong en oud,de middenmoot, het glimlachende meisje achter de kassa. echt zoveel. Ik had eens toen ik 22 was verkering met een jongen van 34. echt een leuek vent, dacht ik, iets voor een stabiele relatie. Maakte hij het opeens uit omdat hij niet volwassen genoeg was voor een volwasssen relatie Verward

In hem had ik me dus echt helemaal vergist, hij was accountant, leuke vriendenkring,altijd aardig tegen iedereen, joviaal maar pas achteraf zag ik wat een profiteur het eigenlijk was. Maar ja, ook weer zo'n verhaal wat velen hebben meegemaakt.

**Geplaatst**: 11-04-01 19:11

Geplaatst: 11-04-01 19:11

Mayo ik hoef natuurlijk niet meer toe te voegen aan al dit medeleven van alle mensen. ik vindt het erg naar om te horen dat het nu niet goed met je gaat. Een relatie beeindigen is altijd moeilijk ook al ben je beter af. het gemis blijft toch nog even.

Probeer hoopvol naar de toekomst te kijken en schrijf het maar lekker van je eigen af. Als het eff niet gaat er is vast wel een idioot Schijnheilig

op bokt te vinden..

**Geplaatst**: 11-04-01 19:12

Geplaatst: 11-04-01 19:12

Oh ja ik vergat nog te vertellen dat ik ooit ook wel goede relaties heb gehad. 1 ex-vriendje zou ik ook graag weer spreken al was het omdat hij mij goed kent.
Wat betreft begrip uit de omgeving kan ik zeggen dat me dat altijd erg is tegengevallen, al maak je het ergste mee, men is toch gauw geneigd iets van 'uhu' te zeggen. Volgens mij moet je sommige dingen zelf hebben meegemaakt ofzo, ik weet het soms ook niet.

**Geplaatst**: 11-04-01 20:04

Geplaatst: 11-04-01 20:04

ik heb je een prive bericht gestuurd

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-01 22:24

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-01 22:24

Ik ben vanavond even de deur uit geweest. Was wel fijn. Maar toen ik terug naar huis reed zag ik z'n auto voor de deur bij een vriend van hem staan. Dan is 't toch wel weer erg moeilijk, dat hij daar binnen zit en gewoonweg niet meer bij mij hoort. Zo van de 1 op de andere dag is het gewoon totaal weg. Dat doet echt pijn, ik kan 't niet bevatten.

Voor ruim 2 jaar lang heb ik hem zo goed als 't kon iedere dag gezien. En nu heb ik de wetenschap dat ik hem nooit meer op die manier zal zien. (gatver toen ik dit net schreef, drong het voor een klein stukje pas echt tot me door. Oh, wat doet dit pijn!) Ik zit nu weer gelijk te janken.

Nooit meer! dat klinkt zo verrot. Nooit meer zal ik hem knuffelen, nooit meer zal ik hem kussen, nooit meer zal ik de liefde met hem kunnen bedrijven, nooit meer zal ik in z'n armen wakker worden, nooit meer zal ik de droom kunnen hebben om binnenkort samen te gaan wonen (dat zou volgend jaar in 't voorjaar gebeuren) nooit meer zal ik op 'onze' manier lol met hem kunnen hebben of met hem lachen.

Ik ben hem kwijt. Hij hoort niet meer bij mij. Gatver 't begint nu ik dit schrijf pas echt tot me door te dringen. Dit doet zo'n pijn, ik wil die pijn niet, ik kan alleen maar janken. Nooit meer zal ik zijn speciale blik voor mij in z'n ogen kunnen zien. Ik weet dat dit noodzakelijk is. Ik weet ook dat hij me nooit meer op zijn manier pijn zal kunnen doen.

Maar ik ben de helft van m'n hart kwijt. 't maakt niet uit wat ik schrijf, het weegt niet op tegen m'n gevoel. Als ik wil schreeuwen en 't op zo'n manier over probeer te brengen in m'n schrijven, dan is het net of ik maar een fractie op papier krijg. Alles wat ik voel komt over als een fractie op m'n beeldscherm. Ik voel me kapot van binnen. Ik ben verscheurd. Ik weet dat 't moet, maar ik zou nu zo graag willen dat ik in slaap kon vallen en pas wakker kon worden wanneer de pijn minder is. Ik kan deze pijn niet hebben. Ik voel me nu zo leeg, zo hopeloos. Ik heb veel vrienden die me steunen en ik heb jullie, maar toch voel ik me zo ontzettend alleen, alsof ik niet langer compleet ben.

Ik weet dat ik 't niet goed mag laten komen tussen ons, maar ik denk dat ik daar nog heel veel pijn onder ga krijgen. Ik weet dat 't moet, ik weet dat ik 't kan redden, maar volgens mij gaat 't me zwaarder vallen dan ik in 1e instantie dacht. Ik denk dat ik toch een beetje in de ontkenning was ookal zette ik 't hier neer. Alsof ik iets aan 't overschrijven was uit een boek.

Ik weet verder gewoon even niet meer wat ik moet/kan zeggen. Het lukt me gewoon niet om 't hier neer te zetten in de hevigheid hoe ik me voel.

Toch bedankt allemaal dat jullie er voor me zijn.

Jippie, ik heb weer dikke ogen.

Knuf Mayo

**Geplaatst**: 11-04-01 22:28

Geplaatst: 11-04-01 22:28

Mayo,

ik kan alleen nog een ding toevoegen aan alle opmerkingen hierboven. Je schrijft ergens dat hij je niet fysiek pijn heeft gedaan, alleen mentaal. Dat is net zo erg, niemand heeft het recht om je dat aan te doen. Heel veel sterkte, ik weet ook uit ervaring dat het heel veel pijn doet. Neem die tijd voor jezelf, en gun jezelf het recht om je kl*te te voelen!

**Geplaatst**: 11-04-01 23:15

Geplaatst: 11-04-01 23:15

Blauwe plekken aan de buitenkant zijn niet fijn, maar trekken op den duur wel weg. Blauwe plekken aan de binnenkant zijn veel hardnekkiger, ze zorgen ervoor dat je voorzichtiger wordt. Of eigenlijk dat je minder vertrouwen hebt in de buitenwereld en ook in jezelf. Blauwe plekken aan de binnenkant helen gewoon nooit helemaal, die draag je met een beetje pech je hele leven met je mee. Maar het zou jammer zijn als je daardoor nooit meer van een relatie zou kunnen genieten...

**Geplaatst**: 11-04-01 23:31

Geplaatst: 11-04-01 23:31

Inderdaad, heel herkenbaar. Je draagt het altijd bij je maar wordt er ook sterker van denk ik.

**Geplaatst**: 12-04-01 00:33

Geplaatst: 12-04-01 00:33

Tijd heelt alle wonden, wat overblijft is een lidteken. Je bent zelf eigenlijk de enige die dat steeds ziet.
Echt Mayo er komt een dag dat je je beter voelt. En er komt ook iemand die wil dat jij jij bent en doet wat jij doet.
Er komt iemand die wil weten waar je bent, die wil weten wat je doet en die wil weten wat je denkt; maar dan voor de goede redenen.
Praat maar, schrijf maar, huil maar; het is goed dat je je uit. Op een dag is het niet meer nodig.

**Geplaatst**: 12-04-01 09:51

Geplaatst: 12-04-01 09:51

He Mayo, Ik moet nog even reageren op iets wat jij zei, je zou altijd van hem blijven houden. De tijd zal leren dat dit niet zo is. Er zal een dag komen dat je die gevoelens niet meer voor hem hebt. dit zal voor jou onvoorstelbaar klinken wat ik nu tegen je zeg. MAar het is echt zo. Op zich is dat inderdaad heel raar. Ik heb dat ook ooit gehad. Het was nog nooit voorgekomen bij mij dat ik gestopt was met van iemand te houden. Ik had honden afgegeven die stierven en ondanks de dood bleef ik daarvan houden. Maar de liefde van iemand die nog leefde, die eens zo belangrijk voor mij geweest was, die ging over. een hele vreemde gewaarwording is dat. En dat gevoel wat jij nu hebt, dat nooit meer, en misschien ooit iemand anders aan zijn zijde zien. DAt deed zo'n pijn. en toch, ik ben er helemaal overheen en ik heb geen gevoelens meer voor hem. Maar raar zal het wel altijd blijven, een stem, een geur die toch zo vertrouwd is, maar tegelijkertijd zo ver van je af staat.

**Geplaatst**: 12-04-01 11:30

Geplaatst: 12-04-01 11:30

Het is zelfs zo bij mij dat als ik terug lees naar die periode ik niet kan geloven ooit die gevoelens voor die persoon te hebben gehad.
Ik heb zat leuke verkering gehad, vaak uitgemaakt omdat ik het of saai vond of gewoon niet meer verliefd was...
De enige relatie erger dan deze met de Hindoestaan is het samenwonen geweest met een alcoholist... (kwam ik ook te laat achter)...
Trouwens als het jou zo treft dat je overgeeft dan is het eigenlijk te ver gegaan, dan treft het je geestelijk zo dat je lichaam reageerd.
Er zijn verschillende stadium waarin je kunt bevinden na het be-eindigen van een relatie;
-ongeloof, ontkenning, daardoor steeds confrontatie met de waarheid en pijn
-zelf medelijden en terug denken aan de geweldige tijd waardoor je alleen maar meer verdriet krijgt
-aanvaarden, je begint weer andere dingen te doen mensen te spreken, tranen zijn er nog maar sporadisch, je beseft dat je verder gaat
-kwaad worden, of op jezelf omdat je jezelf zo hebt laten manipuleren of op hem omdat hij dat gedaan heeft
-onverschilligheid...

Voordat je op het laatste punt bent kan heel verschillend zijn hoelang dat duurt.

Met die alcoholist ben ik gaan samenwonen en de eerste maand ging het oke.
Hij zou lief voor me zijn bla bla bla...
Hij kwam niet voor 10 uur zijn bed uit begon met koffie tot 3 uur en daarna aan het bier tot 3 uur 's nachts met zijn vrienden, dat bijna elke dag.
Hij kwam dan thuis en viel huilend tegen de deur omdat hij zichzelf niet uit kon kleden en moest ik hem helpen.
Andere dagen kwam hij thuis en trok hij in een woede de dekens van me af (ik lag al lang en breed in bed)wilde me een mes geven en schreeuwde dan dat ik hem neer moest steken. Of hij nam zijn vrienden mee naar huis (2 kamer apartement) en als zij rustig wilde zijn of naar huis gaan omdat ik de volgende ochtend om 8.15 opschool moest zijn, dan schreeuwde hij dat ik me aanstelde en ze moesten blijven.
Hij heeft me vaak voorgelogen of beschaamd, flirte expres met andere meiden om vervolgens in hun bijzijn bij mij als zijnde zijn vriendin klef te komen doen...
Hij geloofde dat iedere vrouw met hem het bed wilde delen en dat geen enkele ex-vriendin over hem heen kwam...
eerder andersom dus!!
Daarbij dronk hij vanwege zijn vader die hem geen liefde had getoond...
Ik kon niets goed doen, liep me uit te sloven in huis en als ik dan belde om te vragen of hij nog thuis kwam eten dan liep ik hem achterna en belemmerde zijn vrijheid.

Het grootste probleem was dus dat ik een urgentie kon krijgen op mijn eigen huis te krijgen maar alleen als ik daar bleef wonen, dus hoewel ik het niet meer zag zitten na 3 maanden al...heb ik er nog 6 maanden langer bij gezeten tot ik mijn eigen woning had.
Doordeweeks sliep ik op een gegeven moment wel thuis en in de weekeinden daar, nou ik kan je vertellen dat ik al zeer snel van hem begon te walgen en er gewoon genoeg van had.

Toen ik mijn eigen plek had heb ik zo snel als mogelijk al het contact verbroken en dat hoop ik zo te houden.
Hij zou overigens zelfmoord plegen voor zijn 30ste zei hij altijd....dan heeft hij dus tot december dit jaar.

Heel veel vrouwen, meisjes, hebben rot relaties achter de rug. Voor mij reden om te zorgen dat mijn zoontjes duidelijk weten dat vrouwen met respect behandelt horen te worden en moeten helpen met het huishouden.

Ach ja, ik ben inmiddels 4 jaar getrouwd met een lieve zachtaardige man...we hebben weleens discussies maar normale manier met van 2 kanten input. Lachen

PFFFFFF, lang verhaal.

**Geplaatst**: 12-04-01 11:35

Geplaatst: 12-04-01 11:35

Ik voeg nog een stadium toe aan het lijstje van Orri:

- vriendschappelijke interesse: goh, hoe zou het nu zijn. Maar dan ben je wel een heel stuk verder, heb je waarschijnlijk al een neiuwe relatie, en ben je door een heel ellendige tijd al heen geweest. Dit is ook afhankelijk van hoe je ex zich op stelt.

**Geplaatst**: 12-04-01 11:37

Geplaatst: 12-04-01 11:37

Lielle, dat heb ik alleen bij degene waarmee ik toch nog een goede tijd gehad heb en waarmee het op een normale manier afgesloten werd. Er is nog een andere stadium, zie ik vooral bij mannen die gedumpt zijn, Wrok...vind ik persoonlijk 'waste of time' aan de andere kant kan het leuk zijn }>

**Geplaatst**: 12-04-01 12:35

Geplaatst: 12-04-01 12:35

Vriendschap voor mijn exen heb ik niet zo vaak. Mijn eindstadium is het neutrale gevoel.
Bij een ex ben ik inmiddels zover dat ik m niet meer omver wil rijden, maar vriendschap never nooit niet. Die jongen staat voor altijd op de zwarte lijst daar zal ik altijd negatieve gevoelens over houden.
Nadat het uit was reed ik langs de afrit die hij altijd nam naar huis en er was een hoop gekraak op de radio, door het gekraak heen kwam een liedje, steeds sterker totdat het luid en duidelijk doorkwam. Het liedje was ík leef niet meer voor jou van Marco B. Dat was pas een opkikker. Toen het liedje afgelopen was kreeg ik het gekraak weer terug. DUs over vreemde verschijnselen gesproken!! Dit heeft mij geholpen om mijn vechtlust weer terug te vinden.

'keihard voorgelogen, besodemieterd en bedrogen'
Topnummer!
Mayo, als je de cd hebt moet je m maar eens opzetten.