Sterkte meis.=^.,.^=
SPOEDvraagje Kitten!
Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly
- griebels
-
- Berichten: 15354
- Geregistreerd: 10-12-01
- Woonplaats: Regio Eindhoven
Geplaatst door de TopicStarter : 28-07-04 10:49
Het doet meer pijn als ik verwacht had. Het was ook zo'n scheetje.
Ik had hem zo graag willen houden. Nu baal ik zelfs dat ik geen foto van hem heb...
Ik ga hem straks begraven, in dezelfde bossen als waar ik toen Winkey heb begraven... Winkey waakt wel over hem! Heeft Winkey toen ook bij Griebels gedaan toen die nog maar 3 weken oud was.
Ik voel me nu wel een beetje kinderachtig (mijn reacties), maar goed... Als ik me er beter bij voel dan is het maar zo
- Richtje
-
- Berichten: 13117
- Geregistreerd: 29-04-02
- Woonplaats: Bunschoten
- griebels
-
- Berichten: 15354
- Geregistreerd: 10-12-01
- Woonplaats: Regio Eindhoven
Geplaatst door de TopicStarter : 28-07-04 14:33
Maandag:
Ben ik toch nog 's middags naar de DA gegaan. Ik kon pas om 16u terecht. Heb het dierenasiel ook niet meer gebeld aangezien ik het toch zelf wilde betalen. Poesje heeft daar 2x infuus gehad (onderhuids vocht dus) en 1x een vitaminespuit. Zijn huidje was zo droog en dus dat je er soms gewoon weer doorheen prikte. Ik heb daar nog een wormenspuit meegekregen en speciaal voer wat ik moest aanmaken met water (gekookt en af laten koelen). Dinsdag moest ik terugkomen. Het ging best goed voor zijn doen. 's Nachts om 24u heeft hij zijn laatste voeding gekregen, echter at hij deze niet zelf op en heb ik hem moeten dwangvoeren. Daarna heeft hij nog wel een beetje zelfstandig gegeten. Ik dacht niet dat hij de ochtend zou halen en vroeg of Mario 's morgens (staat om half 6 op) wilde kijken of hij nog leefde.
Dinsdag:
's Morgensvroeg (om 6u) zat er gelukkig weer wat leven in. Hij at zelfstandig en miauwde ook weer gelukkig. Ik heb hem na het voeren en zijn badje (kontje schoonmaken ivm erge diarree) bij mij in bed gelegd en daar heeft hij net als ik nog een paar uurtjes doorgeslapen. Om 9u40 moest ik bij de DA zijn. Ik heb hem niet om 9u gevoerd omdat ik niet wilde dat hij de DA onder zou schijten met zijn diarree. Hij zou daarna wel krijgen. Bij de DA heeft hij nog 1x een infuus gehad, en kreeg ik een zakje mee wat ik moest aanmaken met gekookt water. Dat water zou dan vocht vasthouden. Ik moest dat water met zijn voer mengen zodat hij genoeg vocht zou binnen krijgen.
Hij heeft heel de middag bij mij liggen slapen. Achteraf gezien was het toen denk ik al niet meer zo goed met hem. Ik moest hem wakker maken voor zijn eten. 1x heb ik daarmee een half uur gewacht om hem toch nog even te laten slapen. Miss had ik dat beter niet kunnen doen. Het eten ging daarna moeizaam. Hij at wel, maar niet meer zoveel, en hij sliep eigenlijk alleen nog maar. Af en toe miauwde hij wel om aandacht naar me.
Om 18u heeft hij nog eten gekregen en ook dit heeft hij nog zelfstandig opgegeten, alleen niet alles. Later blijkt dit zijn laatste voeding te zijn geweest. Hij sliep weer bij me (ik ben warmer als het kooitje waar hij in lag
) en om 21u ben ik naar Sabiha gegaan en heb hem dus weer boven in zijn kooitje neergelegd met zijn nieuwe voeding. Normaal eet hij dit ook gewoon zo. Toen ik om 22u30 thuis kwam, lag hij er maar levenloos en raar bij, hij had ook zijn eten niet aangeraakt 
Nog even nagedacht wat te doen. Bij de overbuurvrouw een spuitje gehaald zodat ik hem dwangvoeding kon geven. Toen ik terug kwam had Mario hem al naar beneden gehaald en had hij de DA aan de telefoon. Poesje reageerde nergens meer op en staarde alleen maar levenloos voor zich uit. Af en toe kreeg hij pijnkrampjes en dat is heel akelig om te zien. (Ik heb ooit het zusje van Griebels zo zien sterven en dat was echt geen pretje om naar te kijken. Helaas durfde ik toen de DA niet meer te bellen omdat het toen al 01u30 was, en daar heb ik nu nog spijt van.)Wij hebben bij hem nog wat voeding binnen geduwd, en zijn toen aangereden naar de DA. Ik wilde er naar toe zodat de DA zelf kon kijken of het nog zin had om hem te proberen te redden.
Eenmaal daar aangekomen was zijn temp. 34 graden. Hij was dus eigenlijk al gewoon aan het sterven. We hebben maar besloten om hem niet verder te laten lijden. Hij had genoeg gevochten!!!
Hij heeft daar een spuitje in zijn bil gekregen en daarna duurde het nog heel lang voordat hij weg was. Na het spuitje (wat normaal in het hart gaat, maar bij hem niet omdat hij te klein was) in zijn buikje duurde het ook nog best lang voordat hij eindelijk echt overleden was. Het bleek dus echt een vechtertje te zijn.
Ik heb hem daar gelaten, maar ga hem dus begraven daar in de bossen waar ik Winkey ook heb begraven.
Ik vraag me af of hij het toch gehaald zou hebben als we het toch nog geprobeerd hadden. Maar ik denk dat die gedachte voornamelijk voortkomt vanwege het feit dat ik hem eigenlijk niet wilde laten gaan. Ik was er al helemaal weg van toen ik hem in het asiel zag zitten schreeuwen naar me!
Ik weet wel dat ik een eventuele volgende keer hem niet meer laat slapen maar gewoon wakker maar voor te eten, en dat ik desnoods met dwangvoeren zorg dat hij alles op eet. Die fout zal ik niet meer maken...
En ik baal nog steeds zo ontzettend dat ik geen foto van hem heb genomen!!!
- Richtje
-
- Berichten: 13117
- Geregistreerd: 29-04-02
- Woonplaats: Bunschoten
Geplaatst: 28-07-04 15:56
Je kan je nu wel heel schuldig voelen omdat je hem niet wakker hebt gemaakt, maar dat is helemaal niet nergens voor nodig. Jij hebt gedaan wat je dacht dat goed was en hebt alles gedaan, wat je kon om hem in leven te houden.
Helaas heeft het niet zo mogen zijn.... maar als iemand daar al schuld aan heeft, ben jij het iig niet. Hij zal je dankbaar zijn dat je hem uit het asiel hebt gehaald, en nog een paar laatste mooie dagen hebt gegeven, die liefde en warmte had hij in het asiel waarschijnlijk niet gekregen.
Nogmaals sterkte
