Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-06-04 20:06

Geplaatst: 21-06-04 20:06

Meid, je hebt zo ver geknockt, je hebt laten zien dat je het kan, en nu niet de moed opgeven hoor.
Ze houden allemaal van jouw, en willen alles voor je doen, dus ontzie ze niet om dingen voor je te houden.
Paar jaar terug ben ik doodziek geweest en toen ik bij kwam had ik zoiets van snel mogelijk naar huis. Toen ik eindelijk thuis was, me steeds ook beter voorgedaan dan dat het ging, maar dat hou je niet vol Knipoog

En mijn moeder schrok zich weer dood toen ik weer eens buiten bewust zijn was (alleen was het toen alleen flauw vallen) Maar was wel een wijze les van mij, om me niet groot te houden Knipoog

Sterkte! En hou vol he Knipoog

**Geplaatst**: 21-06-04 20:20

Geplaatst: 21-06-04 20:20

z

Laatst bijgewerkt door janna op 21-03-22 10:04, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 21-06-04 21:47

Geplaatst: 21-06-04 21:47

Ponykampen begeleiden kan volgend jaar ook nog..... Zeker, als je nu even lekker rustig aan doet.
Ga je lichaam nu niet weer overvragen.....

**Geplaatst**: 21-06-04 22:14

Geplaatst: 21-06-04 22:14

Ponykamp begeleidster???? 2 weken geleden vreesde ze nog voor je leven. Neem een maand of 12 vakantie en laat je lijf genezen. Zorg dat je gaat leren om met je eigen lichaam om moet gaan. Als je iets voelt dat je best mag miepen.

Ik heb een zeer eigenwijze man, 46 jaar, met het zelfde probleem. Hij verrekt al 20 jaar van de pijn in zijn rug. Hij verdomt aan iemand hulp te vragen. Hij voelt zich te veel en gaat alles zelf doen.
Conclussie:

Hij is dus 46 jaar, versleten bekken en nog steeds last van zijn rug met rare uitstralingen naar zijn benen. Hij is vanaf april bezig om uit te laten zoeken wat hij nu eigenlijk heeft. Volgende week dinsdag naar een Orthopeet in het ziekenhuis. Er worden weer foto's gemaakt. Hij heeft Mensendieck gedaan en via zijn werk STEP (ruggeschool). Hij heeft alle braches gehad die je maar kan bedenken. De therapeuten weten het ook niet meer.

Het wordt Henk allemaal te zwaar om 40 uur per week te werken en hier ook nog het 1 en ander te doen. Daarom gaan wij de toko verkopen en we hebben al iets anders in Belgie, dat meer dan de helf kleiner is.

Als jij zo doorgaat, dan is jouw lijf ook veel eerder versleten dan je lief is.

**Geplaatst**: 21-06-04 22:30

Geplaatst: 21-06-04 22:30

ik was er wel weer van geschrokken, iedereen wel denk ik.
Maar denk idd alsjeblieft eerst aan jezelf, ponykampen begeleiden is leuk, maar kom eerst helemaal bij, dan kan het daarna nog zo lang als je wilt!
Ik kan je natuurlijk niets verbieden, maar denk aub echt nu alleen ff aan jezelf!
suc6 en sterkte!
x

**Geplaatst**: 21-06-04 22:38

Geplaatst: 21-06-04 22:38

Gelukkig dat het nu weer beter gaat!
Ik zou ook maar even rustig aan doen, ponykampen begeleiden is zwaar werk hoor met al die kinderen! En zoals iedereen zegt volgend jaar is er ook nog

Sterkte en doe rustig aan!

**Geplaatst**: 21-06-04 23:13

Geplaatst: 21-06-04 23:13

Hey Miep,

Hartstikke fijn weer iets van je te lezen !

Ik heb al eerder gereageerd in je topics.
Voor nu kan ik je alleen maar zeggen: luister nu eerst eens naar je lichaam met of zonder hulp van een psycholoog !
Neem niet teveel hooi op je vork.
Je lichaam heeft tijd nodig op te herstellen van "alle klappen", geef je lichaam ook die tijd !

Liefs en een knuffel voor jou en je familie. Ach gut

**Geplaatst**: 21-06-04 23:46

Geplaatst: 21-06-04 23:46

Hey Miep fijn dat je er weer bij bent!
Doe nou alsjeblieft rustig aan.
Beterschap Lachen

**Geplaatst**: 22-06-04 08:49

Geplaatst: 22-06-04 08:49

Jemig Miep, ben ik er een weekeindje niet, blijkt het weer mis geweest te zijn. Wat zullen jullie allemaal geschrokken zijn.....

Maar lieverd, zou je nu echt doorgaan met die stage? Zou je niet eens ECHT rust gaan nemen, ipv TOCH maar door te jakkeren? Ja ik weet het, ik ben je moeder niet en Tineke heeft je dit waarschijnlijk ook al honderd keer gezegd de laatste weken, maar lieve Miep luister toch alsjeblieft eens naar je lichaam. Je bent nu een aantal keren achter elkaar serieus gewaarschuwd en toch ga je maar door.... Ze willen jou niet missen meiske, dus wees toch zuinig op jezelf......
Please???!!!

**Geplaatst**: 22-06-04 09:57

Geplaatst: 22-06-04 09:57

Ik ga wel eenbeetje met SOnja mee hoor, ik denk dat het verstandig is als je je lichaam ook eenbeetje rust gunt, het heeft aardige klappen gehad de afgelopen tijd.

Verder denk ik niet dat je je schuldig moet voelen ik denk dat iedereen wel zulke gedachtes heeft als ze in jou situatie zouden zitten.

**Geplaatst**: 22-06-04 10:02

Geplaatst: 22-06-04 10:02

Niet meer zo blonT doen en gewoon luisteren naar wat je lichaam zegt en als je je dan niet goed voelt, meldt het aan je ouders Lachen

Beterschap en geen gekke dingen doen he!

**Geplaatst**: 22-06-04 10:41

Geplaatst: 22-06-04 10:41

Sonja schreef:
Jemig Miep, ben ik er een weekeindje niet, blijkt het weer mis geweest te zijn. Wat zullen jullie allemaal geschrokken zijn.....

Maar lieverd, zou je nu echt doorgaan met die stage? Zou je niet eens ECHT rust gaan nemen, ipv TOCH maar door te jakkeren? Ja ik weet het, ik ben je moeder niet en Tineke heeft je dit waarschijnlijk ook al honderd keer gezegd de laatste weken, maar lieve Miep luister toch alsjeblieft eens naar je lichaam. Je bent nu een aantal keren achter elkaar serieus gewaarschuwd en toch ga je maar door.... Ze willen jou niet missen meiske, dus wees toch zuinig op jezelf......
Please???!!!

duidelijker als dit kan ik het toch niet zeggen.... LUISTER naar jouw lichaam en neem de tijd om te herstellen... Die ponykampen lopen echt niet weg

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-06-04 11:28

Geplaatst door de TopicStarter : 22-06-04 11:28

Ik had deze reactie's al wel verwacht...en ik geef jullie ook groot gelijk.
Mijn ouders en vriend hebben ook al tig keer gezegd dat ik beter een tijd rust kan houden.
Maar rust houden voor iemand die geen rust in haar kont heeft is moeilijk.
Ik ben nu al zo lang een ander iemand, althans zo voelt het.
Elke week dat er weer bij komt word ik verdrietiger.
Voel me nu lichamelijk weer oke ( ben alleen nog moe ) maar voel me geestelijk een wrak.
En dat komt puur omdat ik niet mezelf kan zijn.
Ik ben een typje dat gewoon bezig moet zijn,het liefst de hele dag door.
Stil zitten is er voor mij niet bij.
Woensdag begin ik met een 'revalidatieprogramma', dat houd in dat ik rustig aan weer begin met het een en ander.
Rustig conditie opbouwen dmv fietsen en zwemmen.
En dat allemaal onder begeleiding.

De artsen zeggen ook, wanneer je je geestelijk niet lekker voelt, zal je je lichamelijk ook slechter gaan voelen.
Ik ben echt iemand die helemaal in de put raakt als ze de hele dag stil moet zitten.
Dan heeft voor mij het leven geen zin meer, ik moet kunnen doen wat ik wil.
En qua lichamelijke gezondheid zijn er weinig belemmeringen meer.

Ik hoop dat ik zo een beetje goed heb uitgelegd waarom ik over 3 weken gewoon wil gaan stage lopen.
Vind het een beetje moeilijk om het zo uit te leggen.

**Geplaatst**: 22-06-04 11:47

Geplaatst: 22-06-04 11:47

Tuurlijk snappen we dat wel, het is ook niet meer dan logisch dat je weer dingen wilt ondernemen. Maar daarmee is het nog niet verstandig om te doen. Helemaal thuis zitten en niets doen is waarschijnlijk ook niet slim, maar probeer daar dan een middenweg in te vinden Lachen

Succes meid!

**Geplaatst**: 22-06-04 14:01

Geplaatst: 22-06-04 14:01

Je springt inderdaad een beetje in extremen... Stilzitten kan ik me voorstellen dat je daar gek van word, ik ook nl. Maar tussen stilletjes thuis blijven zitten en een week (of wat) elders op ruiterkamp... Daar zitten een hele hoop opties tussen lijkt me...

**Geplaatst**: 22-06-04 14:26

Geplaatst: 22-06-04 14:26

Mijn idee.
Het is hollen of stilstaan bij jou...

**Geplaatst**: 22-06-04 14:38

Geplaatst: 22-06-04 14:38

je kunt het toch ook eerst rustig opbouwen? Waarom gelijk een stage? Dat hou je nooit vol. Ga anders halve dagen plannen met vrienden, bij paarden etc. Maar niet gelijk een stage...

Een meisje die ik goed ken is ook zoals jij... die is geopereerd aan haar buik, daarna dacht ze de hele wereld weer aan te kunnen en kan dus ook niet stilzitten...ook tegen haar kun je 100 keer zeggen: doe het nu even rustig aan en gun jezelf en jouw lichaam te herstellen. Ze is 2 dagen nadat ze thuis was van het ziekenhuis weer aan het werk gegaan, viel haar vies tegen. Halverwege de dag zakte ze door haar benen en moest ze naar huis.
Daarna is ze toch weer gaan werken, het weekend dat volgde kreeg ze een maagbloeding. Nu moet ze het rustiger aan doen en toch maar even niet gaan werken.

Ik begrijp dat het moeilijk is, maar gun jezelf de tijd. En ga niet gelijk voor de volle 100% aan de slag, je krijgt gegarandeerd terugslagen. Doe het stapje voor stapje en bedenk voor jezelf wat jij leuk vind om te doen. Ga zulke dingen inplannen. Lekker leuke dagjes ervan maken waar je naar uit kan kijken en zo stap voor stap rustig opbouwen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-06-04 20:40

Geplaatst door de TopicStarter : 22-06-04 20:40

Het spijt me dat ik jullie 'teleurstel' door wel op stage te gaan.
Dat is ook echt niet mijn bedoeling.
Maar ik voel me (lichamelijk) goed, en ben vastbesloten te gaan.

**Geplaatst**: 22-06-04 21:01

Geplaatst: 22-06-04 21:01

Tja, in dat geval vrees ik dat wij er niets aan kunnen veranderen Knipoog

Veel plezier op stage iig! Maar stop er dan alsjeblieft wel mee, als het niet blijkt te gaan....

**Geplaatst**: 22-06-04 21:15

Geplaatst: 22-06-04 21:15

ik snap het wel, ben zelf ook wel zo'n type.
en we kunnen je natuurlijk niet tegenhouden, maar beloof dat iig dat als het niet zo goed gaat op je stage, of dat je niet lekker bent, je lekker naar huis gaat en uitrust! en het mensen verteld!

**Geplaatst**: 22-06-04 21:22

Geplaatst: 22-06-04 21:22

Waar een wil is, is een weg. Zolang je maar goed naar je lichaam luisterd.

Wil je daar op letten? Lachen

Voor ons en je familie... Knipoog

**Geplaatst**: 23-06-04 09:15

Geplaatst: 23-06-04 09:15

tja, als het vastbesloten is dan kan ik niet anders je toch veel plezier wensen. Maak er wat leuks van!

....en stop wanneer je beter kunt stoppen.... Knipoog

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-06-04 09:55

Geplaatst door de TopicStarter : 23-06-04 09:55

Ik heb afgesproken dat ik ga, maar stop wanneer ik pijn krijg of moe ben oid.
Mijn beste vriendin gaat mee, en zij kent mij op en top.
Als zij merkt dat ik pijn heb oid zal ze mij een schop onder me kont geven als ik niet naar huis ga.
Ga ik daarna nog niet naar huis, belt ze mijn ouders dat ze me kunnen komen halen.

De afspraak met de psycholoog is naar een dagje eerder geplaatst, en over een uurtje komt hij om te babbelen.
Ben benieuwd hoe dat gaat

**Geplaatst**: 23-06-04 09:56

Geplaatst: 23-06-04 09:56

Dan gaat het vast wel goedkomen met die stage

Succes met de psycholoog zometeen!

**Geplaatst**: 23-06-04 10:12

Geplaatst: 23-06-04 10:12

Richtje schreef:
Succes met de psycholoog zometeen!

Zal voor je duimen! OK dan!