Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly
Chrystal-gek schreef:
Maar nu is er weer het punt, dat ik misschien niet eens het huis uithoef om van hem verlost te zijn, maar dat hij weggaat (wil hij niet, absoluut niet, maar mijn moeder is wel op dat punt gekomen, alweer).
Ik hoop dan ook dat ze nu de stap wel durft te zetten, en dan ook echt definitief.
Dan is er voor ons rust, voor mijn moeder, broertje en mijzelf.
Dan kan hij ons het leven niet meer zuur maken en terroriseren, alleen zijn eigen leven nog.
Hij verandert niet, dus wij moeten veranderen, al is het door mijn moeder die eindelijk de knop om kan zetten en hem het huis uit kan gooien.
Ik zie hem dus ook niet meer als mijn vader, maar eentje die toevallig in ons huis rondloopt en de boel bederft met zijn zieke gedrag.
Mijn biologische verwekker, dat hij daarom moet betalen voor sommige dingen, maar niet wat kan verwachten.
Het is zijn plicht, ik heb geen plicht naar hem toe.
Hij heeft kinderen, ik heb hem niet gekozen.
Klinkt misschien heel hard, maar daar is ook reden toe, redenen van jarenlang.
Als ik zou kunnen, was ik allang het huis uitgeweest, dat zeg ik al jaren, maar ik kan dat niet (door omstandigheden, door realistisch te zijn, heeft niks met hem te maken of misschien ook juist weer alles, maargoed, het kan dus niet).
Dat zou een oplossing voor mij zijn als het mogelijk was, maar dan zijn mijn moeder en broertje er nog, daar is ook een oplossing voor nodig.
Hij het huis uit is de beste oplossing voor ons allemaal, of hij zou moeten veranderen, maar dat kan alleen als hij dat zelf wil en dat wil hij dus niet, het ligt nl altijd aan iemand anders, maar nooit aan hem.
Met hem praten kan ook niet, het draait altijd uit op iets anders, het wezenlijke komt er niet uit.
Wij zitten vast op het moment, is eigenlijk nooit anders geweest, maar de realisatie begint steeds meer en meer te komen dat het ook nooit anders zal worden als we zo doorgaan.
Hij is al kapot, maar wij gaan hierdoor kapot, en dat moeten we dus voorkomen.
Iedereen moet dat voorkomen, laat je niet kapot maken door iemand anders, zorg daarvoor.
Citaat:En hoe denkt de rest van je omgeving er dan over vraag ik me af? Hij kan onmogelijk de enige zijn met zo'n mening als die echt zo zwaar zou zijn...
Citaat:Onderschat niet hoeveel pijn je je vader doet als je met hem breekt.