Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-12-25 13:46

Geplaatst door de TopicStarter : 01-12-25 13:46

$_/-\o_$

troi schreef:
Zwager is dus een banketstaaf, die zijn van alle tijden

**Geplaatst**: 01-12-25 13:49

Re: Vervagen van de grens afgunst

Geplaatst: 01-12-25 13:49

Heeft dit niet meer te maken met verwachtingsmanagement vanuit jezelf?

**Geplaatst**: 01-12-25 14:03

Re: Vervagen van de grens afgunst

Geplaatst: 01-12-25 14:03

Ik hoop dat hij nu niet meer bij jullie woont? Het klikt gewoon niet (meer) tussen jullie, het kwetst hem denk ik om te zien dat anderen wel een fijn leven met elkaar hebben en voldoende middelen om dingen aan te schaffen. Zijn eigen rol in zijn leven zal hij zien als "het overkomt je", en nu heeft hij pech en jullie hebben geluk in zijn ogen in plaats van dat jullie er zelf voor gezorgd hebben.

**Geplaatst**: 01-12-25 14:05

Geplaatst: 01-12-25 14:05

Ik vind jaloezie een stom woord. Ben ik jaloers op het moment dat ik denk oliebol dat zou ik ook wel willen? Of zie ik daarmee dan meer eigen tekortkomingen? of dingen die ik voor mijzelf dan op dat moment niet waar kan maken zoals je al eerder aangaf van is het financieel, dan meer gaan werken of andere dingen laten bijvoorbeeld. Het is niet dat je het een ander niet gunt, maar ik vind het dan vaak juist knap of zo dat het anderen wel lukt?? Niet altijd financieel gedacht trouwens.

In jouw geval denk ik dat je gehoopt had op meer dankbaarheid of waardering dat jullie voor hem klaarstonden. En ja het is echt ontzettend een banketstaaf als jullie eerst voor opvang en alles hebben gezorgt, hij afspraken niet na komt en dan vervolgens nadat jullie een tank vullen en ook nog eens mee laten eten de hand op gaat houden.... Nope nee dan was ik denk ik ook wel een beetje ontploft. Of ik had een rekening gemaakt voor huur, kosten wasmachine, wassen strijken koken etc van de afgelopen maanden......

En nu bij elke keer dat je denk goh dat is weer een afgunst/jaloezie opmerking, Jep hebben we hard voor gewerkt. Moeten het geld toch ergens aan uitgeven voordat we sterven en je alles erft

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-12-25 14:08

Geplaatst door de TopicStarter : 01-12-25 14:08

prompter schreef:
Ik hoop dat hij nu niet meer bij jullie woont? Het klikt gewoon niet (meer) tussen jullie, het kwetst hem denk ik om te zien dat anderen wel een fijn leven met elkaar hebben en voldoende middelen om dingen aan te schaffen. Zijn eigen rol in zijn leven zal hij zien als "het overkomt je", en nu heeft hij pech en jullie hebben geluk in zijn ogen in plaats van dat jullie er zelf voor gezorgd hebben.

Nee hij is na 5 maanden gaan samenwonen met zijn toenmalige vriendin, dat is ook vrij snel over gegaan en daarna nog verschillende relaties gehad voordat hij weer is gaan trouwen.
De boel is ook aardig bekoelt tussen ons inderdaad, te meer omdat het wel duidelijk was geworden dat hij in staat was zijn eigen broer zo te kwetsen zonder enige schaamte. Alles is nooit zijn schuld altijd dat van een ander. Het nemen van verantwoording was toen al blijkbaar erg lastig voor hem. We maken allemaal fouten maar probeer er wel van te leren. Mijn man en ik kiezen voor nu inderdaad voor dit leven, hard werken maar zeker wel met een bepaald doel voor ogen voor de toekomst.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-12-25 14:13

Geplaatst door de TopicStarter : 01-12-25 14:13

joyce83 schreef:
Ik vind jaloezie een stom woord. Ben ik jaloers op het moment dat ik denk oliebol dat zou ik ook wel willen? Of zie ik daarmee dan meer eigen tekortkomingen? of dingen die ik voor mijzelf dan op dat moment niet waar kan maken zoals je al eerder aangaf van is het financieel, dan meer gaan werken of andere dingen laten bijvoorbeeld. Het is niet dat je het een ander niet gunt, maar ik vind het dan vaak juist knap of zo dat het anderen wel lukt?? Niet altijd financieel gedacht trouwens.

In jouw geval denk ik dat je gehoopt had op meer dankbaarheid of waardering dat jullie voor hem klaarstonden. En ja het is echt ontzettend een banketstaaf als jullie eerst voor opvang en alles hebben gezorgt, hij afspraken niet na komt en dan vervolgens nadat jullie een tank vullen en ook nog eens mee laten eten de hand op gaat houden.... Nope nee dan was ik denk ik ook wel een beetje ontploft. Of ik had een rekening gemaakt voor huur, kosten wasmachine, wassen strijken koken etc van de afgelopen maanden......

En nu bij elke keer dat je denk goh dat is weer een afgunst/jaloezie opmerking, Jep hebben we hard voor gewerkt. Moeten het geld toch ergens aan uitgeven voordat we sterven en je alles erft

In eerste instantie zeg ik nog niet eens zo zeer. Ben blij als ik iemand kan helpen, is het met onderdak voor een bepaalde tijd prima, is het ergens anders mee ook goed. In eerste instantie doe ik het niet omdat ik er iets van die persoon voor terug verwacht. Alleen dan ik deze situatie wel dat de gemaakte afspraken worden nagekomen. Verder niet. Ik sta voor anderen klaar, ook voor een vreemde in kleine dingen, puur meer met de gedachten er achter mocht ik ook ooit eens hulp nodig hebben hoop ik dat er iemand voor mij op staat. Al is het maar om mijn auto op te zoeken als ik die kwijt zou zijn op een P bijvoorbeeld. Het is niet zo dat ik iets terug verwacht omdat ik vrijwillig mijn hulp aan bied. Tenminste ik hoop niet dat ik zo overkom want dat is niet het geval.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-12-25 14:18

Geplaatst door de TopicStarter : 01-12-25 14:18

Benzz schreef:
Heeft dit niet meer te maken met verwachtingsmanagement vanuit jezelf?

Weet ik niet, wat kan en mag je verwachten in zo'n situatie?
Heel zwart wit gezien haal je iemand in huis die zich niet erg prettig voelt, je maakt samen afspraken, daar verwacht ik inderdaad wel van dat die na worden gekomen, verder zal je er met zijn allen het beste van moeten maken. Haakt er daar 1 partij in af dan moet je afscheid nemen van elkaar. Maakt er 1 problemen dat de afspraken niet werken praat je daar over. Je bent tenslotte allemaal volwassen.
Heb heel wat nachten met hem buiten gelopen om hem weer nuchter te krijgen voordat hij ging slapen. Puur gedaan omdat je hem wilt helpen op dat moment. Niet dat ik er wat tegenover retour verwachtte. oké een paar uur slaap zou wel fijn zijn daarna

**Geplaatst**: 01-12-25 14:21

Geplaatst: 01-12-25 14:21

Nee hoor zo kom je echt niet over.

En is het is ook zeker niet voor wat hoort wat. Maar het doet misschien toch wel wat pijn als iemand bepaalde opmerkingen maakt waar je veel voor doet en wilt helpen.

En afspraken maak je idd niet voor niks.

**Geplaatst**: 01-12-25 14:55

Geplaatst: 01-12-25 14:55

Uit eigen ervaring heb ik geleerd dat mensen zulke opmerkingen maken omdat er bij hen iets getriggerd word vanbinnen. In jouw situatie, zal de broer vast niet zo hard (willen?) werken voor het geld of de spullen te kopen die hij zou willen. En waarschijnlijk, weet hij dat van zichzelf. Dus het is makkelijker om iemand de schuld te geven en een nare opmerking te maken.

Ik heb ook zulke verhalen, helaas.

Verhaal 1:
In 2023 had ik een gevoel over 1 van mijn paarden. Een slecht gevoel. Ik zei tegen mijn partner dat ik dacht dat het zijn laatste jaar was. Ook sprak ik met iemand die haar 17-jarige had laten inslapen. Ik vond dat best jong, want hij leek nog goed. Ze gaf me haar argumenten en de conclusie was dat als haar paard niet zonder pijn kon rechtstaan, was het klaar. Dat zette mij aan het denken. Wat wilde ik voor hem? Hoe ver wilde ik het laten komen? Wat was eerlijk tegenover hem? Ik ging op onderzoek uit via de groep op Facebook "Denken over Paarden".
Intussentijd werd mijn droomveulen geboren. En die kochten we. Maar, omdat ik al wist dat er wel commentaar zou op komen, hield ik het voor mezelf. Enkel een besloten groep over fjorden, daar deelde ik het. De tijd was natuurlijk naar, want enerzijds denk je er over je paard in te slapen en anderzijds koop je een nieuw paard. Een vriendin was het niet met me eens over het inslapen. Zij vond het oneerlijk en zou nog veel verder gaan dan ik. Ik had eigenlijk al veel geprobeerd in die 7 jaar dat ik hem had. Dat kon zij niet weten want we kenden elkaar nog niet zo heel erg lang.
Toen kwam ze er via een gemeenschappelijke kennis achter dat wij een veulen kochten en kwam ze naar mij toe met de woorden "Sorry, maar deze praktijken gaan te ver. Je wilt gewoon je paard laten inslapen om plaats te maken voor een andere en daar kan ik niet mee akkoord gaan" BAM. Ik was zo geschrokken van die reactie.
Veel later bedacht ik mij, dat ze daarvoor nog had gezegd zelf een nieuw paard te willen. Maar ze had andere prioriteiten in verband met geld. Hieruit heb ik geleerd dat zij en ik gewoon andere prioriteiten hadden. En ik koos voor mijn droom veulen en voor mijn ziek paard. Mijn ziek paard is uiteindelijk dat jaar in november overleden

Verhaal 2:
Begin dit jaar kregen we een ongelofelijk mooie kans om een merrie aan te schaffen voor onze kudde fjordenpaarden. Financieel niet de meest slimme zet, maar er kwam door een omstandigheid een heel mooi bedrag bij ons binnen. Gezien we graag in de toekomst wilden fokken en deze groot genoeg was en al ervaring had, besloten we er voor te gaan. We hebben dit ongeveer een 6-tal maanden voor ons gehouden. Omdat we opnieuw bang waren voor commentaren. Mensen kennen onze situatie maar half of een beetje en hebben dan snel een oordeel klaar. Een week voor we haar ophaalden, vertelden we dit pas aan enkelingen. Vooral aan de mensen waar ik bang voor was. De meeste reageerde wel fijn, op een vriendin na. Die was boos. Omdat we 3 jaar geleden zeiden dat we het niet breed hadden. En we toen een afspraak maakten over de prijs van huur. DRIE. JAAR. GELEDEN. In de 3 jaar was onze situatie ontzettend veranderd en zeker het afgelopen jaar. Was het een slimme zet? Zeker niet. Weer een mondje bij voeren. Konden we het betalen? Zeker wel. Anders hadden we het ook niet gedaan natuurlijk. Soms komt er gewoon zo iets bijzonders op je pad. Het doet mij dan verdriet dat mensen niet gewoon blij kunnen zijn voor een ander. Mijn partner en ik zijn van de mindset "hoe kunnen we het WEL?" in plaats van steeds te denken "Dat gaat niet, het lukt niet, .." en in die negatieve spiraal te zitten.
In dit geval, was het afgunst en jaloezie. Ik ging mij verantwoorden over bepaalde dingen, ook al hoefde dat helemaal niet.
Een paar weken later kwam er een paard op haar pad. Helaas trok de verkoper zich terug, maar ze was wel van plan hem te kopen. In die tijd heb ik haar gesteund, tips gegeven en aangemoedigd om voor haar dromen te gaan. Stiekem vind ik het alsnog jammer dat bovestaande dan gebeurd is. Want waarom gunde ze het ons niet? Waarom was geld, in dit geval 15 euro per maand, zo belangrijk?

**Geplaatst**: 01-12-25 15:17

Geplaatst: 01-12-25 15:17

Wees blij dat hij weg is. Een les geleerd het nooit weer te doen.
Soms is de jaloezie ongegrond, maar voelt die persoon dat hij zelf tekortschiet heel prima, maar weigert er wat aan te doen/er energie in te steken om zelf te bereiken waar hij of zij jaloers op is. De capaciteiten ontbreken daarvoor en dan blijft het bij een portie afgunst.
Soms is het beter om het maar te laten; iemand moet er zelf maar achter komen hoe hij in elkaar zit, en anders maar niet, zolang het maar niet te dichtbij komt.

Stoor je er niet aan; het ligt niet aan jullie maar aan hem. Wees blij dat je anders in elkaar zit en iemand die ondankbaar is toch min of meer belangeloos hebt geholpen. Beetje dankbaarheid had wel gemogen, maar dat soort mensen vindt 'Dank je wel' zeggen vreselijk moeilijk.

Wij mijden dat soort familie want je kunt het toch nooit goed doen; het is te vet, te dik, te mager, te veel, te weinig... het maakt niet uit; goed is het nooit. Is hulp nodig, dan weten ze ons te vinden, de deur staat open, maar liever niet. Want we weten wel waar het toch op uitdraait. Het is niet anders.

**Geplaatst**: 01-12-25 15:22

Geplaatst: 01-12-25 15:22

Nado schreef:
Niet een antwoord, maar nog een vraag in het verlengde hiervan, die ik mezelf vaak stel:
hoe en waarom wordt de stap gezet van ‘ik wil ook graag wat jij hebt/doet/etc. ‘ naar ‘ik gun het jou niet, omdat ik het zelf niet heb/kan/etc.’ ?

Heb jij daar ideeën over?

Dit vind ik een mooie en zie het ook in mijn gezin.

Mijn jongste broer en ik kunnen het prima hebben dat een ander iets heeft wat wij niet hebben. Maar ook best zouden willen. Maar misgunnen het een ander niet.

Mijn moeder en andere broer zijn wel zo.
Kunnen echt heel vervelend uit de hoek komen dan. En zien niet in dat die ander er hard voor heeft gewerkt. Of misschien wel dingen hebben gelaten om het voor elkaar te krijgen.
Dat stukje zien ze gewoon echt niet.

En waarom dat verschil er is? Ik heb geen idee.
Voor mij is dat onbegrijpelijk om die afgunst te voelen en te begrijpen omdat ik die zelf niet heb.

Dus ik probeer dat los te laten.
En voornamelijk blij te zijn dat ik dat stukje niet ken.
Maakt ons leven zoveel makkelijker.

**Geplaatst**: 01-12-25 15:32

Geplaatst: 01-12-25 15:32

Veel mensen vinden het idee dat ze zelf tekortkomingen hebben of dingen niet kunnen moeilijk te verkroppen. Dit in combinatie met een intensieve samenlevingsperiode waarin mensen zich misschien iets te gemakkelijk en thuis gaan voelen kan wel een verklaring zijn waarom dit soort uitspraken ineens gedaan worden. Hij voelt zich nu comfortabel genoeg om zijn gedachten uit te spreken en hij spreekt dit ook nog eens hardop uit omdat hij daarmee de eigen verantwoordelijkheid voor hoe zijn leven loopt buiten zichzelf kan plaatsen en op jullie kan projecteren. Je noemt het het het wegnemen van cognitieve dissonantie. Het feit dat hij dat allemaal niet heeft ligt niet aan hem (nee dat is een moeilijke verklaring en vergt veel werk om verandering in te brengen), nee de makkelijke weg van de minste weerstand is jullie hebben geluk en je zou dat een ander niet moeten onthouden. Helaas bij veel mensen een onbewust en automatisch proces waarbij ze ook nog eens niet geneigd zijn door middel van zelfreflectie hier anders mee om te gaan.

Wat ik merk aan je verhaal is dat je je eigenlijk het meeste stoort aan zijn ondankbaarheid. En dat kan ik me ontzettend goed voorstellen! Als je in zo’n situatie stapt wil je dit graag vanuit barmhartigheid doen en niks terugverwachten (altruïsme heet dat). Maar het is helemaal niet gek om minimaal dankbaarheid daarvoor in de plaats te verwachten! In het vervolg zou je dat wat mij betreft ook best mogen verwachten van mensen, in ieder geval op termijn als de ergste storm in het leven geweken is.

**Geplaatst**: 01-12-25 15:50

Geplaatst: 01-12-25 15:50

Jaloers zijn en iemand iets niet gunnen zijn wel twee verschillende dingen.

Jaloers zijn houdt over het algemeen in dat je iets zelf wilt hebben wat een ander heeft en jij niet.
Iemand iets niet gunnen kan ook best iets zijn wat je zelf absoluut niet wil hebben, maar tóch die ander niet gunt.

En verder, over die vervagende grenzen, gevoelsmatig denk ik dat de grenzen inderdaad wel vervagen, maar dan vooral juist níet in iemands gezicht. Er worden anoniem en/of veilig achter een schermpje dingen gezegd die men echt niet IRL rechtstreeks tegen iemand durft te zeggen. Dus het idee dat 'men' sneller hardop tegen iemand zegt dat-ie [vul iets onaardigs in] is, zie ik eigenlijk juist niet. Wel online, en wel IRL achter iemands rug tegen een derde, niet in iemands gezicht.

**Geplaatst**: 01-12-25 15:56

Geplaatst: 01-12-25 15:56

troi schreef:
Zwager is dus een banketstaaf, die zijn van alle tijden

Nou dat. Ik snap wel waarom deze man vrijgezel is.

**Geplaatst**: 01-12-25 16:00

Re: Vervagen van de grens afgunst

Geplaatst: 01-12-25 16:00

@ibbel, dan is het in mijn verhaal beide, want ook dingen die ze zelf niet willen word lelijk over gesproken als een ander dat wel heeft. Maar de jaloerse dingen laten zich bij mijn voorbeeld wat duidelijker zien.
Persoonlijk denk ik dat dit vaak bij die personen beide is. Ergens zit er geen filter op.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-12-25 17:30

Re: Vervagen van de grens afgunst

Geplaatst door de TopicStarter : 01-12-25 17:30

@ Furst, mensen zien blijkbaar alleen dat wat ze willen zien en ook de informatie blijft niet allemaal hangen. Fijn dat het voor jullie anders is gaan lopen en dat jullie samen wel overwogen keuzes kunnen maken met wensen die daar ook nog eens in passen!!!

@Lindsey-99 we hebben inderdaad er een les van geleerd, beide! De kunst in inderdaad om het dan niet te dichtbij te laten komen.

@ Ibbel via een scherm is het inderdaad nog makkelijker om (harde) reacties te plaatsen. Je bent immers vaak anoniem.

@ Gaabje, bedankt voor je uitleg, snap nu meer hoe het kan zijn voor zo iemand. Dankbaarheid zal ik van hem nooit krijgen, maar liever niet dan gemaakte. Gelukkig zijn er genoeg mensen waar ik wel een dank je wel van krijg die welgemeend is en dat doet zeker goed!

@Imre na een aantal korte relaties die allemaal zijn ontstaan via Tinder is hij nu getrouwd. Vrijgezel zijn is niet iets voor hem, hij kan niet alleen zijn dus neemt al snel genoegen met dingen om dat maar niet te zijn. Ook met vrouwen wat totaal niet paste maar alles beter dan niets. Dat er dan mensen gekwetst worden maakt niet uit wat zijn antwoord altijd, dat weet je toch als je iets opzoekt via Tinder, maar owee als een vrouw hem dumpte...

@ DuoPenotti zou je dat filter ergens kunnen kopen, het is tenslotte bijna sinterklaas.... Flauw ik weet het

**Geplaatst**: 01-12-25 17:35

Re: Vervagen van de grens afgunst

Geplaatst: 01-12-25 17:35

Haha.
Dat soort flauwe grappen maakt het toch gewoon wat meer dragelijk. Tenminste bij mij wel.

**Geplaatst**: 01-12-25 18:42

Re: Vervagen van de grens afgunst

Geplaatst: 01-12-25 18:42

Dit zegt gewoon alles over deze persoon, hij is toxisch met zijn gebrek aan zelfreflectie en dit soort mensen ga je nooit kunnen begrijpen omdat ze heel anders denken.

Beste wat je kunt doen bij zulke is afstand nemen en loslaten. Al is dat soms makkelijker gezegd dan gedaan.

**Geplaatst**: 01-12-25 19:04

Geplaatst: 01-12-25 19:04

Heb je het hemzelf weleens gevraagd?
Vraag het hem eens gewoon: Waarom maak je deze opmerking? Gun je het ons niet?

**Geplaatst**: 01-12-25 19:14

Geplaatst: 01-12-25 19:14

Waarom hebben jullie hem überhaupt in huis genomen ?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-12-25 19:43

Re: Vervagen van de grens afgunst

Geplaatst door de TopicStarter : 01-12-25 19:43

@ Elisa2 afstand nemen van de koude kant is altijd makkelijker als dat het je eigen familie is, voor mijn man was dat best lastig.

@ Suzanne F. ja maar daar kreeg je dan geen antwoord op. Mijn man zei dat het vroeger toen ze jonger waren al zo ging. Altijd afgunst, mijn man had toen een koffer achter op de motor, zijn broertje niet, het was dan een ouwelullen motor daardoor, maar wat was die koffer handig toen er spullen mee moesten.
Dat soort dingen, altijd afkraken maar ondertussen...

@ Matheno mijn man vond dat we hem niet in de kou konden laten staan. Hij kon eigenlijk nergens terecht omdat niemand hem wilde hebben, wij hebben de ruimte en omdat hij overdag aan het werk was en dus eigenlijk alleen de avonden en met regelmaat in het weekend er zou zijn had ik er ook niet zoveel moeite mee, dat heb ik ook puur voor mijn man en gedaan omdat ik van mening ben dat als je kunt helpen je niet je hoofd moet omdraaien. Dat je elkaar dan beter leert kennen en dus naar mijn mening nog mindere kanten ziet en mee krijgt dat is dan wel erg jammer zacht gezegd.

**Geplaatst**: 01-12-25 20:48

Re: Vervagen van de grens afgunst

Geplaatst: 01-12-25 20:48

Maar waarom wilde niemand hem hebben? Omdat hij tegen iedereen vervelend doet? Het is heel nobel van jullie om hem zo lang in huis te nemen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-12-25 21:23

Geplaatst door de TopicStarter : 01-12-25 21:23

Imre schreef:
Maar waarom wilde niemand hem hebben? Omdat hij tegen iedereen vervelend doet? Het is heel nobel van jullie om hem zo lang in huis te nemen.

van sommige weet ik dat ze hem voor een avond prima kunnen hebben maar voor langer niet, anderen wilden niet zo lang hem in huis hebben, een paar dagen prima maar geen zin in langer. Bij een andere waar hij eventueel welkom was had hij er geen zin vanwege meer en strengere regels en moeten bijdragen financieel.

**Geplaatst**: 01-12-25 23:34

Geplaatst: 01-12-25 23:34

Waarom raakt dit je zo? Je vindt hem een banketstaaf, waarom maakt het je dan toch uit wat hij van jullie vind? En waarom vindt je het een probleem dat hij zijn afgunst uitspreekt? Uiteindelijk hang je hier al zijn vuile was buiten, open en bloot op het internet. Wat maakt dat dat voor jou anders is?

Ik bedoel dit niet beschuldigd, maar ik ben oprecht benieuwd. Uiteindelijk zal je hem nooit kunnen veranderen. Jezelf en hoe jij tegen dingen aankijkt, kun je wel veranderen.

**Geplaatst**: 02-12-25 04:47

Geplaatst: 02-12-25 04:47

Ligt er denk ik aan dat hij niet lekker in zijn vel zit, dan komen negatieve eigenschappen meer naar boven.