Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-05-25 09:21

Geplaatst: 02-05-25 09:21

Ik heb een haat liefde verhouding met sociale controle. Het is een noodzaak maar heb ook ervaren hoe het is om een te controlerende overbuurvrouw te hebben

In frankrijk werkt het eenvoudig, de bakker die langskomt is ook meteen de is alles ok checkbij diegenen die brood kopen. Komt iemand niet naar buiten wordt er gecheckt in huis of alles ok is.

En weten buren van elkaar of ze wegzijn of niet. Dan wordt ook meteen huis en tuin in de gaten gehouden. Ik rijd af en aan en meld netjes wanneer ik er ben of wegga. En meld me dgelijks bij het thuisfront als ik onderweg ben

In nl was het ooit een hechte straat met sociale cohesie en controle zonder irritatie en over en weer bijspringen. Na verkoop en verhuizingen en een ander soort mens ervoor terug is dat helaas nagenoeg verdwenen. -O-

Het kleine overgebleven clubje checkt en helpt wel.

Zo hebben we een buurman eerder al vaak van de grond moeten rapen na een zoveelste valpartij in de keuken. Afgesproken bonk met je stok als kan als je valt. Dat hoor je wel. Bij te lange stilte werd er even twee keer per dag een hoofd om de deur gestoken.

Met mijn papa nu afgesproken dat hij via whatsapp (hij heeft het wel _O-

) of telefoon of mail een teken van leven geeft. Hij heeft ook een alarmknop om zijn nek die wij ook kunnen bellen. Daarmee kan hij bij een val maar bij bewustzijn zich ook simpel melden bij mij.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-05-25 09:22

Geplaatst door de TopicStarter : 02-05-25 09:22

germie schreef:
En hoe erg is het als je pas na een week of langer dood gevonden wordt? Je merkt er zelf toch niets meer van. Dus ik vind dat niet iets om me druk over te maken. Ik verwacht dat ik binnen een week gevonden word. Niet dat ik veel bezoek krijg ofzo, maar ik werk natuurlijk fulltime, dus dan missen collega's me wel. En anders wel een duikmaatje waar ik wekelijks mee duik.

Maar voor de overleden persoon maakt het niet uit wanneer die gevonden wordt, het zijn hooguit nabestaanden die het erger vinden, maar als je pas na een maand ergens achter komt, dan ben je al niet close met de persoon lijkt mij.

Ik heb geen idee hoe veel sociale controle er in de straat is. Vaak vertel ik iemand wel dat ik op vakantie ga, maar als ik er opeens niet meer zou zijn weet ik niet of dat opvalt.

Vooral de gedachten dat iemand alleen komt te overlijden vind ik verdrietig. Jij staat er misschien heel nuchter in.
Als je bijvoorbeeld een week of langer dood in je huis ligt dan ben je in sommige gevallen niet eens meer herkenbaar voor je familie. En het idee dat ze hebben... Had ik maar....

**Geplaatst**: 02-05-25 09:25

Geplaatst: 02-05-25 09:25

Voor mij ook die verdrietige gedachte. Niemand zou alleen moeten overlijden en dan lang niet gemist worden, tenzij deze persoon daar zelf voor kiest.
Helaas wel meegemaakt bij kennissen -O-

bij een is uiteindelijk na een aantal dagen een buurman gaan klagen omdat hij de hond hoorde blaffen al dagenlang continue.

Ik word nog verdrietig en naar bij die wetenschap

**Geplaatst**: 02-05-25 09:31

Re: Sociale "controles", hoe ga jij ermee om?

Geplaatst: 02-05-25 09:31

Sociale controle in de straat is maar klein. Ik vertel mijn buren niet wanneer ik op vakantie ga, of het moet toevallig langskomen in een praatje. Maar ik ga niet berichten met de mededeling dat ik op vakantie ga. Andersom hetzelfde. Voor de planten en katten ga ik ook niet uit van buren, maar van mensen die ik wel graag over de vloer heb

.

Sociale controle qua vrienden en familie is er wel. Elke ochtend sturen moeders en ik elkaar een goedemorgen, vriendinnen spreek ik zeer regelmatig en heb ook wekelijkse afspraken lopen. Als ik daar niet op zou komen dagen, zouden er wel belletjes gaan rinkelen denk ik.

3,5 jaar lang op dat filmpje.. Dat kan toch eigenlijk niet? Dat gaat toch rotten, stinken etc? Zou er niet iemand aan de deur hebben gestaan voor betalingen die niet gedaan zijn? Niet álles gaat automatisch? Werk die zich niet afvraagt waarom iemand er niet is? Vind het een dubieus verhaal eigenlijk..

**Geplaatst**: 02-05-25 09:36

Re: Sociale "controles", hoe ga jij ermee om?

Geplaatst: 02-05-25 09:36

Bot gezegd zonder mijn netwerk zou ik ook lang ongemerkt kunnen blijven. Alles gaat automatisch aan betalingen erop en eraf. Geen werk wie zou me dan moeten missen zonder een netwerk?

**Geplaatst**: 02-05-25 09:37

Geplaatst: 02-05-25 09:37

In mijn ouderlijk dorp was de sociale controle heel groot. Onze achterbuurvrouw had eens rond 10-11 uur de gordijnen nog dicht en toen heeft mijn moeder naar haar dochter gebeld om te vragen hoe of wat. Vrouwke was naar een zorginstelling verhuisd, maar het werd wel geapprecieerd dat we belden.

Ook eens door vrienden een buurt bewoner geholpen die was gevallen. Het lucht stond in de woning bij de laatste avond wandeling met de hond nog aan, dus zij is gelijk gaan bellen.

Weleens onze buren uit bed gebeld, omdat bij hun het brandalarm af ging. Die mensen zijn gruwelijk doof, dus hadden dat niet gehoord. Geen goede relatie met die buren, maar je wilt ook niet dat hun huis uitbrand.

Bij mijn oma een dorp verder werd ook alles in de gaten gehouden. Mijn oom heeft daar eens een buurtgenoot uit zijn auto gehaald nadat hij een ongeluk had gehad ‘s nachts. Hij had de klap gehoord. We hebben eens de buurvrouw uit de sloot gevist toen ze erin was gevallen. En de oude groenteboer kwam elke ochtend een bakje eten halen voor ‘s avonds bij mijn oma, sinds zijn vrouw was overleden. Die hielden elkaar op die manier dus in de gaten.

Op ons huidige adres is de sociale controle ook goed. Al gaat het dan vooral over of iemand de kat van de buurjongen heeft gezien

Ik kan me voorstellen dat het in een stad snel anders is. Veel individualistischer. Maar daar lijkt de hele maatschappij steeds meer onderhevig aan te worden.

**Geplaatst**: 02-05-25 09:39

Geplaatst: 02-05-25 09:39

MarlindeRooz schreef:
ElCamino schreef:

2x één opgepakt?

Waar werk jij?

in een fabriek, eentje had een keer een ruzie op straat en was opeens een dag en nacht in de cel.
De ander was 2 weken weg, wil er niet over praten.....maar iets uit het verleen wat nog openstond of zo.
Als je ze belt en de telefoon staat uit en je hoort niets ga je je zorgen maken, via PZ adres gevraagd en erheen..... 112 gebeld en dan reactie krijgen :"meneer is niet thuis maar in goede gezondheid"

**Geplaatst**: 02-05-25 09:41

Geplaatst: 02-05-25 09:41

Ooit heb ik bij iemand ingewoond waarvan de buurman tegenover 1,5 week in huis heeft gelegen.

We hebben er echt niks van gemerkt... terwijl die buurman elke dag meerdere malen voorbij liep. We hadden een ring deurbel en zelfs daarop was het niet opgevallen dat de buurman al langere tijd niet voorbij was gekomen. De jongen bij wie ik inwoonde kende de buurman en had wel contact. Maar zelfs met dat was het ons niet opgevallen.

We kregen opeens bijv. Last van mieren in de woning, terwijl het nog winter was. Zelfs op dat moment dachten we toeval. De mieren waren overigens ook
Weer weg nadat het lichaam gevonden was en opgehaald.

Nu bleek het telefoontje naar de politie vanuit de familie van de buurman te komen. Zij hadden al langere tijd niks vernomen en maakten zich zorgen.

Zelf woon ik nu in een soort van appartement. Mijn directe buurman is wel iemand die niet echt goed voor zichzelf kan zorgen. Maar echte sociale controle let ik niet zo op. Zie wel dat de buurmannen om mij heen elke dag wel bezoek krijgen. Er is meer sociale controle van buitenaf.

Als het mij overkomt , dan gaan de alarmbellen wel af zodra ik niet op werk verschijn. Dat heb ik ook wel eens gezegd , als ik niet kom opdagen op werk en niks laat weten kun je er 100% vanuit gaan dat er wat is gebeurd

**Geplaatst**: 02-05-25 09:44

Geplaatst: 02-05-25 09:44

Wij wonen vrijstaand dus de sociale controle is hier heel klein, wel hou ik iedere dag even contact met een alleenstaande buurvrouw in de straat, mijn alleenstaande en zich isolerende tante , en met mijn zus heb ik een regeling rond mijn vader..dat doen we in een beurtrol. Maar met mijn eigen leven er bij vind ik het wel vermoeiend. Mijn tante wil met niemand wat te maken hebben...ik en de huisarts zijn de enige die daar binnen mogen. Maar ze heeft een hond, en ik wil vooral ook niet voor het dier dat ze bv een week doodligt en hij geen eten heeft. Zelf zal ze er dan niks meer van merken.

**Geplaatst**: 02-05-25 09:49

Geplaatst: 02-05-25 09:49

Ik bemoei me niet graag ongevraagd met anderen. Toen er een bejaarde dame die altijd in de kerk kwam ineens niet was dacht ik eigenlijk ook, nou ja, zeker geen zin of verslapen. Ik heb toen toch maar enkele medeparochianen opgetrommeld waarvan er 1 een sleutel had van haar appartement. Dat was maar goed ook want ze bleek al de hele nacht in deerniswekkende toestand op de vloer van de badkamer te liggen en niet meer overeind te kunnen komen. 112 gebeld natuurlijk, een ambulance heeft haar opgehaald en ze is toen in de ambulance gestorven.Bij mij is het sociale netwerk de Kerk maar door ruzies en polarisatie de laatste tijd helaas slechter en zwakker.

**Geplaatst**: 02-05-25 09:50

Geplaatst: 02-05-25 09:50

karuna schreef:
Bot gezegd zonder mijn netwerk zou ik ook lang ongemerkt kunnen blijven. Alles gaat automatisch aan betalingen erop en eraf. Geen werk wie zou me dan moeten missen zonder een netwerk?

Vrienden, kennissen, familie?

**Geplaatst**: 02-05-25 10:06

Re: Sociale "controles", hoe ga jij ermee om?

Geplaatst: 02-05-25 10:06

Ik heb een sociaal netwerk dat erg klein is maar wel werkbaar. Als dat er niet zou zijn dan kan ik rustig lang verdwijnen zonder dat iemand het zou opmerken denk ik. Alles automatisch en geen werk.

**Geplaatst**: 02-05-25 10:13

Geplaatst: 02-05-25 10:13

Mijn oom heeft een aantal dagen zeer ziek en uiteindelijk overleden in zijn huis gelegen nadat hij terug was van een lange vakantie.
Mijn moeder en diens partner hadden afgesproken om samen met hem soto te eten op vrijdag,echter toen hun daar waren deed hij niet open. Op dat moment ging er bij mijn moeder geen belletje rinkelen dat er misschien wel iets kon zijn.
Maandag verscheen hij niet op zijn werk waardoor collega's de politie hebben ingelicht en mijn oom inmiddels overleden aantroffen.

Hij woonde in een groot flat gebouw maar aangezien mijn oom vaak en veel op reis was, was het voor zijn naaste buren niet ongewoon als ze hem een tijdje niet zagen.

Onlangs is mijn broer onverwachts overleden,hij woonde nog bij mijn vader.
Maar sinds het overlijden van mijn broer heb ik zowel als mijn oudste broer de sleutel van mijn vaders huis.
Nu wonen mijn oudste broer en ik van ons nog vijven ook het dichtstbijzijnde, mochten wij om welke reden dan ook geen contact krijgen dan kunnen we het huis in.

Edit,

Ik woon samen met mijn man en kinderen naast mijn schoonouders ( boerderij) mocht er iets met hun zijn dan merken wij dat wel direct op. Niet omdat wij de deur plat lopen maar als ik/wij zien dat de gordijnen nog dicht zijn op een 'vreemd/ongewoon' tijdstip dan kunnen wij ook bij hun het huis in om even te checken of alles wel in orde is.

Laatst bijgewerkt door Lay_D op 02-05-25 10:20, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-05-25 10:17

Re: Sociale "controles", hoe ga jij ermee om?

Geplaatst: 02-05-25 10:17

Ik woon in het buitengebied, hier geen sociale controle. Ik zou het ook niet willen, ik woon hier juist graag omdat ik erg op mezelf ben. Ik ken de mensen uit de buurt wel, zeg ze gedag op straat en maak een enkele keer een praatje. Maar meer niet. Ik deel zelf niets met ze en houd ook niet in de gaten of ik iemand nog wel regelmatig zie. Op de huizen en brievenbussen heb ik natuurlijk ook totaal geen zicht, dus dat zou ik niet opmerken.

**Geplaatst**: 02-05-25 10:40

Re: Sociale "controles", hoe ga jij ermee om?

Geplaatst: 02-05-25 10:40

Een oud collega van me is gevonden omdat hij voor de tweede dag op rij niet op kwam dagen op het werk, en zijn teammanager de politie heeft gebeld.

Persoonlijk zal ik nu iig wel snel gevonden worden (met een fulltime baan, een vriend, en dagelijks appverkeer met mijn moeder en meerdere vrienden). Hoe dat over 50 jaar zal zijn weet ik ook niet. Ik kan me ook niet zo voorstellen dat ik hier in de buurt mensen 'in de gaten' zou houden. Ik heb een prima burenrelatie met de meesten, maar heb één buurvrouw nu al weken niet gezien en dat is wat mij betreft ook prima.

**Geplaatst**: 02-05-25 12:03

Geplaatst: 02-05-25 12:03

Vorig jaar werd mijn buurman na een paar dagen dood gevonden. Ik dacht nog wel maandag ow wanneer is die online geweest op whatsapp. Het was altijd een wat terug getrokken man. Maar hij was gewoon een dag daarvoor nog online geweest dus ik dacht dat zit wel goed. Donderdag stond zijn zus voor de deur of ik haar broer deze week nog had gehoord. Dat was niet en toen is dit door de politie gevonden. De zus had gelukkig de reserve sleutel bij. Overleden door een maagbloeding en er lagen allemaal blikjes bier om hem heen. Dat was heel zielig voor die man.

Doordat hij zo op zichzelf was had niemand er iets van gedacht. Ik heb na die maandag nog wel een keer gekeken of de krant niet meer uit de brievenbus hing. En dat was niet.

Ik hoop dat de buren wel een beetje op elkaar letten. 1 van de overbuurmannen lijkt dat te doen. Anders ga ik er vanuit dat er wel een vriendin alarm slaat.

**Geplaatst**: 02-05-25 14:40

Geplaatst: 02-05-25 14:40

Ibbel schreef:
Bij een buurvrouw die je al langere tijd niet meer gezien hebt (waarvan je evt ook nog weet dat ze oud en/of ziek is) en de post puilt uit de brievenbus zou ik zéker actie ondernemen. Aanbellen, een blik naar binnen werpen als dat lukt, bij een rijtjeshuis even achterom lopen naar de keukendeur/tuindeur. Levert dat niets op, dan zou ik de politie bellen.

Een (onbekende) auto die al 10 dagen ergens geparkeerd staat zou ik de politie voor bellen. Ding kan ook gestolen en achtergelaten zijn bv.

Nou dit inderdaad.
Ik ken alle buren in de straat, spreek dagelijks vrienden/vriendinnen en wordt verwacht op m’n werk. Als ik nog niet gevonden ben door één van mijn drie huisgenoten dan trekt er iemand anders wel aan de bel.

Verdachte situaties in de straat of een vriendin die ik echt niet te pakken krijg, dat zou ik ook uitzoeken.

**Geplaatst**: 02-05-25 14:43

Re: Sociale "controles", hoe ga jij ermee om?

Geplaatst: 02-05-25 14:43

Kleine nuance nog tov de OP: mensen worden niet alleen niet gevonden omdat “mensen teveel aan zichzelf denken”.

Sommige mensen zitten niet te wachten op sociale controle, zijn graag alleen (zonderen zich af) of zijn rot mensen (waardoor ze geen sociale kring hebben).

**Geplaatst**: 02-05-25 14:46

Geplaatst: 02-05-25 14:46

Ik leef erg anders dan anderen, behoorlijk op mijzelf en níet op een vaste plek meestal.

Om te voorkomen dat ik ergens in de middle of nowhere in de problemen kom en geen hulp zou krijgen wanneer nodig of nooit gevonden word, heb ik een mini appgroepje, púúr om dat te voorkomen.

Voor ongeveer 12.00 zet ik een duimpje in die groep bij wijze van ik leef nog en ben oke,
Savonds geef ik door waar ik overnacht.

Mijn hond en camper hebben ieder een gps tracker, de mensen in dat whatsappgroepje hebben daar de inlogcodes van.
Zodat ik in geval van nood wat makkelijker terug te vinden ben, of toch tenminste de directe regio.
Ze gebruiken die inlog normaal gesproken niet.

**Geplaatst**: 02-05-25 14:53

Geplaatst: 02-05-25 14:53

Ik kende het niet zo, maar leerde het 2 dorpen terug wel kennen. Eerst vond ik het wat storend, maar heb het toch wel leren waarderen.

In principe is hier in de straat niemand alleen, dus valt het een naaste wel op. We lopen nergens de deur plat, maar ik denk dat echte veranderingen toch wel snel opvallen en men dan wel gaat kijken of er iets op de groepsapp komt.

Wij hebben elkaar, maar rijden ook vaak wel eens groter stuk samen en als er dan iets gebeurt, zal de politie denk ik bij onze zoon aanbellen. Hij weet niet 24/7 waar we zijn. We kunnen wel zeggen; we bellen als we thuis zijn, maar hij maakt zich echt niet druk als hij niks hoort. Denk als wij allebei 2 of 3 dagen niet opnemen hij zich pas zorgen gaat maken.

Misschien zien of horen de buren dan iets aan onze dieren. Dat hoop ik dan. Dat is het ergste waar ik me druk om maak. Als wij samen een ongeluk krijgen dat de dieren alleen zitten.

Een tijd geleden hoorde ik dat iemand was overleden in de tuin. Zat een boek te lezen en mensen hadden diegene ook zien zitten en volgens hun nog zelfs gegroet. Was mensen toch pas laat opgevallen en diegene heeft toch waarschijnlijk 2 of 3 dagen zo gezeten.

Edit; Ik weet niet of een appje zou werken. Ik zou het soms vergeten en dan zouden mensen misschien in paniek raken. Dan gaan ze misschien mij appen, maar ik reageer soms een dag niet. En mijn man kan rustig dagen geen app lezen.......Dus wat dat betreft zou dat hier niet werken.

**Geplaatst**: 02-05-25 16:21

Geplaatst: 02-05-25 16:21

Sabbientje schreef:
Op dit moment ben ik niet bang dat ik niet gevonden word. Ik woon samen. We vertellen de buren meestal als we op vakantie gaan. (Tevens omdat er dan door mijn zus voor de katten gezorgd word)
Ik heb meerdere keren per week contact met mijn zus.

Maar ik ben wel bang voor later.
We hebben geen kinderen, wel een neefje en 2 nichtjes, dus ik hoop dat die later af en toe bij hun tante komen kijken.

Daar zit ik dus ook mee. Ik ben niet de meest sociaal actieve persoon en zonder mijn man zou ik waarschijnlijk heel geïsoleerd leven. Niet dat ik mezelf bewust afzonder, maar ik weet gewoon niet goed hoe ik dat niet moet doen.
Momenteel hebben we een opmerkzame buurvrouw die het opvalt als ik met de fiets ga werken (lees: die ziet de auto staan en vraagt dan aan mijn man of ik ziek ben

), maar die is al op leeftijd dus die zal er niet meer zijn als ik zelf op leeftijd ben en alleen kom te staan.
De neefjes en nichtjes zie ik momenteel nauwelijks, ik hoop dat het aan de leeftijd ligt, maar ik vraag me wel eens af of dat ooit gaat veranderen. Ik kom zelf eigenlijk ook nooit meer bij mij ooms en tantes.

**Geplaatst**: 02-05-25 16:33

Re: Sociale "controles", hoe ga jij ermee om?

Geplaatst: 02-05-25 16:33

Een goede buur is beter dan een verre vriend. Helaas tegenwoordig weinig contact tussen buren, althans in de grote steden waar ook veel wisselingen van bewoners zijn. "Vroeger" kwamen nieuwe buren zich voorstellen, tegenwoordig gebeurt dat niet meer, althans niet waar ik nu woon.

**Geplaatst**: 02-05-25 16:51

Re: Sociale "controles", hoe ga jij ermee om?

Geplaatst: 02-05-25 16:51

Ik heb vroeger eens de politie gebeld omdat ik bloed en een kapotte bril in het portiek zag. En ik vertrouwde het niet. Ik heb toen bij mijn bovenbuurman aangebeld (oudere man, alleenstaand en geen contact met zijn kinderen). Hij deed niet open. Dus toen de politie gebeld met een onderbuikgevoel.
Die hebben de deur open gebroken en vonden hem gewond op de bank.
Hij was gevallen op de trap, met zijn hoofd tegen de muur. Heeft zich naar boven gesleept en is op de bank terecht gekomen.
Man is naar het ziekenhuis gebracht en is daarna niet meer thuis gekomen, omdat hij niet meer alleen kon wonen.
Dit heeft best indruk op me gemaakt, ook het besef dat hij mogelijk heel lang in huis had gelegen als ik het niet gezien had.

Mijn oom is nu bijna 83, ook alleenstaand en heeft geen kinderen. Mijn vader en hij bellen iedere ochtend even, mocht hij niet opnemen heeft mn vader de sleutel van het huis van mn oom.

**Geplaatst**: 02-05-25 20:56

Geplaatst: 02-05-25 20:56

Mijn collega's gaan na 5 minuten al bellen als ik er niet ben.

De buurman zwaait naar me als ie me ziet, omdat hij weet dat ik die sociale controle fijn vind. Het nu al 2 x meegemaakt dat er iemand in mijn buurt een hele poos dood in huis hebben gelegen. Ik vind dat gewoon geen fijn idee.
Ik vertel ook altijd als ik op vakantie ga, omdat mijn buren dan een beetje op het huis letten. Uitstekende post ook even naar binnen duwen enzo.

**Geplaatst**: 04-05-25 07:45

Re: Sociale "controles", hoe ga jij ermee om?

Geplaatst: 04-05-25 07:45

Ik lees hier over dood in huis liggen maar ik denk dat, tenzij er nog levende huisdieren zijn, het belangrijker is om niet te lang gewond in huis te liggen...