Bokt.nl

**Geplaatst**: Vandaag, 06:29

Geplaatst: Vandaag, 06:29

Ik wandel gerust overdag alleen door de natuur. En dan pak ik juist de smalle paadjes, want dan kom je zoveel moois tegen! Het is echt heerlijk

En Nederland is behoorlijk veilig

En eigenlijk heb ik mij nog niet onveilig gevoeld. 'S avonds (in het donker) heb ik nog nooit alleen door het bos gewandeld. Ik denk dat ik dan iets te hard schrik van wegvliegende vogels _O-

Kleine kanttekening: ik woon niet vlakbij gebieden waar de wolf veel komt. Gelukkig maar, want dat vind ik wel spannend met wandelen

Ik loop daarintegen niet graag 's avonds alleen door de (binnen)stad. Wij hebben hier enkele zwervers en bijzondere figuren die verbaal toch wel wat gekke dingen kunnen zeggen.

**Geplaatst**: Vandaag, 06:33

Geplaatst: Vandaag, 06:33

Ik wandel heel veel alleen, wel met hond, ook lange routes via kleine paadjes waar ik vaak (zeker in de wintermaanden) niemand tegen kom. Ik voel me nooit onveilig eigenlijk, wel eens aan mijn man gevraagd wat hij er van vindt dat ik zo alleen op pad ben. Maar met de hond er bij maakt hij zich geen moment ongerust.

De stad loop ik liever niet alleen na donker. We wonen aan een poldergebied en overdag denk ik er niet over na maar een tijdje terug in de schemering bekroop me toch een vervelend gevoel.

**Geplaatst**: Vandaag, 06:33

Geplaatst: Vandaag, 06:33

Ik wandel en hardloop al meer dan 10 jaar minimaal 2x per week alleen door de bossen.
Ik heb me werkelijk nog nooit onveilig gevoeld. Ook niet toen ik een wolf tegenkwam.
Alleen op straat door een grote stad heb ik bij wijze van nog meer moeite mee. Er is niets fijner dan alleen door de natuur zwerven.

**Geplaatst**: Vandaag, 06:50

Re: Als vrouw alleen wandelen.

Geplaatst: Vandaag, 06:50

Ik wandel gerust alleen in zowel binnen als buitenland. Vooral in het binnenland laat ik ook niet perse mensen weten waar ik heen ga. (doe ik wel als ik bijvoorbeeld in het buitenland de bergen in ga, maar dat is een ander verhaal.

Als ik mij druk zou moeten maken of er misschien iets gebeurd, dan heb ik een heel stuk minder mooi leven, want ik wil mij niet door angst laten leiden (helemaal als ik daarmee bepaalde dingen niet doe). Ik heb mij overigens ook nog nooit onveilig gevoeld.

Moet er wel bij zeggen dat ik ook al jaren alleen ga backpacken, ook 6 maanden in zuid/midden Amerika rondgereisd als vrouw alleen, en ook daar voelde ik mij niet onveilig.

**Geplaatst**: Vandaag, 07:04

Geplaatst: Vandaag, 07:04

Ook ik wandel graag en ook vaak zat alleen. Zonder hond, want die heb ik niet.

En heb me nog nooit onveilig gevoeld en er nog nooit over nagedacht of het wel slim is om er alleen te wandelen.

Ik ben opgegroeid op het platteland en de keren dat ik me wat ongemakkelijk voelden, waren altijd s avonds in de stad (Rotterdam/Utrecht).

In de natuur of op het platteland nog nooit.

**Geplaatst**: Vandaag, 07:05

Geplaatst: Vandaag, 07:05

Ik loop het liefst alleen, voel me veiliger in de natuur alleen dan in een druk centrum

**Geplaatst**: Vandaag, 07:07

Geplaatst: Vandaag, 07:07

Mijn moeder wil altijd dat ik een scheidsrechterfluitje meeneem voor wanneer ik word aangevallen.
Alsof er dan een ree me komt redden _O-

**Geplaatst**: Vandaag, 07:10

Re: Als vrouw alleen wandelen.

Geplaatst: Vandaag, 07:10

Ik wandel niet zo vaak/ver (lichamelijke problemen) maar als ik wandel ben ik niet bang en ik voel mij ook niet onveilig. Ik wandel het liefste in de natuur, de stad trekt mij niet.

**Geplaatst**: Vandaag, 07:17

Geplaatst: Vandaag, 07:17

Ik voel me eigenlijk nooit onveilig als ik in het bos loop. Scheelt wel dat ik 30kg zwarte herdershond bij me heb, doet geen vlieg kwaad maar dat weten onbekenden natuurlijk niet

Wel naar dat je je zo onveilig voelt terwijl wandelen eigenlijk lekker ontspannend zou moeten zijn. Heb je geen vrienden met een - indrukwekkende - hond die je mee kunt nemen? Als ik naar mezelf kijk; ik zou het alleen maar leuk vinden als iemand in de buurt de hond regelmatig mee zou nemen voor een wandeling.

**Geplaatst**: Vandaag, 07:23

Re: Als vrouw alleen wandelen.

Geplaatst: Vandaag, 07:23

Ik herken dat gevoel helemaal niet. Gewoon lekker alleen gaan wandelen.
Ik heb meer moeite met alleen in een restaurant gaan zitten, altijd het idee dat je aangestaard wordt. Dus dat doe ik eigenlijk nooit.

**Geplaatst**: Vandaag, 07:40

Geplaatst: Vandaag, 07:40

Alleen maar verstandig om over na te denken vind ik

Ik zit een beetje op hetzelfde punt als jij, dat ik me afvraag wat ik mee zou kunnen nemen om de kans groter te maken uit een vervelende situatie weg te kunnen komen.

Voorheen heb ik dit nooit zo gehad en ben vaak zat in de schemering door bos en verlaten gebieden gefietst. Op de fiets voelt het toch al wat veiliger, dat je sneller weg kan komen. En een beetje formaat / type hond scheelt natuurlijk ook enorm, maar die heb ik niet.

Ik had het een paar weken geleden voor het eerst dat ik me serieus onveilig voelde, toen ik net voor de schemering nog een rondje door het bos fietste met die kleine. Het is een kilometertje door een piepklein bosje naast een dorpje. Ik dacht misschien zien we wel een bever of horen we kikkers ofzo.

Maar we hadden er allebei ineens een heel creepy gevoel bij, zo van als we nu ergens in terecht komen dan hebben we een probleem

Je weet toch nooit wie er op een verlaten plek rondlopen en met welke reden..... dat je iets van een drugsdeal verstoort ofzo met alle gevolgen van dien -O-

**Geplaatst**: Vandaag, 07:50

Geplaatst: Vandaag, 07:50

Gefeliciteerd met je verjaardag, Germie!

Vroeger fietste en wandelde ik altijd overal alleen heen, maar tegenwoordig durf ik dat niet meer. Mij zelf is nooit iets overkomen, maar het is in vergelijking met 15 jaar geleden zoveel meer in het nieuws dat het toch vat op me heeft gekregen -O-

Wat jij zegt herken ik, pmarena. Het zou niet de eerste keer zijn dat iemand die op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats was bruut het zwijgen wordt opgelegd.

**Geplaatst**: Vandaag, 07:55

Geplaatst: Vandaag, 07:55

Het is meer in het nieuws maar als kind/tiener/jonge vrouw (lang geleden) ben ik best vaak vervelende types in het bos tegengekomen. Ook onderweg naar school. Nooit aangerand ofzo maar wel erg ongemakkelijk.
Mijn zusje is wel bijna het slachtoffer geworden van een man die, naar later bleek, twee kinderen had vermoord.

Tegenwoordig maak ik me alleen zorgen om wolven omdat ik altijd honden bij me heb.

**Geplaatst**: Vandaag, 08:13

Geplaatst: Vandaag, 08:13

Ik ga ook gewoon alleen wandelen, of paardrijden, in de natuur.
Gevaar kan overal zijn en ik denk dat het in de natuur veiliger is dan in een drukke omgeving.

Vervelend dat jij je zo angstig voelt ts.
:(:)

**Geplaatst**: Vandaag, 08:19

Geplaatst: Vandaag, 08:19

Als dat paadje zo weinig bezocht is moet een potentiële verkrachter wel erg lang wachten tot hij beet heeft.

Dan zal hij eerder toeslaan op een drukker gebied en je naar zo'n paadje sleuren.
Zo denk ik ook over fietsen in het buitengebied.

Ik vind juist de stad alleen angstiger.
Daar waar juist wel wat mensen komen. Maar niet teveel.
Daar waar mensen zich niet met elkaar bemoeien.

**Geplaatst**: Vandaag, 08:20

Geplaatst: Vandaag, 08:20

Daar heb ik nog nooit over nagedacht, zeker niet in Nederland.
Ik ga ook wel in mijn eentje op fietsvakantie in het buitenland en kampeer dan wel eens in het wild. Als ik dan s'nachts moet plassen vind ik het wel eens spannend om in het donker de tent uit te gaan. Maar dat is vooral omdat ik nachtblind ben en dan schrik van mijn eigen schaduw ofzo.

**Geplaatst**: Vandaag, 08:21

Geplaatst: Vandaag, 08:21

Idd goed om over na te denken. Ik ga zelf vaak alleen wandelen, ook in andere landen. De enige plekken waar ik me soms onveilig voel zijn in steden/stadjes, niet in de natuur!

Ik heb bijv jaren als patat bezorger gewerkt in een kleine stad/dorp en in die paar jaar veel meegemaakt. Zo ben een keer klemgereden door meerdere autos en busjes, achtervolgt, aangevallen, bespuugd, heb ik vage deals gezien, en ja wat nog meer :')

Met wandelen in de natuur juist nog nooit iets raars meegemaakt. Even afkloppen want ik ga dit hele weekend wandelen in de natuur

Laatst bijgewerkt door Gitana op 57 min geleden, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: Vandaag, 08:21

Geplaatst: Vandaag, 08:21

Het is in mijn woonplaats enige tijd terug heel onrustig geweest, gedoe met drugsbendes enzo. Toen was ik op straat, maar ook in mijn auto wel bang... Ik denk voor het treffen van de verkeerde persoon, vergismoord misschien zelfs. Nu ik daarover niets meer hoor, is het weer oké.

In het bos/natuur heb ik dat gevoel overigens niet.

**Geplaatst**: 46 min geleden

Geplaatst: 46 min geleden

Konstantine schreef:
Wat jij zegt herken ik, pmarena. Het zou niet de eerste keer zijn dat iemand die op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats was bruut het zwijgen wordt opgelegd.

Dit kan altijd het geval zijn, op elk moment, de hele dag door.
Maar de kans in Nederland is zo ontzettend klein. (Als je niet in een of ander crimineel milieu zit)
Ik vind het zonde me daardoor te laten belemmeren.

**Geplaatst**: 42 min geleden

Geplaatst: 42 min geleden

DuoPenotti schreef:
Als dat paadje zo weinig bezocht is moet een potentiële verkrachter wel erg lang wachten tot hij beet heeft.

Dan zal hij eerder toeslaan op een drukker gebied en je naar zo'n paadje sleuren.
Zo denk ik ook over fietsen in het buitengebied.

Ik vind juist de stad alleen angstiger.
Daar waar juist wel wat mensen komen. Maar niet teveel.
Daar waar mensen zich niet met elkaar bemoeien.

Zo denk ik ook altijd, wandel ook gewoon graag alleen in de natuur (nu met de wolf wel wat voorzichtiger) maar wandel juist niet graag alleen door de stad. Moet wel zeggen dat als ik groepjes mannen tegenkom dat ik me omdraai. Gewoon voor de zekerheid, niet omdat ik automatisch denk dat alle mannen daders zijn.

**Geplaatst**: 40 min geleden

Geplaatst: 40 min geleden

Ik voelde me altijd veilig, want hoe groot is nou de kans dat er én iemand iets kwaads van zin is midden in een bos, én dat ik dan toevallig ook nog daar in de buurt zou zijn.
Helaas binnen een half jaar twee enge situaties mee gemaakt.
De eerste keer was ik aan het mountainbiken over een smal paadje in een open terrein met af en toe groepjes bomen. Toen ik de bomen passeerden sprong een man uit de bosjes voor mijn fiets. Ik kon met een slinger beweging die man net passeren en ben hard weggefietst. De man kwam achter me aan, ook op een fiets die hij in de bosjes verstopt had. Gelukkig had ik een dijk van een conditie toen en was mijn uithoudingsvermogen groter.

De tweede keer was ik aan het hardlopen in het bos. Ik zag een auto op het pad staan en dat voelde meteen niet goed. Of ik rende terug in het prive-bosgebied, waarvan ik zeker wist dat ik daar niemand meer zou tegen komen en dus ook geen hulp kon krijgen (het was al aan het schemeren), of ik moest de auto passeren. Ik had geen andere keus. Heb de auto gepasseerd aan de bijrijderskant.
Vervolgens start de man de auto, draait om en komt me achterna. Ik kon maar een ding bedenken, een stok zoeken om mee te kunnen meppen. Loop je in een bos, geen stok te bekennen... Je bedenkt het niet.
Ik nader de volgende kruising van bospaden, zie ik gelukkig twee mensen lopen. De auto rijdt een ander pad in en ik ben m gelukkig kwijt. Terwijl ik naar huis ren, heb ik de auto nog een keer gezien. Kwam weer op me af. Gelukkig zat ik toen naast het hek van een marechaussee-post. Ben over/door een sloot gegaan om naast het hek te gaan lopen in de hoop dat de camera's bij het hek me in beeld zouden hebben.
De man draaide om en reed weg.

Na deze twee gebeurtenissen voel ik me niet meer veilig alleen in de natuur.
Weg gevoel dat ik op mijn intuïtie kan vertrouwen... Helaas.

Nu heb ik een hond en ik verwacht dat dit voldoende afschrikt, maar toch... Ik blijf waakzaam en loop niet zo vrij meer.
Dit was gewoon twee keer pech hebben maar het heeft indruk gemaakt.

Laatst bijgewerkt door Akecheta op 37 min geleden, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 39 min geleden

Geplaatst: 39 min geleden

Binnen Nederland en de Benelux denk ik daar totaal niet over na. Scheelt dat ik een hond bij me heb. Nu heeft Skip juist een heel schattig lief uiterlijk en met z'n 25kg is het zeker geen grote hond, maar hoe lief en schattig hij er ook uit ziet, hij is dat zeker niet naar vreemde en hij is behoorlijk waaks. Ik durf er wel op te vertrouwen dat als iemand mij aanvalt, dat diegene een hele boze hond tegen zich heeft!

Straks op vakantie in Canada neem ik wél voorzorgsmaatregelen, als ik alleen ga wandelen. Omdat er in de nationale parken daar weinig telefonisch bereik gaat zijn, neem ik een Garmin Inreach satelliet communicatie apparaat mee. En bearspray, want voor rare mensen ben ik niet zo bang, maar er komen wél beren voor in de gebieden waar ik heen ga.

**Geplaatst**: 27 min geleden

Geplaatst: 27 min geleden

Ik wandel gerust alleen in de drukbezochte, best open bossen overdag, maar er zijn wel plekken die ik vermijd.
In de stad ook trouwens, de verlichte brede wegen en binnenstad centrum vind ik wel veilig. Het zijn meer stukjes zoals de ingang naar de parkeergarage enzo die ik spannender vind, dan laat ik altijd iemand even meelopen naar de auto

**Geplaatst**: 24 min geleden

Geplaatst: 24 min geleden

Ik heb daar geen enkele moeite mee, ik ga gerust in m’n eentje op pad. Mijn man heeft daar meer moeite mee. Ik zou graag nog een keer alleen willen gaan hiken, maar dat wil hij echt niet hebben. En ik heb wel zijn toestemming nodig, want iemand moet voor de honden zorgen, die kunnen helaas niet mee.
Ik geef trouwens de voorkeur aan rustige stukken, ik heb geen zin om bij iedere bocht mensen tegen te komen.

Margoooo schreef:
In Nederland zeker wel, hier (US) vind ik het toch wat spannender qua mountain lions, beren etc. Niet vanwege andere mensen..

Bijzonder. Als aan vrouwen de vraag gesteld wordt of ze liever een man of een beer tegen komen in de rimboe dan zegt de meerderheid liever een beer tegen te komen. En dat snap ik. Die zijn veel voorspelbaarder dan mannen/mensen.

**Geplaatst**: 18 min geleden

Geplaatst: 18 min geleden

Als het je onveilig laat voelen zorg dat je dat gevoel laat afnemen door;

- locatie delen op telefoon
- pepperspray
- fluitje
- vooraf je route delen met iemand
- tweede telefoon mee. Die je zou afgeven als men er om dwingt.

Etc etc

Als jij je er veiliger bij voelt.