
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Majabeestje schreef:Dat jouw zwager niet 'uit huis' wil en je schoonouders niet de moeite doen om daar iets in te betekenen.. Gaan bij mij ook wel de alarmbellen af moet ik zeggen.
Jouw schoonouders hebben met de constructie in 1 huis wonen/bij elkaar op het erf wonen mooi hun zoon ondergebracht voor als hun wat overkomt. Zij weten heus wel dat hun andere zoon (jouw man) hem niet het huis uit zet op het moment dat zij er niet meer zijn.
Stap 1 is een héél goed gesprek aangaan met jouw man. Jullie moeten er samen uitkomen wat jullie beide willen. En daarin op 1 lijn komen. En pas dan kan je samen met zijn ouders in gesprek. Anders ben jij straks de boeman, in je uppie tegen je schoonfamilie..
_Lorette_ schreef:Volgens mij moet dit een sterke wens zijn van alle betrokkenen, anders gaat het gegarandeerd fout. Zoals je het nu omschrijft, lijkt het me voor jou zeker geen goed idee.
_Lorette_ schreef:Volgens mij moet dit een sterke wens zijn van alle betrokkenen, anders gaat het gegarandeerd fout. Zoals je het nu omschrijft, lijkt het me voor jou zeker geen goed idee.
fjordjes schreef:Een deel geld is er al, dat hoeft niet geleend te worden (erfenis).
Wij hebben al een koopwoning met hypotheek.
Ik neig ook meer naar niet dan wel juist vanwege het stukje privacy. Ik ben graag op mezelf vanwege m'n adhd. Maargoed ze hebben ook mijn handtekening nodig dus zolang het niet goed voelt teken ik ook helemaal niks.
Mijn schoonvader is al redelijk hulpbehoevend en wat ik mij ook afvraag is of je wel met z'n drieën in een mantelzorgwoning mag zitten, meestal lees ik maximaal 2 personen.
Majabeestje schreef:Zoals ik lees hoe je erin staat zou ik er zeker niet aan beginnen.
Zoiets 'groots' doe je alleen als je het allemaal een heel goed plan vindt, je elkaar erg mag en tolereert en bewust bent van het feit dat je met elkaar verantwoordelijk bent voor elkaars woongenot (inclusief privacy).
Ik lees:
Mijn schoonouders willen...
Ik vind het een moeilijke kwestie..
Ik wil absoluut m'n zwager niet in huis hebben..
Dit is mij medegedeeld..
Ergens zou ik het helemaal niet willen..
Ik vind het een enorme drempel..
Etc.
Ik zou het niet doen.
fjordjes schreef:Nou dat inderdaad Mazida, je zegt heel goed zoals ik er over denk. De zorg zal inderdaad op mij neerkomen omdat ik maar parttime werk en mijn man meer dan fulltime, die is weinig thuis door z'n werk en ik geloof ook echt niet dat hij minder gaat werken die houd teveel van z'n baan. Ik wil niet verantwoordelijk zijn voor mijn zwager, ik wil mijn privacy houden, als ik in mijn blote kont door het huis wil lopen moet dat kunnen. Ik heb ook niet voor niets geen kinderen en dan krijg ik gewoon een kind erbij.
Ik moet inderdaad het gesprek aangaan met mijn man maar dat vind ik moeilijk omdat hij natuurlijk wel enthousiast is en er heel anders tegen aan kijkt als ik dat doe, ik heb ook het gevoel dat zij met z'n drieen tegenover mij staan en ik er alleen voor. Maar goed het heeft bij mij tijd nodig om alles op een rijtje te zetten en goed te denken wat ik wil zeggen.
fjordjes schreef:Nou dat inderdaad Mazida, je zegt heel goed zoals ik er over denk. De zorg zal inderdaad op mij neerkomen omdat ik maar parttime werk en mijn man meer dan fulltime, die is weinig thuis door z'n werk en ik geloof ook echt niet dat hij minder gaat werken die houd teveel van z'n baan. Ik wil niet verantwoordelijk zijn voor mijn zwager, ik wil mijn privacy houden, als ik in mijn blote kont door het huis wil lopen moet dat kunnen. Ik heb ook niet voor niets geen kinderen en dan krijg ik gewoon een kind erbij.
Ik moet inderdaad het gesprek aangaan met mijn man maar dat vind ik moeilijk omdat hij natuurlijk wel enthousiast is en er heel anders tegen aan kijkt als ik dat doe, ik heb ook het gevoel dat zij met z'n drieen tegenover mij staan en ik er alleen voor. Maar goed het heeft bij mij tijd nodig om alles op een rijtje te zetten en goed te denken wat ik wil zeggen.
prompter schreef:Het lijkt alsof ze een oplossing voor de lange termijn zoeken en jou als oplossing voor het probleem zien. Ik zou er niet aan beginnen. Je gaat er in de toekomst zorg taken bij krijgen en je privacy ben je kwijt.
fjordjes schreef:ik heb ook het gevoel dat zij met z'n drieen tegenover mij staan en ik er alleen voor.
Prairy schreef:Niet doen. Dit gaat je je mentale gezondheid kosten als ik het zo lees.
En er echt zsm een gesprek met je man over hebben dat jij het niet wil. En dat er nu al gezocht moet worden naar een andere oplossing voor zijn broer zodat iedereen aan de toekomstige situatie kan wennen.
Jij/jullie hebben niet gekozen voor zijn broer, dat hebben zijn ouders gedaan, net als dat die ervoor gekozen hebben om te leven zoals ze doen. Daar hoef jij niet de dupe van te worden en dat lees ik hier wel.
En niks tekenen, als je bij die fase bent is het echt al veel te laat. Dit soort dingen moet je gelijk duidelijk in zijn, hoe langer je wacht hoe meer ruzie/gedoe/emoties. Zal geen leuke gesprekken opleveren en je zult voor jezelf goed duidelijk moeten hebben hoe ver je bereid bent (niet) te gaan.