Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Cowgirl schreef:Steeds minder. Plaatste vroeger best veel op Bokt en op FB.
Ik denk dat ik de helft ervan wel zou willen verwijderen maar aan de andere kant is dat ook wie ik was in die periode.
En het heeft mij ook geleerd wat je wel en vooral (beter) niet kunt posten op SM.
upendo schreef:Inmiddels wel heel bewust.
Daarom is het beleid van Bokt me nog steeds een doorn in het oog, ik vind het heel frustrerend dat al mijn puberteitsdingen nog terug te vinden zijn.
Van mijn kind plaats ik niks herkenbaars in beeld en de laatste jaren lukt het me heel prima om op mijn handen te blijven zitten bij alle woke-haters en andere sujetten in de categorie 'zure sloot'.
Warboel schreef:upendo schreef:Inmiddels wel heel bewust.
Daarom is het beleid van Bokt me nog steeds een doorn in het oog, ik vind het heel frustrerend dat al mijn puberteitsdingen nog terug te vinden zijn.
Van mijn kind plaats ik niks herkenbaars in beeld en de laatste jaren lukt het me heel prima om op mijn handen te blijven zitten bij alle woke-haters en andere sujetten in de categorie 'zure sloot'.
Je eigen oude berichten kan je zelf gewoon leeghalen.
Cambionn schreef:Ik geef standaard ook van tevoren aan dat ik niet op foto's wil, zodat ik ff aan de kant kan als ze die willen maken. Meestal is dat geen probleem.Ik begrijp dit niet zo goed. Stel iemand maakt een foto van een groepsactiviteit en plaatst dit op Facebook. Wat zou dan de reden voor jou zijn om dit niet te willen? (Om diegene die plaats een bericht te sturen om jou eraf te halen.) Wat kan er in jouw ogen gebeuren? Naast dat het je goed recht is hoor. Maar ik begrijp niet zo goed wat hier achter zou kunnen zitten? Ik zou mij over zo iets niet druk kunnen maken. Maar misschien met jouw achtergrond denk je daar heel anders over.
superpony schreef:Ik zeg ook zeker niet dat iedereen zo extreem moet gaan als mij. Ik noemde dat laatste stukje meer omdat ik vaak de reactie krijg "oh je roept dit en dat maar gebruikt zeker ook X en Y gewoon". Dat doe ik dus niet.Ik denk dat veel mensen wel degelijk de gevaren inmiddels goed kennen.
Toch wil ik niet zo leven.
Wij zijn een paar keer verhuisd en zeker in de paardenwereld heb je vaak een breder contact, wat makkelijker te onderhouden is als je op social media zit.
Whatsapp wordt veel gebruikt en ik zou mezelf echt beperken in contact met mensen om dat niet te gebruiken. Of ik moet andere mensen gaan dwingen ook via andere wegen te communiceren.
En ja, alles heeft veel nadelen, maar ook zeker veel voordelen.
Elke generatie kent zijn gevaren. Dit hoort allemaal bij de tijd van nu en over 10+ jaar zal er wel weer wat bij komen.
Iedereen neemt zo zijn eigen maatregelen.
Ik maak me eerder zorgen of wij over een aantal jaren nog onze bankzaken kunnen doen als we niet continu ons best doen om bij te blijven. Mijn moeder van 80 heeft best moeite gehad om te leren omgaan met internet, social media etc.
Wij kunnen wel wat en gebruiken ook wel wat als 50+ers, maar het gaat allemaal heel snel.
Herfstblad schreef:Cambionn schreef:Ik werk in de privacy en datasecurity. Ik heb theoretisch dus wel een aardig idee van wat voor gevolgen dat wat ik deel kan hebben. Niet alleen wat anderen denken, of wat Big Tech ermee doet, maar ook misbruik van online beschikbare data. Ik ben ook zo'n irritantje die vraagt niet gefotografeerd te worden en verwijderverzoeken indient als iemand iets van mij zonder toestemming online post. Je zou dus kunnen stellen dat ik best wel om mijn privacy geef.
Ik zit sowieso niet op de grote social media. Om privacy redenen, maar ook om "activistische" redenen (bij gebrek aan een betere beschrijving die niet meerdere kantjes lang is). Ik zit op wat forums en ander klein spul en daar houd het op. Meeste plekken blijft het aardig bij posten over whatever topic het over gaat. Tweakers over tech, Bokt over paarden, etc. Uiteindelijk kun je dan alsnog best wat linken ofc, maar het is toch meer moeite dan zeg, een FB profiel.
Op Bokt komen er soms ook persoonlijke dingen bij langs. Soms deel ik daar ook iets persoonlijkere dingen, maar ik probeer het binnen bepaalde perken te houden. Er flipt vast soms iets uit, maar meestal denk ik aardig na of ik het gedeeld wil hebben.
Maar zelfs dan is het lastig om eerlijk te zijn. Zet je iets wel neer voor context, of niet voor privacy? Het blijft een lastige afweging online, zeker gezien je de toekomst niet kent, en het is er eentje die je voor elke post weer opnieuw moet maken. Soms heb ik een half bericht geschreven en verander ik alweer van gedachte. En als daar dan ook nog eens je menselijke emoties bij komen... Er staan vast wel dingen online die naar mij te traceren zijn waar ik spijt van heb. Ik zou het vrij naief vinden om te denken van niet.
Maar ik probeer dus wel heel bewust te zijn. Omtrent mijn eigen data, want ik geef enorm om mijn privacy. Maar nog meer omtrent data dat anderen betreft. Ongeacht of dit in de vorm is van fotos, geschreven data, of iets anders.
Ik begrijp dit niet zo goed. Stel iemand maakt een foto van een groepsactiviteit en plaatst dit op Facebook. Wat zou dan de reden voor jou zijn om dit niet te willen? (Om diegene die plaats een bericht te sturen om jou eraf te halen.) Wat kan er in jouw ogen gebeuren? Naast dat het je goed recht is hoor. Maar ik begrijp niet zo goed wat hier achter zou kunnen zitten? Ik zou mij over zo iets niet druk kunnen maken. Maar misschien met jouw achtergrond denk je daar heel anders over.
Cambionn schreef:Ik zeg ook zeker niet dat iedereen zo extreem moet gaan als mij. Ik noemde dat laatste stukje meer omdat ik vaak de reactie krijg "oh je roept dit en dat maar gebruikt zeker ook X en Y gewoon". Dat doe ik dus niet.
Wel zijn er groepen die vechten voor privacy-rechten, wetten en handhaving. Maar die richting zich meer op wetgeving en alternatieven bieden, en op de grote bedrijven. Niet op mensen zeggen hoe slecht ze bezig zijn, hooguit naar hun om kennis delen over wat er speelt zodat ze zelf geïnformeerde keuzes kunnen maken. Bits Of Freedom is daar een voorbeeld van. Want inderdaad, 1 van de problemen is dat dingen zo ingebakken zitten dat het lastig is niet gebruik te maken van. En die monopolistische macht wordt erg graag misbruikt. Dat oplossen moet je niet bij de mensen zoeken, dat werkt ook gewoon niet. Maar er werd gevraagd waarom ik het deed, en ik als IT'er in de cybersecurity sector, ga wel zo ver als ik persoonlijk kan. Dat is dus geen advies aan Jan Modaal. Enige wat ik Jan Modaal zou aanraden, is plaats niet ongevraagd foto's van derden online en denk een beetje na over wat je van jezelf post. Maar maak daarna lekker je eigen keuzes.
Overigens, is de ervaring dat veel mensen gewoon echt het gevaar niet zien tot het mis gaat met hun of hun naasten. Tot die tijd is het iets wat ze theoretisch wel weten, maar een ver van je bed show of het boeit ze gewoon niet. Of ze denken dat het allemaal wel meevalt of toch niet aan te ontkomen is. Andere issues zijn zo complex dat ze veel technische kennis vereisen om ze te snappen. Die ziet Jan Modaal dus niet. Dat is niet gebaseerd op mijn mening, maar ook wat ik en collega's in het veld in de praktijk zien op werk en andere real-life usecases en wat statistisch terug te vinden is.
En de mensen die zeggen "ik weet ervan dus ik wordt niet beïnvloed door algoritmes" zijn de mensen die het minst snappen hoe het werkt. Want ook op die gedachtegang werken de algoritmes van Big Tech bedrijven op in. Niemand is immuum met deze algoritmes, zelfs de makers die ze geschreven hebben niet.
superpony schreef:Ik heb nooit gezegd dat als je niks deelt er niks kan gebeuren, maar wel dat er bepaalde problemen zijn die enorm misbruik maken van online data. En dat de preciese hoe en wat daarvan door Jan Modaal niet gezien of begrepen wordt waardoor het lastig inschatten is wat welke gevolgen heeft en hoe daar tegen te verweren. Enkel weten "dat er wat kan gebeuren" zonder te weten wat de "wat" precies inhoud maakt jezelf ertegen beschermen nogal lastig...Natuurlijk moet je mensen voorlichten en kijken hoe je ze kan beschermen, maar er kan altijd en overal iets gebeuren. Dat staat los van de technische kennis, maar is gewoon realistisch.
Heel veel gaat tegenwoordig online en dat heeft zijn voor-en nadelen, maar kan inmiddels wel meerdere voorbeelden geven dat iets ouderwets regelen niet meer zo makkelijk gaat.
superpony schreef:Daar reageer ik ook op? Mijn originele punt was dat ik voorzichtig probeer te zijn met wat ik deel online, zowel van mezelf en anderen, omdat:Volgens mij ging het er ook om wat je wel of niet vrijwillig deelt. Wat schrijf je of laat je zien?
superpony schreef:Nee, beide lopen niet evenveel risico. Mensen die veel delen online hebben echt wel meer risico dan mensen die niet delen.De 1 schrijft alles en plaatst overal foto's van. De ander is daar meer behouden in. Beiden lopen evenveel risico's.
superpony schreef:Dagelijks zijn er mensen in paniek krijg omdat hun account is gehacked. Omdat ze een wachtwoord gebruikte gebaseerd op hobbies, intresses, datums (oa verjaardagen), naasten etc. Dingen die je via social media kan achterhalen, en daarna kan je met een scriptje efficient automatisch wachtwoorden gokken, honderden per seconde. Vervolgens hebben ze geen MFA aanstaan, want dat is zo irritant. En nu is hun social media account gehacked. En die zagen niks aankomen, soms snappen ze niet eens hoe. Oh, en natuurlijk ga ik als hacker datzelfde wachtwoord nu ook overal op je andere profielen proberen. Want enorm veel mensen hergebruiken wachtwoorden. Dus nu heb ik meerdere accounts.Jij gaat er vanuit dat mensen het niet weten. Misschien accepteren mensen de risico's wel.
Gaby schreef:Herfstblad schreef:Ik begrijp dit niet zo goed. Stel iemand maakt een foto van een groepsactiviteit en plaatst dit op Facebook. Wat zou dan de reden voor jou zijn om dit niet te willen? (Om diegene die plaats een bericht te sturen om jou eraf te halen.) Wat kan er in jouw ogen gebeuren? Naast dat het je goed recht is hoor. Maar ik begrijp niet zo goed wat hier achter zou kunnen zitten? Ik zou mij over zo iets niet druk kunnen maken. Maar misschien met jouw achtergrond denk je daar heel anders over.
Zou je ook fotos van je lessen Shibari/Kinbaku (Japanse touwkoopkunst, meestal wordt dit gezien als fetish/kink-gerelateerd) online hebben willen staan?
Of foto's van een activiteit van de politieke partij waarvan je lid bent (als jij lid bent van een linkse/activistische politieke partij, terwijl je familie lid is van de BBB bijvoorbeeld)?
Niet elke hobby, politieke overtuiging of religieuze overtuiging (inclusief het zijn van atheïst of agnost) wordt door familie, vrienden, kennissen en/of werkgevers als positief gezien.
kies_naam schreef:Ik voel deze vooral hart hier op Bokt, en dan in topics over recente nogblopende geveurtenissen. Dan worden en vaak FB linkjes gepost in de topics met updates, maar ik wordt als ik daarop klik verwelkomt met een groot inlogscherm of soms zelfs een zwarte pagina. Ik denk dan "laat maar". Nieuws dat enkel op FB te vinden is, is over het algemeen niet van levensbelang. Belangrijk spul wordt ook elders wel gepost. Maar het is soms wel jammer als he een topic volgt. Niet jammer genoeg om te klagen in die topics ofzo, of een FB account aan te maken. Zo'n big deal is het ook weer niet. Maar wel jammer.maar ik merk dat het vaak wel lastig is om bijvoorbeeld geen Facebook te hebben. Niet omdat Facebook onmisbaar is maar vooral omdat steeds meer platformen verschuiven naar social media (forums, advertenties, aankondigingn van evenementen etc.). Gelukkig is het nog wel te doen zonder facebook en co dus voor mij vooralsnog geen reden om me aan te melden.
superpony schreef:Dit is idd een bekend statement in de cybersecurity. Maar het idee is niet dat het toch niet uitmaakt. Het punt is dat je niet enkel op preventie moet focussen, maar dat je ool voorbereid moet zijn op dat het mis gaat door vast te plannen hoe je dat kan oplossen. Dat doet echter niks af aan dat je ook preventie moet doen.Heb vd week nog even met iemand over de veiligheid gehad en niks is 100% veilig. Alles is wel te hacken en als mensen echt willen, komen ze wel bij je.
Sherivey schreef:Ik heb een Instagram account waarin ik mijn mentale issues en het herstel hiervan deel.
Hierop ben ik dus bewust heel open, omdat ik een steentje bij wil dragen om het taboe van bepaalde onderwerpen te halen.
En hier krijg ik ook heel vaak positieve reacties op, maar ook berichtjes van mensen die zich erin herkennen.