Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-09-24 19:05

Re: Wanneer ga jij naar een crematie ?

Geplaatst: 04-09-24 19:05

Verdriet hebben en huilen is geen teken van het vergeven of goed praten.
Een crematie is bijna altijd emotioneel.
Je kan verdriet hebben om hoe het allemaal gelopen is, om je oma, om wat je gemist hebt door de complexe familiebanden. Verdriet omdat je graag een andere opa had gehad en dat hij het dus nooit meer kan goedmaken.

Verdriet is dus hartstikke logisch om een heleboel redenen. En huilen lijkt me dan ook helemaal prima.

En mijn mening : bij twijfel altijd gaan!
Beter achteraf een beetje balen dat je gegaan bent / je tijd verspild hebtdan achteraf spijt hebben dat je er niet was.

**Geplaatst**: 04-09-24 19:48

Re: Wanneer ga jij naar een crematie ?

Geplaatst: 04-09-24 19:48

Gecondoleerd.

Opa is er niet meer. Oma en je moeder (en tantes) zijn er wel.
Ik zie een uitvaart vooral om steun te betuigen aan de nabestaanden.
Doe wat voor jou goed voelt.

Paar weken geleden is mijn biologische vader overleden. We hadden geen band.
Ik ben wel naar de uitvaart gegaan. Heb er geen spijt van gehad.

**Geplaatst**: 04-09-24 20:50

Re: Wanneer ga jij naar een crematie ?

Geplaatst: 04-09-24 20:50

Als eerste Gecondoleerd.

Ik zou wel heen gaan.
Liever ooit spijt hebben dat je heen bent gegaan, dan spijt dat je niet bent gegaan.
Als jij niet hoeft te huilen bij een begrafenis of crematie. Dan is dat helemaal okay.
Je moet niet huilen om verdriet te uiten.
Zolang je natuurlijk er niet met een dikke glimlach gaat zitten.

Bij mijn opa 14 jaar terug ben ik er wel heen geweest.
Ondanks dat we ca 16 jaar dikke ruzie hadden met die kant van de familie en ook met mijn opa.
Toen hij in het ziekenhuis lag ben ik ook langs geweest.
Hij was al in coma, maar ik vond het wel erg belangrijk om langs te gaan.

**Geplaatst**: 04-09-24 21:02

Re: Wanneer ga jij naar een crematie ?

Geplaatst: 04-09-24 21:02

Ik ga naar een uitvaart voor de nabestaanden.
Als je moet huilen, mag dat omdat de situatie zo verdrietig is/is geweest. Dat betekent niet dat je hem vergeeft. Je rouwt om wat nooit is geweest. Ik hoop dat je je oma terug kunt vinden. Goed dat je er zo over nadenkt!
Niets is fout, als je niet gaat is het ook goed, er komt nog zo veel na een uitvaart. Misschien dat je daarna het contact met je oma weer op kunt pakken.

**Geplaatst**: 04-09-24 21:10

Geplaatst: 04-09-24 21:10

Ik ga naar een uitvaart voor de nabestaande of indien het om vrienden/ geliefde familie gaat voor mijzelf.

Toen mijn broer overleden was ben ik voor mijn vader naar de uitvaart gegaan, maar alleen naar de condoleance achteraf. Om persoonlijke redenen had ik totaal geen behoefte om afscheid te nemen, maar wilde er wel zijn voor mijn vader. Ik heb alle aanwezigen dus opgewacht in de condoleance ruimte, de meeste hebben dus niet eens gemerkt dat ik niet bij de plechtigeheid was. Vond dit de meest geschikte oplossing.

**Geplaatst**: 04-09-24 22:03

Geplaatst: 04-09-24 22:03

Mijn oma was ook geen leuk mens. Niet zo direct als uitschelden, wel direct genoeg om voor een kind op te pikken: negeren. Alles wat mijn broer of ik deden was níet bijzonder. Ik heb aan haar nooit een oma gehad.

Ik ben gegaan voor mijn moeder, ook al gingen mijn vader, mijn broer, zijn ex en zijn zoontje ook. Ik ging ook uit nieuwsgierigheid: wie was deze vrouw, en wat heeft haar gemaakt tot wie zij voor mij was? Vaak haal je een stukje levensgeschiedenis uit de verhalen die bij een uitvaart verteld worden.

Deze uitvaart was vooral heel bijzonder. Ik wist het wel, en het werd nu onderstreept: zij was 100% wel een oma voor onze neef. Heel bijzonder en leuk, blijkbaar. De ex van mn broer en ik hebben elkaar vooral aan zitten kijken of we wel bij de goede uitvaart zaten, want die lieve leuke vrouw die beschreven werd herkenden we totaal niet. :')

Ook in jouw geval zou ik wel gaan, dus. Zoals eerder is benoemd: tranen is geen teken van daden accepteren.
Heel veel sterkte. En wat onzettend goed van je dat je je familie hebt weten te kalmeren rond je opa zijn sterven!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-09-24 22:21

Re: Wanneer ga jij naar een crematie ?

Geplaatst door de TopicStarter : 04-09-24 22:21

Dank jullie wel allemaal.
Het voelt zo dubbel. Ik heb het ook aan mijn oma voorgelegd dat ik hiermee zit. Ook mijn moeder weet dit.

Ze geven mij de keuze en mijn oma snapt ook wel dat ik ermee zit.
Als ik zou gaan zou het voor oma zijn, maar ergens voelt het ook wat rottig naar mezelf toe dat ik ga na die ellende.

**Geplaatst**: 04-09-24 22:53

Geplaatst: 04-09-24 22:53

Och

Ik zou zeker gaan, zodat je later terug kunt kijken opdat je er die dag voor je moeder en oma was. Dat, lijkt mij, jezelf fijner "in de spiegel" aankijken dan andersom.

En huilen heeft niks met vergeven te maken. Ik huil ook op de crematie van een onbekende.

**Geplaatst**: 04-09-24 23:08

Geplaatst: 04-09-24 23:08

De vraag is wat het voor jou kan betekenen. Misschien helpt het je ook om je familie beter te begrijpen en het verleden een plek te geven, misschien ook niet.
Maar dat weet je pas als je er heen gaat. Ontzettend lastige keuze.
Wellicht wordt je morgenochtend wakker met de ingeving wat te doen. Je kunt het nog even zijn beloop laten.
Veel sterkte gewenst morgen, wat je ook besluit. :knuffel:

**Geplaatst**: 04-09-24 23:27

Re: Wanneer ga jij naar een crematie ?

Geplaatst: 04-09-24 23:27

Wat zou precies de reden zijn dat je niet zou gaan?
Wil je bijvoorbeeld geen mooie verhalen horen over hem, waar je je misschien helemaal niet in herkent?
Vind je dat je al genoeg gedaan hebt voor hem aan zijn sterfbed en dat je al “klaar” bent?
Heb je er simpelweg de ruimte niet voor in je hoofd?
Allemaal legitieme redenen hoor!
Voor mijn schoonmoeder bijvoorbeeld heb ik ontzettend veel geregeld en gedaan, maar ik wilde haar pas zien toen ze niet meer bij kennis was. Die grens voelde voor mij goed. De grens kan voor jou liggen bij de uitvaart. Dan ben je er bijvoorbeeld later weer voor je oma. Dit is allemaal oké.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-09-24 00:18

Geplaatst door de TopicStarter : 05-09-24 00:18

Maeve schreef:
Wat zou precies de reden zijn dat je niet zou gaan?
Wil je bijvoorbeeld geen mooie verhalen horen over hem, waar je je misschien helemaal niet in herkent?
Vind je dat je al genoeg gedaan hebt voor hem aan zijn sterfbed en dat je al “klaar” bent?
Heb je er simpelweg de ruimte niet voor in je hoofd?
Allemaal legitieme redenen hoor!
Voor mijn schoonmoeder bijvoorbeeld heb ik ontzettend veel geregeld en gedaan, maar ik wilde haar pas zien toen ze niet meer bij kennis was. Die grens voelde voor mij goed. De grens kan voor jou liggen bij de uitvaart. Dan ben je er bijvoorbeeld later weer voor je oma. Dit is allemaal oké.

Ja goede vraag, voor mijn gevoel heb ik al genoeg gedaan.
Hij heeft mijn oma financieel helemaal leeg getrokken, behoorlijk veel schulden gemaakt.
En zo ontzettend veel besteld wat nog steeds binnen komt. Waar ik oma mee help alles terug te sturen.
Ik heb mijn oma de afgelopen periode met heel veel dingen geholpen te regelen zo ook dat ze niet op straat kwam te staan etc.
Dat ik bij het bed ben geweest vind ik heel wat.
Hij begon te huilen toen ik aan zijn bed stond. Maar waarom is de vraag, is het positief of negatief?
Maar dat hij daar lag op zo'n akelige manier deed ook wel wat met me. Dat gun ik ook niemand.
Op het moment heb ik zoveel in mijn hoofd, ook wat er gebeurd is omtrent mijn 'opa' dat ik het niet meer weet.

Hiervoor ben ik ook in therapie geweest om dingen te verwerken. Maar het rakelt nu op het moment allemaal op.
Vooral bepaalde woorden. Zoals' wat doe je op deze wereld. (Tegen mij omdat ik langs mijn moeder in het ziekenhuis ging. En dit niet mocht blijkbaar)' of ' ik wou dat ik de ziekte had '
(In de periode dat mijn moeder ziek was en in het ziekenhuis lag.)
En vooral dat eerste heeft veel impact gemaakt op mij op mijn 16 jarige leeftijd.

Ik had het er net met mijn moeder over over wat voor verhaal ze eigenlijks gaan vertellen.
Waarop ze zegt geen idee, het was een lastige zei de crematie ondernemer. Dit heeft ze echt moeten oefenen om er nog wat positiefs van kunnen maken. Het komt niet vaak voor met een lastig verhaal.

Het is ook bijzonder dat oma nu tegen mij zegt als ik bij haar ben ' bijzonder he, hier in huis nu het rustig is? Nu is het gezellig hier bij oma.'

**Geplaatst**: 05-09-24 02:50

Geplaatst: 05-09-24 02:50

Lieve ts, mijn oma is zo naar gelopen ooit dat IK haar met 12 jaar oud, met mijn moeder in de kamer.
Het huis uit heb gezet, ze begon weer te rellen en ik heb gezegd u maakt iedereen kapot.
U gaat nú weg, direct, wegwezen uit ons huis!!!

Ik was 12!!!! Dan moet er heel wat gebeuren!
Zij bestaat voor mij ook niet, ik ga ook net als meerdere neven en nichten niet naar welke dienst ook, en ze krijgt geen hulp van mij.
Ze sloopte mijn vader, onze halve familie ligt uit elkaar onnodig en het ergste: wij hebben niets te maken met de vete.

Ik heb dus al met nog 3 kleinkinderen te kennen gegeven dat we niet komen.
En ik heb er vrede mee.
Ik heb daarna 3 jaar zeker mantelzorg gedaan voor de beste vriendin ex schoonmoeder van mijn moeder.
Dat is mijn tweede oma, de ander leeft npg goede band.
Maar mijn andere niet oma, had hartfalen en ze ging maar niet zelf.

Met 90 is ze rustig ingeslapen, en laatste zes weken heb ik ijsjes gehaald.
Mac donalds gehaald, gekke gesprekken over dat ze geen roze kist mocht.
Ze was toch wel wat bang, dus bijna elke avond was ik bij haar die zes weken.
Drie uur van tevoren afscheid genomen en ik ben gebeld direct na overlijden.
Ik mocht haar zien maar bij mijn opa kreeg ik dat beeld niet weg en daarna werd het gesloten kist dat wist ik.

We hebben heel mooi en lief afscheid mogen nemen omdat contact met haar zoon matig was en wij stapelgek op haar waren.
Dus ik mocht de laatste rozen op haar kist leggen, alleen in de zaal over.
Toen de tijd om was ben ik opgehaald door mijn moeder, en hebben we nog even samen een moment gepakt.

Ze was ook na het drankje, zei ze dat het wat brandde, of ze water mocht.
Huisarts pakte een bekertje water in de kamer en bij omdraaien was ze weg al.
Met 5 minuten niet eens overleden.
De huisarts: dit bewijst hoe extreem sterk ze was in wilskracht, en haar lichaam op.

Ik heb door de zorg en band met haar, verwerkt dat mijn andere oma niet bestaat voor mij.
Ik heb jaren met liefde gezorgd voor haar en als 20 jarige alles opzij voor haar.
Ik was ook contactpersoon 2 voor het alarm en mijn moeder was elk weekend weg.
Dus dan had ik ‘dienst’, en ik heb dat nooit als last ervaren.
Wel soms vreselijk stress met een lege telefoon of vergeten in mijn zak te doen!
Oh wat was ik dán half in paniek.
Maar toen ze wegviel heb ik 3 maanden geleefd van wat moet ik met die tijd?
Ik viel in zo’n gat, nu jaren later heb ik er vrede mee maar ik mis haar nog steeds enorm.

Is er iemand die voor jou wél alles is zoals je nu je oma helpt.
En zegt: oma, ik vind het te moeilijk en ik hoop dat we alsnog mooie herinneringen kunnen maken samen.
Zullen we inhalen wat we gemist hebben en als u eraan toe bent, wat gaan doen wat u graag wil doen?
En dat zo vaak als u wil en ik dat kan?
Ik koop een fijne inklapbare rolstoel voor u en dan gaan we samen alsnog herinneringen maken.
Maar de uitvaart vind ik moeilijk en ik hoop dat u dit een mooi alternatief vindt.
Bijvoorbeeld seniorenzwemmen in warm water, als u dat fijn vind samen..?
En daarna lunchen ergens of ouderwets dat patatje met een ijsje…?

Daar voel ik mij beter bij en ik wil daar tijd voor maken, met veel mooie foto’s.
En bij genoeg foto’s een mooi album van onze avonturen..?
Hoe voelt u zich hierbij..?
Opa kan ik niet terughalen, wat gebeurt is niet veranderen en ik het moeilijk mee heb.
Maar we kunnen nu inhalen wat nooit kon, en het zou een eer zijn dat te mogen doen.
Als u dit niet wil, mag u dit vergeten, maar ik probeer het een plekje te geven en op een manier waar u ook zich goed bij voelt.

Ik wil wel maar kan het niet of nauwelijks, en ik had dat graag anders gezien.
Maar u bent er nog, denk er rustig over na.

Desnoods schrijf je het na een klad mooi op kwaliteitspapier, in een beschermend mapje wat je mooi maakt met een personal touch.
Dan hoef je het niet te vertellen en heeft ze wat tastbaars tegelijk. :knuffel:

Eventueel als je creatief bent, zou je een mooi symbolisch iets kunnen maken niet te groot.
Er zijn eindeloze mogelijkheden.
Voorbeeldje: een mooi stuk steen of keien beschilderen in een bescheiden grootte.
Met verfstift boodschapjes erop of tekeningetjes, en dat in een schaaltje naar wat zij mooi zou vinden.
Bijvoorbeeld een glazen schaaltje, of hout.
En met goede verf en een aantal verfstiften naar veelgebruikte kleuren.
Of puur zwart voor tekst en lijntjes.
En bijvoorbeeld een edelsteen beestje of hartje op een steen erbij, of als ze van vlinders houdt, mooie nepvlinders op een beschilderde steen erbij.
Ik noem nu dingen fully out off the box, en ik heb een mooie maanvormige waxinelichthouder.
Seleniet, eventueel met de boodschap I love you untill the moon and back?
Sterren hebben ze ook edelsteen klein en maan, om erin te verwerken.

Zomaar wat dingen om te laten blijken dat je wil er is en ze speciaal is.
De edelsteen maan en ster klein kan ik met spoed opsturen, en ik denk dat ik wel een hartjesvormig hangertje heb ergens.
Dan kun je daar mogelijk wat mee.

Mijn ‘oma’ hield van rozen, dus heb ik een snede boom edelsteenhangertjes van in de vorm van rozen erop aan de muur.

Ik heb trouwens géén winkel, maar heb er van beiden 2, en jij hebt ze snel nodig denk ik dan.
Dan wil ik ze met spoed opsturen.

In je pb heb ik foto’s van wat ik heb als herinneringsplekje, met wat dingen die als dat je ligt een idee zijn.

**Geplaatst**: 05-09-24 05:53

Re: Wanneer ga jij naar een crematie ?

Geplaatst: 05-09-24 05:53

Lieve ts, als je er heen gaat zou dat voor je oma zijn zoals ik al je berichten zo lees.
Je hoeft niet te gaan als je niet wilt echter denk ik dat het goed is te beseffen dat wel gaan niet betekend dat je je opa alles vergeeft of het vergeet.
Je sluit wat af, goed en kwaad en bent er voor de anderen. Niemand zal denken dat je alles maar ok hebt gevonden.

Zie het een beetje als meegaan met een partner of een vriend(in) als daar iemand overleden is. Die persoon ken je niet maar je gaat voor de mensen die jou dierbaar zijn.

Niet gaan of alleen naar een ander moment mag ook helemaal. Niks is verkeerd erin.

**Geplaatst**: 05-09-24 06:08

Geplaatst: 05-09-24 06:08

Gecondoleerd, een crematie/begrafenis is niet alleen om iemand in een positieve manier te herdenken maar ook om af te sluiten en evt te vergeven voor jezelf. Ik zou gaan, al is het voor je oma. Hopelijk kan zij nu bloeien :knuffel:

**Geplaatst**: 05-09-24 10:01

Re: Wanneer ga jij naar een crematie ?

Geplaatst: 05-09-24 10:01

Iemand schreef al je kan ook de plechtigheid overslaan maar wel bij de samenkomst daarna zijn.
Dan voelt het misschien beter voor je.

Mijn vader zijn dienst was treurig. Was geen leuke man.
Zijn door zijn vrouw psalmen en teksten uit de bijbel gekozen.
Was niks persoonlijks aan.

**Geplaatst**: 05-09-24 10:56

Geplaatst: 05-09-24 10:56

Is er ook nog een afscheid moment deze week voor dat de crematie is?Anders kan je daar ook nog heen gaan of alleen de crematie en niet de koffietafel na afloop.Hoef je ook niet ¨positief ¨over hem te praten met anderen.

**Geplaatst**: 05-09-24 11:00

Geplaatst: 05-09-24 11:00

FennyPower schreef:
Dank jullie wel allemaal.
Het voelt zo dubbel. Ik heb het ook aan mijn oma voorgelegd dat ik hiermee zit. Ook mijn moeder weet dit.

Ze geven mij de keuze en mijn oma snapt ook wel dat ik ermee zit.
Als ik zou gaan zou het voor oma zijn, maar ergens voelt het ook wat rottig naar mezelf toe dat ik ga na die ellende.

Eigenlijk lees ik hier en je volgende bericht dat je echt niet wilt gaan.

Oma en moeder weten er van en vinden alles prima wat je doet.

Ondanks dat de meerderheid zegt ga, voor je oma en moeder.
Heb ik toch echt het idee dat je echt niet wilt.
Dan doe het gewoon niet. Het moet niet. Als jij je daar echt slecht bij voelt, weet dat je daar geen spijt van gaat hebben, dan is nee ik ga niet ook een goede keuze

Of inderdaad zoals andere zeggen misschien kan daarna bij de samenkomst ook nog.

**Geplaatst**: 05-09-24 11:04

Re: Wanneer ga jij naar een crematie ?

Geplaatst: 05-09-24 11:04

Met de extra informatie ga ik mee met DP.
Als jouw gevoel echt is, ik wil niet, dan moet je het niet doen.

Wat ik in mijn eerste bericht al schreef: elke keuze die jij met al je verstand en je hart neemt, is de goede.

Sterkte.

**Geplaatst**: 05-09-24 11:30

Re: Wanneer ga jij naar een crematie ?

Geplaatst: 05-09-24 11:30

wat je eventueel ook kan doen is wel naar het crematorium gaan, maar niet mee voor de dienst en alleen naar het condoleren wat vaak achteraf gedaan wordt.
Dan ben je er toch voor je oma en moeder, maar hoef je niet alles mee te doen.

**Geplaatst**: 05-09-24 11:40

Geplaatst: 05-09-24 11:40

Lastige situatie. Als je echt niet wilt, zou ik niet gaan. Je moeder en oma lijken er begrip voor te hebben. Je zou na afloop bij je oma langs kunnen gaan. Voor haar koken en met haar praten of gewoon samen zijn. Zie het als een nieuw begin.

Ik ben niet naar de uitvaart van mijn opa gegaan. Hij was toen ik kind was best een leuke opa, maar later is er het één en ander gebeurd waardoor ik het contact voorgoed heb verbroken (oa de kans ontnomen om afscheid te nemen van mijn oma). Dus toen hij overleed, ben ik niet gegaan. Het deed me niets meer en ik had ook geen behoefte om die kant van de familie nog te zien.

**Geplaatst**: 05-09-24 11:44

Geplaatst: 05-09-24 11:44

Vaak doe je zoiets meer voor de nabestaanden. Als je daar ook niet voor voelt dan moet je gewoon niet gaan. Maar als dat wel zo is dan zou ik wel gaan. Dat ene uurtje kan ik mijn gevoelens wel even opzij zetten of juist de gelegenheid gebruiken om echt afscheid te nemen. Dus ook van wat er is voorgevallen.

Maar het is persoonlijk en echt helemaal aan jou om die beslissing te nemen. Verder ga ik mee met de rest, je kan het niet overdoen…

**Geplaatst**: 05-09-24 12:08

Geplaatst: 05-09-24 12:08

Marije_jiplover schreef:
Met de extra informatie ga ik mee met DP.
Als jouw gevoel echt is, ik wil niet, dan moet je het niet doen.

Ik ook.
Zo te lezen heb je die liefdevolle band met je oma en wordt jouw keuze sowieso gerespecteerd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-09-24 12:08

Geplaatst door de TopicStarter : 05-09-24 12:08

De crematie is vandaag om half 1.
Ik heb besloten om te gaan en oma vind dat heel fijn.

Maar ook om te gaan zodat ik het kan afsluiten.

Ik heb heel veel aan de verhalen hier gehad! Dankjullie wel!

**Geplaatst**: 05-09-24 12:15

Re: Wanneer ga jij naar een crematie ?

Geplaatst: 05-09-24 12:15

Goed joh, sterkte straks!

**Geplaatst**: 05-09-24 12:19

Re: Wanneer ga jij naar een crematie ?

Geplaatst: 05-09-24 12:19

Sterke al zul je het niet meer lezen denk ik.
Goed dat je alles hebt overwogen :knuffel: