Bokt.nl

purny schreef:

Zelf ben ik gediagnostiseerd met ADD, maar ik hoef die troep niet meer.

Avalanche schreef:

Denk je serieus dat die onderzoeken niet uitgebreid gebeurd zijn???

purny schreef:

Avalanche schreef:

Denk je serieus dat die onderzoeken niet uitgebreid gebeurd zijn???

Dat zeg ik toch, dat ik het me afvraag? Chill

Urbanus schreef:

Als je niet weet waar je het over hebt, kun je maar beter even niks zeggen.

xPabloBokt schreef:

Mijn vader is officieel gediagnosticeerd narcist. Mijn moeder niet maar het staat wel in psychologische rapporten.

Ik vind er desondanks (of misschien juist daardoor) wat van dat er zo mee gesmeten wordt tegenwoordig. Het is een persoonlijkheidsstoornis. Je kunt het niet zo makkelijk op iemand plakken als bijvoorbeeld gewoon egoïsme of egocentrisch zijn.

Ik denk dat veel mensen gewoon niet weten waar ze het over hebben als ze het woord "narcist" gebruiken.

princequillo schreef:

xPabloBokt schreef:

Mijn vader is officieel gediagnosticeerd narcist. Mijn moeder niet maar het staat wel in psychologische rapporten.

Ik vind er desondanks (of misschien juist daardoor) wat van dat er zo mee gesmeten wordt tegenwoordig. Het is een persoonlijkheidsstoornis. Je kunt het niet zo makkelijk op iemand plakken als bijvoorbeeld gewoon egoïsme of egocentrisch zijn.

Ik denk dat veel mensen gewoon niet weten waar ze het over hebben als ze het woord "narcist" gebruiken.

Ik denk dat het een combinatie is van dit laatste en ook gewoon dat er tegenwoordig meer openheid is over dit soort onderwerpen. Het lijkt nu misschien ook alsof zoveel mensen ineens depressief of bipolair zijn, maar, dat was men toen ook al, alleen werd er niet zo openlijk over gesproken. Je hebt hetzelfde ook met seksualiteit en genderidentiteit. Dat was er óók altijd al, maar nu er meer openheid is, kàn het overkomen alsof “ineens” iedereen “iets anders” is. Met zo’n openheid komt echter wel dat dit soort termen veel gebruikt worden door mensen die niet echt begrijpen wat het precies inhoud. Gaslighting, manipulatie, trauma en zo wel meer zijn ook allemaal termen die èn gewoon meer voorkomen dan ooit was gedacht, èn ook vaak verkeerd worden gebruikt.

Relaxed schreef:

Voor mij momenteel een hot item want ik kom net uit een relatie met een narcist. En ook al ben ik geen psycholoog, ik durf de stempel wel te zetten.

xPabloBokt schreef:

Men vergeet vaak dat narcisten gigantische manipulatoren zijn en precies weten hoe ze iemand om hun vinger kunnen winden, maar dat er ook een heel klein en onzeker persoon aan ten grondslag ligt waardoor ze zich zo gaan gedragen. Vaak door een gebrek aan erkenning/liefde in hun eigen jeugd, waardoor ze een beetje "special snowflake syndrome" krijgen en denken dat zij een uitzondering zijn op alle (sociale) regels en vooral dus heel goed mooi weer kunnen spelen naar de buitenwereld.

Iemand die zich een keer als een l*l of egoïst gedraagt is daarmee dus per definitie niet meteen een narcist.

Relaxed schreef:

Voor mij momenteel een hot item want ik kom net uit een relatie met een narcist. En ook al ben ik geen psycholoog, ik durf de stempel wel te zetten. Ik herken er enorm veel van, maar zag dit pas achteraf.. Ik kan nu heel veel dingen beter plaatsen en begrijpen, dus in die zin helpt het mij. In een ruzie heeft hij het mij ook ooit voor de voeten gegooid, toen noemde hij zichzelf een narcist en ontkende ik het juist omdat ik het niet had herkent bij hem (open narcisme vs verborgen narcisme..)

Wat ik heel erg herken:
-Lovebombing, de 1e 2-3 maanden alle liefde en aandacht en ineens werd er een muur opgetrokken en was ik geen prioriteit meer
-Gaslighting "Je maakt van een mug een olifant" "Er gaan mensen dood en jij maakt je druk om.."
-Als ik boos was op hem om iets maakte hij dat klein/belachelijk en uiteindelijk werd hij zelfs boos op mij
-Driftbuien en daarbij dingen stukmaken/-gooien/-slaan (nooit naar mij of andere mensen overigens, ik heb me nooit onveilig gevoeld)
-Altijd het slachtoffer van alles en iedereen
-Enorm onzeker en onredelijk jaloers
-Mensen afzeiken en belachelijk maken, grapjes maken ten koste van andere mensen
-Altijd kritiek en commentaar, je kon 100 dingen voor hem doen, 99 dingen waren goed, maar op 1 'fout' kwam steevast kritiek
-Liegen, heel veel liegen..

In het einde van onze relatie kwam het heel duidelijk naar voren. Hij heeft mij bedonderd, daar heb ik hem op betrapt en mee geconfronteerd, maar ik ben degene die zijn hart heeft gebroken en "als ik er niet achter was gekomen was er niks aan de hand geweest" Oftewel hij is het slachtoffer, hij zegt ook tegen iedereen dat ik bij hem weg ben gegaan, maar zijn aandeel daarin zegt ie niks over.

En ik vind het oprecht heel erg voor hem, want hij is ook maar een product van zijn opvoeding. Heeft een slechte jeugd gehad ed.. Verder heeft hij namelijk een enorm goed hart en is het in de basis echt een goede man.. Helaas wil hij geen hulp.

Doubtless schreef:

Relaxed schreef:

Voor mij momenteel een hot item want ik kom net uit een relatie met een narcist. En ook al ben ik geen psycholoog, ik durf de stempel wel te zetten.

Waar komt dat durven bij jou vandaan dan? Heb je een bepaalde professionele achtergrond waardoor je inzicht hebt in het zetten van dit soort stempels? En doe je dat alleen in dit geval, of stel je vaker diagnoses als je 'veel herkent'?

Avalanche schreef:

xPabloBokt schreef:

Men vergeet vaak dat narcisten gigantische manipulatoren zijn en precies weten hoe ze iemand om hun vinger kunnen winden, maar dat er ook een heel klein en onzeker persoon aan ten grondslag ligt waardoor ze zich zo gaan gedragen. Vaak door een gebrek aan erkenning/liefde in hun eigen jeugd, waardoor ze een beetje "special snowflake syndrome" krijgen en denken dat zij een uitzondering zijn op alle (sociale) regels en vooral dus heel goed mooi weer kunnen spelen naar de buitenwereld.

Iemand die zich een keer als een l*l of egoïst gedraagt is daarmee dus per definitie niet meteen een narcist.

Maar het is toch ook niet zo, dat een nare jeugd je een vrijbrief geeft om je als een monster te gedragen?

Ik heb daar eens een boek over gelezen "Why does he do that" van Lundy Bancroft. Aanrader wat mij betreft.
Die man heeft heel veel onderzoek gedaan en als psychiater juist ook mensen behandeld die zich schuldig maakten aan partnergeweld. Hij geeft aan, dat bijna geen enkele van die mensen enige diagnose heeft.

Maar ook, en dat vond ik interessant, dat bijna iedereen van de mensen die een slechte jeugd hebben, grotere kans hebben om opnieuw slachtoffer te worden, dan zelf slachtoffers te maken.
De meeste mensen die het stempeltje NPD krijgen opgeplakt, zijn juist vaak mensen die in hun jeugd nooit grenzen hebben gekregen, of zijn opgegroeid met een ouder die de andere ouder mishandelde, waardoor ze dat normaal gingen vinden, maar zelf waren ze geen slachtoffer.

Agossie schreef:

Ik denk ook dat nu er vrijer over gesproken kan worden, mensen sneller aangeven dat iemand een narcist is of kan zijn. "Vroeger" wist je wel dat er iets mis was, werd iemand 'egoïstisch' of, in geval van mannen een 'chauvinist' genoemd. Tegenwoordig is duidelijk dat narcisme bestaat en durven veel meer mensen dat te zeggen. Dus, wellicht zijn er niet meer narcisten, waren ze er altijd al, maar wordt het nu eerder en gemakkelijker benoemd.

Relaxed schreef:

Niks van dit alles, ik heb naar hem ook niet uitgesproken dat ik hem een narcist vind (of dat hij het is, dat weet ik immers niet). Voor mezelf vind ik het alleen 'fijn' om te snappen waar bepaalde dingen vandaan kwamen en er vielen voor mij veel puzzelstukjes op hun plaats. Ik worstelde namelijk vooral heel erg met zijn verschillende kanten en ik begreep niks van zijn gedrag naar mij en het verschil tussen wat ie zei en wat ie vervolgens deed.

Verder ben ik me er echt wel van bewust dat iemand niet zomaar een narcist is, maar dat iedereen wel narcistische trekken heeft. Bij hem kan ik alleen wel erg veel narcistische trekken afvinken.

Doubtless schreef:

Relaxed schreef:

Niks van dit alles, ik heb naar hem ook niet uitgesproken dat ik hem een narcist vind (of dat hij het is, dat weet ik immers niet). Voor mezelf vind ik het alleen 'fijn' om te snappen waar bepaalde dingen vandaan kwamen en er vielen voor mij veel puzzelstukjes op hun plaats. Ik worstelde namelijk vooral heel erg met zijn verschillende kanten en ik begreep niks van zijn gedrag naar mij en het verschil tussen wat ie zei en wat ie vervolgens deed.

Verder ben ik me er echt wel van bewust dat iemand niet zomaar een narcist is, maar dat iedereen wel narcistische trekken heeft. Bij hem kan ik alleen wel erg veel narcistische trekken afvinken.

Dus je doet het in dit geval eigenlijk als soort van coping mechanisme? Omdat je het moeilijk vind om de situatie zonder die diagnose stelling achteraf te bekijken en te verklaren?

Yessy schreef:

In de meeste gevallen zal het meer als scheldwoord bedoeld zijn. 'Wat een narcist' ipv 'wat een eikel'.

BeFunny schreef:

Narcisten worden ook niet vaak gediagnosticeerd. Ze werken meestal niet mee en willen geen psycholoog spreken. Een enkele keer wel.