Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-07-23 13:38

Geplaatst: 24-07-23 13:38

Maar ben jij echt daar gebleven omdat hij er vanuit ging dat jij ging oppassen? Of zou hij zijn dochter anders gewoon een dagje alleen thuis gelaten hebben? Ik weet niet hoe oud ze is, 'tiener' is nogal een ruim begrip, maar als ze 16 is ofzo, had ze waarschijnlijk ook prima een dagje alleen kunnen blijven. Dus de vraag is even of dit echt een probleem was dat jij opgevangen hebt (en waarvan hij er vanuit ging dat jij het wel even op zou vangen), of dat jij er een probleem van gemaakt hebt dat je opgevangen hebt. Dat zou voor mij nogal uitmaken in dit verhaal.

Sowieso vind ik het gek dat jij al weken moet zeggen dat hij een oplossing voor zijn kind moet zoeken. Misschien moet je dat ook gewoon niet doen. Zijn kind, zijn probleem, lekker daar laten en niet naar je toe trekken.

**Geplaatst**: 24-07-23 13:40

Geplaatst: 24-07-23 13:40

Hhilde schreef:
Mijn vriend heeft twee kinderen (14 en 15 inmiddels) en ik heb totaal geen kinderwens. Ik werd alleen wel totaal head over heels, ongelooflijk verliefd op deze man. Alleen die kinderen zijn er nou eenmaal een gedeelte van de week. We wonen inmiddels bijna 2,5 jaar samen en ik kan heel goed met de kinderen. Ik erger me wel eerder dan mijn vriend en vind het ook niet erg als ze er niet zijn, maar al ze er zijn hebben we het heel leuk. We doen leuke dingen buitenshuis, maar Netflixen en ergens eten halen ook. Ik ben inmiddels een cliché geworden omdat ik alle kinderen verschrikkelijk vind, behalve deze twee

Haha hier ook hoor, ben gek op hem en ook zijn dochter vind ik echt een leuk meisje! Vrijdagavond was er ff drama om wat spinnen op dr kamer, maar verder is het een lieve meid :')

Maar een hele dag.. Er komt niks uit he, weinig te vertellen nog.. Maar volgens mij vond ze het een prima dag, uitslapen tot een uur of 11, zij zocht de films uit en de Mac is ook altijd goed

Maar puur voor mezelf, ik had geen topdag :')

**Geplaatst**: 24-07-23 13:40

Geplaatst: 24-07-23 13:40

Ik snap ook niet hoe je in deze situatie bent gekomen. Als je vriend zegt "ik ga zondag naar een festival" dan had jij kunnen zeggen dat je dan zondagochtend naar huis ging. Als je samenwoont kan ik me voorstellen dat impliciet verwacht word dat je soms thuis bent voor zijn dochter (maar dan nog in overleg). Maar in deze fase van de relatie en terwijl jij dat niet wil? Hell no .

Je vriend is de droplul in dit verhaal, maar jij moet je grenzen duidelijker stellen. Je hebt teveel over je heen laten lopen.

Laatst bijgewerkt door Eef_Bam op 24-07-23 13:43, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-07-23 13:42

Geplaatst: 24-07-23 13:42

Lalidan schreef:
Maar ben jij echt daar gebleven omdat hij er vanuit ging dat jij ging oppassen? Of zou hij zijn dochter anders gewoon een dagje alleen thuis gelaten hebben? Ik weet niet hoe oud ze is, 'tiener' is nogal een ruim begrip, maar als ze 16 is ofzo, had ze waarschijnlijk ook prima een dagje alleen kunnen blijven. Dus de vraag is even of dit echt een probleem was dat jij opgevangen hebt (en waarvan hij er vanuit ging dat jij het wel even op zou vangen), of dat jij er een probleem van gemaakt hebt dat je opgevangen hebt. Dat zou voor mij nogal uitmaken in dit verhaal.

Sowieso vind ik het gek dat jij al weken moet zeggen dat hij een oplossing voor zijn kind moet zoeken. Misschien moet je dat ook gewoon niet doen. Zijn kind, zijn probleem, lekker daar laten en niet naar je toe trekken.

Ja ik ben veel meer een planner, ik kijk gewoon verder vooruit en daardoor zag ik al weken geleden dat het zo uitkwam. Ik heb het idd mijn probleem gemaakt en ergens in het verhaal (@roosch) werd het ook mijn probleem.. Ze is 11, dus die laat je niet een hele dag alleen thuis..

**Geplaatst**: 24-07-23 13:43

Geplaatst: 24-07-23 13:43

In mijn geval zou ik met hem mee zijn gegaan naar het festival. Zou ik niet met mijn vriend meekunnen dan was ik naar mijn eigen huis gegaan. Want ik ben geen oppas!

**Geplaatst**: 24-07-23 13:44

Geplaatst: 24-07-23 13:44

"Maar dan is mijn dochter alleen" moet je gewoon beantwoorden met "dat is dan jouw probleem, ik ben er niet"

**Geplaatst**: 24-07-23 13:49

Geplaatst: 24-07-23 13:49

Een keer je partner uit de brand helpen door op te passen is natuurlijk geen probleem, maar dit moet dan wel in goed overleg gaan. Kun je bij je vriend aangeven dat je het niet prettig vond dat hij het zo lang op zijn beloop heeft gelaten?

**Geplaatst**: 24-07-23 13:50

Geplaatst: 24-07-23 13:50

Nee, die laat je inderdaad geen dag alleen maar ik begrijp alsnog niet hoe je in deze situatie terecht gekomen bent met alle respect. :')

Jij kan het kind prima een dag alleen laten, zolang je vriend dat niet doet. En het is zijn probleem. :')

Vriend gaat naar festival, hoe had ie het gedaan als ie jou niet tegen was gekomen 5 maanden geleden?

Naast het feit dat ik mezelf echt niet zie daten met iemand die zich voortgeplant heeft (maar jij had dat ook geloof ik] zou ik lekker m'n eigen ding hebben gedaan die zondag. Ook ik ben een planner maar ik had mn vrije zondag dan wel wat anders gepland :))

.

**Geplaatst**: 24-07-23 13:54

Geplaatst: 24-07-23 13:54

Roosch schreef:
Nee, die laat je inderdaad geen dag alleen maar ik begrijp alsnog niet hoe je in deze situatie terecht gekomen bent met alle respect.
Jij kan het kind prima een dag alleen laten, zolang je vriend dat niet doet. En het is zijn probleem.

Vriend gaat naar festival, hoe had ie het gedaan als ie jou niet tegen was gekomen 5 maanden geleden?

Naast het feit dat ik mezelf echt niet zie daten met iemand die zich voortgeplant heeft (maar jij had dat ook geloof ik] zou ik lekker m'n eigen ding hebben gedaan die zondag. Ook ik ben een planner maar ik had mn vrije zondag dan wel wat anders gepland .

Geen kinderen is voor mij nooit een harde eis geweest, ik had er wel de nodige voorwaarden bij qua leeftijd, omgang en hoeveel het er waren :')

En ik ga vanavond idd eens vragen hoe hij het had gedaan als ik er niet was. Nogmaals, ik weet niet hoe het mijn probleem is geworden, ik ben daar iig wel zelf bij geweest en wil het voor de volgende keer sowieso voorkomen (maar dat weet hij inmiddels)

**Geplaatst**: 24-07-23 13:59

Geplaatst: 24-07-23 13:59

Ik denk inderdaad wel een goede les.

Ik ben ook een planner en probleemoplosser, maar je zet jezelf nu wel in een niet fijne positie.

Je wil graag vriendin van zijn en daar hoort het kind natuurlijk zo nu en dan ook bij. Maar ik ben van mening dat je geen oppas hoeft te zijn, tenzij je het zelf graag wil. Voordeel is wel dat ze straks op een leeftijd is dat je er wel wat leuks mee kan. Even doorbijten ofzo. :')

**Geplaatst**: 24-07-23 14:08

Geplaatst: 24-07-23 14:08

Wat is je bedoeling met dit topic? Aan de ene kant ben je kwaad op je vriend omdat hij je met zijn dochter "opzadelt" (zou ik ook zijn). Maar in je OP en zelfs in de titel vraag je wel wat mensen doen met de kinderen van hun partner.

Wil je nou wel of niet iets met die meid doen?

Ik denk dat dáár het probleem zit: je zegt van niet maar (onbewust) ook van wel.

Wat ik zelf overigens gedaan zou hebben: kind naar d'r moeder brengen. Het is niet jouw kind en het is ook niet aan jou om een oplossing voor de situatie te verzinnen. Dat zou afgelopen weekend in de eerste plaats aan jouw vriend zijn. En bij afwezigheid heeft die meid ook nog een moeder.

Dat zal je ongetwijfeld óók ruzie opleveren. Maar hopelijk snapt je vriend dan dat hij zelf even zijn zaakjes, inclusief kind, moet regelen en niet bij jou dumpen.

**Geplaatst**: 24-07-23 14:13

Geplaatst: 24-07-23 14:13

Koper schreef:
Wat is je bedoeling met dit topic? Aan de ene kant ben je kwaad op je vriend omdat hij je met zijn dochter "opzadelt" (zou ik ook zijn). Maar in je OP en zelfs in de titel vraag je wel wat mensen doen met de kinderen van hun partner.

Wil je nou wel of niet iets met die meid doen?

Ik denk dat dáár het probleem zit: je zegt van niet maar (onbewust) ook van wel.

Wat ik zelf overigens gedaan zou hebben: kind naar d'r moeder brengen. Het is niet jouw kind en het is ook niet aan jou om een oplossing voor de situatie te verzinnen. Dat zou afgelopen weekend in de eerste plaats aan jouw vriend zijn. En bij afwezigheid heeft die meid ook nog een moeder.

Dat zal je ongetwijfeld óók ruzie opleveren. Maar hopelijk snapt je vriend dan dat hij zelf even zijn zaakjes, inclusief kind, moet regelen en niet bij jou dumpen.

Ik bedoel niet zozeer het doen qua activiteiten, want dat is sowieso voor ieder kind en situatie anders.. Ik bedoel het doen in de zin van hoe pakken jullie het aan met kinderen van je partner.. Ga je oppassen of laat je het zijn probleem..

**Geplaatst**: 24-07-23 14:17

Geplaatst: 24-07-23 14:17

Misschien ben ik dan wat nuchter maar je kiest wel voor een man met kind. Dus in dat geval als je geen leuke dag hebt doordat je met haar opgescheept zit zou ik zelf die mind set gaan veranderen. Ga investeren in de relatie met elkaar.. anders gaat het erg zwaar worden voor je. Zeker als puberhormonen los gaan binnen nu en korte tijd. Ze is 11 dus die ver edelde oppas functie waar je vriend je mee op zadelt zou ik ook niet blij van zijn geworden zonder overleg. Aan de andere kant als je een toekomst samen gaat zien zal je onderdeel van het gezin worden dus toch zou ik mezelf wel afvragen hoe je los van de oppas functie kunt investeren in je band met zijn dochter en gun je ook je partner leuke momenten. Hier passen we als vriendinnen enzo ook wel eens op elkaars Kids. Je kunt het elkaar wel wat makkelijker maken.

Maargoed ik heb ook het fantastische voorbeeld van een ongeïnteresseerde schoonmoeder waar we het gevoel hadden dat we tot last waren en dat heeft een flinke kloof veroorzaakt tussen mijn vader en zijn kinderen.

Bij mij zou het zijn, je krijgt mij en mijn kind en als dat niet klikt jammer maar helaas.

Het enige wat ik zou willen hebben gehad is oprechte interesse en niet het gevoel dat ik in de weg zou zitten.

Dus de vraag is. Hoe serieus zie je de relatie en wat zijn je verwachtingen voor de toekomst samen. Kun je mee in het gezinsleven? Is dit een dikke Ja. Zou ik zeker niet moeilijk doen over wat tijd door brengen. Maar begin eens met een middag of avondje. Ze is ook al 11 dus lang zal ze ook geen toezicht nodig hebben.

Laatst bijgewerkt door Steenbok12 op 24-07-23 14:18, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-07-23 14:18

Geplaatst: 24-07-23 14:18

Wat een lastige situatie! Ik vind het een suffe actie van je vriend. Het is in dit geval fijn dat zijn dochter een fijne dag gehad heeft, maar hij kan écht niet zonder overleg zijn kind aan jou overlaten. Hij moet zich er bewust van zijn dat het heel bijzonder is dat jij met hem bent, want het is hartstikke pittig, een relatie met iemand met kinderen (voor alle betrokken partijen, laat dat duidelijk zijn). Wat is de reden dat je hier niet van tevoren iets van gezegd hebt? Dat is misschien de moeite waard om over na te denken. Ben je bang voor een bepaalde reactie?

Ik heb een relatie met een man met 3 kinderen (11, 9 en 4 jaar). Zelf heb ik geen kinderwens. We gaan binnenkort samenwonen, ik ben nu sinds een jaar onderdeel van het leven van de kinderen. Daarvoor zijn we een jaar samen geweest.

Ik vind het waanzinnig bijzonder om dit mee te mogen maken, het is onwijs fijn met z'n allen en de kinderen en ik hebben het heel leuk met elkaar en zij accepteren mij volledig. Mijn vriend en ik hebben veel gesprekken met elkaar over wat mijn rol is, als ik twijfel over of ik bepaalde dingen kan of moet zeggen, vraag ik dat altijd aan hem. Het alleen dingen doen met de kinderen komt af en toe voor, maar het eerste half jaar zeker niet. En dan nog zijn het geen uitjes en ben ik geen oppas. Dit gaat meer om dingen als boodschappen doen, of iemand uit school halen en een uurtje overbruggen, etc..

Overigens is het wel een beeeetje een kwestie geweest van 'door schade en schande', want enkele jaren geleden hadden we ook al een kortstondige relatie, en toen ben ik veel te snel onderdeel geworden van het leven voor de kinderen. In dit geval omdat we zelf nog niet zeker waren van de relatie, en vooral hij op dat moment de egoïstische keuze maakte om mij toch voor te stellen. Daar hebben we van geleerd toen we een jaar daarna weer samen kwamen. Toen hebben we dus een jaar gewacht met (her)introductie kinderen.

Waarom ik dit hele verhaal vertel? Ik weet deels hoe lastig het kan zijn om 'stiefmoeder' te zijn/worden. Ik noem mezelf nog niet zo, maar het gaat natuurlijk wel die kant op nu we gaan samenwonen. Ik ben me er daarnaast 100% van bewust hoe veel geluk ik heb met de situatie zoals die nu is, en ik niet te maken heb met bijvoorbeeld kinderen of exen die mij niet accepteren. Ik denk dus dat het best vergelijkbaar kan zijn met jouw situatie, en ben van mening dat goede communicatie écht voorop staat. Nogmaals: jouw vriend moet zich er bewust van worden wat jouw rol in de relatie is. Daarvoor is het natuurlijk wel cruciaal dat jij zelf weet welke rol je wilt hebben en hoe je dat opbouwt.

Hopelijk komen jullie eruit!

Laatst bijgewerkt door Peperkroket op 24-07-23 14:30, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-07-23 14:18

Geplaatst: 24-07-23 14:18

Ik heb jaren in een relatie gezeten met kinderen van mijn partner en zelf geen kinderen.
Maar ik vond het prima om even een dag met de kinderen door te brengen als hij wat voor zichzelf wilde doen. Ik zag het niet als een last maar als een mogelijkheid om wel iets op te bouwen zonder de vader erbij.
En ja 11 jaar is wat onverschillig af en toe maar ze heeft blijkbaar een prima dag gehad.

ik krijg altijd een beetje jeuk van al die vrouwen die roepen dat het zo`n enorme belasting is, en dat mannen de kinderen maar dumpen. Goh ik heb graag wat over voor mijn partner, ook als dat betekend dat ik even een dagje met zijn kind(eren) om ga als hij iets voor zichzelf wil doen.
En tuurlijk kun je er iets van zeggen dat hij dit beter had moeten plannen, maar dan moet het daarover gaan. En laat dat meisje er lekker buiten die heeft hier niet om gevraagd dat papa en mama niet bij elkaar zijn en papa een nieuwe vriendin heeft die haar blijkbaar als een taakverzwaring ziet.
Ik heb de kinderen van mijn toenmalige vriend altijd beschouwt als part of the deal dus ook als hij wel thuis was nam ik er 1 of beiden wel mee naar het zwembad, bioscoop, ijsje eten in het dorp, wandelen met de hond, mee naar de paarden, boodschappen doen weet ik het wat.

Laatst bijgewerkt door Jokonootje op 24-07-23 14:21, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-07-23 14:19

Geplaatst: 24-07-23 14:19

Relaxed schreef:
Mijn vriend heeft een tienerdochter, dit weekend was ze bij hem en hij ging gisteren naar een festival. Ik zei al weken dat hij iets voor haar moest regelen omdat ik niet wist wat ik met haar zou moeten doen en ik ook dacht dat ze het leuker zou vinden om ergens te logeren. Uiteindelijk heeft hij vorige week pas iemand gebeld, die konden niet, dus ik zat gisteren de hele dag met haar bij hem thuis. En ja, ik vond dat dus echt ingewikkeld, ze wou niks (was natuurlijk prutweer ook..) en we zaten dus maar wat te netflixen en zijn even langs de Mac geweest.
Gisteravond hadden we hier weer discussie over en we zijn het gewoon niet eens.. Ik heb zelf geen kinderen en ook geen kinderwens, maar hij maakte het dus een beetje mijn probleem. Ik heb het gevoel dat ik haar bezig moet houden en er voor haar moet zijn terwijl hij dus gewoon weggaat

Wat doen jullie met/voor de kinderen van je partner? In hoeverre voelen jullie je er verantwoordelijk voor? Waar ligt jullie grens?

Vooral benieuwd naar ervaringen dus, tips niet nodig, want dit gaat niet weer gebeuren zo

Wonen jullie samen, of heb je een LAT relatie?

**Geplaatst**: 24-07-23 14:19

Geplaatst: 24-07-23 14:19

Wat lief dat je expres voor haar in het huis van je vriend bleef. Ik snap je wel. Ik heb ook geen kinderwens en kan me ook niet voorstellen dat ik een relatie krijg met iemand die wel een kind heeft. Dan moet het wel een heel erg leuke man zijn! En dat is hij waarschijnlijk de meeste tijd ook, anders was je er geen relatie mee begonnen.

Ook ik vraag me af hoe hij het had opgelost als jij er niet was geweest. Kon ze geen weekend ruilen en nu een extra weekend bij haar moeder blijven? En wilde ze zelf wel naar haar vader wetende dat hij er een dag niet was? Ik ken jouw vriend niet, maar de meeste mannen die ik ken, die denken anders dan vrouwen. Die denken niet verder dan hun neus lang is: Relaxed is toch dan in mijn huis, dan kan ik naar het festival en is dochter niet alleen. Lekker makkelijk. Klaar, opgelost.

Dat jij daar anders over denkt, vind ik logisch.Heeft hij het wel gevraagd of ging hij er gewoon vanuit dat jij toch al in zijn huis was?

Ik zou vanavond een gesprek met hem aanknopen en hem vertellen dat je dit niet zo,n geslaagd idee vond. Ook uitleggen waarom niet. En dat hij er niet vanuit moet gaan dat dit de volgende keer ook zo gaat. Dat hij moet overleggen met jou en jij ook nee mag zeggen. Wat je dan waarschijnlijk weer banketstaaf voor dochter vindt, maar dat is niet jouw probleem! (Aanname van mij hoor).makkelijker gezegd dan gedaan, maar je kan maar beter duidelijk zijn, anders gebeurt het de volgende keer weer.

Ook voor zijn dochter vind ik het eigenlijk best banketstaaf. Ben je het weekend bij je vader, zit je 1 dag met de nieuwe vriendin van net een paar maanden van je vader opgescheept terwijl je vader lekker naar een festival is.

**Geplaatst**: 24-07-23 14:21

Geplaatst: 24-07-23 14:21

Volgens mij is het dan inderdaad in jullie communicatie misgegaan. Jij had duidelijk kunnen maken dat je niet de behoefte had om een hele dag met het kind samen te hokken en dat jij dat dus niet ging doen. Zeker als je zag aankomen dat er geen andere oplossing ging zijn. En hij had uiteraard moeten vragen of een dag met zijn kind samen voor jou OK was. Waarop jij een duidelijk antwoord had kunnen geven.

**Geplaatst**: 24-07-23 14:21

Geplaatst: 24-07-23 14:21

Citaat:
Ik bedoel niet zozeer het doen qua activiteiten, want dat is sowieso voor ieder kind en situatie anders.. Ik bedoel het doen in de zin van hoe pakken jullie het aan met kinderen van je partner.. Ga je oppassen of laat je het zijn probleem..

Ik heb zelf meermaals voorgesteld om 'op te passen'. Volgens mij is het één à twee keer voorgekomen tot nu toe, en dus op mijn initiatief. Als mijn partner zonder overleg ervanuit zou gaan dat ik er zou zijn, zou ik daar wel iets van gezegd hebben.

**Geplaatst**: 24-07-23 14:24

Geplaatst: 24-07-23 14:24

Grappig trouwens hoe de antwoorden verschillen van mensen met en mensen zonder kinderen. Even alles over een kam geschoren: de mensen met kinderen denken meteen dat je het kind zelf niet zien zitten, de mensen zonder hebben het meer over je vriend.

Als ik je goed begrijp, TS, is het feit dat je vriend naar een festival gaat en jouw met zijn kind achterlaat je grootste ergernis. En daarna dat je niet weet wat je met het kind moet doen. Niet dat je het niet wilt.

**Geplaatst**: 24-07-23 14:25

Geplaatst: 24-07-23 14:25

Waar in enkele reacties aan voorbij gegaan wordt is dat TS inderdaad wel akkoord is gegaan met de rol 'vriendin van papa' maar niet met de rol van 'oppas van tiener'.
Natuurlijk kiest TS er bewust voor een relatie met een vader te hebben. En ja daar zit contact met puber bij inbegrepen. Maar ergens zit er denk ik wel ruis op de lijn en correct me if I'm wrong, Relaxed, dit kan denk ik best voortkomen uit een miscommunicatie. Als ik het zo lees is TS een verbinder en wil graag een oplossing bieden. Maar zeker in zo een beginstadium van een relatie is dat op deze manier niet nodig vind ik. Kind kan wellicht naar opa en oma of een tante of oom of buurmeisje of hey.. haar moeder. Mensen die een directe relatie met haar hebben. Imo is het (nog) niet nodig dat de prille vriendin van pa in dit stadium op deze manier betrokken wordt.

Eerst bouwen aan relatie met pa, samen met pa en kind dingen doen en daarna kan het heus wel eens zo voorkomen dat puber en TS een paar uurtjes samen zijn. Zo zou ik het tenminste zien.

**Geplaatst**: 24-07-23 14:27

Geplaatst: 24-07-23 14:27

fohadie schreef:
Grappig trouwens hoe de antwoorden verschillen van mensen met en mensen zonder kinderen. Even alles over een kam geschoren: de mensen met kinderen denken meteen dat je het kind zelf niet zien zitten, de mensen zonder hebben het meer over je vriend.

Als ik je goed begrijp, TS, is het feit dat je vriend naar een festival gaat en jouw met zijn kind achterlaat je grootste ergernis. En daarna dat je niet weet wat je met het kind moet doen. Niet dat je het niet wilt.

Hah, inderdaad. Ik maak uit de tekst niet op dat TS het kind niet ziet zitten, alleen wel dat ze het ongemakkelijk vond, omdat ze het niet gewend is om alleen met een 11-jarig kind te zijn de hele dag. Als dat inderdaad het geval is, vind ik dat heel begrijpelijk, en staat het wat mij betreft los van wat ze van de dochter in kwestie vindt. En dat maakt ook dat ik het zo suf vind van die vriend, dat je ervanuit gaat dat je vriendin dat wel even doet en zich daar helemaal gemakkelijk bij voelt.

**Geplaatst**: 24-07-23 14:28

Geplaatst: 24-07-23 14:28

Roosch schreef:
Waar in enkele reacties aan voorbij gegaan wordt is dat TS inderdaad wel akkoord is gegaan met de rol 'vriendin van papa' maar niet met de rol van 'oppas van tiener'.
Natuurlijk kiest TS er bewust voor een relatie met een vader te hebben. En ja daar zit contact met puber bij inbegrepen. Maar ergens zit er denk ik wel ruis op de lijn en correct me if I'm wrong, Relaxed, dit kan denk ik best voortkomen uit een miscommunicatie. Als ik het zo lees is TS een verbinder en wil graag een oplossing bieden. Maar zeker in zo een beginstadium van een relatie is dat op deze manier niet nodig vind ik. Kind kan wellicht naar opa en oma of een tante of oom of buurmeisje of hey.. haar moeder. Mensen die een directe relatie met haar hebben. Imo is het (nog) niet nodig dat de prille vriendin van pa in dit stadium op deze manier betrokken wordt.

Eerst bouwen aan relatie met pa, samen met pa en kind dingen doen en daarna kan het heus wel eens zo voorkomen dat puber en TS een paar uurtjes samen zijn. Zo zou ik het tenminste zien.

Helemaal mee eens!

**Geplaatst**: 24-07-23 14:29

Geplaatst: 24-07-23 14:29

Het kind is niet het probleem, maar de vader! Als de vader alleen in het weekend (sommige?) zijn dochter ziet, is het aan hem er voor haar te zijn. Kan hij een wekend niet, dan kan hij vragen te ruilen met de moeder. Je gaat toch niet zelf weg als je dochter er is? Los van het opzadelen van de nieuwe partner met de dochter, is het als vader een dikke blunder. En nee, ik heb dat ook nooit geaccepteerd als partner van iemand met dochters, maar dat was ook direct vanzelfsprekend. Net als ik met mijn dochter mijn verantwoordelijkheid nam. Hij moet duidelijk nog leren hoe je je planning doet als gescheiden vader... succes!

**Geplaatst**: 24-07-23 14:29

Geplaatst: 24-07-23 14:29

Maar hoe is het gebeurd dat je alleen kwam te zitten met zijn dochter?

Echt letterlijk dus.

Denk dat daar ergens ruis is geweest