Bokt.nl

Earth schreef:

Bedankt voor alle reacties. Ik ben al uit dienst dus ik kan niet meer re-integreren in mn oude baan. Dat zou ik in deze situatie sowieso niet willen.

@Lavitabella wat een struggle voor jou ook. Ik hoop dat we elkaar wat kunnen steunen.

@Blue_flower dank je. Ik heb wel een idee hoor, het is me goed uitgelegd maar misschien voel ik direct de druk van 'JE MOET WERKEN'. Maar het hele coachingtraject zie ik nu nog niet zo zitten, want ik weet al wat mijn goede en zwakke punten zijn, wat ik leuk vind, welk werk er bij mij past. Maar goed, ik onderga het maar, wellicht komen er nog verrassingen naar voren

@ruitje ja dat besef ik me hoor. Het is neit dat ik mijn kont in de krib zal gooien, ik zal zeker in gesprek blijven.

@Cayenne deze diagnoses zijn door de huisarts gedaan ja. In 2011 heb ik al de dystyme stoornis toegewezen gekregen, en eigenlijk is dat ook nooit weggeweest.

@ tamary Ik weet uit ervaring dat een behandelend arts niet veel gerst in de pap heeft te roeren. En dat ze daar zich ook liever niet mee wil bemoeien.

@Dees ik doe zeker ook. En bedankt voor de tip van de FML. Ik ga daar eens naar kijken.

@ DuoPenotti goed om te horen. Ik hoop dat mijn begeleiding ook chill is. We gaan het zien. Ik ga trouwens eens kijken naar stiching Mee. Op zich kan ik redelijk voor mezelf in staan, maar nooit verkeerd om iets achte rde hand te hebben.

@Lindsey_99 zeker is er al eens naar gekeken, maar bednakt voor de tip

@Vanillia Bedankt. Ik moet ook zeker rustig blijven en niet teveel conclusies trekken vooraf.

@CRos95 ik hoop dat ik dat niet krijg, maar we gaan het zien. Ik kan redelijk goed voor mezelf opkomen en ik hoop dat het me ook lukt als ik niet goed wordt behandeld.

@Livion ik doe al heel weinig momenteel, maar ik probeer wel goed voor mezelf te zorgen. Dus elke dag uit bed, wassen, aankleden, eten etc. En ik probeer elke dag iets te doen in ht huishouden, elke dag even de deur uit te gaan. Ik moet alleen mer gaaan bewegen maar mijn lichaam heeft soms bewegingsintolerantie dus dat maakt het lastig om met die weerstand om te gaan.

@Janneke2 bedankt voor het delen van je ervaring. Brieven schrijven lukt me wel Lijkt me alleen lastig wanneer je op gesprek moet komen. Hoe ga je dat dan aanpakken?

@Daantjuh88 dat is idd wel sneu. Daarom vind ik die regelgeving ook zo krom. Ieder persoon is anders, waarom iedereen zo vast zetten op hetzelfde traject? Ik begrijp het gewoon niet.


Wat ik vooral lastig vind, is dat ik van de ene naar de andere contactpersoon wordt gegooid en niet het gevoel heb dat ik er regie over kan hebben. Dat ik soms dingen meekrijg zonder dat ik daar duidelijk over wordt geïnformeerd. Dat heb ik aangegeven maar nu krijg ik dus weer zo'n mailtje van weer een nieuw bedrijf waar ik nog nooit van heb gehoord. Dat frustreert ook nog eens.
Maar ik laat me gewoon verrassen in dit traject en ik zal zeker meegaand zijn.

senna21 schreef:

Helaas hoor ik ook geen fijne verhalen.
Haar bedrijfsarts vertelde dat iedereen volgens de zw werkpotentie heeft tenzij iemand terminaal is.

senna21 schreef:

Nee, dit is een recent verhaal, helaas. Ook Arbo-artsen in opleiding vertellen dit nu nog.

Blue_flower schreef:

@TS was jouw werkgever een eigen risico drager?

Liselot schreef:

Wat ik vooral heel erg merkte toen ik moest reïntegreren is dat het wordt opgestart vanuit protocol, er wordt dus nergens naar gekeken. Maar als je op gesprek komt en je situatie uitlegt wordt er wél naar jou als persoon gekeken en wordt daar actie op ondernomen. Ik kwam bijvoorbeeld bij de arbeidsdeskundige en die stuurde mij na 2 minuten alweer naar huis met de mededeling "U gaat echt nog niet aan het werk mevrouw" terwijl ik me daar vooraf ontzettend druk over gemaakt heb.

Het enige lastige vond ik dat sommige mensen echt wel vanuit regeltjes denken, zo werd mij bijvoorbeeld gezegd dat een postparfum depressie niet langer dan 1 jaar duurde (terwijl ik nagenoeg 2 jaar thuis ben geweest). Dat zijn wel dingen waar je op dat moment een flinke knauw van krijgt want ergens ben je niet weerbaar en strijdbaar genoeg om tegen dat onrecht te vechten.
Maar buiten dat geen klachten over het UWV en ZW

Hutcherson schreef:

Huh, je bent al uit dienst?
Als de werkgever niet meer verantwoordelijk voor jouw reintegratie is val je onder het UWV en krijg je een WIA keuring. Vanuit daar wordt gekeken naar een eventueel restverdiencapaciteit naar aanleiding van je mogelijkheden en vanuit daar zijn verschillende trajecten waarbij niet de arbo je begeleid maar UWV.

Fem schreef:

Ik ben dan niet de TS , maar in mijn geval wel (op mijn loonstrook draag ik daar ook een paar euro per maand voor af; WGA-Hiaat) en mij is verteld dat bij een toekenning van WIA, ze nog maximaal 10 jaar lang zullen door moeten betalen (mits ik zolang in de WIA blijf).

Mjelleke schreef:

De WIA-keuring komt pas 2 jaar na de eerste ziektedatum. Als je voor die tijd uit dienst bent (meestal omdat je contract afloopt) kom je (meestal) eerst in de Ziektewet en val je onder het UWV. Afspraken over je reïntegratie maak je dan met het UWV.

Ik heb juist hele goede ervaringen met reïntegratie vanuit de Ziektewet. Er is tegenwoordig echt veel mogelijk, en werken aan reïntegratie hoeft zeker niet te betekenen dat je direct aan het werk moet of direct moet gaan solliciteren. Ik heb (ook vanuit de Ziektewet) een module kunnen volgen bij een reïntegratiebedrijf om heel breed te kijken naar waar mijn kwaliteiten en interesses lagen, welke voorwaarden er voor mij waren om aan het werk te kunnen en wat er zo allemaal bestaat (en niet alleen in betaald werk, ook in vrijwilligersfuncties).

Daarna kwam de WIA-keuring en is het een 80-100 uitkering geworden; conclusie was dat het nog te vroeg was om aan de slag te gaan omdat ik nog volop bezig was met behandeling; maar dat er op langere termijn wel mogelijkheden waren. En dat klopt ook. Ik ben nu een paar jaar verder, heb een thuisstudie opgepakt en ben ook weer betaald aan het werk (met heel weinig uren, dat wel).

Afhankelijk van waar je op dit moment staat op de participatieladder, kan een reïntegratiedoel ook zijn dat je hulp krijgt bij het accepteren van je situatie, of dat er met je gekeken wordt of je bijvoorbeeld een hobby buitenshuis kunt oppakken. Mijn UWV-consulent noemde als voorbeeld dat ze met iemand die nu helemaal niet de deur uit durft bijvoorbeeld het doel had gesteld (samen met die persoon) om 2x in de week koffie te gaan drinken in het buurthuis. Ook dat is reíntegratie.

Blue_flower schreef:

Het klopt wat je schrijft, maar dit is geen 2e spoor traject waar TS informatie over vraagt.

Earth schreef:

Ja ik weet dus niet precies hoe het zit, want niemand heeft me dat vertelt. Maar ik ben ziek uit dienst gegaan omdat mijn 1-jarige contract af liep. Maar mijn ex-werkgever is geloof ik een eigenrisicodrager inderdaad, zij hebben Robidus als bedrijf in de hand genomen om alle zaken te regelen. Daar heb ik een coach idd, maar ik krijg dus om de haverklap een nieuwe

Mijn traject wordt idd tweede spoor genoemd.

Zeedraakje schreef:

Ts: in de hoop te voorkomen dat je in de toekomst steeds flauw valt bij het horen van het woordje 'UWV' door alle horrorverhalen, wil ik je graag vertellen dat ik oprecht alleen positieve ervaringen heb met het uwv. Zowel bij de eerste beoordeling als bij de herbeoordeling ben ik met respect behandeld door zowel de verzekeringsartsen als de arbeidsdeskundigen. Natuurlijk, het waren bepaald geen gezellige bijeenkomsten, ze waren uitermate zakelijk wat best 'koud' aanvoelde maar ik heb me geen moment onbehaaglijk gevoeld, laat staan niet serieus genomen. Ook geen van de vreemde opmerkingen die ik in andere reacties lees. En beide keren ben ik 100% arbeidsongeschikt bevonden.

Het hoeft dus echt niet altijd beroerd te gaan.