Geplaatst: 17-12-22 08:50 Rawr schreef:Ik weet niet of het als goede daad telt omdat ik mijn werkgever een beetje benadeel om het te doen en in principe zou ik er zó ontslagen om kunnen worden.
Ik werk in een optiekwinkel van een grote keten en asielzoekers kunnen bij ons terecht voor een cheapass bril van maximaal €50 die door hun zorgverzekering wordt vergoed. Basic framepje, basic glazen zonder wat voor bewerking dan ook. Het is zelden mooi maar wel functioneel.
Maar goed, vandaag een gezin dat gevlucht was uit Syrië met een zoon van 10 en dochter van 12 met beide een vrij hoge plus-sterkte die met basisglazen gewoon een beetje jampotjes worden. Ik ken hun woonsituatie en de noodopvang in mijn stad is afschuwelijk, maar deze mensen waren zo ontzettend hartelijk en dankbaar om hier te zijn. Beide kinderen waren ook zo belachelijk fatsoenlijk en lief en deden zo hun best om Nederlands te spreken terwijl ze hier nog maar 9 maanden waren. We begonnen bij de goedkope monturen maar niets stond leuk maar voor beide zag ik wel een goed maar duur merkmontuur en die heb ik ze laten passen: twee blije koppies dus perfect. Ik heb voor beide ook veel luxere glazen op maat besteld om gewoon echt een mooie bril te maken. Met een beetje creatief boekhouden (lees: tyfusveel korting boeken en wat afschrijven) hoeven ze zelf niets te betalen en voelt het toch dat deze kinderen een betere start krijgen in ons land.
Het is niet de eerste keer en eigenlijk doe ik dit soort dingen alleen voor kinderen uit gezinnen waar ik weet dat er niets te besteden valt maar waar een paar tientjes extra korting soms al een wereld van verschil kunnen maken. Onze moedermaatschappij heeft een omzet van bijna 15 miljard euro en ik zal geen seconde wakker van liggen dat de aandeelhouders ook maar 1 cent minder verdienen. Daarbij komt dat het als het om mijn salaris komt ik wat hun betreft waarschijnlijk ook de tyfus kan krijgen dus hun geld wat ze daarop besparen geef ik met liefde uit aan dingen die ik zelf de moeite waard vind.
Petje af voor jou
Wat ben jij een prachtig mens dat je je zo buiten de lijnen durft te bewegen voor dit doel. 
Ik kwam gisteren aan bij de metro en zag een jonge vrouw, zonder jas, duidelijk een beetje in paniek over de parkeerplaats lopen op zoek naar iets, dus ik vroeg wat er aan de hand was. Bleek dat ze even naar de wc moest, op de doorgaande weg uit de auto was gesprongen toen ze voor een stoplicht stonden en dat ze haar telefoon in de auto had laten liggen, dus ze kon de bestuurder niet meer bereiken, want ze waren ook niet heel bekend in dat gebied. Ze was al een half uur aan het zoeken, in de regen en de kou, zonder jas, en ook niemand die even stopt en vraagt wat er aan de hand is. Voor mij is dat ook common courtesy - kost je misschien drie minuten van je eigen tijd zodat zij even naar haar telefoon kan bellen om opgehaald te worden en zij is gerustgesteld en hoeft niet meer in de regen rond te rennen in haar sweatshirt. 
