
Luie collega's, stinkende collega's, onaardige, lieve, supercollega's etc.etc.
Degene die me het meeste is bijgebleven is een leidinggevende toen ik bij een grote Nederlandse retailer werkte. Als je nieuw was dan deed ze poeslief. Collega's zeiden dan wel: 'dat duur niet lang' en dan dacht je dat het onzin was. Nouuuuu...wat een loeder was het, zodra ze de afdeling op kwam lopen zag je iedereen in elkaar duiken, hopend dat ze niet naar jouw bureau kwam want dan was er iets niet goed. Ze wisselde van pispaaltjes, die ze bij gesprekken aan het huilen kreeg. Gevolg: totaal onzeker geworden collega's, die daar in nieuwe banen ook last van hadden. Ze flikte het niet bij mij, had blijkbaar door dat ze bij mij niet zo ver kon gaan. Wel vroeg ze me een keer in een gesprek om een oudgediende (werkte er al meer dan 30 jaar) in de gaten te houden, of hij z'n werk wel deed etc. Dat heb ik dus niet gedaan, zulke nsb toestanden werk ik niet aan mee. Gelukkig waren de collega's leuk, maar ik ben met gierende bandjes vertrokken toen ik iets nieuws had. Haar bijnaam was Eukalypta
