Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-22 16:03

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-22 16:03

Onali schreef:
Is het geen optie om minder uren te gaan werken of te stoppen met werken?
Want eerlijk gezegd geef ik je baas groot gelijk.
Flexibel of niet, ziek zijn word je gewoon en dat gaat meestal niet volgens schema.

Jullie hebben voor je kind gekozen, jullie werkgever niet.

Dan kun je als werkgever beter een bedrijfje voor je alleen beginnen. Bijna de hele wereld heeft kinderen. Dat zijn nu eenmaal geen op afstand bestuurbare dingen. Die mankeren wel eens wat en hebben wel eens extra zorg nodig.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-22 16:04

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-22 16:04

Sizzle schreef:
Lastig hoor.
Wij kunnen momenteel beide thuiswerken dus hier is dat eigenlijk nooit een probleem. Gelukkig was onze dochter zelden ziek maar als ze ziek is dat slaapt ze gewoon de hele dag, dus daar heb ik geen omkijken naar.
Toen we nog beide op locatie werkte bleven we bij ziekte om de beurt thuis. Ik vaak de eerste dag omdat ik minder ver moest om op te halen maar de dag erna bleef mijn man dan thuis, dat ze dat niet zo tof vonden (in de zorg sector) had hij verder maling aan.

Misschien is die evenredige tijd verdeling bij ziekte bij jullie nog niet zo geoptimaliseerd?

Ja, juist wel! Wij doen bij ziekte eigenlijk 50-50. Maar daardoor begint het nu aan beide kanten te rommelen. Sterker nog, ik denk dat ik over het algemeen meer aan mijn uren kom dan mijn vriend, bij ziekte van ons kindje of andere redenen waardoor wij opvang nodig hebben.

Ik heb overigens een baan waarin ik heel gemakkelijk kan thuis werken. Sterker nog, wij hebben 2 jaar thuis moeten werken. Alleen bij noodzaak mocht je fysiek op het werk verschijnen.
Nu moet je 3 dagen aanwezig zijn, maar dat is dus voor ons niet altijd haalbaar.

Laatst bijgewerkt door Hoihoi10 op 05-04-22 16:06, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-04-22 16:05

Geplaatst: 05-04-22 16:05

Onali schreef:
Is het geen optie om minder uren te gaan werken of te stoppen met werken?
Want eerlijk gezegd geef ik je baas groot gelijk.
Flexibel of niet, ziek zijn word je gewoon en dat gaat meestal niet volgens schema.

Jullie hebben voor je kind gekozen, jullie werkgever niet.

De werkgever heeft echter wél gekozen om een vrouw aan te nemen. En dat (hopelijk) niet omdat-ie zo nodig aan een vrouwenquotum wilde voldoen, maar omdat TS de kwaliteiten heeft die hij nodig heeft.

Als werkgever wéét je dat vrouwen kinderen kunnen krijgen en dat kinderen ziek kunnen worden.
Als dat lastig wordt, is daar het fenomeen 'zorgverlof', 'vrij nemen' of als het echt nodig is 'onbetaald verlof'. Da's lastig voor de werkgever, maar zo is het leven.

Om nu moeilijk te gaan doen als werkgever is 'not done'. Zoals een voormalig leidinggevende van mij ooit zei: "Als je 4 vrouwen in dienst hebt in de 'vruchtbare leeftijd' dan kan je er vergif op innemen dat ze ook alle 4 tegelijkertijd zwanger worden"

**Geplaatst**: 05-04-22 16:08

Geplaatst: 05-04-22 16:08

lastig, maar om even in te haken op een gastouder aan huis

ik heb een aantal jaar in een gezin gewerkt als gastouder aan huis. Ik heb zelf een spw4 diploma en daarnaast moest ik verplicht jaarlijks kinder ehbo halen. Er zijn best gastouder bureau's die gastouders bij jou aan huis leveren met dezelfde diploma eisen als op het kdv. Is misschien even zoeken maar ze zijn er zeer zeker wel. Voordeel voor de vraagouders waar ik werkte was dat als er een kind ziek was er sowieso een vertrouwd gezicht was, indien gewenst hield ik moeder ook op de hoogte hoe het ging, kind was in eigen vertrouwde omgeving en hoefde niet verplaatst te worden wat dan natuurlijk heel fijn is

Nadeel voor de vraagouder is als de gastouder ziek is, vervanging is dan wel lastig maar in de 3 jaar tijd waarin ik ruim 30 uur per week in het gezin werkte ben ik misschien 2 of 3 keer ziek geweest waarvan het langste een week met de Mexicaanse griep

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-22 16:09

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-22 16:09

Ibbel schreef:
Onali schreef:
Is het geen optie om minder uren te gaan werken of te stoppen met werken?
Want eerlijk gezegd geef ik je baas groot gelijk.
Flexibel of niet, ziek zijn word je gewoon en dat gaat meestal niet volgens schema.

Jullie hebben voor je kind gekozen, jullie werkgever niet.

De werkgever heeft echter wél gekozen om een vrouw aan te nemen. En dat (hopelijk) niet omdat-ie zo nodig aan een vrouwenquotum wilde voldoen, maar omdat TS de kwaliteiten heeft die hij nodig heeft.

Als werkgever wéét je dat vrouwen kinderen kunnen krijgen en dat kinderen ziek kunnen worden.
Als dat lastig wordt, is daar het fenomeen 'zorgverlof', 'vrij nemen' of als het echt nodig is 'onbetaald verlof'. Da's lastig voor de werkgever, maar zo is het leven.

Om nu moeilijk te gaan doen als werkgever is 'not done'. Zoals een voormalig leidinggevende van mij ooit zei: "Als je 4 vrouwen in dienst hebt in de 'vruchtbare leeftijd' dan kan je er vergif op innemen dat ze ook alle 4 tegelijkertijd zwanger worden"

Gelukkig neemt mijn vriend net zoveel verantwoordelijkheid. Dat moet ook, want we hebben allebei een baan en hebben samen een kind

Ik wil daar niet alleen voor opdraaien puur en alleen omdat ik vrouw ben en gebaard heb

Wij nemen altijd vakantiedagen op als het niet gaat. Dus wij sjoemelen helemaal niet met uren! En als er dingen zijn die dringend zijn met werk, zorgen we altijd dat dat geregeld wordt. Dus wij laten echt niets uit onze handen vallen.

**Geplaatst**: 05-04-22 16:11

Geplaatst: 05-04-22 16:11

De reden dat ze bij ons toch liever zo min mogelijk vrouwen aannemen. :Y)

TS; ik zou gewoon open het gesprek aangaan en horen waar de moeilijkheden liggen. Meestal kom je daar prima uit als je verder je werk goed uitvoert.

**Geplaatst**: 05-04-22 16:12

Geplaatst: 05-04-22 16:12

Ibbel schreef:
Onali schreef:
Is het geen optie om minder uren te gaan werken of te stoppen met werken?
Want eerlijk gezegd geef ik je baas groot gelijk.
Flexibel of niet, ziek zijn word je gewoon en dat gaat meestal niet volgens schema.

Jullie hebben voor je kind gekozen, jullie werkgever niet.

De werkgever heeft echter wél gekozen om een vrouw aan te nemen. En dat (hopelijk) niet omdat-ie zo nodig aan een vrouwenquotum wilde voldoen, maar omdat TS de kwaliteiten heeft die hij nodig heeft.

Als werkgever wéét je dat vrouwen kinderen kunnen krijgen en dat kinderen ziek kunnen worden.
Als dat lastig wordt, is daar het fenomeen 'zorgverlof', 'vrij nemen' of als het echt nodig is 'onbetaald verlof'. Da's lastig voor de werkgever, maar zo is het leven.

Om nu moeilijk te gaan doen als werkgever is 'not done'. Zoals een voormalig leidinggevende van mij ooit zei: "Als je 4 vrouwen in dienst hebt in de 'vruchtbare leeftijd' dan kan je er vergif op innemen dat ze ook alle 4 tegelijkertijd zwanger worden"

Want een man heeft geen kinderen waar hij voor moet zorgen?

Vervelende situatie TS, flexibiliteit mag wel van beide kanten komen, dus ook van je werkgever. Misschien ziet hij/zij niet in wat je allemaal al doet? (Vakantie opnemen enz)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-22 16:13

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-22 16:13

Sunnda schreef:
De reden dat ze bij ons toch liever zo min mogelijk vrouwen aannemen.

TS; ik zou gewoon open het gesprek aangaan en horen waar de moeilijkheden liggen. Meestal kom je daar prima uit als je verder je werk goed uitvoert.

Mannen hebben toch precies dezelfde verantwoordelijkheid? Dit snap ik niet. Niet echt geëmancipeerd

Ik ga erover denken het gesprek aan te gaan. Maar overweeg ook weg te gaan. Genoeg banen en genoeg werkgevers die niet gaan zitten zeuren.

**Geplaatst**: 05-04-22 16:16

Geplaatst: 05-04-22 16:16

Hoihoi10 schreef:
Sunnda schreef:
De reden dat ze bij ons toch liever zo min mogelijk vrouwen aannemen.

TS; ik zou gewoon open het gesprek aangaan en horen waar de moeilijkheden liggen. Meestal kom je daar prima uit als je verder je werk goed uitvoert.

Mannen hebben toch precies dezelfde verantwoordelijkheid? Dit snap ik niet. Niet echt geëmancipeerd

Ik ga erover denken het gesprek aan te gaan. Maar overweeg ook weg te gaan. Genoeg banen en genoeg werkgevers die niet gaan zitten zeuren.

Mannen blijven in onze ervaring nu eenmaal stabieler en langer werken.
Wij namen een tijd terug 3 jonge vrouwen aan op functies, 2 waren binnen het jaar zwanger. De ander had 2 jaar nodig. Daarna allemaal direct naar deeltijd. Ze waren net klaar met hun studie toen ze begonnen.

De mannen worden ook vader, maar houden het meestal bij 1 papadag en blijven toch stabieler werken.

Hoe flauw ook, een bedrijf moet draaiend worden gehouden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-22 16:16

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-22 16:16

Schemerdier schreef:
Ibbel schreef:

De werkgever heeft echter wél gekozen om een vrouw aan te nemen. En dat (hopelijk) niet omdat-ie zo nodig aan een vrouwenquotum wilde voldoen, maar omdat TS de kwaliteiten heeft die hij nodig heeft.

Als werkgever wéét je dat vrouwen kinderen kunnen krijgen en dat kinderen ziek kunnen worden.
Als dat lastig wordt, is daar het fenomeen 'zorgverlof', 'vrij nemen' of als het echt nodig is 'onbetaald verlof'. Da's lastig voor de werkgever, maar zo is het leven.

Om nu moeilijk te gaan doen als werkgever is 'not done'. Zoals een voormalig leidinggevende van mij ooit zei: "Als je 4 vrouwen in dienst hebt in de 'vruchtbare leeftijd' dan kan je er vergif op innemen dat ze ook alle 4 tegelijkertijd zwanger worden"

Want een man heeft geen kinderen waar hij voor moet zorgen?

Vervelende situatie TS, flexibiliteit mag wel van beide kanten komen, dus ook van je werkgever. Misschien ziet hij/zij niet in wat je allemaal al doet? (Vakantie opnemen enz)

Ik denk dat ze het idd niet allemaal helemaal inziet. Maar daar doet ze ook weinig moeite voor

Wij werken in kleine teams en mijn baas is alleen hoogover betrokken. Nu heeft ze op de een of andere manier bedacht dat ze van alles moet weten en moet checken en begint het gedonder. Terwijl ik al jaren mijn werk goed doe, flexibel ben, en ook meer doe dan wordt gevraagd en dan in mijn contract staat.
Sterker nog, een van mijn familieleden is dus overleden, waardoor het deze week ook allemaal spaak loopt. Dit heb ik haar per e-mail laten weten (met werktijden en werkplaats, thuis kantoor), en daar komt dus geen reactie op. Wanneer ik haar bel om te bevestigen dat ik niet bij een fysiek overleg ben op een dag dat ik nooit werk, omdat ik geen oppas heb, condoleert ze even vlug en begint ze over mijn werkweken, en dat deze er de laatste tijd zelden 'normaal' uitzien. Vind ik niet erg tactisch, en vooral gewoon vervelend. Ik wil dit ook allemaal liever niet.

**Geplaatst**: 05-04-22 16:18

Geplaatst: 05-04-22 16:18

Maar als je dat kunt aantonen ts, is er toch niets aan de hand?
Misschien is alles wel uit de lucht met een goed gesprek. Gewoon doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-22 16:19

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-22 16:19

Sunnda schreef:
Hoihoi10 schreef:

Mannen hebben toch precies dezelfde verantwoordelijkheid? Dit snap ik niet. Niet echt geëmancipeerd

Ik ga erover denken het gesprek aan te gaan. Maar overweeg ook weg te gaan. Genoeg banen en genoeg werkgevers die niet gaan zitten zeuren.

Mannen blijven in onze ervaring nu eenmaal stabieler en langer werken.
Wij namen een tijd terug 3 jonge vrouwen aan op functies, 2 waren binnen het jaar zwanger. De ander had 2 jaar nodig. Daarna allemaal direct naar deeltijd. Ze waren net klaar met hun studie toen ze begonnen.

De mannen worden ook vader, maar houden het meestal bij 1 papadag en blijven toch stabieler werken.

Hoe flauw ook, een bedrijf moet draaiend worden gehouden.

Hm, hier ben ik het niet zo mee eens. Ik heb een goede functie en werk stabiel (als dat lukt). Wij zijn allebei naar deeltijd gegaan (gelukkig), en bedrijven blijven ook wel draaien zonder ons. Wij zijn niet onmisbaar. Maar doen wel gewoon ons werk binnen alle mogelijkheden die we hebben.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-22 16:21

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-22 16:21

Sunnda schreef:
Maar als je dat kunt aantonen ts, is er toch niets aan de hand?
Misschien is alles wel uit de lucht met een goed gesprek. Gewoon doen.

Dat kan ik ook wel aantonen

Maar ik heb er geen oplossing voor. Ik heb geen oplossing voor de toekomst. Ik kan haar niet beloven dat ons kind minder ziek is aankomend jaar, of dat ik een moeder heb die ineens alle dagen kan oppassen, of dat ik ruiluren kan inzetten. Dus ik zie niet in hoe ik moet voldoen aan hetgeen zij wil

Want zij weet wel dat ik mijn uren maak en dat ik mijn werk goed doe. Dat hoort ze ook van mijn directe collega's/teamgenoten.

**Geplaatst**: 05-04-22 16:23

Geplaatst: 05-04-22 16:23

Nou, ik lees toch ook heel veel: ‘wil ik niet’ in je verhaal. Geen gastouder, niet naar opa/oma. Tja, dan snap ik wel dat een werkgever wat meer wil weten. Het moet niet alleen van 1 kant komen, hè?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-22 16:24

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-22 16:24

Fitzroy schreef:
Nou, ik lees toch ook heel veel: ‘wil ik niet’ in je verhaal. Geen gastouder, niet naar opa/oma. Tja, dan snap ik wel dat een werkgever wat meer wil weten. Het moet niet alleen van 1 kant komen, hè?

Als hij ziek is niet nee

Verder wil ik een heleboel.
Een oma is ook niet altijd beschikbaar hè? Vergissen mensen zich ook wel eens in. Die heeft ook een leven.

Van 1 kant? Pardon?

**Geplaatst**: 05-04-22 16:25

Geplaatst: 05-04-22 16:25

Eigenlijk klinkt het alsof het eigenlijk prima voor elkaar is maar dat jullie nu covid problemen aangerekend worden die echt niet jullie probleem zouden moeten zijn.
Misschien eens goed voor jezelf op een rijtje zetten in hoe verre jouw kind concreet ziek was en hoevaak je thuis moest blijven vanwege overheidsmaatregelen (quarantaine enzo).

Ik vind het trouwens behoorlijk bizar dat uitgerekend in een topic waar aangegeven wordt dat de vader ook vaak thuis blijft mensen komen zijken over de onbetrouwbaarheid van vrouwen 8)7

**Geplaatst**: 05-04-22 16:27

Geplaatst: 05-04-22 16:27

Hoihoi10 schreef:
Sunnda schreef:
Maar als je dat kunt aantonen ts, is er toch niets aan de hand?
Misschien is alles wel uit de lucht met een goed gesprek. Gewoon doen.

Dat kan ik ook wel aantonen Maar ik heb er geen oplossing voor. Ik heb geen oplossing voor de toekomst. Ik kan haar niet beloven dat ons kind minder ziek is aankomend jaar, of dat ik een moeder heb die ineens alle dagen kan oppassen, of dat ik ruiluren kan inzetten. Dus ik zie niet in hoe ik moet voldoen aan hetgeen zij wil Want zij weet wel dat ik mijn uren maak en dat ik mijn werk goed doe. Dat hoort ze ook van mijn directe collega's/teamgenoten.

Ik denk dat je teveel uit emoties denkt op dit moment.

Je doet erg je best en dat is super, maar je baas zit zo te lezen elke week/twee weken met een probleem in het rooster. Het is toch niet gek dat hij/zij daarover in gesprek wilt?
Dat ligt niet aan je inzet, aan je opstelling en het is ook niet de schuld van je kind. Maar het is wel iets waar jullie beiden even voor moeten gaan zitten en kijken waar er misschien nog mogelijkheden liggen.

Laatst bijgewerkt door Sunnda op 05-04-22 16:29, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-04-22 16:28

Geplaatst: 05-04-22 16:28

Maar het gaat juist om de ziekte bij je kind. Je wordt betaald voor je werk, dan mag een werkgever ook van je verwachten dat als jij kiest voor kinderen niet alleen werkgever ervoor opdraait als je kind buitengewoon vaak ziek is.

**Geplaatst**: 05-04-22 16:33

Geplaatst: 05-04-22 16:33

Hoe staan je collega's hier in, TS? Want ipv je baas zijn dát waarschijnlijk degenen die de echte klappen van jouw afwezigheid op 'mogen' vangen. Is dit een onderwerp wat in je team besproken (en hopelijk opgelost/opgevangen) kan worden?

**Geplaatst**: 05-04-22 16:35

Geplaatst: 05-04-22 16:35

Ibbel schreef:
Onali schreef:
Is het geen optie om minder uren te gaan werken of te stoppen met werken?
Want eerlijk gezegd geef ik je baas groot gelijk.
Flexibel of niet, ziek zijn word je gewoon en dat gaat meestal niet volgens schema.

Jullie hebben voor je kind gekozen, jullie werkgever niet.

De werkgever heeft echter wél gekozen om een vrouw aan te nemen. En dat (hopelijk) niet omdat-ie zo nodig aan een vrouwenquotum wilde voldoen, maar omdat TS de kwaliteiten heeft die hij nodig heeft.

Als werkgever wéét je dat vrouwen kinderen kunnen krijgen en dat kinderen ziek kunnen worden.
Als dat lastig wordt, is daar het fenomeen 'zorgverlof', 'vrij nemen' of als het echt nodig is 'onbetaald verlof'. Da's lastig voor de werkgever, maar zo is het leven.

Om nu moeilijk te gaan doen als werkgever is 'not done'. Zoals een voormalig leidinggevende van mij ooit zei: "Als je 4 vrouwen in dienst hebt in de 'vruchtbare leeftijd' dan kan je er vergif op innemen dat ze ook alle 4 tegelijkertijd zwanger worden"

Maar het is ook totaal niet werkbaar als je werknemer continu niet kan werken omdat het kind ziek is? Natuurlijk worden kinderen ziek maar wat ik lees is kind van ts continue ziek of nouja heel erg regelmatig.

Dan is het ook een keuze om te stoppen met werken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-22 16:36

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-22 16:36

Eatshay schreef:
Hoe staan je collega's hier in, TS? Want ipv je baas zijn dát waarschijnlijk degenen die de echte klappen van jouw afwezigheid op 'mogen' vangen. Is dit een onderwerp wat in je team besproken (en hopelijk opgelost/opgevangen) kan worden?

Ik ben echt maar beperkt afwezig. Heb wel vandaag meteen mijn collega gebeld hoe hij dit zag. En hij zei ook: je hebt altijd je werk af, doet meer dan nodig, draagt verantwoordelijkheid. Zij hebben er echt zelden tot nooit last van, tenzij ik zelf ook ziek ben. Dan kan ik niks doen.
Het gaat er ook om, dat ik bijvoorbeeld 2 dagen thuis werk en 2 op kantoor: terwijl de norm nu is, 3 dagen kantoor. Maar daar kan ik niet altijd aan voldoen, vanwege gebrek aan opvang mogelijkheid. Ik werk mijn uren wel gewoon. Soms meer verdeeld over de dag maar ben altijd bereikbaar en doe mijn werk.

Laatst bijgewerkt door Hoihoi10 op 05-04-22 16:37, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-04-22 16:37

Geplaatst: 05-04-22 16:37

Oef lastig hè. Dit probleem is natuurlijk best makkelijk te ondervangen als je een groot netwerk om je heen hebt. En als je dat niet hebt, wordt het heel lastig.

Blijf vooral in gesprek met je werkgever. Je moet er samen uit komen.

Wij hadden ook een kleintje die vaak ziek was. Gelukkig hadden we maar 1 dag kinderdagverblijf nodig en dat was meestal wel op te vangen. Of ik bleef thuis, of mijn vriend. Ik ben de afgelopen twee jaar wel minder gaan werken, nog maar 16 uur. Dat was in de Corona tijd wel fantastisch. Nu kan ik schuiven en ook eventueel s avonds thuis werken.

**Geplaatst**: 05-04-22 16:38

Geplaatst: 05-04-22 16:38

Maar blijkbaar hebben ze er toch last van. Want anders zou het niet ter sprake komen lijkt me.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-22 16:41

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-22 16:41

Fitzroy schreef:
Maar blijkbaar hebben ze er toch last van. Want anders zou het niet ter sprake komen lijkt me.

Zij heeft daar geen last van. Dat weet ik zeker. Zij wil alleen controle houden, of mensen bijvoorbeeld wel 3 dagen in de week naar kantoor gaan en niet de regels aan hun laars lappen. Want dit komt nu ter sprake, terwijl ik vandaag gewoon mijn uren heb gemaakt, mijn werk af heb, maar alleen niet op kantoor ben.

**Geplaatst**: 05-04-22 16:42

Geplaatst: 05-04-22 16:42

Hoihoi10 schreef:
Gelukkig neemt mijn vriend net zoveel verantwoordelijkheid. Dat moet ook, want we hebben allebei een baan en hebben samen een kind Ik wil daar niet alleen voor opdraaien puur en alleen omdat ik vrouw ben en gebaard heb
Wij nemen altijd vakantiedagen op als het niet gaat. Dus wij sjoemelen helemaal niet met uren! En als er dingen zijn die dringend zijn met werk, zorgen we altijd dat dat geregeld wordt. Dus wij laten echt niets uit onze handen vallen.

Je hoort mij niet zeggen dat jullie sjoemelen met uren

Maar jij opent dit topic omdat jouw baas een probleem heeft met jouw inzetbaarheid. En jouw baas heeft jou aangenomen, wetende dat vrouwen kinderen krijgen en dat kinderen ziek worden.
Mooi dat jouw partner de helft op zich neemt (kun je in het gesprek met jouw baas nog fijntjes noemen: wees blij dat mijn man óók z'n verantwoordelijkheid neemt, anders was ik 2x zo veel aan het schuiven), maar jij kunt het volgens jouw baas niet goed meer rondbreien.
En dat had jouw baas gewoon in moeten calculeren want er zijn er zát waarbij de man sowieso géén of veel minder verantwoordelijkheid kan of mag nemen.

Dus dát jullie het al samen oplossen is al heel fijn, maar kennelijk niet genoeg voor jouw werkgever. Maar hij/zij mag daar geen consequenties aan verbinden. Kan hooguit vragen of je niet minder wilt gaan werken, kan het niet eisen en kan je er al helemaal niet om ontslaan.

Laatst bijgewerkt door Ibbel op 05-04-22 16:43, in het totaal 1 keer bewerkt