Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-22 12:35

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-22 12:35

Dit heb ik geprobeerd. Hij zei zelf zijn ex meestal een avond doordeweeks en in het weekend te zien. Dit vond ik prima, en vroeg okay, welke avond in de week doen we dan? Ja dat wist hij niet, dat moesten we dan maar van week tot week bekijken... En ook van het weekend kwam vaak maar weinig terecht, of was een baksteen nog geinteresseerder/gemotiveerder. Ook was er nooit een blijk van "blij je te zien" maar meer "oh, je bent er". Nu is hij over het algemeen heel vlak in zijn emoties, en verheugt zich eigenlijk nooit op iets, maar dan nog...

Plutolover: Al is het ding dat we doen thuis gezellig op de bank hangen of gaan wandelen of samen koken, het zal me worst wezen :')

En ik zeg ook niet dat ik zelf helemaal geen moeite wil doen oid, maar wel het gevoel hebben dat het van beide kanten komt en niet van de een en door de ander maar geaccepteerd wordt.

**Geplaatst**: 14-03-22 12:40

Re: Relaties... Te hoge verwachtingen?

Geplaatst: 14-03-22 12:40

als hij je gevoel dat nu niet geeft, gaat hij daar niet in veranderen. Ik zou het dan uit maken. Beide hebben geen schuld is gewoon dat jullie dan toch niet bij elkaar passen. Als hij je nu al 'ongelukkig' maakt dan kan je toch beter verder kijken..

ipv jaren door gaan en dan samen huisje.boompje hebben en dan alsnog uitelkaar gaan. Tuurlijk heb je die risico in elke relatie. Maar als nu al minder gaat.. dan is het toch klaar? maar misschien denk ik te makkelijk nu

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-22 12:42

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-22 12:42

plutolover schreef:
als hij je gevoel dat nu niet geeft, gaat hij daar niet in veranderen. Ik zou het dan uit maken. Beide hebben geen schuld is gewoon dat jullie dan toch niet bij elkaar passen. Als hij je nu al 'ongelukkig' maakt dan kan je toch beter verder kijken..

ipv jaren door gaan en dan samen huisje.boompje hebben en dan alsnog uitelkaar gaan. Tuurlijk heb je die risico in elke relatie. Maar als nu al minder gaat.. dan is het toch klaar? maar misschien denk ik te makkelijk nu

Oh het is al uit, ik zit er alleen nog heel erg mee

En wil eigenlijk ook voor mezelf weten of ik inderdaad te hoge verwachtingen heb (omdat dit niet de eerste relatie is die hierop uit gaat).

**Geplaatst**: 14-03-22 12:47

Geplaatst: 14-03-22 12:47

Allereerst, sterkte... liefdesverdriet is gewoon AL-TIJD poedersuiker... Maar het is heel knap dat je meteen de knop omzet naar 'wat kan ik hiervan leren?'

Nala schreef:
maar ik wachtte altijd zo vol verwachting of hij niet tóch zou appen om iets te doen, dat ik uiteindelijk iedere avond alleen zat. Ik wilde namelijk ook koste wat kost vermijden dat hij het uiteindelijk wél zou vragen en ik hem dan een nee moest verkopen. Vanuit paarden-oogpunt: Ik wilde positief gedrag belonen

Ik pak deze er ook eventjes uit...

Ik ben geen relatiemaster, al jaaaren alleen. M'n laatste fling/scharrel was eind 2020. En van een tindermatch is nog nooit een date gekomen :')

Maar ik volg sinds enkele jaren wel heel graag Matthew Hussey. Hij zit op Youtube en ook op TikTok en geeft naast inzicht in de omgang met een leuke man, ook veel inzicht in jezelf.
En dat is echt best wel heel erg leuk... Echt goede tip!

Als ik kijk naar bovenstaande tekst, denk ik meteen: Jeetje, wat zonde om je zo afhankelijk op te stellen!
Het voelt voor een man waarschijnlijk claimerig (dit niet direct, maar je verzoek dat hij meer initiatief moet tonen komt niet lekker binnen moet je maar rekenen), plus dat jij keer op keer een poedersuiker er aan over houdt. Met zo'n poedersuiker in je relatie wordt het ook allemaal niet rooskleuriger reken maar. Dus je zit in een negatieve vicieuze cirkel.

Probeer in plaats daarvan er anders in te gaan staan. Geen bericht? Prima, jij hebt vast nog tig andere zaken die je wilt doen. Aangezien je werkt, een paard hebt en een masterscriptie te doen hebt, moet je je vrije tijd nuttig besteden. Denk bijvoorbeeld eens aan die vriendin die je al een poos niet hebt gesproken, ga daar iets spontaans mee doen.
In tegenstelling tot wat je denkt, creëer je er geen afstand mee. Je wordt juist iemand die een hij bewondert. "Goh wat heeft zij een leuk leven, daar wil ik deel van uitmaken!"
Et voila, er komt initiatief.
Maak hem niet te snel onderdeel van je leven, daar moet hij moeite voor doen en blijven doen. En mannen doen doorgaans graag moeite voor een vrouw die dat voor zichzelf doet (en dat is niet eens per se hoe ze er uit ziet, maar dat is vooral een vrouw die grenzen kan stellen en nee kan zeggen)

In zo'n situatie als je hierboven schrijft, loopt hij vanzelf tegen de lamp als hij te laat is en jij al wat anders leuks aan het doen bent. Leren ze snel van hoor. Het spreekt de spreekwoordelijke jager in een man aan.

En leer ook vooral goed alleen te kunnen zijn. Niet van de ene in de andere relatie hoppen, maar neem een poosje de tijd om echt alleen te zijn. Leer jezelf kennen en wat je nodig hebt in het leven, zonder dat een man daar deel van uitmaakt.

Oh en begin je hier per direct mee, dan wakkert dat nog nieuwsgierigheid aan bij exen ook. Zorg er dan wel voor dat je niet meteen terug valt in je oude patroon want dan ga je hetzelfde weer doen.

**Geplaatst**: 14-03-22 12:48

Geplaatst: 14-03-22 12:48

Nala schreef:
Ja op dezelfde dag is inderdaad wat lastig, maar gewoon ook (korte termijn) toekomstgericht inderdaad.

Dat was inderdaad ook mijn gevoel topsylover. Ik heb de afgelopen week alleen maar iedere dag gehuild van frustratie, en op het einde gedacht "grow a pair en maak het dan gewoon uit".

Jusi, inderdaad, in de week dat ik weer letterlijk zei "ik wil dat je initiatief neemt" gingen we dan een keer ergens heen. De weken daarop was het gewoon weer hetzelfde liedje, en ik wil ook niet steeds blijven smeken. Als hij alleen iets plant omdat ik hem vraag iets te plannen ligt het initiatief nog steeds bij mij.

Sommige mensen zijn gewoon niet zo. Dat betekent niet persé dat ze niets willen doen, maar ik vind het niet eerlijk om van hem te verwachten dat hij maar verandert. Ik moet er persoonlijk niet aan denken om zo vaak bij elkaar te zijn, hoewel ik echt enorm dol op mijn vriend ben. Nou heb ik het geluk dat wij er allebei zo over denken.

Tuurlijk, zeker helemaal in het begin, is het allemaal leuk om dingen te plannen en fijn dat het dan vanuit beide personen komt, had ik met mijn vriend ook. Maar het leven gaat ook door, niet iedereen zit altijd even lekker in z'n vel, mensen hebben het ook druk met werk of hobby's, en ik kan me heel goed voorstellen dat het echt wel even lekker is om gewoon alleen te zijn. Hoe jij het hier weg zet, benauwt mij ook een beetje.

**Geplaatst**: 14-03-22 12:51

Geplaatst: 14-03-22 12:51

Ik denk dat jij andere verwachtingen hebt dan diegene waar je tot nu toe een relatie mee hebt gehad. Er zijn genoeg mensen die erg zelfstandig kunnen zijn en ook veel waarde hechten aan tijd voor zichzelf buiten een relatie om.
Als je merkt dat die persoon waar je een relatie mee hebt het toch wel is voor jou maar op dat vlak wat meer zelfstandig is zal je een keuze moeten maken om dat te accepteren of dat je dan die persoon weer laat gaan. Een vriendin van mij heeft dat ook gehad, ze kwam de man tegen waar ze echt verder mee wil maar hij is erg gesteld op zo nu en dan een avond-dag alleen en daar had zij best moeite mee, nu heeft ze dat geaccepteerd en gaat dat veel beter. Ze wilde hem niet kwijt en door er samen goed over te praten gaat dat prima nu.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-22 12:54

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-22 12:54

Je hebt ook gelijk Janine, in het begin deed ik dit zeker ook. Alleen naarmate hij minder tijd had ging ik me automatisch aanpassen en in bochten vringen naar hem toe. Achteraf oooooontzettend dom, maarja... Ik wilde hem dan ook, als hij eindelijk initiatief neemt, laten weten dat het gewaardeerd wordt. Ik ben bang dat er anders een "ja maar als ik dan vraag heb je nooit tijd, dus vraag jij maar liever" komt, en daar bereiken we ook niks mee natuurlijk

Laat ik nogmaals voorop stellen dat ik absoluut geen problemen zou hebben met iemand met veel hobbies. Mijn exen sporten veel (zwaardvechten, voetbal, volleybal) en soms ging ik mee, soms ook niet. Helemaal dikke prima. Maar daar kwam (in het begin dan) wel het: Dan heb ik training, dan heb ik wedstrijd, dan ga ik met vrienden wat doen, die avond heb ik altijd graag voor mij alleen... die avond heb ik vrij, zullen wij dan wat doen?". En klaar, ik voel me deel van de prioriteiten en deel van zijn leven en "belangrijke dingen die tijd verdienen".

**Geplaatst**: 14-03-22 12:56

Geplaatst: 14-03-22 12:56

Tja, mijn man plant ook niets.
Meestal geef ik aan, zullen wij zondag uit eten; ergens heen enz.
Ik maak de bezoek planning; hé schat wij hebben een verjaardag dan en dan, komt dat uit bij jou ? Zo ja dan gaan wij samen zo nee, dan ga ik alleen of spreek af op een andere dag dat wij samen kunnen.

Ik hou zelf nl absoluut niet van verrassingen en vind het prima zo.
Zijn al 30 jaar bij elkaar en ik weet dat ik van hem geen "schat morgen neem ik je een dag mee en ik zeg niet wat wij gaan doen" hoeft te verwachten (en ik zou daar zelf niet tegen kunnen

).

**Geplaatst**: 14-03-22 12:58

Geplaatst: 14-03-22 12:58

Hoi ts wat vervelend dat het al 2 x zo gelopen is.
Ik denk maar dat is vanuit mijn eigen gevoel.
Dat als je de ware treft het allemaal vanzelf gaat.
Dat je graag veel bij elkaar wilt zijn en je ook graag beide rekening met elkaar gaat houden.
Tenminste toen ik mijn vriend tegen kwam voelde het eigenlijk meteen gewoon goed

Inmiddels wonen we samen en pas je je automatisch aan elkaar aan.

**Geplaatst**: 14-03-22 13:08

Geplaatst: 14-03-22 13:08

Nala schreef:
Je hebt ook gelijk Janine, in het begin deed ik dit zeker ook. Alleen naarmate hij minder tijd had ging ik me automatisch aanpassen en in bochten vringen naar hem toe. Achteraf oooooontzettend dom, maarja... Ik wilde hem dan ook, als hij eindelijk initiatief neemt, laten weten dat het gewaardeerd wordt. Ik ben bang dat er anders een "ja maar als ik dan vraag heb je nooit tijd, dus vraag jij maar liever" komt, en daar bereiken we ook niks mee natuurlijk

Laat ik nogmaals voorop stellen dat ik absoluut geen problemen zou hebben met iemand met veel hobbies. Mijn exen sporten veel (zwaardvechten, voetbal, volleybal) en soms ging ik mee, soms ook niet. Helemaal dikke prima. Maar daar kwam (in het begin dan) wel het: Dan heb ik training, dan heb ik wedstrijd, dan ga ik met vrienden wat doen, die avond heb ik altijd graag voor mij alleen... die avond heb ik vrij, zullen wij dan wat doen?". En klaar, ik voel me deel van de prioriteiten en deel van zijn leven en "belangrijke dingen die tijd verdienen".

Het is niet dom, het is gewoon een patroon waar je je niet bewust van was. Als het een 'ja maar als ik dan vraag heb je nooit tijd' verhaal wordt, dan is dat overigens net zo goed iemand waar je niet oud mee moet willen worden want die denkt in onmogelijkheden en vult jouw leven voor je in. Wat heb je daar nu aan? Is trouwens naar mijn idee zeer waarschijnlijk tevens iemand die geen oprechte interesse heeft in wat je verdere leven inhoudt.

Als ik het zo lees, heb je veel bevestiging nodig van buitenaf. Ik denk dat jij er baat bij gaat hebben om te leren dat je voor jezelf al genoeg bent zoals je bent. Dat wat jij doet en wilt oké zijn en dat daar geen derde persoon voor nodig is om dat te bevestigen. Zoals je in dit geval beschrijft dat je een van zijn prioriteiten wilt zijn. Zorg dat je je eigen prioriteit wordt! Zorg dat je jezelf als waardevol beschouwd. Kijk maar eens om je heen, de meeste mensen die zichzelf als waardevol lijken te beschouwen, worden ook door anderen als zodanig beschouwd. Is een lang en moeilijk proces, ik zit er zelf midden in. :')

Maar ik kan je garanderen dat je er heel veel van leert! En dat het je gaat helpen in relaties, of dit nu liefdesrelaties zijn, of die met vrienden/vriendinnen/collega's .

**Geplaatst**: 14-03-22 13:10

Geplaatst: 14-03-22 13:10

Janine1990 schreef:
Als ik het zo lees, heb je veel bevestiging nodig van buitenaf. Ik denk dat jij er baat bij gaat hebben om te leren dat je voor jezelf al genoeg bent zoals je bent. Dat wat jij doet en wilt oké zijn en dat daar geen derde persoon voor nodig is om dat te bevestigen. Zoals je in dit geval beschrijft dat je een van zijn prioriteiten wilt zijn. Zorg dat je je eigen prioriteit wordt! Zorg dat je jezelf als waardevol beschouwd. Kijk maar eens om je heen, de meeste mensen die zichzelf als waardevol lijken te beschouwen, worden ook door anderen als zodanig beschouwd.

Dit is wat ik ook al schreef maar waar niet op werd gereageerd. Een relatie moet een aanvulling zijn op jezelf, geen invulling.

Ik quote mezelf nog maar even:

Citaat:
zou het misschien niet beter zijn om even alleen te blijven en te zorgen dat je eerst helemaal ‘heel’ bent, een volledige versie van jezelf en volledig in vrede met jezelf? Dat als je iemand ontmoet dit een mooie aanvulling op jouw leven kan zijn maar geen invulling?

Laatst bijgewerkt door Suzanne F. op 14-03-22 13:12, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-03-22 13:11

Geplaatst: 14-03-22 13:11

Toen mijn vriend en ik net een relatie hadden, zagen we elkaar meestal 3-4 keer in de week. Zijn moeder vond dat te veel en maakte dat ook erg duidelijk (we waren allebei 18 dus had zij precies niks mee te maken). Ik weet niet wat zij dacht dat er zou gaan gebeuren maar nu zijn we bijna 8 jaar verder, wonen samen, vinden het heerlijk dat we elkaar vaak zien.
Toen we nog bij onze ouders woonden vond ik het ook altijd heel fijn om van tevoren te weten wanneer we elkaar weer zouden gaan zien.
Ik denk/dacht wat dat betreft wel een beetje hetzelfde als jij. Het is dus denk ik belangrijk die jouw behoeftes matcht. Alleen ik denk ook dat mannen van nature minder het initiatief nemen om dingen te gaan doen. Mijn vriend kon altijd wel zeggen dat hij me graag wilde zien maar (als we nog niks gepland hadden) daadwerkelijk iets afspreken is een tweede. Nog steeds ben ik degene die het meestal plant om erop uit te gaan bijvoorbeeld.

**Geplaatst**: 14-03-22 13:11

Geplaatst: 14-03-22 13:11

Ik denk niet dat je te hoge verwachtingen hebt, maar gewoon de pech hebt de verkeerde mannen getroffen te hebben in dat opzicht. (Wil niet zeggen dat die mannen verkeerd bezig zijn, maar hebben gewoon andere verwachtingen).

En soms kom je daar pas na een poosje achter. Dan is dat poedersuiker, maar er komt vast iemand op je pad waar het wel goed mee voelt en die op dezelfde golflengte zit als jij

**Geplaatst**: 14-03-22 13:12

Geplaatst: 14-03-22 13:12

Misschien trek je ook juist mannen aan die zelf wat minder initiatiefrijk en ondernemend zijn? Als jij dat wel heel sterk bent is dat lekker makkelijk natuurlijk want dan lift zo iemand daar gewoon op mee. En voor sommige stellen werkt zo’n dynamiek natuurlijk ook prima.
Ik ga mee met het idee wat wordt geopperd om vooral zelf door te gaan met leven en niet te gaan zitten afwachten of je iemand van karakter kunt laten veranderen. Als het dan niets is dan loopt het in de datefase tenminste al gelijk op de klippen en heb je er nog niet zoveel emotie bij. Scheelt veel tijd en energie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-22 13:16

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-22 13:16

Janine en Suzanne, daar hebben jullie ook zeker wel gelijk in! Ik denk dat het er ook mee te maken heeft dat ik een heel sociaal beestje ben en tot nu toe eigenlijk altijd wel een jongen had die zat te wachten totdat mijn huidige relatie uit ging, zullen we maar zeggen

En dat klinkt heel raar, I know. Dus eigenlijk ben ik sinds mijn 15e/16e nooit echt langer dan een maand of 2 single geweest, zat meteen weer op tinder en co, maar vooral voor contacten. Want iedere "gewone" vriend die ik probeerde te maken werd uiteindelijk een relatie.

Dus het voelt ook heel raar om nu niet in je achterhoofd te weten dat er iemand is die van je houdt, op een andere manier dan vrienden en familie.

Zoals ik al zei heb ik op dit moment geen apps oid geinstalleerd en ben niet actief op zoek, en ook dat voelt raar. Omdat het al die jaren "standaard" is geworden dat ik een vriend/partner heb.

**Geplaatst**: 14-03-22 13:21

Geplaatst: 14-03-22 13:21

Nala schreef:
Janine en Suzanne, daar hebben jullie ook zeker wel gelijk in! Ik denk dat het er ook mee te maken heeft dat ik een heel sociaal beestje ben en tot nu toe eigenlijk altijd wel een jongen had die zat te wachten totdat mijn huidige relatie uit ging, zullen we maar zeggen En dat klinkt heel raar, I know. Dus eigenlijk ben ik sinds mijn 15e/16e nooit echt langer dan een maand of 2 single geweest, zat meteen weer op tinder en co, maar vooral voor contacten. Want iedere "gewone" vriend die ik probeerde te maken werd uiteindelijk een relatie.

Dus het voelt ook heel raar om nu niet in je achterhoofd te weten dat er iemand is die van je houdt, op een andere manier dan vrienden en familie.

Zoals ik al zei heb ik op dit moment geen apps oid geinstalleerd en ben niet actief op zoek, en ook dat voelt raar. Omdat het al die jaren "standaard" is geworden dat ik een vriend/partner heb.

Dan is het heel goed dat je dit nu inziet. Alleen zijn kan heel nuttig en waardevol zijn om je te vormen als persoon. Je hebt niet iemand nodig om van je te houden om jezelf ‘heel’ te voelen.

**Geplaatst**: 14-03-22 13:21

Geplaatst: 14-03-22 13:21

Niet banketstaaf bedoeld, maar is het dan misschien een idee om eerst een poosje single te zijn? Lekker doen wat je wilt, leren om het ook naar je zin te hebben zonder relatie, leuke dingen doen met je vrienden?

Ik was 'pas' 19 bij mijn eerste relatie en heb nu een paar relaties geha, waarvan ik er tussen een paar maanden tot een klein jaar single was.
Heb me in die tussentijd nooit hoeven vervelen met vrienden, paarden en werk om me bezig te houden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-22 13:26

Re: Relaties... Te hoge verwachtingen?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-22 13:26

Dat is voor nu ook zeker het plan! Alleen, zoals ik ook al zei, wil ik daarvoor dan vaak ook wat nieuwe vrienden maken. En die vrienden worden dan juist vaak ook weer de nieuwe relatie omdat er zo'n goede klik is. En dat is niet bepaald handig

**Geplaatst**: 14-03-22 13:27

Geplaatst: 14-03-22 13:27

Nala schreef:
Dat is voor nu ook zeker het plan! Alleen, zoals ik ook al zei, wil ik daarvoor dan vaak ook wat nieuwe vrienden maken. En die vrienden worden dan juist vaak ook weer de nieuwe relatie omdat er zo'n goede klik is. En dat is niet bepaald handig

Maar waar vind je die vrienden dan?
Want bvb Tinder zitten toch vaak mensen die op andere dingen uit zijn als vriendschap, voor zover ik heb meegemaakt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-22 13:30

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-22 13:30

Dilan93 schreef:
Nala schreef:
Dat is voor nu ook zeker het plan! Alleen, zoals ik ook al zei, wil ik daarvoor dan vaak ook wat nieuwe vrienden maken. En die vrienden worden dan juist vaak ook weer de nieuwe relatie omdat er zo'n goede klik is. En dat is niet bepaald handig

Maar waar vind je die vrienden dan?
Want bvb Tinder zitten toch vaak mensen die op andere dingen uit zijn als vriendschap, voor zover ik heb meegemaakt.

Apps als Amigos, Badoo (ook vriendschappelijk, niet alleen dating app), studie, werk, stamavond van mijn favoriete restaurant... Overal en nergens haha.

**Geplaatst**: 14-03-22 13:34

Geplaatst: 14-03-22 13:34

Nala schreef:
Dat is voor nu ook zeker het plan! Alleen, zoals ik ook al zei, wil ik daarvoor dan vaak ook wat nieuwe vrienden maken. En die vrienden worden dan juist vaak ook weer de nieuwe relatie omdat er zo'n goede klik is. En dat is niet bepaald handig

Dus je wilt als je relatie uit is eerst weer nieuwe vrienden maken?
Waar zijn je andere vrienden dan gebleven? Die ruil je toch niet in bij elke relatie?

Als je weinig vrienden hebt die niets met de relaties te maken hebben, dan is het ook altijd waardevol om daarin op jezelf te leren zijn.

Tevens geldt ook in vriendschappen dat hoe harder je je best doet om vrienden te zijn, hoe slechter de relatie eigenlijk is. Want vriendschap komt doorgaans ook vanzelf, dat groeit gewoon...

Je bent niet minder jij zonder nieuwe vrienden?
Ik weet als geen ander dat vriendschappen vergankelijk zijn, maar ook daarin is het heel goed om jezelf te leren kennen. Om zoals Suzanne het heel mooi zegt 'heel' te zijn in je eentje.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-22 13:37

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-22 13:37

Janine1990 schreef:
Nala schreef:
Dat is voor nu ook zeker het plan! Alleen, zoals ik ook al zei, wil ik daarvoor dan vaak ook wat nieuwe vrienden maken. En die vrienden worden dan juist vaak ook weer de nieuwe relatie omdat er zo'n goede klik is. En dat is niet bepaald handig

Dus je wilt als je relatie uit is eerst weer nieuwe vrienden maken?
Waar zijn je andere vrienden dan gebleven? Die ruil je toch niet in bij elke relatie?

Als je weinig vrienden hebt die niets met de relaties te maken hebben, dan is het ook altijd waardevol om daarin op jezelf te leren zijn.

Tevens geldt ook in vriendschappen dat hoe harder je je best doet om vrienden te zijn, hoe slechter de relatie eigenlijk is. Want vriendschap komt doorgaans ook vanzelf, dat groeit gewoon...

Je bent niet minder jij zonder nieuwe vrienden?
Ik weet als geen ander dat vriendschappen vergankelijk zijn, maar ook daarin is het heel goed om jezelf te leren kennen. Om zoals Suzanne het heel mooi zegt 'heel' te zijn in je eentje.

Mijn andere vrienden zijn er uiteraard ook nog. Alleen wonen zij bijna allemaal (ondertussen) verder weg. Dus als ik dan echt iets actiefs wil gaan doen moet ik toch proberen andere vrienden te maken die dichterbij wonen.

**Geplaatst**: 14-03-22 13:41

Geplaatst: 14-03-22 13:41

Brainless schreef:
Tja, mijn man plant ook niets.
Meestal geef ik aan, zullen wij zondag uit eten; ergens heen enz.
Ik maak de bezoek planning; hé schat wij hebben een verjaardag dan en dan, komt dat uit bij jou ? Zo ja dan gaan wij samen zo nee, dan ga ik alleen of spreek af op een andere dag dat wij samen kunnen.

Ik hou zelf nl absoluut niet van verrassingen en vind het prima zo.
Zijn al 30 jaar bij elkaar en ik weet dat ik van hem geen "schat morgen neem ik je een dag mee en ik zeg niet wat wij gaan doen" hoeft te verwachten (en ik zou daar zelf niet tegen kunnen ).

Heel herkenbaar en mijn man en ik houden het ook al bijna 30 jaar met elkaar uit. Niet zo initiatiefrijk maar daar tegenover staan heel veel andere goede eigenschappen.

**Geplaatst**: 14-03-22 13:42

Geplaatst: 14-03-22 13:42

Bij mij gaan direct alle alarmbellen af bij het lezen van je beginpost en nog harder op je latere reacties. Tijd om even alleen te zijn!! Je hoeft niet constant van relatie naar relatie te hoppen, zo zit je je eigen ontwikkeling behoorlijk in de weg.

Te hoge verwachtingen, mwah, gewoon wat jij wil in een relatie. Al zou je willen dat een man iedere dag onder je raam huilend de horlepiep danst, daar is niks mis mee. Je moet dan alleen iemand vinden die daar hetzelfde instaat als jij. En de anderen passen gewoon niet bij je, daar hoef je je verwachtingen dan niet per se voor te verlagen.

Er valt denk ik wel winst te behalen op je manier van communicatie. Wees direct en duidelijk in wat jij verwacht en fijn vindt. Geen 'goh, de andere kant van mijn bed is opslag' maar 'Dag Henk, we hebben elkaar twee weken geleden voor het laatst gezien en ik mis je. Heb je zin/tijd om vanavond samen te slapen?'

Ik krijg het persoonlijk direct benauwd als ik je lees, en maak dit ook wel mee met mannen. Dus ik ben nu altijd heel duidelijk vanaf het begin: ik heb een lage belastbaarheid en vrienden en werk gaan - zeker in de beginfase van daten - voor. Dus één keer per week is dan zat. Vindt hij dat te weinig houdt het dus op.

**Geplaatst**: 14-03-22 13:43

Geplaatst: 14-03-22 13:43

Nala schreef:
Mijn andere vrienden zijn er uiteraard ook nog. Alleen wonen zij bijna allemaal (ondertussen) verder weg. Dus als ik dan echt iets actiefs wil gaan doen moet ik toch proberen andere vrienden te maken die dichterbij wonen.

Maar waarom heb je per se iemand nodig om iets actiefs te gaan doen?
Mijn ene beste vriendin woont nota bene naast me, maar ik ga vaak genoeg een stuk (5-10 km) in mijn eentje lopen. Net zoals zij regelmatig in haar eentje gaat shoppen en dan ook gerust in haar eentje ergens een tafeltje pakt om uit eten te gaan.

Je bent helemaal niet verplicht om iets met iemand anders te gaan doen toch?

Mijn andere beste vriendin woont 100km verderop, die zie ik ook heel weinig. We bellen zelfs amper. Maar we weten van elkaar dat het altijd 'gewoon goed' is tussen ons. Als we de ene dag een dikke discussie hebben kunnen we elkaar de volgende dag huilend opbellen om een probleem voor te leggen of gewoon om even uit te huilen.

Waarom niet, in het kader van heel worden, jezelf ten doel te stellen om minimaal een keer per week iets actiefs alleen te doen. Veel gezonder als ik het zo lees, dan meteen moedwillig vrienden te maken. Zoals ik zei, vriendschappen groeien gewoon en ze floreren als je gewoon jezelf bent en je eigen grenzen weet te stellen in plaats van de willen voldoen aan het ideaal van een ander.