Onzeker in relatie

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Selina

Berichten: 15899
Geregistreerd: 20-10-13
Woonplaats: Veenendaal

Re: Onzeker in relatie

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-01-22 10:20

Leuk dat jullie zeggen ‘dat TS aan zichzelf moet werken’ maar hoe dan? Dat is niet even een knop die je indrukt. Dus dan is hulp van een psycholoog of praktijkondersteuner juist handig zodat je concrete tips krijgt.

Kan je je vriend geen brief schrijven als je het moeilijk vindt om hardop te zeggen? Dan kan je er even rustig over nadenken.

Anoniem

Re: Onzeker in relatie

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-01-22 10:27

Ha TS, wat ellendig dat je je zo voelt. Kun je het wel bespreekbaar maken met je vriend? Dat is voor jou misschien al een laagdrempelige uitlaatklep.

Wat meer mensen in dit topic zeggen, dit is wel een goed behandelbaar probleem voor een praktijkondersteuner GGZ. Ik werk zelf ook oa als POH-GGZ en ik zou hier zeker wat mee kunnen :j Voordeel voor jou is dat er meestal geen wachttijd is (bij een psycholoog nu soms tot een half jaar), dat het je niets kost (valt onder de huisartsenzorg) en dat je heel op en af afspraken kunt maken. Een traject bij een psycholoog is meestal een sessie of 10 en dan moet je zelf verder, met een POH-GGZ kun je bijv. een aantal weken afspreken en als het dan een tijdje goed gaat, over een half jaar nog eens een paar afspraken maken. Veel meer on demand, zeg maar.

Mocht je meer willen weten, oppervlakkig of inhoudelijk, je mag me gerust PB-en :(:)

Courses

Berichten: 10027
Geregistreerd: 15-04-08
Woonplaats: Tokyo

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-01-22 10:44

lovelucydan schreef:
Gelijk een therapeut lijkt me ook zo wat.. is dit niet iets waar iedereen last van heeft die jong is geweest?


En dit is dus waarom er nog steeds een stigma ligt op het hulp vragen bij dit soort dingen. Uitspraken als 'Maak je niet zo druk!' zijn goed bedoeld maar daar heb je in de praktijk écht helemaal niks aan.

Wat Renee al zegt; ik zou zeker eens met de huisarts overleggen of je een gesprek met de POH-GGZ kunt inplannen. Alleen al niet om even je verhaal te doen, dat kan al opluchten :)

anjali
Berichten: 17433
Geregistreerd: 25-07-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-01-22 11:06

Selina schreef:
Leuk dat jullie zeggen ‘dat TS aan zichzelf moet werken’ maar hoe dan? Dat is niet even een knop die je indrukt. Dus dan is hulp van een psycholoog of praktijkondersteuner juist handig zodat je concrete tips krijgt.

Kan je je vriend geen brief schrijven als je het moeilijk vindt om hardop te zeggen? Dan kan je er even rustig over nadenken.

Daar heb je dan inderdaad wel gelijk in dat dat geen knop is die je indrukt.Je kunt in zoiets vastlopen ja.Eigenlijk zou je partner je het nodige zelfvertrouwen moeten geven,maar ja, dat zijn ook maar mensen.Ik vind enige verlatingsangst wel erbij horen als je echt verliefd bent,maar het moet niet ziekelijk worden want dan kan het de partner verstikken.

scrabbel

Berichten: 1138
Geregistreerd: 25-04-14

Re: Onzeker in relatie

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-01-22 12:08

Je geeft aan dat je erg bang bent dat het uit gaat. Hoewel we liever iemand niet kwijt raken waar we om geven, wil ik je toch eens vragen er nuchter naar te kijken. Stel het gaat uit wat dan? Je kunt zonder hem (dat heb je 19 jaar lang gedaan). Je behoud verder alles waarvoor je in het leven gewerkt heb. Komt niet met 10 kinderen op straat te staan. Hoewel de angst voor jouw terecht voelt, kun je dit soms ook ombuigen door te proberen van een afstandje te kijken. Dus help misschien vind hij mij niet meer leuk. Oke stel dat is zo, wat dan...

anjali
Berichten: 17433
Geregistreerd: 25-07-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-01-22 12:30

scrabbel schreef:
Je geeft aan dat je erg bang bent dat het uit gaat. Hoewel we liever iemand niet kwijt raken waar we om geven, wil ik je toch eens vragen er nuchter naar te kijken. Stel het gaat uit wat dan? Je kunt zonder hem (dat heb je 19 jaar lang gedaan). Je behoud verder alles waarvoor je in het leven gewerkt heb. Komt niet met 10 kinderen op straat te staan. Hoewel de angst voor jouw terecht voelt, kun je dit soms ook ombuigen door te proberen van een afstandje te kijken. Dus help misschien vind hij mij niet meer leuk. Oke stel dat is zo, wat dan...

vind ik ook! Het is graag of niet en als hij je niet meer wil,dan ben je weer vrij en hebt de keuze uit miljoenen andere vrije mannen. Maar ja,als je verliefd bent dan denk je niet zo.

Janneke2

Berichten: 23646
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-01-22 12:40

Zakagenda schreef:
Iets meer dan een jaar nu kreeg ik mijn eerste relatie (ik ben zelf ergens in de 20).
Harstikke leuk natuurlijk.
Echter kom ik mezelf enorm tegen hierin. Het blijkt dat ik enorm onzeker ben over mezelf. Ben ik wel goed genoeg, leuk genoeg, doe ik wel genoeg/niet te veel?

Het kan zin hebben om dit soort gedachten te 'arresteren'.
'Hee, hier ga ik weer, HALT!'
:) En daarna opschrijven 'hoe wie waar wat' kan ook zin hebben.

En een oude, gedegen raad: geef nooit antwoord op de verkeerde vraag.
Een relatie draait om jou. En je partner.
Om wie jij bent en wie hij of zij is. Punt.
'Je best doen', je uitsloven, beste beentje voor, interessant zijn - NIET doen.

Makkelijker gezegd dan gedaan, maar zo ligt het wel.
En het kan heel leerzaam zijn om te 'turven' wat de momenten zijn dat je het gevoel krijgt dat je 'je best moet doen'.
Citaat:
Daarnaast heb ik last van verlatingsangst, ik ben dus enorm bang de relatie uit zal gaan terwijl hier tot nu toe nog geen enkele aanleiding toe is.

:(:)
Citaat:
Er zijn dagen dat ik bij hem en er zijn dagen dat ik nog bij mijn ouders ben.
Als ik hij hun ben dan appen we veel samen. Maar als hij dan even niet reageert op mijn appjes of als hij korter of anders reageert in mijn ogen schiet ik al helemaal in de stress, wat als hij mij niet meer wil?
Wat dat betreft wordt is een soort van geobsedeerd. Niet goed dat weet ik.

Voorbeeld, we hebben net een gesprek gehad via Whatsapp deels over dit onderwerp (alleen weet hij niet dat onze relatie deels aanstichter is van mijn ongemakken) nu heb ik wat geschreven en daar reageert hij niet op. Dan schiet ik helemaal in de stress want ik zit er al door heen op het moment en dan nu ook dat nog.

(... en bedenk, het is een man. Eindeloos praten over emoties ligt de meeste mannen niet zo.)

daniquexx

Berichten: 1673
Geregistreerd: 24-10-12
Woonplaats: Grou

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-01-22 09:27

Even een toevoeging van mij, ik zij tegen mijn psycholoog, vind je mijn dingen zo ernstig? Omdat hij zij als je het goed vind starten we volgende week met EMDR. Waarop hij antwoordde, voor de een is een relatie breakup een trauma en voor de andere het verlies van een dierbare, als jij gevoelige hersenen hebt kan je dit dus als heel heftig ervaren terwijl anderen kunnen denken, nou dit gebeurt iedereen en is niet zo heftig. Gewoon je gevoel volgen en ik denk dat het nooit kwaad kan met een psycholoog te praten, dit kan immers ook voor ‘kleine’ dingetjes. Als de psycholoog vind dat het iets te complex is of ziet dat er meer speelt dan kan die je altijd nog doorsturen naar een gespecialiseerde psycholoog <3

Lynnepinny

Berichten: 2816
Geregistreerd: 14-03-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-01-22 12:38

daniquexx schreef:
Even een toevoeging van mij, ik zij tegen mijn psycholoog, vind je mijn dingen zo ernstig? Omdat hij zij als je het goed vind starten we volgende week met EMDR. Waarop hij antwoordde, voor de een is een relatie breakup een trauma en voor de andere het verlies van een dierbare, als jij gevoelige hersenen hebt kan je dit dus als heel heftig ervaren terwijl anderen kunnen denken, nou dit gebeurt iedereen en is niet zo heftig. Gewoon je gevoel volgen en ik denk dat het nooit kwaad kan met een psycholoog te praten, dit kan immers ook voor ‘kleine’ dingetjes. Als de psycholoog vind dat het iets te complex is of ziet dat er meer speelt dan kan die je altijd nog doorsturen naar een gespecialiseerde psycholoog <3

Dit!! Echt zo belangrijk om je te beseffen. Ik heb ook EMDR therapie gehad voor iets dat voor iemand anders misschien gewoon een vervelende aanvaring had kunnen zijn. Dat werkt niet voor iedereen zo helaas.

Flower033

Berichten: 754
Geregistreerd: 15-09-12
Woonplaats: Niet meer op bokt

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-01-22 12:59

Zakagenda schreef:
belle_boef schreef:
Met een verwijzing via de huisarts kost het je alleen je eigen risico. Dat is €385 geloof ik.


Helaas heb ik mijn eigen risico maximaal staan dus het kost helaas wel wat meer dan.


Dit kun je nog aanpassen t/m 31 december.

capopjekop

Berichten: 31785
Geregistreerd: 30-11-03

Re: Onzeker in relatie

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-01-22 13:23

Het is altijd goed om eens met een professional te praten en zeker ook om te gaan werken aan een beter zelfbeeld. Maar ik denk dat het ook goed is om eens te proberen van een afstandje te kijken naar je relatie. Heb je de onzekerheid en verlatingsangst alleen binnen je relatie met je vriend of komt het ook in andere relaties voor (met vrienden, familie)? Wellicht geeft je vriend je ook onbewust wel reden tot onzekerheid? We gaan er altijd bij voorbaat van uit dat een relatie goed zit en zoeken de problemen bij onszelf. Dat is heel goed, want je hebt alleen invloed op je eigen gedrag en gedachtes. Maar soms sluiten we onze ogen voor andere dingen.

Ikzelf heb me ook een tijd onzeker gevoeld in mijn relatie met mijn ex en het in het begin heel erg bij mezelf gezocht. Maar later bleek toch dat er meer speelde en dat het probleem maar voor een kleiner deel bij mezelf lag dan ik al die tijd dacht. Overigens zeg ik hiermee niet dat je relatie en/of je vriend niet deugt. Maar de tip om ook het hele geheel te bekijken.

Monchou

Berichten: 7037
Geregistreerd: 16-08-05
Woonplaats: Nederland

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-01-22 13:40

@TS: Lastig en een beetje herkenbaar! Ik heb dit ook, maar in mindere mate en ook minder naarmate ik langer met mijn vriend ben. Hij maakt ook heel vaak duidelijk hoe leuk hij me vindt en wat zijn toekomstplannen met mij zijn, dat maakt het gemakkelijker.

Aan de andere kant probeer ik ook wel voor mezelf te relativeren. Stel dát hij het uit zou maken. Wat dan? Zou ik verdrietig zijn? Ja.
Maar zou dat na een paar maanden weer slijten en zou ik een andere leuke kerel tegenkomen? Ook ja :D Soms moet je jezelf dat ook even inprenten.

Daarnaast wil ik je meegeven om uiteraard duidelijk te communiceren met je vriend, maar.. persoonlijk zou ik proberen hem er niet te veel mee ''lastig te vallen''. Onzekerheid is geen leuk gevoel, maar je zou ook kunnen proberen te accepteren dat je dit gevoel hebt en er nu eenmaal niet alles in de hand kunt houden.

PS: Je kunt deze maand (januari) volgens mij je zorgverzekering nog oversluiten of aanpassen. Mocht je overwegen met een psycholoog in gesprek te gaan, is het wellicht het uitzoeken waard of je je eigen risico nog omlaag kan zetten.

Zakagenda
Berichten: 7
Geregistreerd: 05-09-21

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-22 10:05

Bedankt voor alle berichtjes iedereen! Dat doet me goed om te zien dat ik niet de enige ben.
Het doet me ook beseffen dat we eigenlijk wel wat niet gebeuren.
Ik vind die stap alleen zo groot, ook al besef ik me wel dat er iets moet gebeuren.


Janneke2 schreef:
Zakagenda schreef:
Iets meer dan een jaar nu kreeg ik mijn eerste relatie (ik ben zelf ergens in de 20).
Harstikke leuk natuurlijk.
Echter kom ik mezelf enorm tegen hierin. Het blijkt dat ik enorm onzeker ben over mezelf. Ben ik wel goed genoeg, leuk genoeg, doe ik wel genoeg/niet te veel?

Het kan zin hebben om dit soort gedachten te 'arresteren'.
'Hee, hier ga ik weer, HALT!'
:) En daarna opschrijven 'hoe wie waar wat' kan ook zin hebben.

En een oude, gedegen raad: geef nooit antwoord op de verkeerde vraag.
Een relatie draait om jou. En je partner.
Om wie jij bent en wie hij of zij is. Punt.
'Je best doen', je uitsloven, beste beentje voor, interessant zijn - NIET doen.

Makkelijker gezegd dan gedaan, maar zo ligt het wel.
En het kan heel leerzaam zijn om te 'turven' wat de momenten zijn dat je het gevoel krijgt dat je 'je best moet doen'.
Citaat:
Daarnaast heb ik last van verlatingsangst, ik ben dus enorm bang de relatie uit zal gaan terwijl hier tot nu toe nog geen enkele aanleiding toe is.

:(:)
Citaat:
Er zijn dagen dat ik bij hem en er zijn dagen dat ik nog bij mijn ouders ben.
Als ik hij hun ben dan appen we veel samen. Maar als hij dan even niet reageert op mijn appjes of als hij korter of anders reageert in mijn ogen schiet ik al helemaal in de stress, wat als hij mij niet meer wil?
Wat dat betreft wordt is een soort van geobsedeerd. Niet goed dat weet ik.

Voorbeeld, we hebben net een gesprek gehad via Whatsapp deels over dit onderwerp (alleen weet hij niet dat onze relatie deels aanstichter is van mijn ongemakken) nu heb ik wat geschreven en daar reageert hij niet op. Dan schiet ik helemaal in de stress want ik zit er al door heen op het moment en dan nu ook dat nog.

(... en bedenk, het is een man. Eindeloos praten over emoties ligt de meeste mannen niet zo.)


Dat van het opschrijven is ook wel een goede, dat ga ik komende week eens proberen, kijken of dat helpt. :o
anjali schreef:
scrabbel schreef:
Je geeft aan dat je erg bang bent dat het uit gaat. Hoewel we liever iemand niet kwijt raken waar we om geven, wil ik je toch eens vragen er nuchter naar te kijken. Stel het gaat uit wat dan? Je kunt zonder hem (dat heb je 19 jaar lang gedaan). Je behoud verder alles waarvoor je in het leven gewerkt heb. Komt niet met 10 kinderen op straat te staan. Hoewel de angst voor jouw terecht voelt, kun je dit soms ook ombuigen door te proberen van een afstandje te kijken. Dus help misschien vind hij mij niet meer leuk. Oke stel dat is zo, wat dan...

vind ik ook! Het is graag of niet en als hij je niet meer wil,dan ben je weer vrij en hebt de keuze uit miljoenen andere vrije mannen. Maar ja,als je verliefd bent dan denk je niet zo.


Klopt en dat weet ik ook wel, ij roep ook wel eens geen hand vol maar een land vol. Maar toch is dat lastig idd, want dat werkt toch niet zo helaas zoals je al zegt.


scrabbel schreef:
Je geeft aan dat je erg bang bent dat het uit gaat. Hoewel we liever iemand niet kwijt raken waar we om geven, wil ik je toch eens vragen er nuchter naar te kijken. Stel het gaat uit wat dan? Je kunt zonder hem (dat heb je 19 jaar lang gedaan). Je behoud verder alles waarvoor je in het leven gewerkt heb. Komt niet met 10 kinderen op straat te staan. Hoewel de angst voor jouw terecht voelt, kun je dit soms ook ombuigen door te proberen van een afstandje te kijken. Dus help misschien vind hij mij niet meer leuk. Oke stel dat is zo, wat dan...


Tja wat dan, dan ben ik weer alleen ga ik weer naar mijn ouders en verder met mijn leven. Dat weet ik, in vrees alleen dat ik een diep gat ga vallen als dat gaat gebeuren. En ik wil niet dat dat gaat gebeuren.

Dat eerste moet ik mij ook nog even wat beter gaan beseffen denk ik.