Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-12-21 15:06

Re: Bindingsangst / Verlatingsangst in relaties

Geplaatst: 08-12-21 15:06

xDenies, dat mag je zeker vragen hoor

hij is zeker niet van plan om op te stappen, gelukkig

de relatie is heel goed, onze band ook en we kunnen niet zonder elkaar.

Bij hem zit het meer in zijn werk. Hij is erg vaak weg naar verschillende plaatsen en landen, dagelijks omgeven door de mooiste en meest getalenteerde vrouwen, heeft veel succes (professioneel) etc. Ik kan niet omschrijven waarom, maar dat geeft mij toch dat tikkeltje uitdaging wat ik nodig heb in een relatie

maar kan me voorstellen dat andere vrouwen er minder op zitten te wachten zo

maar dat heeft dan toch met die vroegere bindingsangst te maken denk ik

**Geplaatst**: 08-12-21 15:33

Geplaatst: 08-12-21 15:33

AMCM schreef:
Andersom hier, ik had altijd bindingsangst. Leek in een relatie wel zo'n typische man (ondanks dat ik een vrouw ben) die afhaakte als de eerste lol / spanning eraf was..
Plots verloor ik dan compleet mijn interesse en voelde soms zelfs echt afkeer.

Zelfs mijn jeugdliefde wist me niet 'te houden'. We hebben het door de jaren heen verschillende keren geprobeerd maar elke keer als het te serieus werd nam ik de benen, ondanks de grote liefde voor elkaar.

Ik denk dat je het écht niet persoonlijk hoeft te nemen. Het is goed om kritisch naar jezelf te kijken natuurlijk maar ik kan je vertellen dat het in mijn geval echt nooit aan de andere persoon lag. Dat waren keer op keer prima kerels.

Inmiddels heb ik al een jarenlange relatie en kinderen. Deze keer is het gelukt omdat het iemand was die mij wist te doorgronden, die het op de juiste manier volhield, en die door de jaren heen op een bepaalde manier 'hard to get' is gebleven. Dat bleek toch een belangrijke factor te zijn voor mij. Het gevoel van mijn best te moeten blijven doen voor hem en ook nog wat te kunnen jagen, zelfs na al die jaren.

Ik denk dat het altijd aan de persoon met bindingsangst zelf ligt en dan kun je sowieso beter verder kijken hoor. Het zou toch te ingewikkeld worden.

Blijf lekker aan jezelf werken, geniet, leef, word zo vaak verliefd als je maar wil en op een dag is het op de juiste.

Ik herken daar ook dingen in. Enkel voel ik ook gewoon echt een doodsangst als ik in een relatie stap, het is nooit leuk, alleen maar stressvol. Het duurt inderdaad meestal niet lang voor ik die persoon dan ook slecht maak in mijn hoofd en redenen zoek om er een einde aan te maken. Ik zoek naar bevestiging maar vanaf ik die bevestiging heb of het label "relatie" wordt geplakt, wil ik het niet meer. De persoon waarmee ik nu date heeft net zoals ik die angsten, dus daarom hebben wij beide nog geen label geplakt en geven elkaar ruimte. Vooral die ruimte is super belangrijk voor mij, anders word ik verstikt. Anderzijds ben ik dan ook iemand die op zoek gaat naar bevestiging, maar die krijg ik nu niet volledig waardoor het ook 'interessant' blijft. Gek allemaal, maar ik probeer mezelf daar wel echt in te begrijpen.

**Geplaatst**: 09-12-21 13:57

Re: Bindingsangst / Verlatingsangst in relaties

Geplaatst: 09-12-21 13:57

Ik denk dat het dan ook wel klopt dat op ieder potje een dekseltje past

als jullie samen die angsten hebben en dat werkt dan zou het nog wel eens iets heel moois kunnen worden

In het algemeen denk ik dat als je iemand treft met bindingsangst of wat voor relatieprobleem dan ook, en je voelt dat het gewoon niet lekker loopt allemaal, het beter is de persoon in kwestie zo snel mogelijk los te laten. Ondanks je gevoelens nog voor hem. Ik denk dat zulke mensen vaak toch een onderliggend probleem hebben en het is niet de bedoeling om iemand te willen veranderen of gaan helpen als je een relatie aangaat.

Gelukkig zijn, genieten van het leven en je geen zorgen maken om de liefde, is de beste manier om bij het juiste dekseltje terecht te komen, geloof ik

**Geplaatst**: 09-12-21 22:04

Re: Bindingsangst / Verlatingsangst in relaties

Geplaatst: 09-12-21 22:04

Nu is mijn pad met die persoon ook zeker heel hobbelig geweest hoor

Wij daten al aan-en af een jaar. Nu wel pas voor het eerst serieus en ook met de afspraak dat we enkel nog met elkaar daten. Wat het gaat worden weet ik niet, ik vind het nog altijd heel risicovol en schat te slaagkansen doordat we beide die angsten hebben misschien wel lager in. Maar op dit moment lukt het wel goed, dus daar ga ik niks aan veranderen. We zullen gewoon wel zien wat de toekomst brengt.

**Geplaatst**: 10-12-21 08:37

Geplaatst: 10-12-21 08:37

AMCM schreef:
Ik denk dat het dan ook wel klopt dat op ieder potje een dekseltje past als jullie samen die angsten hebben en dat werkt dan zou het nog wel eens iets heel moois kunnen worden

In het algemeen denk ik dat als je iemand treft met bindingsangst of wat voor relatieprobleem dan ook, en je voelt dat het gewoon niet lekker loopt allemaal, het beter is de persoon in kwestie zo snel mogelijk los te laten. Ondanks je gevoelens nog voor hem. Ik denk dat zulke mensen vaak toch een onderliggend probleem hebben en het is niet de bedoeling om iemand te willen veranderen of gaan helpen als je een relatie aangaat.

Gelukkig zijn, genieten van het leven en je geen zorgen maken om de liefde, is de beste manier om bij het juiste dekseltje terecht te komen, geloof ik

Het lastige is wel: als je dan gelijk iemand laat lopen en los gaat laten, kom je nooit door je probleem heen. De oorzaak zit er vaak onder, vaak in de hechting bv uit je jeugd waardoor je je niet wilt /kunt binden omdat je ook bang bent om gekwetst te worden diep van binnen. Maar aan de andere kant verlang je vaak hevig naar echte liefde van de ander, gewaardeerd worden en er mogen zijn. Alleen is de stap dood en dood eng, maar de enige manier om er doorheen te komen is het aan te gaan. Dat hoeft niet direct natuurlijk, het is ook handig om te weten waar het vandaan komt en eerst te onderzoeken of dit sowieso een puntje van aandacht is, de zelfliefde bv. Alleen ik denk dat als je bindingsangst hebt, het altijd een stap is om een relatie aan te gaan, omdat bindingsangst vaak diep kan gaan.

En waarom moet het gelijk een label? Je kan ook lekker doen wat goed voelt, zolang het zo goed gaat, prima toch? Ik denk dat het goed is om heel veel te communiceren en jezelf proberen écht te geven zodat er ergens toch die binding kan gaan ontstaan. Stapje voor stapje, het hoeft niet allemaal ala minuut.

**Geplaatst**: 10-12-21 10:48

Re: Bindingsangst / Verlatingsangst in relaties

Geplaatst: 10-12-21 10:48

En is het bindingsangst of verlatingsangst? Deze gaan vaak hand in hand maar er zit toch een verschil tussen.

**Geplaatst**: 10-12-21 10:52

Geplaatst: 10-12-21 10:52

Suzanne F. schreef:
En is het bindingsangst of verlatingsangst? Deze gaan vaak hand in hand maar er zit toch een verschil tussen.

Een bevriende psycholoog zei ooit eens tegen mij: Bindingsangst is eigenlijk verlatingsangst, en verlatingsangst is juist bindingsangst.

Food for thought

**Geplaatst**: 10-12-21 15:28

Geplaatst: 10-12-21 15:28

AMCM schreef:
xDenies, dat mag je zeker vragen hoor hij is zeker niet van plan om op te stappen, gelukkig de relatie is heel goed, onze band ook en we kunnen niet zonder elkaar.

Bij hem zit het meer in zijn werk. Hij is erg vaak weg naar verschillende plaatsen en landen, dagelijks omgeven door de mooiste en meest getalenteerde vrouwen, heeft veel succes (professioneel) etc. Ik kan niet omschrijven waarom, maar dat geeft mij toch dat tikkeltje uitdaging wat ik nodig heb in een relatie maar kan me voorstellen dat andere vrouwen er minder op zitten te wachten zo maar dat heeft dan toch met die vroegere bindingsangst te maken denk ik

Dankjewel voor je uitleg! Ik vind het vooral heel interessant!

Bindingsangst, het je niet willen of kunnen binden aan iemand omdat? Ik lees vaak omdat ze bang zijn dat degene je pijn of verdriet gaat doen en je daarom maar als eerste stopt om jezelf te beschermen? Maar dan heb je toch ook verdriet? Ik vind het interessant maar heel lastig om in te beelden.

@ Calipsolover,

Als je alleen maar doodsangst voelt wanneer je begint aan een relatie, waar komt dat dan vandaan? Doordat je niet voldoende 'aandacht' krijgt of 'bevestiging'? Of ben je juist te bang dat degene je plots klap laat zitten? (daar ben ik zelf heel bang voor)
Een label lijkt me ook niet verplicht overigens hoor. Dat is wellicht meer iets voor de buitenwereld. Maar het is wel fijn om er over te kunnen praten wat jullie idee is, jullie gevoelens en hoe jullie het verder zien lopen. Dat lijkt me wel belangrijk om te alle tijde uit te kunnen blijven spreken. Ruimte is hoe dan ook belangrijk, je moet niet iedere seconde op elkaars lip willen zitten want dat gaat mis. Je moet ook gewoon nog je eigen leven kunnen lijden want als je dat laat zitten, en het gaat dan 'kapot', ben je helemaal alleen en afgezondert.

AMCM schreef:
Ik denk dat zulke mensen vaak toch een onderliggend probleem hebben en het is niet de bedoeling om iemand te willen veranderen of gaan helpen als je een relatie aangaat.

Dat is absoluut waar! Maar misschien ben ik heel bleu op dit gebied, ik geloof altijd wel in het geven van een kans. Het moet niet te gek worden maar als iemand aan zichzelf wilt werken en ergens voor wilt gaan, dan moet je het wel de tijd en ruimte geven, toch?

Precies eigenlijk wat Amado nu zegt. Dat heb je heel mooi verwoord en zo kijk ik er dus ook naar. Belangrijk ik heb geen bindingsangst in die term. Maar als je degene met bindingsangst kan laten zien dat er ruimte is, tijd is, en iemand is die echt om je geeft, dan verdient het een eerlijke kans toch? Of zit ik teveel in een sprookjes wereld? :')

Ailill schreef:
Een bevriende psycholoog zei ooit eens tegen mij: Bindingsangst is eigenlijk verlatingsangst, en verlatingsangst is juist bindingsangst.

Food for thought

En heeft ze die ooit ook uitgelegd? $_/-\o_$

**Geplaatst**: 10-12-21 15:58

Geplaatst: 10-12-21 15:58

xDenies: Ergens is het idd angst om gekwetst te worden, echter veranderd die angst bij mij altijd in de angst om verstikt te worden en veranderd mijn gevoel dus vaak van dag op nacht voor iemand. Ik ben er nu bijna 23, woon alleen en ben bezig met mijn Masters. Dit is wel zo'n leeftijd waarop je iets wil beginnen opbouwen met iemand, maar ik word dus telkens heel erg geconfronteerd met die angsten waardoor het eigenlijk altijd misloopt. Ik heb ook al gehad dat het gewoon allemaal heel leuk is hoor, maar vanaf het dan serieus wordt knap ik af omdat het dan toch niet helemaal is wat ik ervan verwacht had. Het is ook controle willen hebben, ik wil degene zijn die 'on top of things' is in een relatie, ik wil beslissen wanneer het begint of eindigt. Dat is heel ongezond en vooral ontzettend vermoeiend, want liefde kan je niet controleren. Ik ben er nu wel klaar mee, maar helaas kan je zoiets ook niet controleren en zal het misschien inderdaad zoals AMCM toch ook een beetje het dekseltje voor je potje zoeken zijn.

Ik denk dat verlatingsangst en bindingsangst ergens wel hand in hand gaan. Maar iemand die échte verlatingsangst heeft gaat vaak ook echt vastklampen aan een persoon, dat is iets dat ik niet doe. Ik ga juist doemscenario's voorstellen waardoor ik afstand neem.

**Geplaatst**: 10-12-21 16:04

Re: Bindingsangst / Verlatingsangst in relaties

Geplaatst: 10-12-21 16:04

Maar is bindingsangst dan het juiste woord als je alles wilt controleren en in de hand willen houden? En als je altijd de angst hebt dat het je verstikt, heb je dan niet juist de ervaring dat het te snel gaat en er teveel van je verwacht kan worden? Ik ben 28 en heb ook geen relatie dus tsja .. wanneer is het je tijd? Ik denk niet dat je daar aan vast moet kleven. Ja tuurlijk is het frustrerend om iedereen om mij heen te zien trouwen, maar anderzijds had ik andere dingen die op mijn pad kwamen en het komt als het komt, toch?

Ik denk dat je er vooral zelf ook heel luchtig in moet blijven staan en dat je het niet als een 'moeten' gaat zien (want je bent 23 en 'nu' is het ineens serieus en bladiebla) maar dat je gewoon moet blijven ademhalen, blijft communiceren over wat je voelt en wat je wilt en daar met de juiste persoon een weg in vind. En tuurlijk kan dat wel eens een keer mis lopen maar ik denk dat als er echt iets is voor elkaar dat je daar wel over uit kunt komen. Precies, dat dekseltje op het potje ja.

**Geplaatst**: 11-12-21 09:19

Re: Bindingsangst / Verlatingsangst in relaties

Geplaatst: 11-12-21 09:19

Ik denk dat verlatingsangst en bindingsangst zeker samen op gaan. Misschien zie je dat nu nog niet, maar het kan zeker omslaan. Je vindt het lastig dat je geen bevestiging krijgt. Op het moment dat hij jou dat niet geeft, vind je dat moeilijk. Herken je ook als hij afstand neemt dat je dan denkt: ik wil juist weer wat meer bij hem zijn? En zodra hij dan wat dichterbij komt slaat de angst toe en raak je in paniek. Dat is het wisselen tussen de verlatingsangst en bindingsangst. Kan ook dat je daar minder last van heb hoor, maar vaak gaat het hand in hand. Dat je bijvoorbeeld in een andere relatie met een vriendin of kennis oid wel wat afhankelijker bent en bang om losgelaten te worden.

Het helpt echt om de angst er te laten zijn. Dat is moeilijk, maar het is wel echt iets waar je uiteindelijk doorheen moet. Maar dat lukt vaak alleen goed als je ook met jezelf aan de slag gaat als je weet waar het vandaan komt en je ook het stukje van jezelf kan gaan oplossen/begrijpen. Koppel de angst los van jezelf. De paniek die er ontstaat is de angst, wanneer je weer dichterbij wil is waar je naar verlangt. Laat de paniek/angst er zijn, je weet zelf dat er een moment komt dat je hem weer leuk vind. Door dat te accepteren wordt het ook minder!

**Geplaatst**: 12-12-21 21:26

Re: Bindingsangst / Verlatingsangst in relaties

Geplaatst: 12-12-21 21:26

Nee, er hangt inderdaad absoluut ook geen leeftijd vast aan bindingsangst. Ik denk dat je pas echt van bindingsangst kan spreken vanaf er een patroon is. Hetzelfde met verlatingsangst. Nu is het ook wel zo dat mensen met bindingsangst vaak geen goede hechtenis gehad hebben als kind, dus ook niet weten hoe ze moeten communiceren en relaties moeten aangaan. Het is niet zwart-wit, het zal voor een stuk ook zeker het dekseltje op je potje zijn, maar ik vertoon wel een bepaald gedrag dat niet gezond is (waarvoor ik nu dus volop mee aan de slag ben met een psycholoog). Het heeft zeker niks te maken (voor mij persoonlijk) met 'ik ben bijna 23 dus nu mag het wel komen', wel met dat mijn laatste relatie mij gewoon met de neus op de feiten geduwd heeft en ik telkens blijf hangen in misschienen, twijfels en aantrekken en afstoten.

Meestal als mijn partner afstand neemt ga ik juist ook meer afstand nemen, ik vind dat dan helemaal niet leuk en panikeer dan, maar ga alles behalve mezelf in iemand zijn schoot werpen op zo'n moment. Misschien is dat wat overdreven, maar ik laat alles vaak van 1 kant komen als er weinig bevestiging is en dat zal niet mijn kant zijn. Ik probeer nu ook wel vaak een stapje terug te nemen als ik die angst voel en even wat tijd voor mezelf te nemen. Dat is misschien niet de beste oplossing, want zo duw je weer iemand misschien te veel weg, maar op dit moment is dat wel wat het beste voor mij werkt.

**Geplaatst**: 13-12-21 08:43

Geplaatst: 13-12-21 08:43

https://www.youtube.com/watch?v=_we6qENyB3Q

Check Tim Veninga mannengeheim! Hij is echt mijn held.