Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Suzanne F. schreef:Coconut schreef:Onze magnetron was kapot. Al dik vier jaar en op de verjaardag van mijn overleden schoonvader sprong hij plotseling aan, lampje brandde weer en het plateau draaide.
We blijven het nog altijd heel vreemd vinden!
Waarom laat je een kapotte magnetron 4 jaar staan?
MariaMaaike schreef:Ik ben van mezelf heel nuchter en geloven in spoken en geesten is best wel een ver weg van mijn bed-show. Toch heb ik ooit een keer iets meegemaakt wat ik niet kan verklaren. Ik was 10 jaar en we waren op vakantie in Zweden en ik deelde een kamer met mijn zusje. Halverwege de nacht werd ik wakker en zag iemand op de overloop staan (onze slaapkamerdeur stond altijd open). Ik dacht eerst dat het mijn oudste zus was, dus ik riep zachtjes de naam van mijn zus. Vervolgens draait die persoon zich om en ik zie dat het niet mijn zus is. Ik kan me geen gezicht meer herinneren, het was een soort witte schim, maar wel duidelijk een mensfiguur. Deze schim komt heel langzaam naar mij toe lopen. Ik weet nog heel goed dat ik verschillende manieren heb geprobeerd om te ontdekken of het gezichtsbedrog was. Ik heb weggekeken en weer terug, mijn ogen dichtgedaan en weer open, in mijn ogen wrijven. Maar het ging niet weg. Toen vond ik het niet leuk meer en stapte uit mijn bed. Zodra ik dat deed was het weg. Ik ben nog de overloop opgelopen om te kijken of het daar nog was (snap nu niet meer hoe ik dat gedurfd heb), maar het was niet meer te vinden.
Heb daarna nooit meer zoiets meegemaakt, en hoop ook dat dat nooit weer gebeurd. Verklaren kan ik het ook niet. Ik wil het graag toeschrijven aan de slaap, misschien een soort droom of gezichtsbedrog. Maar echt, geen idee wat het was.
Summerdreams schreef:MariaMaaike schreef:Ik ben van mezelf heel nuchter en geloven in spoken en geesten is best wel een ver weg van mijn bed-show. Toch heb ik ooit een keer iets meegemaakt wat ik niet kan verklaren. Ik was 10 jaar en we waren op vakantie in Zweden en ik deelde een kamer met mijn zusje. Halverwege de nacht werd ik wakker en zag iemand op de overloop staan (onze slaapkamerdeur stond altijd open). Ik dacht eerst dat het mijn oudste zus was, dus ik riep zachtjes de naam van mijn zus. Vervolgens draait die persoon zich om en ik zie dat het niet mijn zus is. Ik kan me geen gezicht meer herinneren, het was een soort witte schim, maar wel duidelijk een mensfiguur. Deze schim komt heel langzaam naar mij toe lopen. Ik weet nog heel goed dat ik verschillende manieren heb geprobeerd om te ontdekken of het gezichtsbedrog was. Ik heb weggekeken en weer terug, mijn ogen dichtgedaan en weer open, in mijn ogen wrijven. Maar het ging niet weg. Toen vond ik het niet leuk meer en stapte uit mijn bed. Zodra ik dat deed was het weg. Ik ben nog de overloop opgelopen om te kijken of het daar nog was (snap nu niet meer hoe ik dat gedurfd heb), maar het was niet meer te vinden.
Heb daarna nooit meer zoiets meegemaakt, en hoop ook dat dat nooit weer gebeurd. Verklaren kan ik het ook niet. Ik wil het graag toeschrijven aan de slaap, misschien een soort droom of gezichtsbedrog. Maar echt, geen idee wat het was.
Slaapverlamming? Hierdoor heb ik ook ooit gedacht dat mijn kamer bezeten was. Tot ik over Slaapverlamming las
Sabbientje schreef:de dag dat mijn vader overleed.
Ik werd gebeld dat het het zo ver was, dus wij hebben ons snel aangekleed en op het moment dat we naast de auto stonden was er 1 harde onweersklap.
Op dat moment wist ik het, hij was overleden....
Een dag later. Stonden we bij de rouwkamers.
Op het moment dat we met de hele familie om de kist heen stonden, weer een flits, gevolgd door een harde knal.
Mijn ma keek ons aan en zei "Papa zou een teken geven als hij boven was"
Het voelde zo raar. Maar we hadden ook gelijk een gevoel van dat het goed was.