Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-03-21 16:24

Geplaatst: 17-03-21 16:24

_emmma_ schreef:
Ik ben ook verpleegkundige, normaalgesproken op de afdeling longgeneeskunde. Maar wij hebben
zeker een half jaar volledig cohort gewerkt. Daarna werd er meer wisseling geregeld met andere
afdelingen omdat wij in protest gingen. Nu werken er veel flexers op de cohort en wij rouleren.
Onze longafdeling is van normaal 24 bedden naar 14 bedden gegaan.
Ik merk dat ik en mijn collega's allemaal zo ontzettend klaar zijn met covid patienten. Eigenlijk wil niemand nog op de cohort werken. Maar af en toe moet het nog wel natuurlijk.
Ook hebben wij op de "gewone" long afdeling heel veel post IC patienten die met covid op de IC hebben
gelegen. Dit zijn ook hele zware patienten die niks meer kunnen. We voelen ons vaak meer een revalidatie afdeling dan een normale verpleegafdeling.

Waar ik mij boos om maak is het geluid vanuit bepaalde politieke richtingen, met opschalen in de zorg
en nederland weer open. Oke leuk bedacht maar dit zie ik echt niet gebeuren. Een goeie verpleegkundige waar je wat aan hebt pluk je niet zomaar van straat. Er hebben zich idd veel mensen gemeld te helpen. Maar in de regel heb je hier weinig aan (no offense want alle steun die we gehad hebben is hartverwarmend), ik wil met mensen werken waarvan ik weet dat ik op ze kan bouwen. Niet waarvoor ik alles nog 10x voor moet doen of moet vertellen hoe iets werkt hier... Kortom ik merk dat mijn collega's en ikzelf allemaal bezig zijn met, wat voor anders werk is er buiten de zorg. En opschalen... ik moet het nog zien gebeuren.

Is er bij jullie ook zo'n groot verschillen tussen het vast team en de flexers? Wij hebben tijdens beide golven enorm veel hulp gekregen van mensen waarvan de zorg op hun gewone afdeling was teruggeschroefd. Deze mensen zijn met open armen ontvangen en zij die de 1ste golf met ons gewerkt hadden, hebben collega's kunnen overtuigen om tijdens de 2de ook bij ons in te springen.

De 1ste golf was chaos. Alles was onwennig, we wisten niet goed wat we moesten doen en zaten soms in situaties waarbij er verschillende ptn tegelijkertijd geintubeerd moesten worden. De 2de golf hadden we al veel meer routine. We wisten wat we konden verwachten, welke problemen we gingen tegen komen en hoe we deze konden oplossen. Hierdoor was de sfeer op dienst helemaal anders, veel relaxer en de zorg verliep ook heel wat vlotter. Gevolg is dat een aantal flexers nu denken dat wij, op intensieve, een luxe job hebben en helemaal niet zo hard moeten werken. Er zijn er een heel deel die solliciteren voor een vaste plek bij ons, vaste die uitvallen worden dan ook redelijk vlot vervangen. Ik heb echt moeite met de toestroom van nieuwe collega's die denken dat het bij ons een soort vakantiekamp is waar je alleen maar koffie drinkt en snoept.

**Geplaatst**: 17-03-21 16:34

Geplaatst: 17-03-21 16:34

Tova schreef:
Ik ben leerling verpleegkundige, met een jaar ben ik verpleegkudnige.
De eerste golf werkte ik in de thuiszorg, wij hadden geen geen cliënten met Covid.
Vanaf oktober afgelopen werk ik op een revalidatie afdeling, hier is een cohort gemaakt en werk ik.
Ik wist niet wat ik kon verwachten omdat ik het alleen maar op het nieuws had gezien. Maar wat was ik onder de indruk. Mensen zijn écht heel ziek, jong of oud. Een klein stukje naar het toilet lopen is al te veel. Zoveel moeilijke gesprekken met cliënten en familie gehad. Vragen niet kunnen beantwoorden omdat het antwoord niet bekend is. Maar ook vaak de vraag wanneer kan het familielid naar huis? Wanneer is hij/zij weer beter? Covid heeft geen vast verloop.

In de eerste golf is er 1 cliënt overleden aan Covid, de 2e golf ben ik de tel bij kwijt geraakt..
De afgelopen paar weken was het rustig op de afdeling maar het stroomt alweer langzaam vol. Ik word er ook moe van dat mensen lak krijgen aan de maatregelen, maar ik snap het ergens wel. Ik zou ook graag een biertje willen drinken op het terras of naar een festival gaan maar dat gaat niet.

Ik snap echt helemaal hoe je je voelt!

Dat mensen het zat zijn begrijp ik ook. Ik snak ook naar een vakantie in het buitenland, heb vorig jaar enkel een weekje in de Ardennen gehad met alle dagen flink wat regen. Op café ga ik niet, maar ik ga wel graag uit eten en mis mijn favoriet restaurantje. Maar hoe meer lak we hebben aan de regels, hoe langer alles dicht zal blijven. Ik vind het echt heel gek dat mensen zelf niet inzien dat we al lang een meer normaal leven hadden gehad als we gewoon netjes in ons kot zouden blijven en de maatregelen zouden volgen. Ben absoluut geen fan van de overheid in China, maar zij hebben al wel hun normale leven terug dankzij de keiharde maatregelen die hun regime heeft genomen. We mogen al lang blij zijn dat men hier zoveel meer mag. Alleen jammer dat mensen meer bezig zijn met alles wat nu even niet meer mag.

**Geplaatst**: 17-03-21 16:35

Geplaatst: 17-03-21 16:35

Brainless schreef:
Maxima_S schreef:
Ken je de website budesonideworks.com? Dat had jullie werk al lang een stuk minder zwaar kunnen maken

Ik reageer hier 1maal op.. ik ken 3 mensen met zwaar astma/COPD die dit medicijn gebruiken en alsnog op de IC terecht kwamen.
Het is dus absoluut geen wondermiddel.

Maar even serieus mensen met zwaar asthma en COPD zijn al erg zwak op de luchtwegen en het gaat om het verminderen van 90% van de ziekenhuis opnames. 90%, onderzocht door een studie van mede de Oxford University.

Dus nee het is niet "zo'n" website. Dit is een link naar de studie

https://www.medrxiv.org/content/10.1101 ... 21251134v1

Ik kopieer uit de studie:

Background: Multiple early hospital cohorts of coronavirus disease 2019 (COVID-19) showed that patients with chronic respiratory disease were significantly under-represented. We hypothesised that the widespread use of inhaled glucocorticoids was responsible for this finding and tested if inhaled glucorticoids would be an effective treatment for early COVID-19 illness.

Methods: We conducted a randomised, open label trial of inhaled budesonide, compared to usual care, in adults within 7 days of the onset of mild Covid-19 symptoms. The primary end point was COVID-19-related urgent care visit, emergency department assessment or hospitalisation. The trial was stopped early after independent statistical review concluded that study outcome would not change with further participant enrolment.

Results: 146 patients underwent randomisation. For the per protocol population (n=139), the primary outcome occurred in 10 participants and 1 participant in the usual care and budesonide arms respectively (difference in proportion 0.131, p=0.004). The number needed to treat with inhaled budesonide to reduce COVID-19 deterioration was 8. Clinical recovery was 1 day shorter in the budesonide arm compared to the usual care arm (median of 7 days versus 8 days respectively, logrank test p=0.007). Proportion of days with a fever and proportion of participants with at least 1 day of fever was lower in the budesonide arm. Fewer participants randomised to budesonide had persistent symptoms at day 14 and day 28 compared to participants receiving usual care.

Conclusion: Early administration of inhaled budesonide reduced the likelihood of needing urgent medical care and reduced time to recovery following early COVID-19 infection.

Op de website budesonideworks.com staan nog veel meer links naar meer studies met gelijkwaardige resultaten.

Nu jij weer.

**Geplaatst**: 17-03-21 16:43

Geplaatst: 17-03-21 16:43

Denk dat discussie over aanpak ed hier niet op z'n plaats is want daar gaat het volgens mij bij de TS niet om $:\$

Ik werk zelf in de zorg en in het onderwijs (soort combi functie) en ik ben ook bovenstaande post discussies ernstig zat (niet persoonlijk bedoeld

).

In de 1e golf had ik net een andere functie, zonder direct patientencontact, waardoor ik het van de zijlijn heb meegekregen. Met de 2e golf werkte ik oa in een verpleeghuis we zijn daar in 4 weken tijd 12 mensen op de afdeling verloren van de 16 die er waren. Ik vond het heel heftig. Daarna nog meer overlijdens, al dan niet tgv corona (direct) of indirect (tgv bijv achteruitgang in algehele conditie).
Nog nooit zoveel mensen in zo'n korte tijd meegemaakt die overleden. Soms op een erg nare manier. Alleen en naar lucht happend. Echt vreselijk. Stond dus niet op een IC, deze mensen komen namelijk niet op een IC terecht.

Nu we langzamerhand naar de 3e golf gaan heb ik gekozen voor een andere afdeling, namelijk revalidatie, want ik trok het niet hoor, al die mensen die overlijden... sliep er niet meer van. Dus ik heb nu 'alleen' mensen die aan het revalideren zijn, vaak ook van corona want het doet enorm veel met een lijf als het de verkeerde afslag neemt. En dan heb ik het over relatief jong (vanaf een jaar of 40 / 45) zonder enig onderliggend lijden tot oud met al dan niet wel onderliggend lijden. Maar goed wat is 'lijden', als je voor die tijd gewoon 1x per dag je pufje nam en werkte en onderdeel uitmaakte van van alles etc?

Dus ik ga niet meer aan de slag op een Covid afdeling.

In het onderwijs ook continue die stompzinnige discussies (werk ook als leerlingbegeleider en docent in de zorg). TOch weer dat mondkapje verdommen op te doen, toch weer handen niet genoeg wassen, toch weer meeten met vrienden en vriendinnen, toch weer kleding niet goed dragen, niet direct laten testen want ach het valt vast wel mee etc. En ondertussen liepen de afdelingen leeg.
Dus daar ben ik ook echt he-le-maal klaar mee. Vanaf september zit ik alleen nog maar in de (revalidatie) zorg.

Wel even lekker om het zo op te schrijven trouwens >;)

**Geplaatst**: 17-03-21 17:15

Re: Nog zorgverleners die het zat zijn?

Geplaatst: 17-03-21 17:15

Ik werk niet in de zorg, maar wil zeggen dat je een topper bent, net als je collega's.
En ik snap je standpunt heel goed.

**Geplaatst**: 17-03-21 17:16

Geplaatst: 17-03-21 17:16

Maxima_S schreef:
Nu jij weer.

Ik snap niet dat je begrijpt wat 1 x reageren betekend..
Maar ok.. heb je het ook gelezen?
Mensen zijn 1 dag minder ziek... gemiddeld 7 dagen ipv 8.
Maar er zijn geen mensen op de IC hiermee getest.. hun conclusie is dat er een mogelijkheid bestaat dat als je direct hiermee begint minder mensen op de IC zouden kunnen belanden.
Van de 146 gevolgde mensen met Covid-19 kregen er 8 dit middel...

**Geplaatst**: 17-03-21 17:19

Geplaatst: 17-03-21 17:19

Maxima_S schreef:
Nu jij weer.

En wat dacht je van 'nu niet meer'?

TS heeft helemaal niet om deze discussie gevraagd en wil graag haar hart luchten en ervaringen delen. Voor dit soort discussies zijn andere topics bedoeld.

**Geplaatst**: 17-03-21 17:44

Re: Nog zorgverleners die het zat zijn?

Geplaatst: 17-03-21 17:44

Je bent niet de enige! Het AD plaatste dit vandaag.

https://www.ad.nl/werk/ic-verpleegkundi ... ~a1cddaf0/

**Geplaatst**: 17-03-21 17:48

Geplaatst: 17-03-21 17:48

SVRL schreef:
_emmma_ schreef:
Ik ben ook verpleegkundige, normaalgesproken op de afdeling longgeneeskunde. Maar wij hebben
zeker een half jaar volledig cohort gewerkt. Daarna werd er meer wisseling geregeld met andere
afdelingen omdat wij in protest gingen. Nu werken er veel flexers op de cohort en wij rouleren.
Onze longafdeling is van normaal 24 bedden naar 14 bedden gegaan.
Ik merk dat ik en mijn collega's allemaal zo ontzettend klaar zijn met covid patienten. Eigenlijk wil niemand nog op de cohort werken. Maar af en toe moet het nog wel natuurlijk.
Ook hebben wij op de "gewone" long afdeling heel veel post IC patienten die met covid op de IC hebben
gelegen. Dit zijn ook hele zware patienten die niks meer kunnen. We voelen ons vaak meer een revalidatie afdeling dan een normale verpleegafdeling.

Waar ik mij boos om maak is het geluid vanuit bepaalde politieke richtingen, met opschalen in de zorg
en nederland weer open. Oke leuk bedacht maar dit zie ik echt niet gebeuren. Een goeie verpleegkundige waar je wat aan hebt pluk je niet zomaar van straat. Er hebben zich idd veel mensen gemeld te helpen. Maar in de regel heb je hier weinig aan (no offense want alle steun die we gehad hebben is hartverwarmend), ik wil met mensen werken waarvan ik weet dat ik op ze kan bouwen. Niet waarvoor ik alles nog 10x voor moet doen of moet vertellen hoe iets werkt hier... Kortom ik merk dat mijn collega's en ikzelf allemaal bezig zijn met, wat voor anders werk is er buiten de zorg. En opschalen... ik moet het nog zien gebeuren.

Is er bij jullie ook zo'n groot verschillen tussen het vast team en de flexers? Wij hebben tijdens beide golven enorm veel hulp gekregen van mensen waarvan de zorg op hun gewone afdeling was teruggeschroefd. Deze mensen zijn met open armen ontvangen en zij die de 1ste golf met ons gewerkt hadden, hebben collega's kunnen overtuigen om tijdens de 2de ook bij ons in te springen.

De 1ste golf was chaos. Alles was onwennig, we wisten niet goed wat we moesten doen en zaten soms in situaties waarbij er verschillende ptn tegelijkertijd geintubeerd moesten worden. De 2de golf hadden we al veel meer routine. We wisten wat we konden verwachten, welke problemen we gingen tegen komen en hoe we deze konden oplossen. Hierdoor was de sfeer op dienst helemaal anders, veel relaxer en de zorg verliep ook heel wat vlotter. Gevolg is dat een aantal flexers nu denken dat wij, op intensieve, een luxe job hebben en helemaal niet zo hard moeten werken. Er zijn er een heel deel die solliciteren voor een vaste plek bij ons, vaste die uitvallen worden dan ook redelijk vlot vervangen. Ik heb echt moeite met de toestroom van nieuwe collega's die denken dat het bij ons een soort vakantiekamp is waar je alleen maar koffie drinkt en snoept.

Ja bij ons was de 1e golf ook chaos, heel veel personeel alsof het leger was binnengetrokken. De één na de ander naar de IC inderdaad. Je had geen idee wat er in de zaal naast je afspeelde maar je zag wel de IC op en af patienten ophalen. 2e golf veel minder personeel, eigenlijk alleen ons eigen team, dit werkte ook veel rustiger. Veel meer structuur. Wij gingen ook zelf opti-flow doen om de IC te ontlasten. Later ging onze eigen long afdeling weer deels open dus werd ons team verdeeld en aangevuld met flexers. Die zijn inmiddels wel goed ingewerkt maar heeft wel echt even tijd nodig gehad. Wij werden steeds als "deskundige" gezien terwijl we eigenlijk geen zin meer hadden in die verantwoordelijkheid. Dit gaat nu gelukkig beter.

Bij jullie nemen ze nu nog veel personeel aan voor de cohort? Opzich merk ik ook dat juist met wat minder personeel meer rust heerst op een afdeling dan met zo een giga team

**Geplaatst**: 17-03-21 18:03

Geplaatst: 17-03-21 18:03

Moderatoropmerking:

Als je linkjes deelt leg dan uit wat daarin te zien of lezen is en eventueel waarom je het deelt

Laatst bijgewerkt door Mjetterd op 18-03-21 13:59, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Bericht verwijderd

**Geplaatst**: 17-03-21 18:06

Geplaatst: 17-03-21 18:06

Kan me voorstellen dat je er helemaal doorheen zit en dat je mondkapjes weigeraars en andere nonbelievers spuugzat bent. Ronduit asociaal die lui.

**Geplaatst**: 17-03-21 18:41

Geplaatst: 17-03-21 18:41

SVRL Ik zit niet in de zorg, maar kan niet vaak genoeg zeggen hoeveel respect ik heb voor jou en alle zorgmedewerkers en alleen al uit dat respect houd ik me aan de regels. Ik heb mijn moeder verloren aan COVID. Zij zat in een verzorgingshuis en is op 9 april overleden. Ik heb haar zien "verdrinken" in haar eigen longen. We hadden elke dag Skype contact, mochten er niet langs (toen nog). Daarom kan ik me levendig voorstellen waar jij elke dag mee te maken krijgt.

Aan de andere kant zie je hoe de ernst ervan ontkend wordt (op alle meest bizarre verschijningsvormen). Ook de rol van de media is hierin ook dubieus. Mensen vinden op allerlei manieren rechtvaardiging in het zich onttrekken aan de regels omdat zij menen dat het niet voor hen geldt.
Bijvoorbeeld moeten jongeren worden ontzien, die lopen veel schade op, lopen achterstand op (achterstand? Ten opzichte van wat? Van wie?) Voor iedereen is dit toch een verloren jaar? Ik zie veel jongeren op straat rondhangen met elkaar, bij elkaar klitten alsof COVID niet bestaat. Jongeren zitten niet thuis, hebben afgelopen zomer gewoon feest gevierd en genoten van hun jonge leventje. Het enige dat ze hebben gemist is zijn festivals, uitgaan, hun eindexamenfeestje, ontgroeningsfeestje, schoolreis of kennismakingsweek.
Aan de andere kant zie ik veel zelfstandige ouderen al een jaar voornamelijk thuis zitten omdat ze bang zijn hun leven te verliezen. Die angst hoeven jongeren niet te hebben.
In plaats van te verbinden wordt door de politiek en media alleen maar een grotere (generatie)kloof geschapen.
En is de leus "samen kunnen we Corona verslaan" een lege huls. Want ik zie helemaal niks van "samen" maar vooral "ieder voor zich".

Die "ieder voor zich" mentaliteit moet vooral voor jou echt vreselijk zijn.

**Geplaatst**: 17-03-21 19:15

Geplaatst: 17-03-21 19:15

Ik werk in het ziekenhuis, op een chirurgische kort verblijf afdeling. In de eerste golf werden we in 1 dag gebombardeerd tot cohort afdeling en kwamen er 8 doodzieke patiënten binnen in 2 uur tijd. We wisten niet wat ons overkwam. En hoewel we nu in de tweede golf, of derde eigenlijk al, veel beter voorbereid zijn qua patiëntenzorg is het begrip en solidariteit vanuit de samenleving ver te zoeken. In de eerste golf kwamen we om in de waarderings acties, nu lijkt er vooral woede en agressie te zijn. Mijn teamleider zei gisteren nog heel treffend “in de eerste golf werd er voor ons geklapt, nu krijgen we klappen”.
Gisteren nog verrot gescholden via de telefoon dat er maar 1 persoon een uurtje op bezoek mag komen bij de patiënt. Luister ik snap het, natuurlijk is het frustrerend dat je je dierbare niet meer kunt steunen. Maar ik maak de regels ook niet....
Een collega kreeg de deur in haar gezicht gesmeten door familie die weigerden naar huis te gaan na bezoekuur.. ik kan nog wel even doorgaan.

Ik kan me zo ontzettend kwaad en verdrietig maken als ik weer een patiënt opneem die hijgt als een paard en zijn klachten blijkt te verzwijgen omdat zijn onderzoek of operatie anders niet doorgaat. Ze willen echt niet snappen wat voor gevaren dit met zich meebrengt, voor zichzelf, maar ook voor ons en voor andere patiënten. En een bak ellende die je dan over je heen krijgt als je ze moet vertellen dat er eerst getest moet worden.
Om over de samenleving nog maar te zwijgen... en de politiek, met de reclames dat we Nederland weer moeten openen en alleen de kwetsbaren moeten beschermen... vertel dat maar tegen de 38 jarige, gezonde jongeman die ik ergens in mei naar het mortuarium heb gebracht.. of 1 van de andere 15 mensen die onder mijn dienst stierven. Het is niet normaal zovaak ik mensen heb zien sterven in 1 jaar.

Wij staan op dit moment nog altijd stand by om onze afdeling om te gooien naar cohort, als de huidige bedden die beschikbaar zijn allemaal vol liggen moeten we weer aan de bak. In de tussentijd krijgen we allerlei andere, meer complexe operaties op de afdeling, om er maar voor te zorgen dat er zoveel mogelijk reguliere zorg door kan gaan zolang het kan.
Het vraagt een enorme flexibiliteit en we hebben echt een top team, maar de rek is eruit, en we lopen op ons tandvlees. Maar ik vrees dat we nog wel even door moeten...

**Geplaatst**: 17-03-21 19:22

Geplaatst: 17-03-21 19:22

SVLR en ook alle andere zorgverleners :knuffel:

En een grote dank je wel +:)+

Ik word ook steeds boos om alle gejank en gejammer over we mogen niet op vakantie en we mogen niet uit eten en we mogen dit en dat niet.
Ja dat de betreffende ondernemers dat zeggen kan ik begrijpen, met hen voel ik ook mee.
Maar de mensen die het verder niet treft behalve hun uitje: Schaam je!
Eigenlijk zouden ze eens een dagje mee moeten lopen op de cohort , ic of revalidatie.
Dat kan niet want de tijd is er niet voor, maar misschien dimmen ze dan wat in.

Wat jij beschrijft dat bij de eerste golf een soort van het wiel uitvinden was en nu loopt alles gesmeerd zie ik bij de IC waar ik vrijwilligerswerk doe ook. Geeft de verpleging ook aan.
Maar dat het soepeler loopt wil niet zeggen dat het werk niet zwaar is.
Steeds dat omkleden, mensen draaien, maar ook de emotie van familie, de angst als hun geliefde in slaap word gebracht. Dat doet wat met de verpleging.
En inderdaad ik zie hier ook dat ondanks de energie die ze uitdragen richting patiënt en bezoek, de pijp helemaal leeg is...maar het einde van de pandemie nog steeds niet in zicht.
En als er dadelijk wel weer een terras open is, er weer vakantie gevierd mag worden de groep die het hard verdient met wat pech met een burn out in bed ligt...

**Geplaatst**: 17-03-21 19:27

Geplaatst: 17-03-21 19:27

ja hoor, hier nog iemand
Wij hebben nu een jaar covid op de afdeling...

Ik heb alles wat betreft covid op sociale media geblokt. Alles wat negatief is
Dat geeft idd rust

Er komt een eind aan, dat houd ik mijzelf voor

**Geplaatst**: 17-03-21 20:59

Re: Nog zorgverleners die het zat zijn?

Geplaatst: 17-03-21 20:59

Eerst en vooral: bedankt iedereen voor jullie reacties. Ik heb heel wat aan de verhalen van mijn lieve zorgcollega's hier, maar ook de reacties van mensen buiten de zorg waardeer ik enorm. Ik kan enkel via mijn telefoon op het internet, wat het enorm moeilijk maakt om overzicht te behouden en via quotes op mensen te reageren, vandaar dat ik maar op een paar mensen in ga, maar ik waardeer echt alle input. Wat jullie collega's hier delen is oh zo herkenbaar en is echt de oorzaak van mijn dilemma. Maar de reacties van de mensen die niet in de zorg staan, is wat me motiveert om toch in de zorg te blijven.

Ik wil jullie ook bedanken om de beginnende discussie over de behandeling van covid de kop in te drukken. Dit is idd niet de bedoeling van dit topic en het is 1 van de redenen dat ik op het punt gekomen ben dat ik enorm aan mijn toekomst aan het twijfelen ben.

Heel fijn ook dat er linken naar artikels en filmpjes gedeeld worden. Ook dat geeft stof tot nadenken.

**Geplaatst**: 17-03-21 21:06

Re: Nog zorgverleners die het zat zijn?

Geplaatst: 17-03-21 21:06

Ik ben IC verpleegkundige en werkzaam op diverse IC's in Nederland. Het is alsof je exact mijn verhaal verteld!! Ik wordt soms ook heel onrustig van iedereen die er klaar mee is, dat zijn wij ook!
Ik houd mijn hart vast voor de uitslag van de verkiezingen vandaag...
En dan al die miljoenen virologen, net zoals Maxima_S. Alsof er niet continu onderzoek gedaan wordt op de IC's! Denk je niet dat we liever willen dat mensen dood gaan terwijl we dat hadden kunnen voorkomen?
Ik houd me ook erg vast aan het idee dat het een keer voorbij is en dat er een tijd na covid komt. Hang in there!!

**Geplaatst**: 17-03-21 21:11

Re: Nog zorgverleners die het zat zijn?

Geplaatst: 17-03-21 21:11

Ik kan zo ontzettend boos worden op al die mensen die niet geloven in covid en zeggen dat de overheid ons bang probeert te maken!

Laten we het z’n allen de schouders er onder houden dan zijn we het snelste eraf!

En ja dat betekend je gewoon aan de regels houden!

Echt respect voor iedereen die er midden in zit!

**Geplaatst**: 17-03-21 21:13

Geplaatst: 17-03-21 21:13

_emmma_ schreef:
Bij jullie nemen ze nu nog veel personeel aan voor de cohort? Opzich merk ik ook dat juist met wat minder personeel meer rust heerst op een afdeling dan met zo een giga team

Ik had bijna je vraag gemist, sorry. Op dit moment staat iedereen terug op zijn/haar eigen dienst. Als wij naar fase 1B gaan, wordt onze medium-care gesloten en springen die collega's bij. Nu zijn we sowieso 1 pool. We hebben 2 IC's en 1 MC, maar sinds de 1ste golf wordt heel de groep gemengd en moet je op alle diensten kunnen functioneren. Dit is 1 van de redenen waarom een aantal collega's de IC verlaten. Pas als we naar fase 2 gaan, moeten we beroep doen op flexers. Op zo'n moment vormen wij als team 1 front en gaan we er helemaal voor om de flexers op te nemen in onze groep. De ergernissen en frustraties worden dan niet geuit. Hierdoor zijn er een aantal flexers enorm geïnteresseerd geraakt in onze dienst en wagen ze hun kans om over te stappen als een vaste collega beslist om weg te gaan.

We hebben nu dus best heel wat collega's die amper IC ervaring hebben, wat toch ook wel extra stress geeft nu we weer in cohort gaan.

**Geplaatst**: 17-03-21 21:51

Geplaatst: 17-03-21 21:51

Hier nog iemand... Ik ben er eigenlijk wel een beetje heel erg klaar mee. Begin deze week voor het eerst een gesprek gehad met de medisch psycholoog op mijn werk omdat ik merk dat het mentaal echt weer de verkeerde kant op gaat (eerder al eens overspannen geweest dus wil t nu niet zo ver meer laten komen).
Ik werk nu 1,5 jaar op de longafdeling dus wij hebben al een jaar lang te maken met corona. Van mei-september wel weer als 1 team redelijk normaal kunnen functioneren, nog steeds wel met covidbedden overigens, maar in beide golven waren wij de eerste afdeling die op slot ging. Inmiddels alweer bijna 6 maanden. In oktober zelf nog op de cohort gewerkt maar sinds november ''gelukkig'' weer op de gewone longbedden, welke zijn ingeschaard op een andere afdeling. Merkte toen wel direct weer hoe zwaar de cohort lichamelijk is. Geestelijk vond ik het deze golf ''makkelijker'' omdat ik beter wist wat ik kon verwachten, ondanks dat ik echt wel heel schrijnende situaties heb meegemaakt.
Maar ook alle wisselingen, veranderingen en onzekerheden die op mijn ''gewone afdeling'' plaatsvinden beginnen momenteel op mij een wissel te trekken. Dingen stapelen zich op. Recent nog een uitbraak op onze afdeling gehad en ik merk dat dingen waar ik dan normaal nooit zo'n probleem van had gemaakt, nu toch veel meer energie kosten. Combineer dat vervolgens nog eens met de gewone coronamaatregelen die in NL gelden en in mijn hoofd is het feest compleet

Wat anderen zeggen wat betreft de veranderende patiëntencategorie op de longafdeling herken ik ook wel. Inderdaad veel post-IC covid-patiënten maar ik heb ook het idee dat ik op het gebied van eindstadium (long)kanker meer en relatief jonge(re) patiënten zie. Veel meer IPC-drain plaatsingen (permanente drains) ook bijvoorbeeld of meer mensen die met zuurstof naar huis gaan.

Maar inderdaad, iedereen is het zat en ik zie steeds meer collega's die vermoeid zijn of het zelf niet meer trekken. En wat betreft social media probeer ik het onderwerp, inmiddels al maanden, zo veel mogelijk te vermijden. Net als die eeuwige discussies inderdaad... Soms krijg ik nog wel eens dingen doorgestuurd via WhatsApp maar tegenwoordig denk ik bijna alleen nog maar ''laat maar gaan''. Ga er anders alleen maar zelf aan onderdoor, dat heeft geen zin

**Geplaatst**: 17-03-21 21:54

Geplaatst: 17-03-21 21:54

TS en de anderen die dit hard kunnen gebruiken: :(:)

**Geplaatst**: 17-03-21 22:01

Geplaatst: 17-03-21 22:01

Ik werk niet in de zorg.

Kan me dus ook geen voorstelling maken hoe heftig het wérkelijk is in de praktijk. Maar dát het loodzwaar is, is me duidelijk.
En dan nog niet eens per se de eigenlijke directe zorg zelf, dat kunnen jullie. Maar juist al het gedoe eromheen.
De mensen die het echt niet willen of kunnen snappen of zien.

Hou het nog een tweetal of drietal maanden vol.
Daarna gaat het écht rap afnemen namelijk, dat eind komt er echt aan.

Maar zorg ook dat je rek niet definitief vervormd raakt of knapt.

Zorg leveren kan alleen als je er zelf niet permanent aan onderdoor gaat.

Heel veel respect voor jullie. Dat zou eigenlijk niet eens gezegd hoeven worden, het zou voor zich moeten spreken.
Maar blijkbaar is dat helaas niet zo.
Dus toch maar even expliciet dan.

**Geplaatst**: 17-03-21 22:06

Geplaatst: 17-03-21 22:06

Wat heftig TS!
Ik kan me het helemaal inbeelden dat het heel heftig is om de helft van je cliënten te verliezen in een korte tijd $:\$ Heel veel sterkte!

Ik werk zelf op 1e lijnsverpleging in een verpleeghuis (kortverblijf). Wij hebben tot vh weekend covid buiten de deur weten te houden. Best knap, als je nagaat dat wij continu verloop hebben op de afdeling. Maar helaas, vh weekend bleek een cliënt en een collega besmet. Deze zijn los van elkaar besmet geraakt, dus puur toeval.
Toko op slot, cliënten en personeel mochten allemaal getest worden. Was voor mij gelijk de 1e keer testen en morgen mag ik nog 'n keer.

Wat ik vooral beu ben, werkgerelateerd dan, is het continu politieagentje spelen bij familieleden. Familie die zich van de domme houden wbt de regels, terwijl ze geïnformeerd worden en er overal, met grote koeienletters, brieven hangen met de door de regering opgelegde afspraken. Vervolgens met ons de discussie aan gaan wat ze daar wel niet van vinden :roll:

De besmette cliënt is vorige week opgenonen. Dochter vond de 1 persoon per keer regeling ook belachelijk. Ze ging er met iedereen de discussie over aan en 's avonds heb ij haar er alsnog op moeten wijzen dat ze niet met 2 personen tegelijk op bezoek mogen komen, gezien ze er met d'r man zat en de vermoorde onschuld zat te spelen...
Tevens mag bezoek ook niet in de huiskamer komen, de volgende dag tref ik zoonlief aan bij zijn moeder in de huiskamer.
Daar wordt je zo simpel van...
Dochter blijkt dus positief.
Bedankt...

Hopelijk blijft het bij 1 cliënt en 1 collega.

Maar deze situaties zijn gekmakend.

**Geplaatst**: 17-03-21 22:26

Re: Nog zorgverleners die het zat zijn?

Geplaatst: 17-03-21 22:26

Het zal jullie wel niet helpen maar ik klap nog steeds en maak een diepe buiging voor alle mensen in de zorg die covid op hun dak kregen. Zo trots op jullie !!!

**Geplaatst**: 17-03-21 22:38

Geplaatst: 17-03-21 22:38

Maxima_S schreef:
Nu jij weer.

Hou op, serieus. Hier heeft TS helemaal niets aan.

TS, ik werk niet in de zorg, maar ik wil jullie wel allemaal een groot hart onder de riem steken! Dikke pluim voor jullie en hopelijk zijn we met het vaccineren snel van deze ellende verlost...