Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-10-20 13:18

Geplaatst: 30-10-20 13:18

Het is heel lastig om mensen te veranderen, ook binnen een relatie. Het is mogelijk om je even tijdelijk aan te passen, maar daarna zal je zien dat iemand snel weer in zijn eigen patroon valt. Zal je dit probleem ook hebben indien jullie op een later moment gaan samenwonen? Zal hij dan juist niet meer interesse in je tonen, je meer liefde kunnen tonen (en bewijzen) etc.?

Daarnaast vind ik het erg lastig. Doen wat je hart aangeeft. Zie je het niet zitten en weet je stiekem vanbinnen dat dit in de toekomst ook niet gaat veranderen - maar jij er wél behoefte aan hebt - zou ik zeker overwegen om (tijdelijk) uit elkaar te gaan en te ervaren of je hem dan nog steeds ''mist''. Misschien passen jullie toch niet zo goed bij elkaar?

**Geplaatst**: 30-10-20 13:25

Geplaatst: 30-10-20 13:25

Blijheid schreef:
smurffie schreef:

Kwantiteit over kwaliteit?
Als je 50 km uit elkaar woont is 5 dagen per week elkaar zien ook automatisch geen andere hobby's meer denk ik?

Dat ligt er toch aan hoe je het indeelt? 50km is niet zo heel ver. Na je werk naar vriend toe (of andersom) samen eten, beiden (of een van de twee) hobby, samen wat drinken en naar bed. Volgende dag vanuit dat huis naar je werk. De volgende dag andersom. Zo kan je best 5 avonden samen doorbrengen (incl weekend) en toch je eigen hobby’s houden. Ken genoeg mensen die dat zo doen voor ze echt gaan samenwonen

Ik heb ook een langeafstandsrelatie gehad voordat wij gingen samenwonen. Even opgezocht, dat was 46 kilometer en 43 minuten (zonder file, maar het was in de Randstad dus die vlieger ging vaak niet op) met de auto of 2 uur met het OV van deur tot deur. Ik zou echt niet weten hoe ik 5 avonden in de week had moeten combineren met onze hobby's en sociale levens en om eerlijk te zijn ken ik ook niemand die dat wel doet op de manier waarop jij het hierboven schetst.
Het is toch een beetje banketstaaf om je vriend dat hele eind naar je toe te laten komen om samen te eten, vervolgens naar je vriendinnen (of weet ik veel wat) te gaan en daarna terug naar huis te gaan om samen in slaap te vallen? Dan zit 'ie daar alleen

Andersom ook. Ik ken echt niemand die dat zo doet en eerlijk gezegd denk ik ook wel dat dat iets is wat je weet waar je aan begint als je een relatie verderop begint.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-10-20 13:31

Geplaatst door de TopicStarter : 30-10-20 13:31

Lieve Bokkers, super bedankt voor alle feedback, tips en kritiek.
Ik merk dat er wat vragen zijn van jullie, voornamelijk over de afstand, mijn 'veeleisendheid' en communicatie.

Afstand:
Hij woont in omgeving Utrecht, ik in Gelderland. Mijn sociale leven, werk, school en hij zitten allemaal binnen 10km van elkaar in die regio. Ik combineer mijn 'bezoek' aan hem dus heel makkelijk met andere sociale contacten, school, stage en werk. Ik werk veel en ga veel naar school, en dan is hem veel zien dus echt heel eenvoudig. Ik ga 19/20 keer naar hem toe. En op veel vragen van mij, komt hij wel eens een keertje naar mij toe. Hij heeft in GLD niet zoveel te zoeken en kan niet zo super goed met mn ouders.

Veeleisendheid: misschien is wat ik zeg kinderlijk. Misschien egocentrisch. Ik wil gewoon echt heel graag meer fysiek contact, en dat weet hij ook. Hij weet het, en ik vertel het vaak genoeg (op een vriendelijke manier dan). Ik snap dat mannen vaak minder goed over gevoelens praten. Veel mannen hebben minder oog voor detail in de vrouw (bijvoorbeeld een bui zien hangen, nieuw haar, iets wat irriteert bijv). Niet alle overigens!! Maar de afgelopen 3 jaar hebben we al een keer een break gehad, en is het al 2x eerder uitgeweest. Ik zie een break niet als een oplossing op dit moment. Ik weet gewoon dat ik erg veel waarde hecht aan contact. En weetje, misschien hoef ik hem inderdaad geen 5 dagen in de week te zien. Dat komt voort uit een reactie van mijn kant. Ik wil graag hem veel zien, omdat er niet veel sociaal contact is, uberhaupt contact. Als we elkaar 2 dagen in de week zouden zien, en het zou (dit klinkt echt niet fijn in deze woorden) meer op mijn manier en wensen gaan, ja dan is 2 dagen zat. Dan leef ik de hele week op een wolk omdat die momenten zo fijn zijn.
Ik snap dat een relatie na verloop van tijd minder spannend is. En dat is okee, want je krijgt er vertrouwen en een basis voor terug. En nog veel meer dan dat.
Nogmaals, misschien ben ik veeleisend. Maar ik probeer ook al zo lang mij aan te passen zodat hij 'meer' aan mij heeft. Ik help hem met vanalles, altijd, als ik hem zie. Ik investeer tijd en energie in hem, en hij ook in mij.

Communicatie: de rede dat wij deze 3,5 jaar door zoveel dalen en pieken doorgemaakt hebben, heeft, (zeggen we allebei) te maken met de goede communicatie. Is er iets, dan hebben we het er meteen over. In ieder geval als we elkaar zien. Daardoor is er heel vaak 'iets', maar dat is maar klein, en we vertellen het aan elkaar met als doel het samen op te lossen. En dat gaat heel vaak heel goed, en het zijn soms kleinere, soms grotere dingen. Maar iets als ongeluk zie ik als iets veel groters dan even iets waar je je aan stoort.

**Geplaatst**: 30-10-20 13:34

Geplaatst: 30-10-20 13:34

TS alleen jij kan die beslissing maken. Maar heb je die niet al gemaakt? Je hebt het immers al uitgemaakt. Maar je twijfelt nu omdat je ziet dat het hem verdriet doet.

Daarnaast ben ik het wel Hutcherson eens. Mensen die zeggen te willen veranderen voor hun partner.. dat lukt eigenlijk nooit. Vroeg of laat vallen ze terug in hun oude gedrag.

Daarnaast ben ik het niet eens dat mensen het hier onrealistisch of kinderlijk vinden de eisen van TS.
Een ieder heeft andere mate van behoefte aan contact. Daar kunnen wij niet over oordelen.
Daarnaast zie ik mensen vallen over 5 x in de week elkaar zien etc. Ja je kunt je afvragen waarom TS ‘zoveel’ aandacht nodig heeft. Meer dan eens komt dat inderdaad uit onzekerheid bij jezelf vandaan. Maar TS is bereid haar relatie te beëindigen. De meeste mensen die onzeker zijn zullen juist heel erg aan de partner gaan trekken en het niet uit maken. Daarom denk ik dat het ‘probleem’ niet zo zeer in de frequentie zit maar meer in het gevoel/de connectie (of gebrek daaraan) tussen TS en haar partner haar dwars zit.

En eerlijk ik snap dat wel. Als je niet samen gaat slapen, je wordt niet samen wakker, je knuffelt of kust niet tussendoor zomaar. En blijkbaar mist ze tussendoor ook een stukje aandacht/interesse via de telefoon (niet alle mannen zijn daar goed in maar ik denk dat als het in de relatie echt goed zit dit niet zo een probleem is). Dus ik maak daar uit op dat de connectie er niet meer echt zit. Niet meer die ‘diepe/speciale’ band dat een relatie met je liefdespartner anders maakt dan met andere mensen die je lief hebt om je heen. En dat de band tussen TS en haar vriend/ex nu wellicht niet anders/specialer aanvoelt dan ze heeft met haar beste vriend etc.

En ik kan mij heel goed voorstellen dat TS daar geen genoegen meeneemt. Ze is nog jong. En ik kan helemaal snappen dat ze graag in een relatie zit met iemand die ook echt aanvoelt als je partner en niet als je beste maatje. Zij moet gelukkig worden. En blijkbaar geeft haar dit geen geluk. En hij zegt te willen veranderen. Maar dat lukt niemand. Wellicht zijn ze allebei in de toekomst beter af als TS het uitmaken wel doorzet. Het zal even vervelend zijn. Vooral omdat je vanaf je 17de dit leven hebt gekend en dit normaal was. En je even moet wennen aan het nieuwe normaal (lekker in deze tijd). Maar als ze allebei een ander kunnen vinden waar ze helemaal smoorverliefd op worden. En die speciale connectie wel vast weten te houden. Zou dat dan niet beter zijn?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-10-20 13:38

Re: Uitmaken of toch niet?

Geplaatst door de TopicStarter : 30-10-20 13:38

Dankjewel Daantj__.
Ik heb trouwens in de OP gezegd dat ik het uit '' wou '' maken... Dat heb ik ook tegen mijn vriend gezegd. Het is nog niet uit. Maar hij weet dus dat ik erover zit te denken omdat dit niet gaat zo.

Dankjewel voor dat laatste stukje, het slaat de spijker op zijn kop denk ik....

**Geplaatst**: 30-10-20 13:38

Geplaatst: 30-10-20 13:38

Ik zou hem nog wel een kans geven, een relatie is altijd van twee kanten en ik vindt zelf dat als je aangeeft waar je mee zit en de ander wil daar aan werken, geef hem dan die kans. Je zal nooit DE perfecte relatie tegenkomen, t is altijd werken van twee kanten...

**Geplaatst**: 30-10-20 13:52

Re: Uitmaken of toch niet?

Geplaatst: 30-10-20 13:52

@ts o sorry dan had ik het niet helemaal goed gelezen. Maar goed dat je er over denkt zegt toch ook al genoeg.

En ik lees in je tweede bericht dat jullie al 2 x een break hebben gehad. En dat je al meermaals aangegeven hebt wat je dwars zit. Maar dat dat de dingen niet veranderen. Is het dan niet trekken aan een dood paard? Of zie jij dat zelf hoopvoller?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-10-20 14:13

Geplaatst door de TopicStarter : 30-10-20 14:13

@ Daantj__ : enigszins ben ik bang dat het trekken aan een dood paard wordt. Maar tegelijkertijd.... hem zomaar opgeven en niet nog een kans geven voelt ook zo gemeen.

**Geplaatst**: 30-10-20 14:20

Geplaatst: 30-10-20 14:20

Anniek22 schreef:
@ Daantj__ : enigszins ben ik bang dat het trekken aan een dood paard wordt. Maar tegelijkertijd.... hem zomaar opgeven en niet nog een kans geven voelt ook zo gemeen.

Maar ik denk niet dat je hem zomaar opgeeft, zeker als in het verleden al meerdere break(up)s zijn geweest. Zeker als je aangeeft dat jullie heel goed communiceren neem ik aan dat je dit al wel vaker besproken hebt. Wat is de reden van jullie eerdere breaks, heeft dat hier (indirect) iets mee te maken?

**Geplaatst**: 30-10-20 14:25

Re: Uitmaken of toch niet?

Geplaatst: 30-10-20 14:25

Ik kan je niet adviseren maar wil alleen meegeven dat je nooit een relatie maar 'aan' moet laten omdat je het zielig vindt voor de ander om het uit te maken.

**Geplaatst**: 30-10-20 14:27

Geplaatst: 30-10-20 14:27

De enige die de beslissing kan maken ben jij...
Enige wat ik wel echt wil zeggen is houd niemand , ook jezelf niet, voor de gek. Houd hem ook niet aan het lijntje. Dit soort dingen moet je bespreekbaar maken voordat je het uitmaakt want jij zit er duidelijk mee...

Ik ben een heel loyaal persoon, lief passievol etc maar ben ook geen knuffelaar. Nooit geweest. En dat zal ook niet snel veranderen. Ik ben heel selectief in wie en wanneer ik iemand een knuffel wil geven. Laatst mijn beste vriend een knuffel gegeven omdat ik zag dat hij die nodig had, hij zat er even doorheen. Maar dat is omdat ik dat wil, niet omdat het verwacht word. Niet iedereen is een knuffelpersoon en dat moet je ook respecteren. En ik kan mij voorstellen dat jij hem graag vaker zou willen zien maar jullie zijn nog jong, jullie hebben jullie hele leven nog om samen te zijn!

Denk heel goed na, wees realistisch en probeer het ook vanuit zijn perspectief te zien.

**Geplaatst**: 30-10-20 14:37

Geplaatst: 30-10-20 14:37

Balenciaga schreef:
Ik heb ook een langeafstandsrelatie gehad voordat wij gingen samenwonen. Even opgezocht, dat was 46 kilometer en 43 minuten (zonder file, maar het was in de Randstad dus die vlieger ging vaak niet op) met de auto of 2 uur met het OV van deur tot deur. Ik zou echt niet weten hoe ik 5 avonden in de week had moeten combineren met onze hobby's en sociale levens en om eerlijk te zijn ken ik ook niemand die dat wel doet op de manier waarop jij het hierboven schetst.
Het is toch een beetje banketstaaf om je vriend dat hele eind naar je toe te laten komen om samen te eten, vervolgens naar je vriendinnen (of weet ik veel wat) te gaan en daarna terug naar huis te gaan om samen in slaap te vallen? Dan zit 'ie daar alleen Andersom ook. Ik ken echt niemand die dat zo doet en eerlijk gezegd denk ik ook wel dat dat iets is wat je weet waar je aan begint als je een relatie verderop begint.

Regio maakt wel veel uit. Hier doe je j er zo’n afstand een heel stuk korter. En just als je elkaar (bijna) elke dag ziet schept dat toch ruimte om ook iets voor jezelf te doen als er ander er is? Dat doe je als je samenwoont toch ook?

**Geplaatst**: 30-10-20 14:46

Geplaatst: 30-10-20 14:46

Anniek22 schreef:
@ Daantj__ : enigszins ben ik bang dat het trekken aan een dood paard wordt. Maar tegelijkertijd.... hem zomaar opgeven en niet nog een kans geven voelt ook zo gemeen.

Als je in een relatie van 3 jaar al 2x uit elkaar bent geweest en jullie daarnaast ook al een break hebben gehad dan neig ik toch naar 'laat het gaan'. Soms wil je nog zo graag dat iets werkt, maar werkt het in de praktijk gewoon niet. Na 3.5 jaar en meerdere break-ups kun je niet zeggen dat je het niet hebt geprobeerd en kan de conclusie ook gewoon zijn dat het niet de ideale match is.

**Geplaatst**: 30-10-20 14:50

Geplaatst: 30-10-20 14:50

smurffie schreef:
Blussem schreef:
Ik zou het eerlijk gezegd geen relatie kunnen noemen als ik mijn vriend zo weinig zou zien en er zo weinig contact mee zou hebben.
Komt bij mij meer over als een vriendschap.

Kwantiteit over kwaliteit?
Als je 50 km uit elkaar woont is 5 dagen per week elkaar zien ook automatisch geen andere hobby's meer denk ik?

Is verhuizen of samen wonen niet een optie?

**Geplaatst**: 30-10-20 14:55

Geplaatst: 30-10-20 14:55

Ik denk dat je hem lekker moet laten gaan.
Jullie zullen allebei verdrietig zijn en elkaar missen, dat is heel normaal na een relatie.
Maar tijd heelt alle wonden..

Hij kan niet van een niet-aanhankelijk persoon, naar een heel aanhankelijk persoon gaan. Ik denk niet dat iemand dat kan..
Je vraagt veel van hem, het is niet super onrealistisch, maar zo is hij schijnbaar niet.

Zoek iemand die wel zo is en hij zoekt iemand die beter bij hem past.. En dan is iedereen weer gelukkig.

Maar echt.. Houd hem niet aan het lijntje

Dat is echt not done!

Edit; Nu ik het zo lees is het echt makkelijk praten van mijn kant natuurlijk, ik sta erbuiten.. Ik besef wel hoe moeilijk dit is hoor, ik heb zelf ook in zo'n situatie gezeten en het is suuuuuuper moeilijk! :(:)

Veel succes en wijsheid gewenst voor jullie beide.

**Geplaatst**: 30-10-20 15:17

Geplaatst: 30-10-20 15:17

Daantj__ schreef:
En ik kan mij heel goed voorstellen dat TS daar geen genoegen meeneemt. Ze is nog jong. En ik kan helemaal snappen dat ze graag in een relatie zit met iemand die ook echt aanvoelt als je partner en niet als je beste maatje. Zij moet gelukkig worden. En blijkbaar geeft haar dit geen geluk. En hij zegt te willen veranderen. Maar dat lukt niemand. Wellicht zijn ze allebei in de toekomst beter af als TS het uitmaken wel doorzet. Het zal even vervelend zijn. Vooral omdat je vanaf je 17de dit leven hebt gekend en dit normaal was. En je even moet wennen aan het nieuwe normaal (lekker in deze tijd). Maar als ze allebei een ander kunnen vinden waar ze helemaal smoorverliefd op worden. En die speciale connectie wel vast weten te houden. Zou dat dan niet beter zijn?

Helemaal mee eens. Je bent niet over een nacht ijs gegaan TS. Gewoon nu even door de zure appel heen bijten. Sterkte!