Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
CalipsoLover schreef:Dan juist zeker een advocaat gaan nemen, als vader op de centen zit en dan moeder 80-90% van de lasten van de kinderen moet gaan dragen wordt het financieel voor haar ook een pak zwaarder. Bij de advocaat wordt er een bedrag afgesproken, je kan op internet opzoeken wat je recht is en hoeveel je per maand kunt krijgen per kind. Als hij weigert dit bedrag te betalen kan dit van zijn loon afgetrokken worden als zij klacht indient.
bridgetF schreef:Even voor de duidelijkheid: ik heb nergens gezegd dat ze de kinderen niet wil.
Ze wil wel, maar kan het niet!
Daarom wil ze een gelijke verdeling van de zorg, zodat ze genoeg energie heeft om een leuke lieve en zorgzame moeder te zijn en te blijven.
Shadow0 schreef:Dit is erg lastig, maar het is heel moeilijk samenwerken met iemand die dat niet wil. Als de vader er niet voor wil zorgen is de kans namelijk groot dat hij er niet genoeg aan doet om de kinderen een beetje stressloos de week door te loodsen, en dat krijgt ze dan in de andere week mogelijk meteen weer terug in gedragsproblemen. En anders zijn er vast 101 redenen waarom hij toch niet de kinderen kan hebben - ziek, op reis, overwerk, gewoon verdwenen, whatever. (En 1 telefoontje in de rustweek met 'je dochter is hier helemaal over haar toeren want papa zou haar ophalen maar er is niemand' en je bent een boel rust kwijt.)
Ik denk dus dat het goed zou zijn als ze een plan maakt wat zoveel mogelijk uitgaat van hoe ze het zou doen, inclusief extra opvang en zorg, zonder haar ex daarin een grote rol te geven - en alles wat hij wel te bieden heeft gewoon te zien als extra.
En dat dan heel goed vast laten leggen. Een goeie advocaat lijkt me hierbij inderdaad essentieel.
(Overigens, er wordt hierboven wel een beetje gesuggereerd dat je voor zorgintensieve kinderen gewoon even met een zorgboerderij of logeerhuis belt en dan heb je een plekje, maar dat is over het algemeen niet zo. Indicaties, bureaucratie, gedoe... Het is er niet zomaar en afhankelijk van de gemeente kom je er lang niet zomaar voor in aanmerking, helaas. Maar het is in elk geval zinvol om het uit te zoeken.)
Tiggs schreef:Jeetje, waarom denken mensen niet na voor ze aan (volgende) kinderen beginnen... Ik heb ontzettend veel medelijden met die kinderen in ieder geval.
Ik zal Prrr even inseinen, wellicht kan zij iets nuttigs toevoegen.
Saskia9 schreef:Tiggs schreef:Jeetje, waarom denken mensen niet na voor ze aan (volgende) kinderen beginnen... Ik heb ontzettend veel medelijden met die kinderen in ieder geval.
Ik zal Prrr even inseinen, wellicht kan zij iets nuttigs toevoegen.
Waarom? Niemand kiest hiervoor hoor, ouders niet en kinderen zelf natuurlijk ook niet. Vaak is de zorgzwaarte ook pas te voelen als het gezin al compleet is. Je reactie past niet echt bij de hulpvraag van ts in ieder geval.
Wanneer je hier geen ervaring mee hebt kun je ook niet oordelen over de zorgzwaarte van zorgintensieve kinderen.
bridgetF schreef:Ik stel hier even een vraag voor een vriendin van mij, omdat we helaas het antwoord niet via Google kunnen vinden.
Een vriendin van mij zit in een scheiding. Ze heeft 3 kinderen, waarvan 1 kind zwaar autistisch is met een ontwikkelingsachterstand.
Een lief meisje, wel helaas met soms heftige drift en dwarse buien. Kind is rond de 10, dit vergt heel veel energie en aandacht.
Je kunt haar niet alleen laten, dus het is heel intensief.
Dan hebben ze nog een zoon, die adhd en nog iets heeft. De andere is een puber.
Zij zelf is een lieve zorgzame moeder, maar geeft wel eerlijk toe dat zij het niet ziet zitten om zo veel en langdurig alleen voor de kinderen te moeten zorgen.
Zoals ik haar zie, lijkt het me ook geen goed plan dat ze bijna de volledige zorg gaat doen, ze trekt nu al de kar niet, laat staan als ze het alleen moet gaan doen.
Bovendien zal ze straks waarschijnlijk ook moeten gaan werken.
De zorg voor de kinderen is haar nu al te veel. En straks staat ze er alleen voor, zorg, werk, huishouden ed
Ze is ook geen sterke vrouw, erg klein gehouden en zeer afhankelijk geworden van haar man en staat wat verder uit de maatschappij.
Nu wil haar toekomstige ex man de kinderen maar eens in de twee a drie weken hebben. Want zo zegt hij, hij moet werken en wil ook weekenden vrij hebben om te relaxen. Het komt hem ook niet doordeweeks uit ivm de drie ploegen diensten.
Zij werkt immers niet en moet dan maar accepteren dat zij de zorg voor de kinderen ong. 80 a 90 % moet gaan doen.
Zij wil een omgangsregeling waarbij ze om de week de kinderen "ruilen".
Weet iemand of ze hem kan verplichten om 50/50 de zorg te verdelen?