Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-09-20 11:10

Re: Hoe hulp zoeken met verlatingsangst?

Geplaatst: 05-09-20 11:10

In een organisatie kan je makkelijker switchen als het niet klikt met je psycholoog, maar hebben meestal een langere wachtlijst. Bij een zelfstandige moet je daarna je weer laten doorverwijzen, maar hebben een kortere wachtlijst.

Dit zijn denk ik de echte verschillen, dan is het een afweging maken. Maar als je in NL woont kom je volgens mij zonder verwijzing van de huisarts niet binnen. Daarbij is de POH ook bekend met de instanties (en vaak ook de particulieren) in de buurt en waar ze gespecialiseerd in zijn. Die kan je het beste een richting geven waar te zoeken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-09-20 00:06

Geplaatst door de TopicStarter : 08-09-20 00:06

Heb bericht terug van een van de organisaties die ik een mail had gestuurd met wat er ongeveer aan de hand is en wat de opties zouden kunnen zijn.

Wachttijd is helaas 6 tot 8 weken, ze zeiden wel dat ik al op de wachtlijst mocht gaan staan voor als ik doorverwezen werd vanuit de HOP-GGZ sneller geholpen kan worden doordat ik al een paar weken dan op de wachtlijst sta.

Zal ik dit gewoon doen? Deste eerder heb ik hulp denk ik dan maar.
En mocht ik een andere instelling of psycholoog oid aangewezen krijgen kan ik mezelf altijd van de wachtlijst afhalen toch?

**Geplaatst**: 08-09-20 00:44

Geplaatst: 08-09-20 00:44

Als je bang bent het niet te "redden" tot 7 oktober dan denk ik dat het misschien wijzer is als je nogmaals de HA belt om te zeggen dat je eerder hulp nodig hebt. Zij kunnen dan kijken of je hoger op de wachtlijst gezet kan worden of dat er een andere geschikte behandelaar is die een kortere wachttijd heeft. Ook kun je overleggen of het inderdaad handig is je op een tweede wachtlijst te laten zetten. Dit gesprek kan waarschijnlijk gewoon telefonisch.

Denk goed na waarom je nu hulp nodig hebt, dan heb je voor tijdens het gesprek al een verhaaltje "klaar liggen". Vertel bijvoorbeeld hoe jouw dagelijks leven wordt beïnvloed door verlatingsangst, recente gebeurtenis (relatiebreuk) en hoe moeite met het omgaan met de emoties die dit losmaakt eruitziet. Als je denkt dat je ASS hier ook een rol in speelt, benoem dat ook zeker, dat kan gebruikt worden om je prioriteit op de wachtlijst te verhogen.

Lastig en weet helaas hoe het voelt, ik hoop dat er eerder een plekje voor je is. :knuffel:

**Geplaatst**: 08-09-20 00:55

Geplaatst: 08-09-20 00:55

Marije_1997 schreef:
Wat ik ook heb ik heb meer aan goeie vrienden dan aan "professionele" hulp. Mijn advies is dan ook altijd praat het over met vrienden.

Niemand gaat jou kunnen helpen je verlatingsangst weg te halen, jij bent zelf de enige die hiermee kan leren leven en een eigen manier kan vinden om hiermee om tegaan.

Vrienden zijn geen psychologen. Door een combinatie ben ik al heel erg van mij dwangmatige klachten afgekomen daar waren vrienden niet opgekomen. Ook al heb ik een hele lieve vriendin die op het moment dat het heel erg was zich opstelde als een soort moeder van mij. Maar de psycholoog had weer bepaalde behandelingen die aansloegen. Vriendin van mij heeft meer geleerd om dingen los te laten en sterker te worden. Maar de psychische klachten zijn toch echt meer aangepakt door een psycholoog.

Ik vindt als je zegt niemand gaat je helpen een beetje zien als geen hulp willen accepteren. Zolang je niet erin gelooft dat iets gaat helpen nee dan gaat inderdaad niks werken. Een psycholoog is er juist voor om een weg te vinden hoe je er mee om kunt gaan. In mijn geval kan ik nu veel beter zien dat mijn dwangmatige handelingen toenemen en hoe ik het direct weer af kan bouwen.

--

@ts

Afspraak maken bij de huisarts die kan je een verwijs brief doorsturen naar een psycholoog / psychiater of een ggz locatie. Ik heb heel veel baat gehad bij een psycholoog en de behandelingen zijn bij mij zeker succesvol geweest. Ik ervaar veel minder spanning en laat dingen makkelijker los dan eerst. Natuurlijk heb ik nog wel slechte dagen maar dit blijft gelukkig dan bij een paar en niet meer constant. Ik was zolang bezig met dwangmatige handelingen dat ik slaap te kort had. Nu heb ik het terug kunnen brengen naar 10 minuten. Dat was zonder de psycholoog zeker niet gelukt! Ik kan mij wel vinden hoe het is om doem te denken over vriendschappen. In combinatie met autisme is het zeker niet makkelijk het kost immers al meer moeite om dan een vriendschap aan te gaan. Wel jammer dat je vriend er niet mee kon dealen... Tijd om aan jezelf te gaan werken! Ik wil je heel veel succes en sterkte wensen en hopelijk ben je snel aan de beurt om geholpen te worden.

**Geplaatst**: 08-09-20 07:29

Re: Hoe hulp zoeken met verlatingsangst?

Geplaatst: 08-09-20 07:29

6 tot 8 weken wachten lijkt heel lang, maar objectief gezien valt dat nog mee.
Ik zou in jouw plaats vooral op zoek gaan naar iemand met de juiste expertise (ASS en angst), wiens visie bij je past en bij wie je je goed voelt, eerder dan te zoeken naar waar je het minst lang moet wachten. Je zal zien, dat maakt het wachten echt waard. Als je het die wachtperiode echt niet kunt redden, trek dan aan de alarmbel bij de huisarts en kijk of een crisisinterventie mogelijk is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-09-20 09:14

Geplaatst door de TopicStarter : 08-09-20 09:14

silverdapple schreef:
Als je bang bent het niet te "redden" tot 7 oktober dan denk ik dat het misschien wijzer is als je nogmaals de HA belt om te zeggen dat je eerder hulp nodig hebt. Zij kunnen dan kijken of je hoger op de wachtlijst gezet kan worden of dat er een andere geschikte behandelaar is die een kortere wachttijd heeft. Ook kun je overleggen of het inderdaad handig is je op een tweede wachtlijst te laten zetten. Dit gesprek kan waarschijnlijk gewoon telefonisch.

Denk goed na waarom je nu hulp nodig hebt, dan heb je voor tijdens het gesprek al een verhaaltje "klaar liggen". Vertel bijvoorbeeld hoe jouw dagelijks leven wordt beïnvloed door verlatingsangst, recente gebeurtenis (relatiebreuk) en hoe moeite met het omgaan met de emoties die dit losmaakt eruitziet. Als je denkt dat je ASS hier ook een rol in speelt, benoem dat ook zeker, dat kan gebruikt worden om je prioriteit op de wachtlijst te verhogen.

Lastig en weet helaas hoe het voelt, ik hoop dat er eerder een plekje voor je is.

Wegens dat ze vanaf 5oktober pas weer gesprekken starten bij de HOP kan ik dan pas terecht, dus bellen om eerder heeft geen zin helaas.
Ik heb al heel duidelijk wat ik wil zeggen en wat er dwars zit enzo.

Dankjewel

Zebrastreep schreef:
Marije_1997 schreef:
Wat ik ook heb ik heb meer aan goeie vrienden dan aan "professionele" hulp. Mijn advies is dan ook altijd praat het over met vrienden.

Niemand gaat jou kunnen helpen je verlatingsangst weg te halen, jij bent zelf de enige die hiermee kan leren leven en een eigen manier kan vinden om hiermee om tegaan.

Vrienden zijn geen psychologen. Door een combinatie ben ik al heel erg van mij dwangmatige klachten afgekomen daar waren vrienden niet opgekomen. Ook al heb ik een hele lieve vriendin die op het moment dat het heel erg was zich opstelde als een soort moeder van mij. Maar de psycholoog had weer bepaalde behandelingen die aansloegen. Vriendin van mij heeft meer geleerd om dingen los te laten en sterker te worden. Maar de psychische klachten zijn toch echt meer aangepakt door een psycholoog.

Ik vindt als je zegt niemand gaat je helpen een beetje zien als geen hulp willen accepteren. Zolang je niet erin gelooft dat iets gaat helpen nee dan gaat inderdaad niks werken. Een psycholoog is er juist voor om een weg te vinden hoe je er mee om kunt gaan. In mijn geval kan ik nu veel beter zien dat mijn dwangmatige handelingen toenemen en hoe ik het direct weer af kan bouwen.

--

@ts

Afspraak maken bij de huisarts die kan je een verwijs brief doorsturen naar een psycholoog / psychiater of een ggz locatie. Ik heb heel veel baat gehad bij een psycholoog en de behandelingen zijn bij mij zeker succesvol geweest. Ik ervaar veel minder spanning en laat dingen makkelijker los dan eerst. Natuurlijk heb ik nog wel slechte dagen maar dit blijft gelukkig dan bij een paar en niet meer constant. Ik was zolang bezig met dwangmatige handelingen dat ik slaap te kort had. Nu heb ik het terug kunnen brengen naar 10 minuten. Dat was zonder de psycholoog zeker niet gelukt! Ik kan mij wel vinden hoe het is om doem te denken over vriendschappen. In combinatie met autisme is het zeker niet makkelijk het kost immers al meer moeite om dan een vriendschap aan te gaan. Wel jammer dat je vriend er niet mee kon dealen... Tijd om aan jezelf te gaan werken! Ik wil je heel veel succes en sterkte wensen en hopelijk ben je snel aan de beurt om geholpen te worden.

pateeke schreef:
6 tot 8 weken wachten lijkt heel lang, maar objectief gezien valt dat nog mee.
Ik zou in jouw plaats vooral op zoek gaan naar iemand met de juiste expertise (ASS en angst), wiens visie bij je past en bij wie je je goed voelt, eerder dan te zoeken naar waar je het minst lang moet wachten. Je zal zien, dat maakt het wachten echt waard. Als je het die wachtperiode echt niet kunt redden, trek dan aan de alarmbel bij de huisarts en kijk of een crisisinterventie mogelijk is.

Ik heb idd contact gehad met de HA en die heeft voor mij een afspraak gemaakt bij de HOP-GGZ, deze is helaas pas 7 oktober.
Wat je idd zegt vrienden doen veel maar kunnen echt niet alles helaas, je hebt voor sommige dingen echt iemand zoals een psycholoog nodig. Ik dacht tijdens de relatie dat ik dit allemaal wel alleen kon, maar dit was dus niet zo.
Ik ben wel iemand die echt open staat om zichzelf te verbeteren waardoor het hopelijk ook iets makkelijker zal gaan.

Ik begrijp ook dat het niet alles zal wegnemen maar denk wel dat ik er veel baat bij zal hebben om het onder andere onder controle te gaan krijgen.

Voor mijn gevoel duurt het nog zo lang, dit is mede doordat ik zo snel mogelijk er iets aan wil doen. Zo rond blijven lopen is echt niet leuk, ook op werk kan me me heel slecht concentreren omdat ik continu met men gedachtes bezig ben.
Ik kan niet even rustig een ritje maken met mijn paard zonder dat ik met men gedachtes ergens anders bezig ben.

Wat een collega denkt dat ik ook heb is een posttraumatische stressstoornis (aan de hand wat ik hem had verteld wat er ook vroeger allemaal is gebeurt, en ook vrienden van mij zagen daar ook wel wat in).

**Geplaatst**: 08-09-20 15:22

Re: Hoe hulp zoeken met verlatingsangst?

Geplaatst: 08-09-20 15:22

Ja klopt dat het nog even duurt. Als je het idee hebt dat je echt niet zonder hulp verder kan tot die tijd, kan je gewoon weer aan de bel trekken bij je huisarts, mss kan die dan iets anders regelen...

Wat vind je er zelf van dat je collega aan PTSS denkt? Herken je jezelf erin? Wat betekenen je klachten voor jezelf? Welk belang hecht je aan het al dan niet krijgen van die diagnose?

**Geplaatst**: 08-09-20 15:35

Re: Hoe hulp zoeken met verlatingsangst?

Geplaatst: 08-09-20 15:35

Kun je tot die tijd zolang niet terecht bij de Praktijkondersteuner?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-09-20 18:37

Geplaatst door de TopicStarter : 08-09-20 18:37

pateeke schreef:
Ja klopt dat het nog even duurt. Als je het idee hebt dat je echt niet zonder hulp verder kan tot die tijd, kan je gewoon weer aan de bel trekken bij je huisarts, mss kan die dan iets anders regelen...

Wat vind je er zelf van dat je collega aan PTSS denkt? Herken je jezelf erin? Wat betekenen je klachten voor jezelf? Welk belang hecht je aan het al dan niet krijgen van die diagnose?

Dat ga ik ook zeker doen als dat echt nodig gaat zijn.
Ik heb jullie niet verteld over mijn verleden en dat ga ik ook niet doen omdat dit ook gewoon gevoelig puntje is...

Ja, ik herken mezelf in de synthomen van PTSS en een diagnose geeft meer een soort bevestiging maar het voegt voor mij geen meerwaarde toe of ik het heb ja of nee.
Met een diagnose kan je misschien wel specifieker hulp zoeken denk ik, maar als ik mijn klachten etc uit leg dan zal ik daar ook uiteindelijk dezelfde hulp mee krijgen misschien.

Cayenne schreef:
Kun je tot die tijd zolang niet terecht bij de Praktijkondersteuner?

De HOP is dat toch?
Daar heb ik 7oktober een afspraak mee.

Ik dacht misschien kan ik alvast wat voorwerk doen zodat alles wat voorspoediger loopt (hopelijk)

.