
Ik ben vandaag trots op mezelf omdat ik een stuk beter nee kan zeggen tegen iemand die ik nog van vroeger ken toen het slecht met me ging. Met hem ging het toen nog voor zijn doen goed, helaas is hij verder afgegleden. Vroeger was ik er echt niet toe in staat om nee te zeggen, ik was naïef en dat heeft me enorm veel pijn gedaan en het heeft ook voor de nodige problemen gezorgd. Hij is alleen mijn buurman op dezelfde verdieping helaas, ik ben net verhuisd. Nu alleen nog blokken op snapchat
en niet meer in truucjes vallen. De truucjes van heb geen sigaret meer oid ken ik ondertussen wel, dat zijn gewoon beginselen om contact op te bouwen en dan kan het alleen nog maar bergafwaarts gaan met zulke pipo's.
Wilde het al zo lang doen, maar had er nooit motivatie voor.
