Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-09-19 20:50

Geplaatst: 27-09-19 20:50

Hoe langer je wacht, hoe afschuwelijker ik persoonlijk een abortus vind.
Als het een boontje is, is dat heel anders dan een mini-mensje.
Er zijn zelfs klinieken waar je na 17 weken nog naartoe kunt. Afschuwelijk!! En ik ben niet eens tegen abortus, mits het in een vroeg stadium is.
Sinds ik kinderen heb en vroege echo's heb mogen meemaken, kan ik me er écht niets bij voorstellen.

Je hebt het financieel en de relatie op de rit, wat wil je nog meer?

Eens met MarcoBorsato: kinderen zijn het vreselijkste en mooiste wat me ooit overkomen is.

Succes met je keuze.

**Geplaatst**: 27-09-19 21:05

Geplaatst: 27-09-19 21:05

Het is een heel moeilijke keuze TS. En jij bent de enige die de knoop kan doorhakken. Je klinkt alsof je een redelijk stabiele basis hebt, en advies gaat moeilijk zijn. Je zal alles te horen krijgen van "ok, als jij kan leven met het vermoorden van een onschuldig leven", tot "ok, als jij kan leven met een kind te laten opgroeien dat niet gewenst was in een misschien wel ontwrichte relatie want jullie gaan het toch niet redden" en alles daartussen. Je kan het nooit voor iedereen goed beslissen.

En dan krijg je verhalen van mensen die voor het kind gekozen hebben en dolgelukkig zijn (of niet!), en Verhalen van mensen die abortus gedaan hebben en al dan niet dolgelukkig zijn.

Uiteindelijk kan alleen jij de keuze maken.

Persoonlijk zou ik mij ook de vraag stellen: zie jij je met je partner een ouderteam vormen en ervoor gaan? Denk je dat jullie elkaar goed genoeg kennen om elkaar te kunnen steunen? Of zie je het voor je moest je het alleen moeten doen? Misschien helpt het bij het beslissen.

**Geplaatst**: 27-09-19 21:06

Geplaatst: 27-09-19 21:06

lizy29 schreef:
[
Ja en dat ze zich beter voelde zonder pil en dus nadat de beslissing genomen was niet meer aan de pil wilde en voor condooms koos. Niets onverantwoordelijks dus maar gewoon een bewuste keuze om alvast te stoppen met de pil en condooms te gebruiken en bij de definitieve nee het te houden bij condooms. Vind het dus erg veroordelend en oneerlijk tegenover TS om haar onverantwoordelijk te noemen.

Overigens kan ik me ook heel goed voorstellen dat mensen heel gelukkig zijn zonder kinderen. Vind dat altijd zo'n dooddoener dat kinderen echt je leven verrijken. Echt ik geniet van mijn kinderen maar vind het ook gewoon superzwaar met momenten en durf gerust te zeggen dat ik zonder ze niet minder gelukkig zou zijn geweest.

Ik noem haar niks. Laten we deze ongepaste discussie staken.

**Geplaatst**: 27-09-19 21:08

Geplaatst: 27-09-19 21:08

Goed dat jullie hulp hebben ingeschakeld. Hopelijk komen jullie samen tot een besluit en belangrijker nog, 1 waar jullie 100% achter staan samen. Want dat is wel belangrijk. Een kind krijgen is namelijk heel mooi maar ook echt een ingrijpende verandering in jullie leven. De verantwoordelijkheid, de zorg maar ook de zorgen soms.. ik vond het eerste jaar echt zwaar, helemaal toen ik weer ging werken. En ja, het is ook heel mooi hoor, maar gewoon van te voren niet voor te stellen hoe het is. Succes en sterkte!

**Geplaatst**: 27-09-19 21:35

Geplaatst: 27-09-19 21:35

Karma schreef:
Hoe langer je wacht, hoe afschuwelijker ik persoonlijk een abortus vind.
Als het een boontje is, is dat heel anders dan een mini-mensje.
Er zijn zelfs klinieken waar je na 17 weken nog naartoe kunt. Afschuwelijk!! En ik ben niet eens tegen abortus, mits het in een vroeg stadium is.
Sinds ik kinderen heb en vroege echo's heb mogen meemaken, kan ik me er écht niets bij voorstellen.

Je hebt het financieel en de relatie op de rit, wat wil je nog meer?

Eens met MarcoBorsato: kinderen zijn het vreselijkste en mooiste wat me ooit overkomen is.

Succes met je keuze.

Vind dat altijd zo'n dooddoener, dat wanneer je het kan betalen en nu gelukkig samen bent je een kind moet houden. Net alsof er een afvinklijst is met randvoorwaarden voor het wel of niet houden van een kind.

TS: beide keuzes zijn goed, wat je ook kiest. Veel succes

**Geplaatst**: 27-09-19 22:08

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 27-09-19 22:08

2 jaar geleden stond ik in jouw schoenen. Al een paar jaar gestopt met de pil omdat ik niet zo goed op hormonen reageerde van de pil. Verschillende geprobeerd maar niets beviel goed.

Echt geen kinderwens hadden wij. We hielden echt van onze vrijheid. Hadden verder alles op orde. Beiden een baan, kwamen prima rond, paardjes aan huis, verder wel een ontzettend onregelmatig leven. Qua vakanties/weekenden weg/uitjes/etentjes en feestjes deden en gingen we waar en wanneer we zin hadden. En eigenlijk leek het ons ook niets om daarin ons leven te moeten omgooien.

En toen was ik zwanger... 7 weken pas. Eigenlijk direct een afspraak gemaakt met de dokter om een doorverwijzing te krijgen voor abortus.

Tot mijn vriend een dag voor de afspraak zei: zou het dan misschien toch niet leuk zijn...?
Crap, daar sta je dan. Altijd steevast nee gezegd.
De afspraak afgezegd omdat ik wel wilde dat we er beiden achter stonden. Ikzelf vond het een hele moeilijke keuze, maar heb mijn vriend hierin dan toch doorslag laten geven.

Intussen zijn we ouders van een 1,5 jarige dochter. Het is een hele omslag in je leven. Alles moet je plannen, tot en met even de paarden rijden aan toe. Dat vind ik het lastigste van alles. Voor al het andere is alrijd wel een oplossing.

Heel veel succes met je keuze ts. Welke keuze je ook maakt, aan beide doe je goed. En laat je vooral niets aanpraten door je omgeving. Het is jullie keuze. Van niemand anders.

**Geplaatst**: 27-09-19 22:22

Geplaatst: 27-09-19 22:22

Mijn vriend en ik hebben ook (een hele tijd) besloten geen kinderen te willen, wij vinden ze beide vreselijk en moeten er niet aan denken zó gebonden te zijn.

Wij krijgen geregeld de vraag wat we dan zouden doen als ik perongeluk zwanger zou raken. Het antwoord blijft hetzelfde, weg ermee.

We willen geen kinderen, en zullen op dat moment elkaar moeten met beide voeten op de grond zetten en denken "Dit zijn hormonen die spreken!".

Het blijft een keuze tussen hart en hoofd, maar in mijn ogen hebben jullie de keuze al eerder gemaakt en ik zou er persoonlijk voor kiezen om bij die keuze te blijven.

Succes!

**Geplaatst**: 27-09-19 22:24

Geplaatst: 27-09-19 22:24

TS, iedereen kan moeder worden. Dus je moet echt geloven in je eigen kracht. Want het klinkt vooral alsof je heel erg twijfelt aan jullie / jouw eigen talent van ouderschap. Alsof je onzeker bent daarover. Als je 100% garantie zou hebben dat je goed zou zijn in “mama zijn”, zou je het dan wel willen?

**Geplaatst**: 27-09-19 22:24

Geplaatst: 27-09-19 22:24

Je hebt bewust een risico genomen. Daar moet je nu ook verantwoordelijkheid voor nemen. Kun je met jezelf leven als je een abortus laat doen? Relaties kunnen stranden, dat kind blijft voor altijd van jou.

**Geplaatst**: 27-09-19 22:26

Geplaatst: 27-09-19 22:26

Nabster schreef:
Je hebt bewust een risico genomen. Daar moet je nu ook verantwoordelijkheid voor nemen. Kun je met jezelf leven als je een abortus laat doen? Relaties kunnen stranden, dat kind blijft voor altijd van jou.

Wat moet je dan? Nooit seks hebben? Of mag je alleen maar seks hebben als je ook daadwerkelijk kinderen wilt?

**Geplaatst**: 27-09-19 22:33

Geplaatst: 27-09-19 22:33

Wat moeilijk. Zelfs als je gewenst zwanger bent kan je twijfels hebben.Dit is een keus die alleen jullie 2 kunnen maken.

Naast houden of abortus is er ook nog de optie om je kindje af te staan ter adoptie.

**Geplaatst**: 27-09-19 22:34

Geplaatst: 27-09-19 22:34

Nabster schreef:
Je hebt bewust een risico genomen. Daar moet je nu ook verantwoordelijkheid voor nemen. Kun je met jezelf leven als je een abortus laat doen? Relaties kunnen stranden, dat kind blijft voor altijd van jou.

Welke anti- conceptie is dan wel 100% veilig volgens jou?

Ts neemt ook de verantwoording? Ze is druk de opties aan het afwegen tegen elkaar

**Geplaatst**: 27-09-19 22:38

Geplaatst: 27-09-19 22:38

Als ik je berichten lees krijg ik de indruk dat je twijfel niet zozeer wel of geen abortus is, maar meer hoe je het moederschap vorm moet gaan geven op verschillende terreinen van je leven. Ik kan me voorstellen dat je hoofd op dit moment overloop, er komt ook gewoon heel veel kijken bij zwangerschap, bevalling en het leven met een kind. Hoe het leven zonder kind is weet je al. Neem eens rustig de tijd om alle zaken in het ouderschaps-scenario op papier te zetten, waar loop je tegenaan, wat is een mogelijke oplossing en zie je dat allebei zitten?

Maar ook abortus, als je gevoel daar heen neigt, alles opschrijven en daar samen over praten. Iets zwart op wit zien staan komt heel anders binnen dan gesprekken.

**Geplaatst**: 27-09-19 22:50

Geplaatst: 27-09-19 22:50

Ook ik heb in jou schoenen gestaan alleen dan wel al als moeder.
Wij waren compleet met zn 4en maar daar dacht nr 5 anders over.
Ik heb altijd geroepen ik ben er klaar mee absoluut geen 3de dan laat ik het echt weg halen.....en toen besloot nr 3 wel dat ze bij ons wilde horen.
Heb de ogen uit mn kop gehuild want ik wilde dit niet,wat voelde ik me verloren en wat heb ik gehoopt dat de keuze voor mij gemaakt werd maar dat gebeurde niet.
Ik heb in mijn omgeving gezien wat abortus met je kan doen en ik was bang dat niet te kunnen handelen dus ik heb gekozen voor ‘de bekende weg’ ook al wist ik dat het niet een korte weg zou gaan worden.
Beide beslissingen zouden me leven lang blijven achter volgen en ze is nu bijna 2 en wat schaam ik me voor de gedachtes die ik toen heb gehad.

MAAR ik heb me wel laten steriliseren want dit wilde ik nooit maar dan ook nooit meer mee maken,die keus moeten is echt onmenselijk.

Ergens in je verhaal denk ik (maar ik kan het ook anders lezen als dat jij bedoelt)te lezen dat je toch wel heel diep van binnen hier voor open stond en dan doel ik op de stukjes sterilisatie en met condoom daar ging het mis.alleen kan ik bij het laatste er niet goed uithalen of het mis ging in net het gebruik van het condoom of het juist niet gebruiken van het condoom.
Maar al met al blijft het een hele moeilijke keuze en ik wens je sterkte in de beslissing die helaas alleen jij kan maken.

**Geplaatst**: 27-09-19 23:18

Geplaatst: 27-09-19 23:18

Ik heb alles gelezen maar hoe meer ik lees hoe minder ik begrijp dat je dit topic hebt geopend.
Wat wil je precies, er is geen een verhaal gelijk.
Niemand kan de beslissing voor je maken zelfs je partner niet.

Ervaringen van anderen kunnen jou niet echt helpen alleen maar verwarring veroorzaken.
Je bent niet de enige die ongepland zwanger is geworden, ook niet de enige die twijfelt.
Niet de enige die het laat komen tegen wil en dank, niet de enige die laat weg halen.

Elke keuze is een keuze. Goed of fout bestaat niet.

Het enige wat ik je wel kan vertellen is , mocht je het kindje laten komen verandert je leven drastisch.
Baby is het egoïstische wezen op aarde.....dreumes en peuters ook is mijn ervaring

* speciaal voor jou 38 nooit kinderwens gehad.... lange relaties beëindigd door kinderwens partners.
Opeens ongepland zwanger, ik ging een heel traject in wat ik niet hier openbaar ga zetten.
maar was een zwarte periode want ik wilde geen kinderen en ik had een paar voorbeelden in mijn omgeving van moeders die geen kinderen wilden en toch hadden......je kon het voelen.
Die moeders waren moeders maar liefde was er niet.

Dat was mijn grootste angst....dat ik een kind zou gaan opvoeden waar ik geen liefde aan kon geven.

Gelukkig ben ik dol blij dat ik 2 kindjes heb en zou dolgraag 3e willen maar het is zwaar, vroeger dacht ik dat ik het druk had met mijn baan, paarden en huishouden maar nu besef ik dat leven is een eitje

**Geplaatst**: 27-09-19 23:31

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 27-09-19 23:31

Tja, daar sta je dan, na een hele poos twijfelen besluit je geen kinderen te krijgen en wat gebeurt er, zwanger. Ik kan je alleen maar aanraden om niet alleen een rationele beslissing te nemen maar ook zeker je gevoel dik mee te laten tellen. Rationeel is het makkelijk , je ziet dan alleen wat je op zou moeten geven wanneer er een baby is, maar ga eens goed bij jezelf na wat jullie perse nog willen in de toekomst, vaak kan dat ook zonder probleem met een kind. Niet dat ik anti abortus ben, zeker niet maar op jullie leeftijd , 30 en 40 , tja
Je bent uit geraasd, hebt vaak al veel gezien en gedaan en eigenlijk de ideale periode om een kind te krijgen. Maar het gaat er verder niet om hoe ik er over denk maar jullie. Ik wil je veel wijsheid wensen, met welke beslissing dan ook.

**Geplaatst**: 28-09-19 00:07

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 28-09-19 00:07

Bigone

uitgeraasd..... ik moest nog flink losgaan hoor na mijn 30e

Gevoel kan groeien niet iedereen is gelijk een moedertje en niet elke mama heeft gelijk moedergevoelens

**Geplaatst**: 28-09-19 03:12

Geplaatst: 28-09-19 03:12

lizy29 schreef:
RyanneZarita schreef:
Ik ga mee met MarcoBorsato. Ik snap het ook niet goed. Ook een soort van verantwoordelijkheid mis ik wel een beetje in dit verhaal.

Ze gebruikten toch condooms. Dat is net zo goed een voorbehoedsmiddel. Dat TS zich beter voelt zonder hormonen en daarom geen hormonen meer wil nemen kan ik me prima voorstellen.

Condoomgebruik is niet 100% veilig.
Ik mis iets. Jullie hebben besloten geen kinderen te willen dus stop je met de pil?
Ik zou ook adoptie overwegen. Er zijn heel veel stellen in dit land of op de wereld die dolgraag een kindje willen maar dit niet kunnen.
Maar de keus moeten jullie zelf maken

**Geplaatst**: 28-09-19 04:07

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 28-09-19 04:07

Ik vind het heel raar dat stoppen met de pil hier als onverantwoord wordt gezien. Toen ik net drie maanden een relatie had en het bleek dat mijn lijf op dat moment heel slecht reageerde op de pil, raadde de arts mij aan te stoppen. Voor zowel mij als mijn partner was het duidelijk dat dat dus ook ging gebeuren. Dan sta je dus voor de keuze, alles er aan doen om niet zwanger te worden of is een kindje welkom. Hoewel wij nog maar kort samen waren hadden we beide een sterkt kinderwens en omdat we niet piep jong meer waren besloten dat een kindje welkom was en de condooms zijn de prullenbak in gegaan. We zouden zien waar het schip strand. Die strande heel snel en na 1x ongesteld te zijn was ik zwanger. Ondertussen ben ik de trotse moeder van 3 kinderen. Zonder pil voel ik me stukken beter. In principe blijven wij dus zonder pil voorlopig. Op dit moment zou ik niet aan een 4e moeten denken. Maar is het ook niet 100% uitgesloten dat het nooit welkom is. Maar moet ik dan aan de pil terwijl mijn lijf en hoofd daar niet tof op reageren? Moeten we maar geen seks meer hebben?
Goed en consequent condoom gebruik is toch verre van onverantwoord? Dat is iig mijn mening.

Verder kan ik je niet helpen ts. Onze drie kinderen zijn bewust op de wereld gezet en ik zou ze ook voor geen goud willen missen. Zwaar is het soms wel idd.
Ik kan me niet voorstellen hoe zwaar deze keuze moet zijn. Juist omdat jullie zo getwijfeld hebben eerder...
Ik wil jullie heel veel wijsheid en kracht om je gevoel te volgen wensen!

**Geplaatst**: 28-09-19 06:41

Geplaatst: 28-09-19 06:41

purny schreef:
lizy29 schreef:

Ze gebruikten toch condooms. Dat is net zo goed een voorbehoedsmiddel. Dat TS zich beter voelt zonder hormonen en daarom geen hormonen meer wil nemen kan ik me prima voorstellen.

Condoomgebruik is niet 100% veilig.

Net als ieder ander voorbehoedsmiddel dat niet is. Zoals ik al eerder zei, alleen geheelonthouding is 100% veilig.

Maar juist in deze tijd waarin steeds meer bekend word dat hormoon gebruik veel meer effect op je kan hebben dan vroeger werd aangenomen en er dus steeds meer vrouwen kiezen voor een leven zonder hormonen vind ik het raar dat je dan dus gelijk als onverantwoordelijk word bestempeld.

Maar mochten de TS en haar partner er voor kiezen om te laten aborteren zou ik zeker nog eens een goed gesprek aangaan met partner over een van beiden onder het mes waarbij mijn voorkeur echt uit gaat naar de man.

**Geplaatst**: 28-09-19 08:08

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 28-09-19 08:08

Ik vind als je geen kinderen wilt je ze ook niet moet maken. En per ongeluk vind ik dus niet per ongeluk dan had je heel hard gezegd je moeten steriliseren. Jullie hebben het kindje zelf gemaakt. Het leeft in je buik. Ongeacht of je voor of tegen abortus bent. Van een abortus wordt je ook niet vrolijk en kan emotioneel heel zwaar zijn. Waarom zou je dit kindje het leven niet gunnen. Er zijn heel veel mensen die dit voor jou willen doen (adopteren). Ik begrijp dat ik makkelijk kan praten want zit niet in jou positie en snap dat het voor jullie een moeilijke situatie is. Maar een kindje laten aborteren zou ik dus echt nooit kunnen. Vind het knap van je dat je al hulp hebt gezocht.

**Geplaatst**: 28-09-19 08:19

Geplaatst: 28-09-19 08:19

purny schreef:
Condoomgebruik is niet 100% veilig.
Ik mis iets. Jullie hebben besloten geen kinderen te willen dus stop je met de pil?
Ik zou ook adoptie overwegen. Er zijn heel veel stellen in dit land of op de wereld die dolgraag een kindje willen maar dit niet kunnen.
Maar de keus moeten jullie zelf maken

Er zijn zeer veel problemen bij kinderen die geadopteerd zijn. Afgedankt door hun eigen ouders. En moet je uberhaupt een kind op de wereld willen zetten zonder kinderwens terwijl de klimaathysterici voorspellen dat de wereld over 1 generatie al niet meer leefbaar is?

**Geplaatst**: 28-09-19 08:21

Geplaatst: 28-09-19 08:21

Wauw wat een ongenuanceerd lompe reacties hierboven.

**Geplaatst**: 28-09-19 08:23

Geplaatst: 28-09-19 08:23

zoef123 schreef:
Ik vind als je geen kinderen wilt je ze ook niet moet maken. En per ongeluk vind ik dus niet per ongeluk dan had je heel hard gezegd je moeten steriliseren. Jullie hebben het kindje zelf gemaakt. Het leeft in je buik. Ongeacht of je voor of tegen abortus bent. Van een abortus wordt je ook niet vrolijk en kan emotioneel heel zwaar zijn. Waarom zou je dit kindje het leven niet gunnen. Er zijn heel veel mensen die dit voor jou willen doen (adopteren). Ik begrijp dat ik makkelijk kan praten want zit niet in jou positie en snap dat het voor jullie een moeilijke situatie is. Maar een kindje laten aborteren zou ik dus echt nooit kunnen. Vind het knap van je dat je al hulp hebt gezocht.

Je zegt dat je niet tegen abortus bent maar alles in deze post wijst erop dat je dat wel bent. "Waarom zou je dit kindje het leven niet gunnen". Dat is echt een zin die helemaal niet aan de orde is voor TS en daardoor imo zeer onnodig om uit te halen.

Wat zou er beter zijn voor het kind (wat nu nog een klompje cellen is): niet geboren worden of geboren worden, gelijk weggenomen worden bij de biologische moeder en op zijn/haar 18e op zoek willen naar zijn/haar biologische ouders die hij/zij nooit gekend heeft.

Net zoals bij dieren het geval is: je hoeft niet alles te redden. TS moet gewoon doen wat voor haar en haar vriend het beste is. Onverantwoordelijkheid is hier imo ook niet van toepassing aangezien er gewoon een voorbehoedsmiddel is gebruikt. Geen van allen is 100% veilig behalve sterilisatie, en als je nog twijfelt of je ooit kinderen wil snap ik dat die keuze te definitief is om te maken.

Ik vind het jammer dat er altijd zo veroordelend gedaan moet worden als iemand ongewenst zwanger wordt. Nuancering tussen bepaalde gevallen zou niet misstaan.

**Geplaatst**: 28-09-19 08:26

Geplaatst: 28-09-19 08:26

Ik kan je niet zeggen wat je moet doen. Welke keuze je ook gaat maken je zal bij beide blijven twijfelen denk ik. Volg je eigen gevoel. Er is geen goed of fout in deze situatie.
Sterkte.

Laatst bijgewerkt door Polly op 29-09-19 12:47, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: reactie op verwijderde post verwijderd