Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-01-19 09:02

Geplaatst: 07-01-19 09:02

Ik zou zelf zeggen dat ik geen broer heb. Is naar mijn gevoel eerlijk omdat je dus op dit moment geen broer meer hebt en je hierover geen lastige vragen krijgt, maar dit is dus wat ik persoonlijk zou doen.
Je kunt ook wisselend antwoorden naargelang de persoon die het vraagt en je eigen gevoel op dat moment. tegen de ene persoon los je al makkelijker iets als tegen een andere.

**Geplaatst**: 07-01-19 09:27

Geplaatst: 07-01-19 09:27

Ik ben mijn 2 broers verloren, waarvan 1 door impliciete zelfmoord.

Het ligt er aan met wie ik praat en aan mijn eigen toestand, soms stort ik mijn hart uit, soms zeg ik alleen dat ik nog 2 zussen heb, soms zeg ik dat mijn 2 broers zijn overleden.

Het ligt aan van alles.

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 07-01-19 09:39

Re: Broer overleden, wat zeg je nu?

Geplaatst: 07-01-19 09:39

Gecondoleerd! Ook al ben je niet meer close, blijft toch verdrietig en familie.
Mijn broertje is een aantal jaren geleden verongelukt en het blijft dan toch "fout" voelen om als mensen vragen naar broers en zussen om hem dan niet te noemen. Alsof je hem dan niet erkend ofzo. Dus ik geef dan altijd wel aan ik heb een broer en zus en ik had een broertje. (en als ik mensen wat beter ken kan ik er nog stiefzussen en halfzussen bij halen, maar ik probeer het de eerste keer in ieder geval niet te lastig te maken)

**Geplaatst**: 07-01-19 09:39

Geplaatst: 07-01-19 09:39

Mijn vader is 37 jarige leeftijd overleden aan een hartstilstand, ik was toen 7. Ik krijg dus ook regelmatig zulke vragen. Als iemand naar mijn ouders vraagt zeg ik 'mijn moeder zus en zo en mijn vader is op jonge leeftijd overleden'. Gewoon zoals het is. Meeste mensen vragen dan niet verder en anderen vragen hooguit hoe hij overleden is. Dan kun je dan wel zeggen dat het om zelfmoord gaat want dan vragen ze er zelf naar. Als ze er niet naar vragen zou ik het bij 'overleden' houden.

**Geplaatst**: 07-01-19 10:16

Re: Broer overleden, wat zeg je nu?

Geplaatst: 07-01-19 10:16

Eventueel zou je iets kunnen zeggen in de trant van, ik had een broer, hij is overleden en ik heb het er liever niet over. Dan vragen mensen ook minder makkelijk door.

**Geplaatst**: 07-01-19 14:05

Re: Broer overleden, wat zeg je nu?

Geplaatst: 07-01-19 14:05

Als mensen vragen naar mijn ouders, dan begin ik meestal met 'mijn vader is overleden, maar mijn moeder [blablabla]...'. Zo is het meteen duidelijk, al is het niet bepaald een sfeermaker in het gesprek. Ik zou dat in jouw geval ook doen. "Ik had een broer, maar hij is helaas overleden." Niet leuk, maar minder gek of pijnlijk dan zijn bestaan te ontkennen (soort van) of doen dat hij nog leeft.

**Geplaatst**: 07-01-19 14:20

Re: Broer overleden, wat zeg je nu?

Geplaatst: 07-01-19 14:20

De broer van mijn ex heeft ook zelfmoord gepleegd. Als er al naar gevraagd werd, dan zei hij dat hij broer heeft die overleden is en dat hij nog een zus heeft. Mensen vragen, over het algemeen, toch niet verder dan dat. En als ze dat wel doen, dan kun je altijd nog zeggen dat je geen behoefte hebt om het er verder over te hebben (mocht dat ook zo zijn).

**Geplaatst**: 07-01-19 14:21

Geplaatst: 07-01-19 14:21

Mijn zus heeft vorig jaar ook heel onverwacht een einde aan haar leven gemaakt.
Ik was wel close met haar en heb er nog steeds erg moeite mee.
Ik ga als mensen ernaar vragen zeker geen grapje van maken zoals ik eerder voorbij zag komen, maar dat komt vast dat het nog heel gevoelig ligt.
Het ligt er geheel aan wie ik voor me heb, als het iemand is die nogal van me afstaat zeg ik dat ze overleden is en laat ik het hoe in het midden, word vaak wel genoegen mee genomen.
Is het iemand die oprecht in mij geïnteresseerd is zeg ik dat ze ervoor gekozen heeft om uit het leven te stappen, komt voor mijn gevoel iets minder hard aan dan zelfmoord.
Als ze dan meer willen weten vertel ik dat ook gewoon.
Voor mij is haar zelfmoord geen taboe en vind het ook best fijn om er zo nu en dan eens open over te praten.
Als mensen vragen of ik broers en zussen heb zeg ik altijd vier broers en een zus (er leven nog drie broers) , ook al leven ze niet meer, voor mij horen ze gewoon bij mij.

**Geplaatst**: 07-01-19 14:30

Re: Broer overleden, wat zeg je nu?

Geplaatst: 07-01-19 14:30

Nog gecondoleerd en onwijs veel sterkte. Wat moeilijk!

Ik zou zelf zeggen: ik had een broer maar die is nog niet zo lang geleden overleden. Dan durven de meeste niet door te vragen.

En als ze dat wel zouden doen zou ik gewoon zeggen dat je er nog liever niet over praat.

**Geplaatst**: 07-01-19 14:38

Geplaatst: 07-01-19 14:38

Gecondoleerd. Het blijft een verdrietige situatie, zelfs al was je niet zo close...

Ik had een oom die ook zelf gekozen heeft niet verder te leven. Nu heb ik het geluk dat mensen over het algemeen niet vragen ''heb je ooms en tantes''. Ik was niet heel close met mijn oom maar we hadden toch een bijzondere band, hij schreef mij vaak brieven en snapte best wel wat van mijn depressie.
Mijn moeder praat er vaak omheen als mensen er naar vragen. Ze komt meestal met een verhaal over haar zus die er wel nog is.

Alsnog veel sterkte, hopelijk vind je een manier van antwoorden die goed voelt.

**Geplaatst**: 07-01-19 15:01

Geplaatst: 07-01-19 15:01

Hier ervaringsdeskundige als ouder zijnde, ons dochtertje is overleden.
Het voelt voor mij in ieder geval nooit goed om haar bestaan te ontkennen, dus ze wordt altijd vernoemd.
Maar het ligt aan de gesprekspartner op welke manier.
Is het iemand die ik eenmalig spreek dan heb ik 3 kinderen en verder ga ik er niet op in.
Maar is het iemand die ik vaker ga spreken dan zeg ik wel dat ze is overleden, want mochten de kinderen anders ooit een keer te sprake komen is het vaak wel raar dat je het niet eerder vermeldt hebt.
Vaak komen er wel 1 of 2 vragen, maar meestal is de shock zo groot dat ze verder niks weten uit te brengen...

**Geplaatst**: 10-01-19 19:50

Geplaatst: 10-01-19 19:50

Sterkte TS, sterkte met het verlies :(:)

Ik ben heel jong mijn broertje verloren (inmiddels alweer bijna 21 jaar geleden, hij is vlak na zijn geboorte overleden) maar voel mij enig kind, zo ben ik ook opgegroeid. Alleen goede vrienden, familie, en enkele collega's weten dat ik niet altijd enig kind ben geweest. Vage kennissen weten niet beter dan dat ik 'alleen ben': zo'n onderwerp komt immers ook niet zo snel ter sprake. Echter als ze vragen of ik het niet jammer vind dat ik geen broertjes of zusjes heb, reageer ik dat ik wel een broertje heb gehad maar dat hij er helaas niet meer is. Vaak vragen ze niet verder omdat het (voor hen) een gevoelig onderwerp is. Voor mij ook, maar inmiddels kan ik er wel 'makkelijk' over praten. Tijd heelt, maar het gemis blijft altijd.

**Geplaatst**: 10-01-19 20:20

Geplaatst: 10-01-19 20:20

midori schreef:
Nee dat zelfmoord hou ik idd sws achterwege Hmm ja toch maar eens proberen dan om dat gewoon te zeggen. Ik merk opzich ook wel dat het langzaam iets makkelijker wordt om het te zeggen

Ik zou ook 'gewoon' zeggen dat hij overleden is en als ze doorvragen zeggen dat hij ernstig ziek was. Dat is immers ook zo (ik ga er in ieder geval vanuit dat hij psychische problemen had, anders pleeg je geen suïcide).
Veel sterkte trouwens, ondanks dat de band niet zo sterk was, lijkt het me toch zwaar om je broer te verliezen.

**Geplaatst**: 10-01-19 20:52

Geplaatst: 10-01-19 20:52

Tiggs schreef:
midori schreef:
Nee dat zelfmoord hou ik idd sws achterwege Hmm ja toch maar eens proberen dan om dat gewoon te zeggen. Ik merk opzich ook wel dat het langzaam iets makkelijker wordt om het te zeggen

Ik zou ook 'gewoon' zeggen dat hij overleden is en als ze doorvragen zeggen dat hij ernstig ziek was. Dat is immers ook zo (ik ga er in ieder geval vanuit dat hij psychische problemen had, anders pleeg je geen suïcide).
Veel sterkte trouwens, ondanks dat de band niet zo sterk was, lijkt het me toch zwaar om je broer te verliezen.

Ernstig ziek zou ik er niet van maken, want geheid dat mensen dan gaan vragen wat hij had... Leg het dan nog maar eens uit.....

**Geplaatst**: 10-01-19 21:36

Geplaatst: 10-01-19 21:36

idylle schreef:
Tiggs schreef:

Ik zou ook 'gewoon' zeggen dat hij overleden is en als ze doorvragen zeggen dat hij ernstig ziek was. Dat is immers ook zo (ik ga er in ieder geval vanuit dat hij psychische problemen had, anders pleeg je geen suïcide).
Veel sterkte trouwens, ondanks dat de band niet zo sterk was, lijkt het me toch zwaar om je broer te verliezen.

Ernstig ziek zou ik er niet van maken, want geheid dat mensen dan gaan vragen wat hij had... Leg het dan nog maar eens uit.....

Nou dan zeg je het toch gewoon... Als hij aan kanker zou zijn overleden zou je het immers ook zeggen?

**Geplaatst**: 10-01-19 22:11

Geplaatst: 10-01-19 22:11

Ik ben 3 jaar geleden mijn moeder verloren. Mijn vader en zij waren (zijn) nog getrouwd maar hij heeft inmiddels een nieuwe liefde gevonden. Ik praat vaak over mijn vader en zijn vriendin, mijn stiefmoeder etc., zoals bij de vraag ''wat ga jij doen met de feestdagen''.

Dan volgt vaak de vraag ''en je moeder dan?'' en dan antwoord ik simpelweg dat die niet meer leeft. Ik laat het dan aan mijn gesprekspartner of diegene er over door wil praten of niet.

Al sinds mijn moeder net overleden was vind ik dat soort momenten juist erg fijn, het ''gewone'' leven is inmiddels verder gegaan en zo kan ik er af en toe nog eens over praten.
Ook vond ik het op een gegeven moment gewoon ''leuk'' dat een ander zich nu eens ongemakkelijk voelde ipv ikzelf in sommige situaties (''hier kan ik niet over meepraten, want ik heb geen moeder meer/ik kan niet klagen over mijn moeders bemoeizucht, want die is er niet meer/jij denkt nu dat mijn ouders gescheiden zijn, je moest eens weten... etc.'').

Het is lastig uit te leggen, maar ik verwelkom die situaties nu eigenlijk met open armen

**Geplaatst**: 10-01-19 22:46

Geplaatst: 10-01-19 22:46

Eigenlijk zijn dit soort gesprekken een vorm van coming out. Als jouw leven geen 'business as usual' is, stokt het gesprek wel eens.
En hoe vaker je dit doet, hoe beter je leert inschatten wat je wel of niet wilt vertellen in een situatie.
En ik heb dezelfde ervaring als Meave, dat ik het meer ervaar als een verrijking. Het is ook een vorm van verwerking.

**Geplaatst**: 11-01-19 07:38

Re: Broer overleden, wat zeg je nu?

Geplaatst: 11-01-19 07:38

Ik deel het gevoel van Maeve,
Ook ik ik vind het fijn om zo nu en dan de mogelijkheid te krijgen om over m'n zus te praten als er naar gevraagd word.
Het leven draait idd gewoon door terwijl bij mij het beetje stil is blijven staan sinds haar overlijden.
Als ze verder vragen over hoe ze overleden is zeg ik toch vaak dat ze er zelf voor gekozen heeft.
Aan de gesprekspartner de keus om er op door te gaan of niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-19 01:19

Re: Broer overleden, wat zeg je nu?

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-19 01:19

Bedankt voor al jullie antwoorden! Ik zou er sowiezo niet heel erg omheen praten als mensen dan toch vragen waar hij aan dood gegaan is, of als het toch fijn voelt om te zeggen. Want dit hele gebeuren bewijst toch ook maar dat het veel meer genormaliseerd moet worden om over psychische problemen te praten. Als wij het al niet hardop kunnen zeggen, hoe kan de persoon zelf dan de stap nemen om erover te praten?

Heb het de laatste dagen wel even extra moeilijk. Een groep vrienden van mij zaten afgelopen week in Portugal om o.a. te klimmen. Alleen is gister avond er een van heel lelijk gevallen.. Hij heeft waarschijnlijk een aantal botten gebroken maar de grootste zorg is dat er kans is op een klaplong. Hij is een van mijn betere vrienden en samen met een van mijn aller beste vriendinnen. Normaal zou ik hier heel goed mee om kunnen gaan maar ik merk dat ik er nu heel veel moeite mee heb.. Ik weet dat hij buiten levensgevaar is, maar ik hou er normaal ook van om overzicht te hebben en ik vind comfort in het weten van details zegs maar. Maar het is in dit geval moeilijk om echt concrete dingen te weten te komen, ook omdat zij het zelf amper weten.. Hoe dan ook ik ben echt verbaasd over hoe veel het mij raakt en dat ik er echt moeite mee heb..

**Geplaatst**: 13-01-19 11:39

Re: Broer overleden, wat zeg je nu?

Geplaatst: 13-01-19 11:39

Heel veel sterkte TS! Gecondoleerd met je broer. Ookal waren jullie niet close, het is toch heftig. Ook sterkte voor je goede vriend, hopelijk valt het nog enigszins mee... klinkt niet best $:\$

Mijn zus is overleden. Het ligt er helemaal aan wie vraagt of ik broers of zussen heb wat m’n antwoord is. Voel ik me wel oké met die persoon of ken ik hem of haar al wat langer en is het gewoon nog niet ter sprake gekomen, vertel ik het soms wel. Maar vaak ook niet hoor, dan zeg ik gewoon “nee ben enig kind”. Maar mijn situatie is wel heel anders, ik heb haar niet gekend. Doe wat voor jou goed voelt!