
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Wijsje schreef:Ik zou me er ongevraagd mee gaan bemoeien. Dwz dat als ik dat meisje apart aantrof (toilet ofzo) ik zou vragen waarom ze dit gedrag van haar vriend pikt.
En mss ook een medewerker inschakelen als ik echt het idee had dat hij haar lichamelijk pijn deed.
tita schreef:...Ruziënde echtparen spreek ik meestal de gene aan die zich laat vernederen kort en krachtig.....
Dimphyl schreef:ik heb eens in het openbaar ruzie gehad, toenmalige vriend was er 1 met losse handen en bleef maar schelden en schelden. we stonden bij een bushalte met toch zeker een man of 10 om ons heen.
uiteindelijk toen ik hem probeerde te kalmeren werd het erger en liep hij weg, ik, incl puppy, er achteraan. hij heeft me toen een enorme duw gegeven waardoor ik op de autoweg terecht kwam, knieën kapot, handen kapot, puppy totaal over de zeik.
meneer is toen weggelopen, bus gepakt.
onbekende plek, ik was aan het huilen en kon geen kant op omdat de bus dus voor mn neus wegreed met hem erin.
niemand, niemand heeft wat gezegd of gedaan, ook niet toen hij dus al weg was.
als ik zoiets zelf zou tegenkomen zou ik nu (inmiddels iets zelfverzekerder) echt mijn mond wel opentrekken.
Zunzuncito schreef:Het doet er ook wel toe of iemand al lichamelijk is geworden of niet. In TS d'r voorbeeld werd zij verbaal het aangeschoten wild toen ze er iets van zei. In het geval dat iemand al begint met duwen of wat dan ook, ben ik ook sneller geneigd de politie te bellen, want als iemand die grens al over is dan is een lichamelijke reactie naar een vreemde snelle gemaakt, gevoelsmatig.
Dimphyl, wat ontzettend vervelend; ik kan me voorstellen dat je je dan erg alleen voelt staan als er helemaal niemand naar je toe komt en vraagt hoe het met je gaat.
Napie schreef:Moeilijk. Ik weet niet goed hoe ik zou reageren. Ik heb zelf van mijn dertiende tot mijn twintigste in een soortgelijke relatie gezeten. Mijn ex schroomde niet om mij in het openbaar te vernederen, te kleineren en te mishandelen. Als daar andere mensen zich mee bemoeide dan kreeg ik alleen maar later meer problemen dus nam ik het voor hem op. Het is heel krom ik weet het. In een dergelijke situatie zou ik kunnen reageren met angst. Ik zou haar willen helpen maar weet ook dat ik dat niet kan. Maar zoals ik nu in het leven sta zou ik ook boos kunnen worden en ingrijpen. Ik heb echt geen idee wat het met mij zou doen.
Dimphyl schreef:ik heb eens in het openbaar ruzie gehad, toenmalige vriend was er 1 met losse handen en bleef maar schelden en schelden. we stonden bij een bushalte met toch zeker een man of 10 om ons heen.
uiteindelijk toen ik hem probeerde te kalmeren werd het erger en liep hij weg, ik, incl puppy, er achteraan. hij heeft me toen een enorme duw gegeven waardoor ik op de autoweg terecht kwam, knieën kapot, handen kapot, puppy totaal over de zeik.
meneer is toen weggelopen, bus gepakt.
onbekende plek, ik was aan het huilen en kon geen kant op omdat de bus dus voor mn neus wegreed met hem erin.
niemand, niemand heeft wat gezegd of gedaan, ook niet toen hij dus al weg was.
als ik zoiets zelf zou tegenkomen zou ik nu (inmiddels iets zelfverzekerder) echt mijn mond wel opentrekken.