Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-01-18 23:48

Geplaatst: 01-01-18 23:48

Misschien even een gekke opmerking. Maar speelt de belasting van een nieuw mens op deze wereld wel eens een rol?

Een van de redenen voor mij om (waarschijnlijk) zelf geen kind te nemen. Is de overbevolking, de belasting die we leveren als mensheid op onze aarde.
Klinkt misschien wat vergezocht en idealistisch. Maar het is serieus iets dat bij mij meewweegt in mijn keuzes. Daarom ben ik wel nieuwsgierig of dat voor anderen ook wel eens door het hoofd spookt.

**Geplaatst**: 02-01-18 00:25

Geplaatst: 02-01-18 00:25

Een vierde kind is bij jullie dus heel gewenst, maar:
Wat als nummer 4 nu ook eens nog een nummer 5 blijkt te zijn? (tweeling dus)
Of zelfs nog een nummer 6?
(serieus, kennissen in omgeving die nog zomaar even een drieling kregen)
Ook al "zitten" meerlingen misschien niet in de familie, het kan natuurlijk altijd.
Misschien toch ook iets om goed over na te denken?

**Geplaatst**: 02-01-18 02:53

Geplaatst: 02-01-18 02:53

Ianrowan2009 schreef:
Ik haal uit je verhaal dat jouw moederhart nog ruimschoots genoeg liefde en aandacht over heeft voor een 4e kindje.
Dat je onzeker bent, en ook nadenkt over de praktische dingen, is ook niet zo gek. Maar als ik het allemaal zo lees... volgens mij hebben jullie een prachtig mooi gezin, je praat zo vol liefde over de kinderen

Hier sluit ik me bij aan.

Overigens heb ik een buurvrouw met 4 kinderen die ik eens gevraagd hebnof ze het niet ontzettend lastig vind. Haar antwoord was dat je met een 4e meer leert los te laten omdat 4 kinderen gewoon stressvol is. En doordat je los leert laten vond ze 4 eigenlijk makkelijker dan 3.

Mn oom en tante hadden 9 kinderen en daar hadden de oudsten elk een jonger kind dat ze moesten helpen (aankleden in de ochtend bijvoorbeeld). Daar kijken mn neven en nichten niet met vervelende gevoelens op terug.

**Geplaatst**: 02-01-18 04:36

Geplaatst: 02-01-18 04:36

Hier nou in verwachting van de 6de.
Maar je groeit er ook gewoon in.
Soms is het super druk, maar mega gezellig.
En idd je word makelijker, kan dit niet als heel zwaar ervaren ofzo.
En die van mij zijn 8,7,5,2,9maanden en nu dus ruim 32 weken zwanger.
Ik denk dat je diep van binnen al besloten hebt

**Geplaatst**: 02-01-18 06:19

Geplaatst: 02-01-18 06:19

Kelly_ann schreef:
Misschien even een gekke opmerking. Maar speelt de belasting van een nieuw mens op deze wereld wel eens een rol?

Een van de redenen voor mij om (waarschijnlijk) zelf geen kind te nemen. Is de overbevolking, de belasting die we leveren als mensheid op onze aarde.
Klinkt misschien wat vergezocht en idealistisch. Maar het is serieus iets dat bij mij meewweegt in mijn keuzes. Daarom ben ik wel nieuwsgierig of dat voor anderen ook wel eens door het hoofd spookt.

Hier sluit ik me bij aan. Heb nu twee oudere kinderen, maar als ik opnieuw voor de keus zou komen te staan weet ik niet of ik aan kinderen zou beginnen.

**Geplaatst**: 02-01-18 06:28

Geplaatst: 02-01-18 06:28

Ik ben de jongste van 14, en nooit niks te kort gekomen.
Aandacht zat gehad.
Goede jeugd gehad.

**Geplaatst**: 02-01-18 07:24

Re: Hoe beslis je of er nog een (vierde) kindje bij kan komen?

Geplaatst: 02-01-18 07:24

Mijn moeder heeft vier kinderen. Heb me ook wel eens afgevraagd hoe dan, maar zij zegt altijd dat het na 2 kinderen echt makkelijker wordt. 2 kinderen heeft ze als het meest zwaar ervaren, de derde erbij werd het allemaal makkelijker en de vierde was een eitje. Tuurlijk zijn er momenten dat het pittig is, maar dat is met drie kinderen ook. En qua geld; waar je er 5 te eten kunt geven, lukt 6 ook

Zelf ben ik overigens nooit iets te kort gekomen qua aandacht. En met vier was het altijd gezellig. (Ok, niet altijd, maar vaak wel :')

)

**Geplaatst**: 02-01-18 07:25

Geplaatst: 02-01-18 07:25

Ik ben de jongste uit een gezin van 4.
Mijn ouders konden de aandacht niet goed verdelen. Ik was degene die altijd "vergeten" werd.
Mijn zus stond op een voetstuk en daar hadden ze alles voor over.

**Geplaatst**: 02-01-18 07:27

Geplaatst: 02-01-18 07:27

Niello schreef:
Kelly_ann schreef:
Misschien even een gekke opmerking. Maar speelt de belasting van een nieuw mens op deze wereld wel eens een rol?

Een van de redenen voor mij om (waarschijnlijk) zelf geen kind te nemen. Is de overbevolking, de belasting die we leveren als mensheid op onze aarde.
Klinkt misschien wat vergezocht en idealistisch. Maar het is serieus iets dat bij mij meewweegt in mijn keuzes. Daarom ben ik wel nieuwsgierig of dat voor anderen ook wel eens door het hoofd spookt.

Hier sluit ik me bij aan. Heb nu twee oudere kinderen, maar als ik opnieuw voor de keus zou komen te staan weet ik niet of ik aan kinderen zou beginnen.

Ik durfde het al niet te zeggen maar daar denk ik ook direct aan. Waarom zou je er meer willen? Ik denk dat je heel gelukkig mag zijn met 3 gezonde kinderen en snap persoonlijk nooit zo goed waarom mensen meer en meer willen. Het is nou niet dat we als mens bijna uitsterven.

Voor mij persoonlijk is 2 (gepland) de max omdat ik het niet nodig vind heel veel kinderen toe te voegen aan deze wereld. Mocht ik dan nog 'liefde over' hebben zoals hier gezegd wordt dan zou ik dat liever investeren in een kind wat er al is en dat niet krijgt.

**Geplaatst**: 02-01-18 07:28

Geplaatst: 02-01-18 07:28

Elicious schreef:
Hoe heb jij de persoonlijke aandacht van je ouders ervaren othelloster?

Ik haak even in op deze vraag

.
Kom uit een gezin van 5 kinderen en ik heb nooit het gevoel gehad dat ik qua aandacht te kort heb gehad. Ik trok veel op met mijn broer en zusje en heb een hele fijne jeugd gehad.

**Geplaatst**: 02-01-18 07:31

Geplaatst: 02-01-18 07:31

Luxorvalkje schreef:
Kun je het mentaal, fysiek en financieel aan?

Dat zou ik me afvragen.

Ik geloof dat TS zich dat ook al afvraagt in haar openings topic.

**Geplaatst**: 02-01-18 07:31

Geplaatst: 02-01-18 07:31

Ik zal zeggen als jullie het graag willen en je bent berijd er voor te gaan dan moet je dat doen.
Ik kom uit een gezin van 13 kinderen ik zelf ben nummer 12 en nu 17 jaar oud. Ik heb geleerd dat er altijd wel een mouw aan te passen is. En dat je het met elkaar hartstikke gezellig hebt en ook zoveel leert in een groot gezin. En iedereen staat voor elkaar klaar en iedereen helpt elkaar.
Tuurlijk kosten kinderen erg veel geld en mijn moeder had ook geen geldboom. Maar zolang je kind dat kan krijgen wat hij of zij nodig heeft dan is het tog goed?
Vooral doen waar jullie je het best bij voelen

**Geplaatst**: 02-01-18 08:21

Re: Hoe beslis je of er nog een (vierde) kindje bij kan komen?

Geplaatst: 02-01-18 08:21

De overgang van 3 naar 4 kids is volgens mij niet meer zo spannend, als je het vergelijkt met van 1-2 en van 2-3. Althans, dat zie ik om mij heen.

Ik kom zelf uit een gezin van 4, heerlijk! Ik zou niet anders willen.

**Geplaatst**: 02-01-18 09:10

Geplaatst: 02-01-18 09:10

Tulandro schreef:
De overgang van 3 naar 4 kids is volgens mij niet meer zo spannend, als je het vergelijkt met van 1-2 en van 2-3. Althans, dat zie ik om mij heen.

Ik kom zelf uit een gezin van 4, heerlijk! Ik zou niet anders willen.

Ik kom ook uit een gezin van 4 en ik vond het vreselijk

. Ik ben de oudste, mijn zusjes mochten veel meer dan ik op diezelfde leeftijd mocht en ik voelde me altijd het 'proefkonijn' voor de rest. Er was altijd wel gekibbel en gezeur in huis, kleding en andere spulletjes werden gejat, en het was altijd druk, waar wij als gezin binnenkwamen werd het nog drukker. Eén op één tijd doorbrengen met mijn ouders was er bijna niet bij. Gelukkig had ik mijn eigen kamer, als ik ook nog eens geen enkele ruimte zou hebben om me terug te kunnen trekken zou ik gek geworden zijn.

Nee, het was met tijd en wijle best gezellig, maar ik had minder zusjes/een minder grote familie fijner gevonden.

**Geplaatst**: 02-01-18 09:15

Re: Hoe beslis je of er nog een (vierde) kindje bij kan komen?

Geplaatst: 02-01-18 09:15

Even in je profiel gekeken en ik zie dat je 28 bent, dan heb je gelukkig nog alle tijd om over je keuze na te denken.
Ik heb zelf 2 kinderen en merk dat ik mijn handen er vol aan heb, bij ons is dan ook heel duidelijk dat er geen 3e kindje komt.

**Geplaatst**: 02-01-18 09:29

Geplaatst: 02-01-18 09:29

Jildau schreef:
Kelly_ann schreef:
Misschien even een gekke opmerking. Maar speelt de belasting van een nieuw mens op deze wereld wel eens een rol?

Een van de redenen voor mij om (waarschijnlijk) zelf geen kind te nemen. Is de overbevolking, de belasting die we leveren als mensheid op onze aarde.
Klinkt misschien wat vergezocht en idealistisch. Maar het is serieus iets dat bij mij meewweegt in mijn keuzes. Daarom ben ik wel nieuwsgierig of dat voor anderen ook wel eens door het hoofd spookt.

Ik durfde het al niet te zeggen maar daar denk ik ook direct aan. Waarom zou je er meer willen? Ik denk dat je heel gelukkig mag zijn met 3 gezonde kinderen en snap persoonlijk nooit zo goed waarom mensen meer en meer willen. Het is nou niet dat we als mens bijna uitsterven.

Voor mij persoonlijk is 2 (gepland) de max omdat ik het niet nodig vind heel veel kinderen toe te voegen aan deze wereld. Mocht ik dan nog 'liefde over' hebben zoals hier gezegd wordt dan zou ik dat liever investeren in een kind wat er al is en dat niet krijgt.

Hier sluit ik mij bij aan.
Zoveel kinderen die geen liefde, geen thuis hebben.

De wereld is overbevolkt en andere diersoorten dan de homo sapiens sterven uit door ons.. Het rijke westen, waar we de mogelijkheden hebben om verder te denken ivm vervulde basis behoeften, lijkt mij toch de place to be om de kar trekker te zijn in idealistische en realistische keuzes.

Ik ga verder met de anderen in dit topic mee: Volgensmij gaan jullie een vierde prima kunnen handelen.

**Geplaatst**: 02-01-18 09:46

Re: Hoe beslis je of er nog een (vierde) kindje bij kan komen?

Geplaatst: 02-01-18 09:46

Misschien een hele botte reactie..

Maar waarom in godsnaam 4 kinderen? Kijk om je heen in de stad.. zoveel mensen...

Ik had het bij 2 gehouden. Anders verdubbeld de hoeveelheid mensen zich ook enorm....

**Geplaatst**: 02-01-18 09:48

Re: Hoe beslis je of er nog een (vierde) kindje bij kan komen?

Geplaatst: 02-01-18 09:48

Het schijnt dat de wens om een volgend kindje (of dat nou de 2e, de 4e of de 9e) even sterk kan zijn als de wens voor een 1e kindje, dus in die zin snap ik dat je die wens heel sterk kunt hebben

Ik vind het mooi dat TS daar zo goed over nadenkt

**Geplaatst**: 02-01-18 09:50

Geplaatst: 02-01-18 09:50

Kelly_ann schreef:
Misschien even een gekke opmerking. Maar speelt de belasting van een nieuw mens op deze wereld wel eens een rol?

Een van de redenen voor mij om (waarschijnlijk) zelf geen kind te nemen. Is de overbevolking, de belasting die we leveren als mensheid op onze aarde.
Klinkt misschien wat vergezocht en idealistisch. Maar het is serieus iets dat bij mij meewweegt in mijn keuzes. Daarom ben ik wel nieuwsgierig of dat voor anderen ook wel eens door het hoofd spookt.

Inderdaad! Niet alleen overbevolking, maar ook ernstige milieuvervuiling, steeds minder tolerantie, opwarming aarde/ smelten en verschuiven van de poolkappen, het uitsterven van dieren wat uiteindelijk ook zijn weerslag zal hebben op de mens, voedsel schaarste en voedsel wat eigenlijk geen voedsel genoemd mag worden door alle gifstoffen die er in zitten ( bestrijdingsmiddelen), verdwijnen van de oerbossen waardoor er steeds minder zuurstof op aarde komt, etc. etc. etc.
Misschien kan je het als ouder aan, heb je genoeg geld etc. maar de vraag is gaat jouw kind een leuk leven krijgen? In een wereld die nu al ploffen staat?
Het klinkt hard maar misschien moet je meer naar je hoofd luisteren en om je heen kijken dan je instinct/ hart volgen. Nee, ik vind dat je in deze wereld geen kinderen neer moet zetten, zeker niet als je zegt van ze te houden.................

Iets wat Guido Weijers zei in zijn Oudejaarsconference over dat mensen in veel gevallen, en zeker als het om hun eigen hachje gaat, alleen maar zien wat ze willen zien en niet verder kijken dan hun neus lang is ( het "reptielenbrein"(= gevoel) versus het "moderne brein" (= verstand)). Jammer genoeg wint bij velen het reptielenbrein nog steeds want wat je met het moderne brein weet en ziet is niet zo leuk....................

Ik zal wel veel commentaar krijgen op bovenstaand maar dat zijn dus de reptielenbreinen die dan de overhand krijgen over de moderne breinen! Overigens heeft iedereen een reptielen en modern brein, het is de vraag welke er op een bepaald moment overheerst

**Geplaatst**: 02-01-18 09:52

Geplaatst: 02-01-18 09:52

Ik kom uit een gezin van vier: ik heb een oudere broer, een tweelingbroertje en een jonger broertje.

Laatst bijgewerkt door Avis op 30-03-23 20:15, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-01-18 09:56

Geplaatst: 02-01-18 09:56

Wij hebben een gezin van vier kinderen. We hadden twee jaar geleden 1 zoon uit mijn mans vorige huwelijk (woont volledig bij ons) en mijn nichtje is wees dus woont ook al paar jaar bij ons. Zij zijn nu zeven. Eigenlijk vonden we twee kinderen meer dan genoeg (ook ivm wat kelly_ann al opmerkte over de overbevolking).
Maar toen bleek ik per ongeluk zwanger... O:)

ach, 1 kindje er bij...van 2 naar 3... dat moest kunnen. Maar toen bleek het een tweeling :oo

Dus gelijk ook nummer 4.

Ik hou met heel mijn hart van hen alle vier en ik ben heel gelukkig dat we twee gezonde dochters mochten krijgen :+:

Maar...het is wel gekkenhuis...
Als je gebroken nacht hebben van baby dan moeten de oudere kinderen nog steeds vroeg naar school of vroeg wakker. Iedereen op tijd ergens krijgen is een hele klus. Nu sleep ik de tweeling nog mee naar de hobbies van de oudste twee maar ooit zij gaan natuurlijk ook zelf hobbies krijgen.
We hebben een grote auto met 7 zitplaatsen dus dat gaat wel goed. Maar mijn sociale leven...dat bestaat deze jaren even niet meer :Y)

Ik denk niet dat de kinderen aandacht of liefde te kort komen. Er is genoeg voor iedereen en we plannen echt één op één dagen met elk kind. Maar aandacht voor elkaar als ouders...Dat schiet er veel erger bij in als toen we twee kinderen hadden. Wij zijn al blij met even rustig vijf minuten op de bank zitten 8)7

Gelukkig een liefdevolle schoonfamilie die ik altijd kan inschakelen en een fantastische gastouder. We redden het daarom prima en financieel is het ook geen probleem, maar pffff....het is echt niet alleen maar rozengeur en maneschijn...

zeker nu ze nog zo klein zijn (tweeling is 1 1/2) is het zwaar (ik heb nog hoop voor de toekomst als iedereen zichzelf kan aankleden en zelf op de fiets naar school kan _O-

)

Wat ik mee wil zeggen hier: als de vierde er is gaat dat vanzelf goed. Je wordt héél snel héél praktisch ingesteld. Maar het is wel een soort mini-BV dat je moet managen af en toe. Je komt niet tot nauwelijks aan je zelf toe...ben je bereid dat op te geven? Is jullie relatie bestand tegen dagen van rennen en vliegen voor de kinderen? Wat als nummer vier een spontane tweeling is zoals bij ons?
Zie je dat zitten? En wat als het kind speciale zorg nodig heeft? Kun je dat bieden zonder je drie die je nu al hebt te kort te doen? Of een huilbaby?

Ik vind het persoonlijk zorgelijk dat je twijfelt of je niet gewoon alleen naar de zwangerschap en babytijd verlangt. (Maar ik vind het wel heel eerlijk dat je dit zegt en erkend!). Maar dat lijkt mij niet de goede reden om een kind op de wereld te zetten...baby's blijven ze maar zó kort. En dan? Wat als hij ook geen baby meer is?

Als je er echt zeker van bent denk ik dat je het vanzelf redden, en jij genoeg hebt liefde voor alle kinderen. Maar ik zou nog even heel goed nadenken waarom je nu eigenlijk zo graag die vierde wil...en wat dat je waard is.

Laatst bijgewerkt door IJsco_Love op 02-01-18 10:05, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-01-18 09:56

Geplaatst: 02-01-18 09:56

Volgens mij is het niet TS d'r vraag of het ecologisch toegestaan is om een kind op de wereld te zetten. Volgens mij vraagt ze om advies met de overgang van 3 naar 4 kinderen. Opmerkingen als 'ik had het er bij 2 gehouden' vind ik echt niet passen; bij sommigen is er géén kinderwens (en dat is prima), bij anderen stopt de kinderwens pas bij 10 (en dat mag gelukkig ook hier in Nederland). Laten we er geen eco-discussie-stempel van maken, volgens mij zijn daar al genoeg topics van te vinden op bokt. Vooral de sneer 'als je zegt van ze te houden' vind ik absoluut niet nodig en op het onbeschofte af. Volgens mij houdt TS juist heel veel van d'r kinderen dat ze er niet lukraak op los fokt.

TS; alleen jij voelt of je echt 'klaar' bent. Zowel mentaal, fysiek als financieel. Je lijkt me een hele verstandige moeder en als jij vindt dat er ruimte is in je hart én in je huis om nog aan een 4e te beginnen; go for it! Mijn respect heb je in ieder geval, want ik vind het al lastig om er één te entertainen :')

Als alles functioneert zoals het moet en je bent bereid om wat langer in de luiers te zitten; go for it! Ik moet er zelf niet meer aan denken, maar dat komt omdat ik héél blij ben dat ie nu een hoop zelf kan :')

**Geplaatst**: 02-01-18 10:01

Geplaatst: 02-01-18 10:01

Sinds wanneer is bevallen prachtig -O-

Ik wilde nooit kinderen, er kwam er eentje en toen was het zo leuk dat ik er wel 4 wilde.
Nu ben ik zwanger en dit is ons laatste kindje vanwege onze leeftijd maar ook omdat ik behalve mama ben ook een persoon ben.
Ik hou van paarden en sporten en vooral van mezelf

In de toekomst kijken is onmogelijk ik heb een goede baan maar vanaf feb werkloos..... niet eens mijn fout.

Succes met je keuze luister naar je hart, je verstand volgt wel

**Geplaatst**: 02-01-18 10:18

Re: Hoe beslis je of er nog een (vierde) kindje bij kan komen?

Geplaatst: 02-01-18 10:18

Ik ken wel wat vrouwen die ook zo graag nog een baby er bij wilden, sommigen gingen er voor en hebben achteraf toch wel verteld dat ze het beter niet hadden kunnen doen. Sommigen zijn er toch niet voor gegaan en hebben achteraf een beetje spijt. Niemand kan deze beslissing voor je nemen alleen jij en je man. Kun je je werk blijven doen met vier kinderen, wat als er inderdaad een kindje met een extra zorgvraag bijkomt, gezien je leeftijd niet aannemelijk maar wel mogelijk. Kun je nog gewoon leven wanneer jouw salaris wegvalt?? Natuurlijk hoeft het niet alleen van het geld af te hangen maar toch, soms moet je gewoon tevreden zijn met wat je hebt.

**Geplaatst**: 02-01-18 10:29

Geplaatst: 02-01-18 10:29

Heel herkenbaar. In veel reacties kan ik me ook vinden. Maar niet allemaal.

Hier vier kinderen: 3 jongens van 8, 10, 12. Altijd de wens gehad voor een vierde, maar praktisch was dat niet. Geld is er niet teveel, normale maar goedkope gezinswoning. En dan de oudste met autisme en ik zelf..

Maar toch bleef het kriebelen, en toen de jongste op school zat er voor gegaan.

Inmiddels een meisje van anderhalf erbij, én wat zijn we gek met haar! Zij is echt een toevoeging in ons gezin en nog fijner: het voelt compleet! Dàt voelt echt zo fijn, geen twijfels meer..

En ja, ik heb ook genoten van de zwangerschappen (Oke, laatste was wel pittig met bekkenpijn) en zeker genoten van mijn bevallingen, die allevier super waren! Dus ja, ook dat heeft meegespeeld!

Maar vier kinderen maakt het hier echt af. Bij drie was het toch vaker net wat lastig. Maar vermoed ook dat dit komt door het leeftijdsverschil, en de jongens al zoveel zelfstandig kunnen.