De tijd van het jaar en goede voornemens..
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
- Jannepauli
-
- Berichten: 10818
- Geregistreerd: 21-03-05
Geplaatst door de TopicStarter : 03-01-17 12:30
Als wat oudere vrouw heb ik af en toe last van vocht vasthouden in de benen.
Nu gaat dat meestal vanzelf over maar nu was het eigenlijk best pijnlijk, het gloeide en prikte. Aanraken: liever niet, dat deed goed zeer.
Nu ben ik niet iemand die meteen bij ieder kwaaltje de huisarts belt maar ik besloot nu anders. De vaste groep huisartsen bleek afwezig dus vertrouwde ik de praktijkwaakhond meteen toe dat het zeker geen haast had, maar dat het wellicht goed was om vast een afspraak te maken als iedereen weer aan de slag was. “Wat scheelt er aan mevrouw", vroeg ze. Ik leg uit. "Bent u benauwd?” Nee, ik voel me prima, alleen die pijnlijke benen hé.. “Mag ik uw naam en geboortedatum?” Ik hoorde dat ze op basis van die informatie in haar computer mijn patiënten dossier naar boven viste. “Ik zou toch vandaag maar even langskomen, mevrouw. Beter geen risico nemen. Ik heb wel een plaatsje voor u om tien voor elf. Schikt dat?” Nu kon ik haar moeilijk zeggen dat ik geen tijd had vanwege mijn zojuist gestarte Nieuwjaarsopruiming en die benen deden best zeer. Dus, op naar de plaatsvervangende dokter.
Het was een jong grietje, ik schat 1/3e van mijn leeftijd. Dat is – als je mij zou kennen – niet gunstig.
Na een kil, nogal slap handje en nadat ik haar verteld had dat Crystal Clear drinken (ze had zo’n flesje op haar bureau staan) onverstandig was omdat er kunstmatige suikers en smaakstoffen in zitten, was mijn klacht aan de beurt. Ze had haar conclusie snel getrokken. “Tja, als je wat ouder wordt, dan raken de kleppen in de bloedvaten wat versleten...” Dat was natuurlijk tegen het – letterlijk - zere been. Om het vervolgens nog een graadje erger te maken door te zeggen dat ik steunkousen zou kunnen aantrekken. Dat kwam haar op een hartgrondig en verontwaardigd uitgesproken “Néé, ben je mal” te staan. Ik zag haar gezicht betrekken en op haar voorhoofd stond de ‘red alert’.. lastige patiënt in huis. Met dit topic in gedachten opperde ik nog of meer bewegen wellicht zou helpen? Zeker, dat helpt ook wel wat. Ik zal jullie de rest besparen maar ten afscheid zei ze me nog dat ik maar terug moest komen “als ik er aan toe was”. Voor steunkousen. Er komt vast een aantekening in mijn dossier.
Het advies om een fitbit aan te schaffen komt dus bepaald niet te vroeg. Ik denk dat meer bewegen mij eerder van deze klacht afhelpt . Het beeld wat ik bij steunkousen, compressiesokken en gezondheidsschoenen met lage hak voor ogen heb.. mogen jullie zelf invullen.
Op de terugweg besloot ik bij het sportcentrum langs te gaan. Ik was toch in de buurt en informatie vragen kan geen kwaad. Het is de grootste sportschool van het dorp en ze hebben een zwembad. En een cursus aquasport 55 plus. In verwarmd water op bejaardentemperatuur. Ik hou wel van zwemmen en spetteren in het water, dus dat leek me wel wat.
Bij het binnentreden van het complex viel me op hoe leeg het was. Ik had me toch tenminste voorgesteld dat ik groepen supergezonde mensen in sportpakjes voorbij zou zien flitsen, maar ik trof in de ontvangstruimte alleen maar wat suffige mannen die aan het barretje hingen. Er stond niemand bij de balie, dus ik bleef geduldig wachten. Geen mens keek op of om.
Nou is geduldig bij mij vaak niet langer dan twee minuten en ik besloot het op te geven. Echter tien stappen op weg naar de uitgang besloot ik dat dit te gek voor woorden was dus ik draaide om, terug naar de balie. Dat tekent mij als het type ‘ik wil het, en ik wil het NU’. Het toeval wilde dat er op dat moment een vent die overduidelijk tot de ‘crew’ behoorde binnen gehoorsafstand kwam en die had meteen mijn opmerking ‘willen jullie soms geen nieuwe klanten?’ te pakken. Enigszins bedremmeld zei hij dat hij iemand zou halen.
Nou.. dat bleek geen verbetering te zijn. De dame, gekleed in sporttenue met het sportschool-logo prominent in beeld, zag er uit alsof ze twee dagen na het moment-suprême nog steeds oud-en-nieuw vierde. Of beter gezegd: met de nasleep ervan. Bleek en grauw van kleur, verschraalde make-up en een kapsel alsof je net uit bed komt. Bepaald niet de receptioniste van het jaar die je wel even zou overhalen je zuurverdiende centen voortaan bij hen in te leveren.
Alleen meedoen met de Aquacursus bleek geen otpie, je moet dan toch echt een abonnement nemen. Maar daar kon je wel aan van alles meedoen en zo vaak als je wilt fitnessen. Alsof ik aan dat apenkooien toe ben. Ik heb in het verleden al te vaak een abonnement genomen dat vervolgens alleen nog maar zichtbaar was op mijn bankafschriften. Dus.. daar denk ik nog even over na. Misschien is het beter dat ik – geheel zelfstandig en vooral niet begeleid door een heer of dame die het goed bedoelt, naar het plaatselijke ‘gewone’ zwembad ga. Dan hoef ik alleen maar per zwembeurt te betalen. En dan neem ik het frisse op 21 graden ingestelde zwemparadijswater maar voor lief.
Thuis ben ik in mij comfortabele stoel gaan zitten. Met de benen omhoog. Heerlijk boek lezen. ’s Middags een toastje paling gegeten. Morgen weer een dag!
- Anoniem
Re: De tijd van het jaar en goede voornemens..
Geplaatst: 03-01-17 12:56
In plaats van naar de sportschool is het imo ook prima om te beginnen met een uur per dag stevig wandelen. Is heerlijk voor de doorbloeding en het is een enorm goede workout
- Anoniem
Re: De tijd van het jaar en goede voornemens..
Geplaatst: 03-01-17 14:45
En wandelen ook trouwens!Maar ik zou niet meteen beginnen met een uur per dag, maar juist in kortere blokjes. Je kan beter wat minder bewegen maar je schema goed kunnen volhouden, dan te enthousiast beginnen en dan afhaken omdat het niet haalbaar is. Zo plannen dat het een succes wordt!
Enne, als je die steunkousen heel hip compressiekousen noemt, dan zie je dat menig dertiger ze aanheeft met hardlopen
- Pandora2
- Berichten: 20417
- Geregistreerd: 04-01-13
- Woonplaats: Belgie
Lekker omschreven. 
- Jannepauli
-
- Berichten: 10818
- Geregistreerd: 21-03-05