Hoi luitjes, mijn schoolleven hier ook maar even neerzetten dan. Ik ben na de basisschool naar het gymnasium gegaan, tot de derde hield ik het vol (met niet veel doen) ik was over naar de 4e maar ben naar 4 havo gegaan, 4 en 5 havo heb ik op mijn sloffen gedaan (eindlijst 2x6 (voor de talen, 1 x 7 en 3 x 8) Ik ben milieukunde gaan doen, omdat daar leuke vakken in zitten. Eigenlijk wilde ik iets met dieren Maar omdat er op HBO niveau niet zo veel werk in is heb ik toch maar wat anders gekozen en dieren hou ik als hobby. Ik kan niet zeggen dat ik overloop van enthousiasme over mijn opleiding. maar toch kan ik me vervelendere dingen voorstellen. Ik vind alles leuk, maar niks heeeeel erg leuk. Dus dat is vrij ingewikkeld. Een hobby is ook website maken en nu heb ik een bedrijfje gevonden dat websites maakt (en cd roms folders e.d.) op het gebied van milieu. Ze schrijven de teksten ook zelf dus dat zou DE perfecte baan zijn. vormgeving en nog milieu ook. Ik ga over een poosje (als ik, zowaar volgens schema, klaar ben) daar solliciteren. ik hoop dat het wat wordt. Succes allemaal. Ook met jullie examens of afstuderen. Groetjes Petra PS. marjolein, probeer anders diergeneeskunde in belgie te gaan doen, doet een kennis van mij ook. bevalt prima. daar kan je zo beginnen, geen loting ofzo _________________ Festina lente (lat) - oftewel - Haast je langzaam!
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Sjimmy op 2001-03-20 14:04 ]</font>
Karin
Berichten: 65350
Geregistreerd: 10-01-01
Geplaatst: 20-03-01 15:34
Hee Marjolein, wat jij zegt is helemaal zo gek nog niet hoor. Waarom zou je het niet even een jaartje wat rustiger aan doen? Er zijn zoveel mensen die een stapje terug doen van VWO naar HAVO en zich nu prima thuis voelen op een leuke HBO-opleiding (zoals allebei mijn zusjes)? Of mensen die een jaartje langer over het VWO doen? Wat maakt het nou uit of je 18 of 19 bent wanneer je je diploma haalt? Het gaat er toch in eerste instantie om dat je een gelukkig mens bent, dat je blij bent met jezelf en met wat je doet? En wat is nou een jaar (of 2) op een heel mensenleven?
Ik was zelf vrij jong toen ik examen VWO deed (17) en heb nooit echt geweten wat ik wilde (eerst 'iets psychologisch', nu 'iets redactioneels', maar dat is allemaal zo breed). Heb uiteindelijk een universitaire studie Onderwijskunde gedaan (zowel psychologisch als redactioneel), ben nu bijna 27 en nog steeds is mij niet duidelijk wat ik nou helemaal wil, tenminste niet voor de rest van mijn leven. Tot voor kort zat me dat dwars, maar ik heb een half jaar geleden besloten dat ik er geen probleem meer van ga maken. Ik doe wat ik op het moment zelf leuk vind, als het me niet meer bevalt stop ik ermee en ga ik wat anders doen. Begrijp me niet verkeerd, ik geef niet snel iets op (integendeel!), maar uit ervaring weet ik dat doorgaan tot het uiterste ook niet de oplossing is.
Zodra je merkt dat je dreigt vast te lopen in iets (wat het ook is), neem dan even gas terug, overdenk wat je ermee wilt en wat het je oplevert als je doorgaat. Wat NIET helpt is maar als een kip zonder kop doorgaan tot je er bij neervalt, en ook niet zomaar het bijltje erbij neergooien. Misschien helpt het om (bijvoorbeeld in het geval van Kimmy) een jaartje te gaan werken. Dan maar een jaartje datatypen of kassawerk, daar word je echt niet minder van. Je verprutst dan in ieder geval geen jaar op een dure opleiding waar je toch over twijfelt. Natuurlijk heb je niet eeuwig de tijd, maar ik ken genoeg mensen die tot hun 25e ofzo van alles en nog wat doen (reizen, werken) en pas dan aan een studie beginnen. Misschien had ik dat ook moeten doen, maar ja, ik doe het nu in een andere volgorde. Moet nog zeker 40 jaar werken, dus waarom zou ik het nu niet zo aangenaam mogelijk voor mezelf maken? Heb na m'n studie 7 maanden gereisd en gewerkt in Australië, daarna ruim 2 jaar gewerkt in 2 verschillende functies bij hetzelfde bedrijf tot ik de organisatie eigenlijk goed zat was en nu, na 6 weken Nieuw-Zeeland als break, ga ik voorlopig even wat uitzendwerk doen. Daar schaam ik me niet voor, heb het even nodig om te bekijken wat ik wil en vooral wat ik niet wil in een baan. Zodra me dat iets duidelijker is, ga ik wel weer gericht solliciteren. Zolang ik voor mezelf maar weet dat een jaartje 'rustig aan doen' niet persé 'verprutsen' hoeft in te houden...
Marjolein en Kimmy, heel veel succes met jullie beslissingen! Ik kan jullie niet vertellen wat jullie moeten doen, ik kan alleen zeggen dat af en toe wat gas terug nemen wel eens heel goed kan zijn (waarbij je dan wel moet uitkijken dat je niet je motivatie verliest om daarna door te gaan - dank je Bart voor deze opmerking )!
janna
Berichten: 4553
Geregistreerd: 08-02-01
Geplaatst: 21-03-01 11:10
x
Laatst bijgewerkt door janna op 03-02-22 18:54, in het totaal 1 keer bewerkt
BartVB
Eigenaar
Berichten: 42258
Geregistreerd: 08-01-01
Woonplaats: Arnhem
Geplaatst: 21-03-01 13:59
Wow! Wat voor opleiding heb je gedaan dan??
En eeh, waarom promoveren als je toch de titel eigenlijk niet wilt (ivm te hoog opgeleid, te wetenschappelijk)?
BTW mensen, uni is niet altijd zo makkelijk als hier 'k heb het afgelopen 3 maanden erg relaxed gehad maar 1e trimester was echt heel hard werken..
Jura
Berichten: 10793
Geregistreerd: 16-01-01
Woonplaats: Veluwe en 't Gooi
Geplaatst: 21-03-01 14:21
Ik kan alles gaan studeren wat ik maar wil, mijn ouders willen alles betalen want ze vinden een goede opleiding het allerbelangrijkste. Maar ik heb mijn leven nu zo ingericht dat ik wel geld moet verdienen. Ik woon op mezelf, heb 2 paarden en een auto. Werken, studeren en de paarden wordt wel erg veel, ik heb nu al te weinig tijd voor alles. Ik wil wel weer wat studeren, maar dan zal het toch een avondopleiding of iets van de LOI worden denk ik. Nou ja op zich is dat ook niet minderwaardig ofzo. Zodra ik weer in Breukelen woon, ga ik met een vriendin een studie doen, iets van rechten of psychologie ofzo. We kunnen elkaar altijd goed motiveren.
Tja ik wilde dat ik het anders had gedaan maar dat is achteraf praten. De meeste mensen met wie ik omga (in de paarden) zijn 'nog' minder geschoold. Nederlands was altijd mijn favoriete vak en ik ben er behoorlijk goed in (omdat ik er ook zo geinteresseerd in ben, ik heb interesse in Latijn, andere talen, heb boeken geschreven, mijn betogen, opstellen, etc. waren vaak voorbeelden voor andere klassen op de Havo) en nu merk ik dat ik me ontzettend vaak zit in de houden bij mensen, want als je wat nettere en moeilijkere woorden gebruikt zitten ze je al gauw aan te kijken van: wat ben jij een kakker, je denkt zeker dat je goed bent ofzo. Zelfs bij sommige ouders! Ik ben blij dat mijn ouders allebei hoog opgeleid zijn (vooral mijn vader) en dat ze me altijd verbeterden als ik iets fouts zei (en nog weleens). Gelukkig heb ik ook wel een paar goede vrienden waarmee ik wel op 'niveau' kan praten. Eigenlijk toch jammer dat ik er niets mee heb gedaan...
Toch droom ik er nog wel van om schrijfster te worden (wel onder pseudoniem) of iets van journaliste ofzo... Ik sta nu gewoon stil en heb het gevoel dat ik iets mis in mijn leven. Ik denk dat ik me 'veel meer waard' zal voelen als ik wat meer opleidingen heb gedaan.
Anoniem
Geplaatst: 21-03-01 14:52
tja de tergende taalfouten soms.
janna
Berichten: 4553
Geregistreerd: 08-02-01
Geplaatst: 21-03-01 15:18
s
Laatst bijgewerkt door janna op 03-02-22 19:00, in het totaal 1 keer bewerkt
BartVB
Eigenaar
Berichten: 42258
Geregistreerd: 08-01-01
Woonplaats: Arnhem
Geplaatst: 21-03-01 15:40
Haha, cool! Barley rulez the world }>
Doe je Wageningen dan? BTW het ligt er inderdaad nogal aan wat je eigen capaciteiten zijn of je de uni een beetje makkelijk doorkomt, maar het ligt ook ontzettend veel aan de opleiding heb ik wel gemerkt. Pfff. Zitten echt _heeeel_ grote verschillen in.
Maar wel leuk, uni (IMO).
Yor
Berichten: 1404
Geregistreerd: 12-01-01
Woonplaats: Ik ben een rasechte Leuther...
Geplaatst: 21-03-01 19:14
hahaha jura ik herken het over dat taal! ik ben dus echt niet bepaald goed in nederlands, maar wel goed in al die stijl fouten, ik kan me zo ergeren als mensen dan inplaats van als zeggen en van die dubbelop dingen enzo hetvalt mij idd ook op dat vrijveel mensen tussen de paarden niet doorgeleerd hebben ofzo, puur omdat ze (meestal dan) gewoon meer tijd in hun paarden wilden steken... kan ik me goed voorstellen, maarik hoop wel dat ik én jino én een uni-studie kan gaan doen...