Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-06-16 06:50

Geplaatst: 02-06-16 06:50

1 tip: Ga latten, zorg dat je je eigen huis hebt, je eigen financien, je eigen netwerk, je eigen ritme en laat hem dar geen invloed op hebben. Jij en je kinderen moeten losstaan van zijn grillen. Bescherm jezelf en vooral je kinderen voor dit. Als je dacht dat je nu rockbottom hebt gezien....het wordt nog veel erger. Als je helemaal onafhankelijk van hem staat kun je pas beoordelen of je nog genoeg hebt samen om verder mee te gaan.

**Geplaatst**: 02-06-16 07:14

Geplaatst: 02-06-16 07:14

Lieve TS, ik heb bewondering voor je dat je dit zo kunt schrijven en delen met heel Bokt! Persoonlijk heb ik geen ervaringen met het leven met een verslaafde, maar ik wou je in ieder geval heel veel sterkte en wijsheid toewensen :(:)

**Geplaatst**: 02-06-16 07:20

Re: Leven met een verslaafde

Geplaatst: 02-06-16 07:20

Tussen al deze regels hem zit ik met 1 vraag, zie je hem graag genoeg voor die 2e kans ? Wil/kan je met hem een nieuw leven opbouwen?

**Geplaatst**: 02-06-16 07:25

Re: Leven met een verslaafde

Geplaatst: 02-06-16 07:25

Wat een verhaal, allereerst diep respect voor je. Wat moet jij een heftige tijd doormaken zo, een rollercoaster van emoties.

Wat ik niet helemaal begrijp is dat hij niet wordt opgenomen. Ik snap dat ze bij de kliniek zeggen dat het goed is dat hij bezigheden houdt, maar volgens mij ligt de prioriteit nu toch bij het afkicken/behandelen van het drugsprobleem?
Hoe kan iemand nou zo ambulant geholpen worden vraag ik mij af...

Inhoudelijk heb ik niet veel nuttigs te melden, wel ervaringen van dichtbij met verslaafden maar niet zó dichtbij(geen familie/vrienden).
Wel wil ik je heel erg veel sterkte wensen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-06-16 07:45

Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-16 07:45

Darkchrystal, bij de kliniek werken ze voornamelijk ambulant. Ze vinden mijn vriend niet zo'n 'zwaar geval' dat hij meteen opgenomen moet worden. Eerst willen ze kijken of het hem zo lukt. Ik heb aangegeven weinig succesverhalen te kennen van ambulamlnt afkicken, maar volgens hen kan het wel degelijk.

Hifive5, dat is de vraag waar ik mee worstel. Mijn eerste reactie was: natuurlijk blijf ik bij hem, ik hou toch nog van hem. Maar (door alle lotgenotenverhalen op internet) twijfel ik of het verstandig is.

Rawr, wat vreselijk van je broer. Ik hoop nooit op dat punt te komen, dat ik hem liever dood zie dan verslaafd. Heel veel sterkte voor jou en je ouders.

A3a1, klopt inderdaad. Ik heb me ingelezen over co-dependency en het is heel herkenbaar. Ik doe mijn best om hier bewust op te letten, ik denk om mezelf, ga leuke dingen doen enzo. Maar ik merk heel makkelijk in dat gedrag te vervallen als hij begint te manipuleren.

Different1, hij is er een beetje mee ophegroeid.zijn jeugd heeft hij in een ander land doorgebracht, waar iedereen om hem heen als puber met drugs experimenteerde. Ook heroine en coke. Maar hij is ook gevoelig en onzeker, heeft zijn ouders op jonge leeftijd verloren. En wat je schrijft herken ik, mijn vriend heeft ook een soort talent om in de problemen te komen.

De rest, dank voor alle lieve berichten, ook via pb. Wat zijn er veel mensen die een verslaafde in hun omgeving hebben (gehad)!

**Geplaatst**: 02-06-16 07:51

Re: Leven met een verslaafde

Geplaatst: 02-06-16 07:51

Lieve TS, volg je hart, niet de lotgenoten op internet ! Jij moet voor jezelf uitmaken of JIJ dat kan opbrengen om met hem verder samen te leven. Het was misschien nét iets makkelijker als er geen kinderen in het spel waren...

**Geplaatst**: 02-06-16 11:01

Geplaatst: 02-06-16 11:01

Heftig, zo komen verhalen die je in Amerika e.d. hoort ineens heel dichtbij en blijkt het hier in Nederland ook gewoon op de hoek van de straat voor te komen.

Ik interesseer me al jaren in drugs, omdat ik ze eng vind. Ik heb nooit zelf iets aangeraakt of gebruikt en ben er oprecht bang voor omdat het oncontroleerbare effecten kan hebben op de menselijke hersenen.
Maar toch kijk ik op tv altijd alle programma's die erover gaan en ik vind het reuzeinteressant.

Als ik jouw verhaal zo lees, dan denk ik: meid wat doe je jezelf en je twee kindjes aan.
Je geeft zelf al aan dat je zoveel energie kwijt bent door controleren, verbergen voor je kinderen, je bent achterdochtig, en zelfs DAN ziet hij nog kans om te gebruiken.
Wat de kliniek zegt is 100% waar. Als je ervaringen hoort van mensen die al jaren drugs gebruiken, het is gewoon een must om aan dat spul te komen. Het is erger als met stoppen met roken. Iets dat aan je trekt en je wordt gewoon fysiek ziek als je niks neemt. Die afkickverschijnselen schijnen zo heftig te zijn dat het alles doorbreekt.
Laatst zei een drugsverslaafde vlak voor zijn afkicktraject: ik wil er zijn voor mijn zoon en vrouw, ze hebben me nodig. Ik gebruik NOOIT mee drugs. en het 'grappige' was dat hij 15 minuten later zelf zei dat hij het echt bizar vond dat hij dat een kwartier geleden zei, en nu alweer opzoek was naar drugs, en dat je nooit ermee moest beginnen.

Drugs zijn heel hardnekkig en er zijn er zoveel die het niet redden, het afkicken. Gebruiken is te makkelijk. En ze denken niet aan hun omgeving en hun vrouwtje dat het wellicht moeilijk heeft. Als hij niet high is, ja dan herken je wellicht weer iets van die lieve man van vroeger. Maar hij vergeet totaal wie hij is, als hij weer opzoek gaat.

Jeetje meid, ik heb enorm met je te doen. Maar jij kunt je eigen leven (en dat van je kinderen) niet leven als je bij deze man blijft.
Je kan je niet bezig houden met iets waar je geen controle op hebt.
Het vreet al je energie om te verbergen, om te controleren en vooral om je eigen leven op de rit te houden. Het zuigt je helemaal mee, totdat straks je kindjes vragen gaan stellen waarom papa niet meer van ze houdt, zo raar doet.. je raakt wellicht je baan kwijt, omdat je niet meer goed kunt functioneren.. Hij geeft geld uit, hoe komt hij aan geld als het bij jullie op is? Stelen? beroven? Zijn eigen werk zal hij ook niet lang meer kunnen houden want zoon verslaving vreet al je tijd en werkgevers merken vrij snel dat er iets is en schromen niet om een gezond iemand er neer te zetten met een lieve glimlach.. Dus straks is het voor jou: geen baan, kinderen die vragen en wellicht trauma's krijgen, man die geen controle heeft over zijn leven, net zo min als jij, geen huis, familie en vrienden die wellicht afstand nemen van jullie, criminaliteit om aan geld te komen.

Ik denk misschien heftig, maar drugs hebben zo sterk invloed op een mens. Dat hou je niet voor mogelijk. en je weet dat iemand steeds meer nodig heeft om te voldoen.
Verder heeft hij ook nog de heftigste (eigenlijk, slechtste) drugs die er zijn. Crack en heroine.
Crack is versneden met weet ik veel wat. En geeft een korte spanningsboog. dus snel nieuw nodig.
Heroine werkt als morfine alleen dan sneller. Het verdoofd.

Ondanks dat de klinieken jouw vriend wellicht niet ambulant vinden, zou ik je adviseren toch te overwegen om weg te gaan uit dat milieu, zeker voor je kindjes.
Geef ze een veilig onderkomen.
De stap naar heroine spuiten is erg klein (geeft een heftiger effect) en je wilt echt niet hebben dat je kids tussen naalden etc spelen. Ik overdrijf misschien nu, maar besef wat het met hen kan doen...

Heel veel sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-06-16 14:01

Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-16 14:01

Roycemack, dat maakt het ook moeilijk. Maandagavond waren we samen thuis, gezellig gemaakt, film gekeken en mijn vriend was in een goede bui. Hij had het nog over een nieuw begin. Tegen twaalven ging ik naar bed. Hij is een kwartier later naar de dealer gegaan. Ik vroeg hem de dag er na: Hoe kan dat nou? Het was allemaal oke, je voelde je prima.
Hij zegt dan plotseling dat stemmetje te horen wat zegt: Toe maar, een laatste keer kan best...

Dus het kan inderdaad zo omslaan.

Spuiten zie ik niet gauw gebeuren overigens, mijn vriend heeft een panische angst voor naalden, echt extreem. In deze situatie een geluk bij een ongeluk.

Ik weet met mijn verstand wel dat het beter zou zijn om weg te gaan, maar ik vind nog steeds dat hij een kans verdient. Lukt het hem niet op deze manier, ambulant, dan is het klaar. Dan laat hij zich opnemen of ik ga weg.

Ik blijf hoop houden. Hij vertelt langzaamaan aan steeds meer vrienden wat er speelt, wat volgens mij een goed teken is. Hij hield het zo lang verborgen...

**Geplaatst**: 02-06-16 16:00

Re: Leven met een verslaafde

Geplaatst: 02-06-16 16:00

Schaduwhero, niet om je bang te maken.. maar ik ben ook paranoide van naalden. Kom niet ermee in mn buurt want je krijgt een mep. Maar ik gebruik wel altijd naalden als ik een ontstekinkje heb op de huid, of een bloedbaar, of iets in die trend. Dat doe ik bij mezelf en doet geen 'pijn' maar dan ben ik dus wel bezig met naalden en is er geen angst. Heel apart maar ik denk dat als ik mezelf aan vaccinatie zou mogen geven dat ik er veel minder bang van ben.
Bloedgeven wordt denk ik iets anders maar wat ik bedoel is: ik heb die heftige angst ook maar als je het bij jezelf doet is het een ander verhaal. Denk niet dat die fobie hem tegen zal houden.

Maar goed, zover zijn we nog niet. Ik zou echt voor jezelf kiezen. Al ga je maar apart wonen met je kids om hen een veilig huis te geven. Kinderen kunnen hier echt een trauma aan overhouden voor hun verdere leven. Ze doen wat ze zien, of gaan juist averechts omdat ze zulke dingen vroeger hebben meegemaakt.

**Geplaatst**: 03-06-16 09:53

Geplaatst: 03-06-16 09:53

zimbabwe schreef:
1 tip: Ga latten, zorg dat je je eigen huis hebt, je eigen financien, je eigen netwerk, je eigen ritme en laat hem dar geen invloed op hebben. Jij en je kinderen moeten losstaan van zijn grillen. Bescherm jezelf en vooral je kinderen voor dit. Als je dacht dat je nu rockbottom hebt gezien....het wordt nog veel erger. Als je helemaal onafhankelijk van hem staat kun je pas beoordelen of je nog genoeg hebt samen om verder mee te gaan.

Dit vind ik echt een super goede tip!

Dan is het ook iets gemakkelijker om voor jezelf te bepalen waar je grens ligt, die wordt duidelijker.
Dus als je op het tot en niet verder punt komt dan is dat sneller helder en doordat jjij en de kinderen al op zichzelf staan, minder heftig/moeilijk.
Want ohhhhh....de manipulatie, echt .....

HiFive5 schreef:
Lieve TS, volg je hart, niet de lotgenoten op internet ! Jij moet voor jezelf uitmaken of JIJ dat kan opbrengen om met hem verder samen te leven. Het was misschien nét iets makkelijker als er geen kinderen in het spel waren...

Zou toch hopen voor de kinderen dat je, in deze situatie, voor hen eerder de knoop doorhakt dan dat je dat voor jezelf doet.

**Geplaatst**: 03-06-16 09:57

Geplaatst: 03-06-16 09:57

Jeetje wat heftig! Sterkte gewenst in deze periode :(:)

**Geplaatst**: 03-06-16 22:58

Re: Leven met een verslaafde

Geplaatst: 03-06-16 22:58

Lieve ts, ik vind dit vreselijk voor jullie gezin.
Bedenk goed dat ook als je een eigen plek hebt, je hem kan blijven steunen. Maar dan wel zonder dat hij toegang heeft tot jullie huis. Rekeningen heb je al gescheiden en gelet of hij geen schulden maakt nu (dat je geen gedonder krijgt dat jij voor de schulden moet opdraaien). Goed dat je wel mensen hebt ingelicht en dat je hulp voor jezelf zoekt. Misschien kun je ook een kindertherapeut benaderen over wat je wel en niet aan je kinderen (je oudste tenminste) kan vertellen en hoe.

**Geplaatst**: 06-06-16 22:32

Re: Leven met een verslaafde

Geplaatst: 06-06-16 22:32

Hoe gaat het nu TS?

**Geplaatst**: 15-06-16 13:34

Re: Leven met een verslaafde

Geplaatst: 15-06-16 13:34

TS, hoe gaat het nu?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-06-16 08:19

Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-16 08:19

Het gaat redelijk.
Afgelopen weken waren turbulent. Mijn vriend heeft meerdere terugvallen gehad, iets wat ik moeilijk kan accepteren. Temeer omdat hij er over liegt. Elke keer.

Hij is een paar dagen weggeweest, zodat we beide even tot rust konden komen. Ook hebben we een extra gesprek aangevraagd bij de kliniek. Dit omdat het niet echt opschiet, door de wachtlijsten kan de echte behandeling pas vanaf volgende week starten.
We maakten steeds meer ruzie en ikzelf stond op het punt van breken.

Het gesprek heeft wel geholpen. Mij is duidelijk gemaakt dat tijdens de intake-fase, waarin we zitten, terugvallen erbij hoort. Niemand kan in 1 keer stoppen, anders hadden ze bij de kliniek geen werk gehad, aldus de therapeut.

Mijn vriend moet meer gaan praten. Hij snapte niet dat ik de afgelopen twee jaar nog moet 'inhalen' op hem, ik wil graag meer weten. Hij werd daar boos over. De therapeut heeft hem duidelijk gemaakt dat hij niet moet liegen, open moet zijn en gevoelens moet gaan delen. Anders kan ik hem niet vertrouwen en ga ik zelf dingen invullen.

Nu hebben we huiswerk, elke dag een kwartiertje praten over zijn gebruik en verslaving, en over wat we goed/fijn vinden aan de ander. Moeilijk, maar wel nodig. We stonden op het punt om elkaar kwijt te raken.

Begin volgende week hebben we een gesprek met de psychiater, om het te hebben over de soort behandeling. Gesloten opname, ambulant of dagdelen in opname.

Daarnaast hebben ze mij aangemeld voor een partnergroep. Ik denk hier veel aan te hebben, dus daar ben ik blij mee.

Al met al is het voor mijn vriend moeiliijk om niet te liegen. Dat gedrag is de laatste jaren een automatisme geworden. Hij zal hard moeten werken, ook om te leren gevoelens te delen. Bij de kliniek vinden ze wel dat hij de goede instelling heeft.

Voor mij is het moeilijk om te accepteren dat het niet zo snel gaat. Ik had het liefst dat hij stopt en meteen nooit meer gebruikt, en geestelijk ook snel opknapt. Dit blijkt allemaal niet zo simpel...

We willen er nog steeds samen voor gaan. Ik hoop dat we, als straks de therapie echt start, dichter bij elkaar komen.

**Geplaatst**: 16-06-16 08:32

Geplaatst: 16-06-16 08:32

Als ik dit lees, dan bekruipt mij totale onwil.
Ik zou mijn kinderen en mijn biezen pakken en vertrekken.

Maar goed dat zegt alles over mij en mijn ervaringen met verslaafden.

Ik kan alleen maar zeggen,stel je grenzen en houd je daaraan vast.
Maar ook wanneer is jouw uiteindelijke grens bereikt, stel die vast, en ga.
Spreek met jezelf af dat je niet steeds meer gaat oprekken maar leef je eigen leven en vertrek meteen wanneer het zover is.
Het zijn goede manipulateurs verslaafden.

En uiteindelijk zijn zij er ook het meeste mee gebaat.

Hij mag zijn handen in elkaar knijpen dat je dit met hem doet.

**Geplaatst**: 16-06-16 09:01

Geplaatst: 16-06-16 09:01

Wat een vreselijke toestand..mijn moeder was eerst alcholist en is daarna verslaafd geraakt aan drugs..ze leeft niet meer,maar ik heb ontzettend veel met haar meegemaakt..ik zal je de details besparen,maar ik wilde je graag een tip geven..

Neem eens contact op met de mirage..dat is een afkickkliniek rond rotterdam..zij zijn vaker bereid om mensen op te nemen en gezinnen te begeleiden.(wordt dacht ik volledig vergoed door zorgverzekering)dit is een erg goede plek!!ambulante hulp is erg moeilijk,de motivatie moet zo extreem hoog zijn wil je dat volhouden..de drang naar drugs is vaak te sterk..

Ik wens jou en je gezin heel erg veel sterkte,respect hoe je hier mee omgaat..en kijkt wat de mogelijkheden zijn..wat is het leven soms moeilijk ts :(:)

**Geplaatst**: 16-06-16 09:11

Geplaatst: 16-06-16 09:11

schaduwhero schreef:
Voor mij is het moeilijk om te accepteren dat het niet zo snel gaat. Ik had het liefst dat hij stopt en meteen nooit meer gebruikt, en geestelijk ook snel opknapt. Dit blijkt allemaal niet zo simpel...

Een trek er zomaar nog minimaal een jaar voor uit TS, waarschijnlijk nog wel langer.
Bedenk waar je aan begint.

**Geplaatst**: 16-06-16 09:15

Geplaatst: 16-06-16 09:15

Ik vind het knap dat je het nog volhoud TS, de liefde voor hem moet erg diep zitten.
Ik heb ooit in een soortgelijke situatie gezeten, alleen betreffende dan alcohol.
Partner verslaafd en ik dacht dat het wel beter zou gaan, dat het wel goed zou komen. Tot het op een dag zo escaleerde dat ik besloot voor mezelf te kiezen en mijn biezen te pakken. Zo'n toekomst verdient niemand niet door de 'schuld 'van een ander.
Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid, pas op jezelf maar denk vooral aan je kindjes. Jij bent degene die ze in bescherming moet nemen en dit houd ook in een stabiele veilige thuisbasis en leefomgeving!
Wat als ze ooit iets van de drugs in handen krijgen of als papa doorschiet qua gedrag...
Je kunt veel van een ander houden, maar zorg dat je het meest van jezelf houd! :(:)

**Geplaatst**: 16-06-16 09:18

Geplaatst: 16-06-16 09:18

Ik denk dat je het goed hebt aangepakt. Eén kans om af te kicken en als hem dat niet lukt wegwezen. Afkicken heeft alleen een kans van slagen als de verslaafde geen andere opening krijgt. Maar Jezus, wat een verhaal... ik kan me goed voorstellen dat je dat even hier kwijt wilt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-06-16 10:59

Re: Leven met een verslaafde

Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-16 10:59

Bedankt voor alle reacties, ik zal later even wat uitgebreider reageren. Ook de vele mensen van wie ik pb's heb ontvangen, ik doe later vandaag mijn best om iedereen te antwoorden!

**Geplaatst**: 16-06-16 19:59

Geplaatst: 16-06-16 19:59

Jeetje ts wat een heftige situatie. Ik vind je heel moedig! Heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 16-06-16 20:26

Re: Leven met een verslaafde

Geplaatst: 16-06-16 20:26

Ik vind het heel knap hoe je erin staat! Ik hoop echt voor je dat jullie samen kunnen blijven en (opnieuw) gelukkig kunnen worden samen met de kinderen. Hoe zijn zij er eigenlijk onder? Weten/begrijpen zij de situatie?

Nogmaals heel veel sterkte gewenst..

In onze situatie was het zo dat praten met de verslaafde eigenlijk nooit effect heeft gehad. Je kon prima praten, maar de drugs praatte voor hen.. ik hoop echt dat de hulp je genoeg kan helpen. Probeer vooral aan jezelf te denken en de kinderen.. Hoe moeilijk dit ook is.. :(:)

Het is dat ik het zelf ook ervaren hebt, en er is geen enkel goed advies wat je kan geven.. Maar echt, het loslaten is het enige wat werkt.

De mensen die zeggen, ik zou mijn spullen pakken en vertrekken. Ik denk dat je dat niet kan.. Je houdt toch van die persoon en je weet dat hij momenteel niet zichzelf is. Je blijft hoop houden dat het goed komt, en steeds verder beschadigd je vertrouwen en hoop.. Er gaat een punt komen waarop TS zelf zal ervaren dat het genoeg is voor haar en dat de knoop wordt doorgehakt.. Al is het wel het beste advies wat je kan geven..

**Geplaatst**: 16-06-16 20:47

Geplaatst: 16-06-16 20:47

Lieve TS,

Allereerst knap dat je je verhaal op Bokt vertelt. Wat een ingewikkelde situatie voor jullie gezin zeg.
Je vriend is al geruime tijd verslaafd, wil hij zelf wel geholpen worden?

Een verslaving is niet gemakkelijk en ik zou als ik jou was echt voor mij zelf kiezen en de kinderen.
Heb je wel vrienden met wie je hierover kan praten?

**Geplaatst**: 16-06-16 20:54

Re: Leven met een verslaafde

Geplaatst: 16-06-16 20:54

pfff, in het verleden ook een relatie gehad met een verslaafde,,, eens en nooit weer..
Ik dacht ook dat we er samen uit zouden komen, Samen knokken.. tot ik er na 3 jaar achter kwam dat ik gewoon een mooi stabiel factortje in zijn leven was, en de drugs altijd voor mij zou gaan.. en echt ik dacht dat hij clean was..

Mooie praatjes, uiteindelijk bleek alles 1 grote leugen.