Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-15 09:47

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-15 09:47

tiwi1969 schreef:
En als hij voor de eerste maanden, zolang je kindje borstvoeding krijgt bijvoorbeeld, een eigen plek krijgt in jouw huis en daarnaast zijn eigen huis aanhoudt? Dan kan hij bij zijn kind zijn en is toch vrij daar te zijn waar hij wil.

Zodra je kindje ouder is kan je dan kijken naar een meer gebruikelijke co-ouder regeling.

Als je vooraf een termijn afspreekt en steeds evalueert of het beiden nog bevalt dan moet er toch een oplossing zijn om samen ouders te zijn van jullie kindje.

Dit wil ik inderdaad ook nog voorstellen, al ben ik bang dat hij er afwijzend op gaat reageren omdat het in zijn ogen dan toch "samenwonen" is.

We gaan dinsdag met een therapeut/coach om tafel zitten om dit alles goed door te spreken. Zij werkt met paarden en geeft een veilige omgeving waar je gevoel en eerlijkheid kan uiten. Zowel vader als ik hebben nogal wat temperament wat in een discussie waar ook gevoel komt kijken niet altijd ingehouden kan worden, en aangezien ons gevoel nu even overhoop ligt omdat we alles nu ineens anders gaan/moeten bekijken zijn de lontjes ietwat korter dan normaal. De dame die erbij is kan ons terugfluiten zodat we respectvol en netjes met elkaar om blijven gaan en het schijnt dat de paarden aangeven of wel wel of niet eerlijk naar elkaar en ons eigen gevoel zijn.
Lijkt mij iig een fijne manier om dit rustig door te kunnen spreken

Har: Het is niet dat ik alles samen met hem wil doen. WIJ willen alles samen doen, dat is een groot verschil. We moeten alleen kijken hoe we dat gaan doen zonder in een relatieachtige situatie terecht te komen. Het is niet dat hij of ik huisje boompje beestje kijken of juist niet, het is zoeken naar waar wij ons goed bij voelen en dat is dan automatisch goed voor het kindje

Cayenne: Ik verwacht niet meer van hem dan hij wil geven. Mijn gevoelens voor hem zijn allicht sterker dan die van hem voor mij. We weten gewoon beide niet wat de toekomst brengt en we kunnen ook niet in de toekomst kijken. Wat dat betreft staan we juist heel goed op één lijn. Anders waren we ook nooit aan dit gebakje begonnen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-15 09:49

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-15 09:49

Poeh wat gaan jullie hard, ik probeer echt op iedereen te reageren hoor!

Let wel, weet niet of ik dit al eerder gezegd heb, het is de bedoeling om na bijvoorbeeld het eerste jaar wel na een constructie te gaan dat hij en ik niet meer meeverhuizen.

**Geplaatst**: 24-05-15 09:54

Geplaatst: 24-05-15 09:54

Ik vond je derde optie ook mooie oplossing als Y graag echt ook in het begin veel hulp wil bieden.. en anders.. tja jij krijgt de baby... en dat zal best nog wel heftig zijn en dan lijkt me dat jij niet wil pendelen. Vindt het pendelen van het hele spul echt een idee om overspannen van te worden.
Maar heb het idee dat jij vooral oplossingen aan het zoeken bent.. laat hem eens nadenken over wat hij echt wil... want als hij ook de eerste maanden intensief met zijn kind bezig wil zijn dan zal er toch iets wat lijkt op samenwonen nodig zijn aangezien je zo'n jong baby'tje niet van zijn moeder scheidt.

**Geplaatst**: 24-05-15 10:00

Geplaatst: 24-05-15 10:00

Liselot schreef:
Poeh wat gaan jullie hard, ik probeer echt op iedereen te reageren hoor!

Let wel, weet niet of ik dit al eerder gezegd heb, het is de bedoeling om na bijvoorbeeld het eerste jaar wel na een constructie te gaan dat hij en ik niet meer meeverhuizen.

waarom dan het eerste jaar wel?
dat vind ik juist het compleet scheve..
je gaat een situatie creëren waarin het op je kind overkomt dat je volledig huisje/boompje/beestje met deze man bent.
ook in het eerste jaar merkt een kind dat volledig hoor.
dan daarna wil je ineens meer afstand creëren van deze man en moet het kind gaan wisselen van huis?
of willen jullie de zorgen anders gaan verdelen?
Neem de eerste jaren dit kind voor jezelf.. zorg ervoor zoals een moeder dat doet

en daarna pas ga je dit kindje 'delen' met papa.

waarom het eerste jaar dan neit gelijk in twee huizen laten leven?
wat dacht je van eventuele borstvoeding etc. veel is enorm gecompliceert als je het eerste jaar al tussen pap en mam gaat wisselen..

daarbij als je het eerste jaar al indeeld alsin, we zijn samen.. dan blijf je daar vaak in hangen en heb je zoiets het gaat wel goed zo. we blijven wel samen.
maar met de jaren ga ja wel inzien dat dit je de kop omdraait.
niemand wil in een situatie zitten waarin je samen woont met een man, die puur gevoel voor je kind heeft en niks voor jou. Je wil komt uiteindelijk de liefde tegen (of hij) en die zal hier tussen wrikken en je kind raakt er de dupe zeker van...

zoals ik net al zei,
een vriendin van mij dacht het ook zo aan te pakken..
ze is na 3jaar toch verliefd geworden op een andere man..
maar deelde het huis met de vader van haar toen al 3,5jarige kind.
eerst waren het ruzies omdat die man niet in het huis mocht komen omdat dat verwarring bracht voor het kind..
vervolgens mocht hij binnen en groeide de relatie..
ze wilde gaan trouwen..
maar wat met die vader van haar kind, komt die ook 24/7 bij hun inwonen, in hun nieuwe huis, om voor het kind te zorgen?
"ja dat heb ik altijd al gedaan, ik ben zijn vader etc' uiteindelijk toch uit elkaar getrokken en het voelde voor het kindje alsof de hele wereld in elkaar klapte.. niets bleek waar.. ja mijn papa is mijn papa en mama is mijn mama.. maar de rest was een vaag gebied.. Maar ondanks alles liep het gewoon niet..
uiteindelijk heeft dat gezorgd voor een scheiding van haar en de liefde van haar leven..
en het kindje? dat heeft een stress moeten meemaken...

en nog is, ja, het kindje weer gelukkig..
maar mijn vriendin en de vader niet.. zij hikken op tegen 'er zijn voor het kindje' en daarvoor zelf er constant aan onderdoor gaan..

**Geplaatst**: 24-05-15 10:02

Geplaatst: 24-05-15 10:02

Ik zou beiden in eigen huis blijven wonen. Jij krijgt de baby en je wil borstvoeding geven, dus moet de baby, in ieder geval de eerste tijd, volledig bij jou zijn. Als de vader er intensief meen bezig wil zijn, zal hij bij jou moeten komen, eventueel logeren. Het omgaan van heen en weer pendelen zou ik echt laten varen, dat gaat niet werken. Andere oplossingen wil hij ook niet,dus gewoon je eigen plan trekken.
Ik vind trouwens dat hij apart reageert. Hij wil wel als een soort gezinnetje voor de baby zorgen, maar hij wil niet samenwonen (wat denk ik ook niet werkt als je geen relatie hebt), maar hij wijst iedere andere oplossing ook van de hand. Ik zou daar heel makkelijk in zijn hoor.

**Geplaatst**: 24-05-15 10:12

Geplaatst: 24-05-15 10:12

Pendelen zou ik ook niet aan beginnen in het begin. Ik zie bij mezelf en bij anderen om me heen dat een baby heel veel naar moeder wil. Mijn vriend voelde zich wat dat betreft zelfs achtergesteld. Maat ja het schijnt nou eenmaal zo te zijn dat de geur en de stem van mama voor een baby toch het meest veilig voelt. Mijn vriend kon haar bijv heel slecht troosten ook als ik niet thuis was. Als ik dan kwam en haar over nam was het direct over.

Ik zou zelf denk ik voorstellen om in het belang van het kind te handelen. Dus eerste maanden bij mama in huis waar papa op bezoek kan komen en kan logeren maar pas wanneer de baby ritme heeft. Minder Mama honger heeft het ook een plekje bij de vader geven. Je zou wel al na een paar weken als alles goed gaat kunnen voorstellen van de baby is zo laat wakker. Kom je het ophalen slaapje bij jou ( zelfde als wat je bij een oppas zou doen) en dan voor het volgende slaapje weer naar huis. Zo kan hij ook zn eigen moment hebben maar blijft de eerste thuis haven voor het kind bij mama. En op die manier steeds meer uitbreiden bij papa.

Ik denk oprecht dat het voor een baby niet te doen is de ene week bij de een en de andere week bij de ander. Pas wanneer een baby ritme heeft en zn mama honger kwijt is zal het hier minder last van hebben

Ben je er al uit of je borst of fles wil geven? Want dan zul je er de eerste weken toch zelf bij moeten zijn. Het duurt een aantal weken voor je bv stabiliseert voor je flessen gekolfde melk kunt geven. En dan zul je zelf flink moeten kolven het op peil te houden als de baby weg is. Vaak haal je met kolven er minder uit als met live voeden dus dan kan je productie ook terug lopen. Allemaal dingen om rekening mee te houden de eerste weken.

**Geplaatst**: 24-05-15 10:15

Geplaatst: 24-05-15 10:15

Ik denk dat de aanstaande vader zijn wensen even in de koelkast moet steken in het belang van het kindje.

Pendelen lijkt me een drama, ook voor jullie zelf.

Ik zou tot plm. drie jaar het kind bij jou laten wonen, waarbij de vader komt logeren en vanaf plm. een jaar het kindje ook wel eens een nachtje uit logeren kan, maar nog geen structurele weekendregeling en bijvoorbeeld vanaf een jaar of twee pas een weekje vakantie alleen met de vader.
Na drie jaar zou dan eventueel een wisselrol kunnen komen, bijvoorbeeld weken wisselen of de een de weekdagen en de ander het weekend. Zij het dat voor mij een voorwaarde zou zijn in dezelfde omgeving zodat school, sport en hobby, speelafspraken en verjaardagen van vriendjes door kunnen gaan.

**Geplaatst**: 24-05-15 10:18

Geplaatst: 24-05-15 10:18

Ik zou met de kleine in je eigen huis blijven wonen. Hij kan de eerste 2 weken komen logeren, om je na de bevalling te ondersteunen en te helpen met de baby. Daarna kunnen jullie gewoon allerlei dingen samen doen met de baby, wandelen door het park oid. Of geef hem de weekenden een logeerbed en laat hem de zorg doen zodat de baby wanneer hij peuter is de weekenden bij hem kan overnachten (of halve weken) o.i.d.

**Geplaatst**: 24-05-15 10:19

Geplaatst: 24-05-15 10:19

Overigens kan borstvoeden wel tot een jaar doorgaan. Denkt de vader hier wel over na? Dan moet het kindje toch echt bij de moeder in de buurt blijven in de avonden/nachten.

**Geplaatst**: 24-05-15 10:21

Geplaatst: 24-05-15 10:21

Urielle het eerste deel ben ik het wel mee eens maar 3 jaar vind ik te laat. En ook een nachtje uit met een jaar.

Mijn dochter is net een jaar en logeert al vanaf 4 maanden af en toe een nachtje bij opa en oma. Dit is goed voor haar zodat ze niet bang word voor logeren. En ze slaapt daar net zo goed als thuus. Hun passen ook op als ik werk dus dan slaapt ze ook daar over dag. Dat zou in theorie net zo goed bij vader kunnen. Mijn dochter voelt zich zo op haar gemak bij opa en oma dat dat een soort 2de thuis is geworden. Imo moet je zoiets ook creëren voor de vader. Je zit alleen met bv als je bv wil geven. Daar was ik tegen die tijd al mee gestopt

Alleen de eerste weken is een stabiele thuis basis we echt heel belangrijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-15 10:23

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-15 10:23

Evelijn schreef:
Ik vond je derde optie ook mooie oplossing als Y graag echt ook in het begin veel hulp wil bieden.. en anders.. tja jij krijgt de baby... en dat zal best nog wel heftig zijn en dan lijkt me dat jij niet wil pendelen. Vindt het pendelen van het hele spul echt een idee om overspannen van te worden.
Maar heb het idee dat jij vooral oplossingen aan het zoeken bent.. laat hem eens nadenken over wat hij echt wil... want als hij ook de eerste maanden intensief met zijn kind bezig wil zijn dan zal er toch iets wat lijkt op samenwonen nodig zijn aangezien je zo'n jong baby'tje niet van zijn moeder scheidt.

Ik ben de meest praktische van de twee, en ik zit hier heel veel mee in mijn hoofd. Het geeft mij drukte, onrust en stress en dat wil ik niet. Vandaar dat ik het op bokt zet om met jullie te kunnen brainstormen hierover.
Zoals ik net al zei gaan we het hier dinsdag uitgebreid over hebben (hij heeft aangegeven of we deze 2 dagen even rust kunnen hebben van de praktische kant af, hij is een sterk gevoelsmens en dit gaat hem ook allemaal niet in de koude kleren zitten), maar ik wil voor mezelf wel rustig en voorbereid in dat gesprek komen. Bijvoorbeeld: mij leek de laatste optie een goed idee, maar na het lezen van jullie reacties ben ik er minder zeker van, omdat ik begin te snappen waarom dat niet handig is.

KingYasFem: De eerste tijd wel omdat hij mij vooral wil ondersteunen in de zware eerste periode. Ook wil hij absoluut geen papa zijn die komt aanwaaien, even met het kind zit of speelt en dan weer weg gaat. Hij is juist heel betrokken en ik vind dat dat hem siert. In mijn ogen zouden veel meer mannen in eenzelfde situatie daar een voorbeeld aan nemen.
De eerste jaren het kindje voor mijzelf houden zoals jij dat zo mooi stelt gaat hierom dus ook nooit gebeuren. Daar zijn we allebei 100% zeker van.

Ik hoop niet op een relatie met hem, we hebben dat geprobeerd en dat is niet gelukt. Als één van ons een relatie zou krijgen tzt (waarvan ik vrij zeker ben dat ik dat zal zijn en niet hij) juichen we dat bij elkaar alleen maar toe en gunnen we dat elkaar. In de tijd dat we elkaar kennen heb ik wel (korte) relaties gehad. Hij en ik hebben het daar gewoon over bij een kop thee. Wij zijn begonnen als vrienden he, dat moet niet vergeten worden.

Nathalie: Ik wil borstvoeding geven, vandaar ook zijn idee om iig in het begin te gaan logeren bij elkaar. Hij kan mij dan in de nachten ondersteunen en ik kan de borstvoeding geven.

Urielle: Maar dat vraag ik mij dus af. Is dat wat een kindje echt nodig heeft of maken wij dat er maar van? Als een kindje 2 veilige en warme plekken heeft waarom zowel mama als papa graag komen, zonder haat of nijd, is liefde/slaap/eten dan niet voldoende?
Ik wil zelf denk ik nog graag een aantal pedagogen oid bellen om te vragen of het er echt toe doet.
We wonen trouwens erg dicht bij elkaar, nog geen 5 autominuten. Dus vriendjes, school e.d. zal geen probleem worden

**Geplaatst**: 24-05-15 10:27

Re: Hoe baby gaan huisvesten in een co-ouderschap

Geplaatst: 24-05-15 10:27

Ik begrijp het niet helemaal. Is het de bedoeling dat wanneer de baby naar hem gaat, jij ook meegaat?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-15 10:28

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-15 10:28

Amandavd schreef:
Ik begrijp het niet helemaal. Is het de bedoeling dat wanneer de baby naar hem gaat, jij ook meegaat?

Zolang er borstvoeding gegeven wordt iig wel. We denken er zelf aan om dit rond de 6 maanden af te gaan bouwen (als het natuurlijk allemaal lukt met de BV, dat weet je natuurlijk niet van tevoren)

**Geplaatst**: 24-05-15 10:29

Geplaatst: 24-05-15 10:29

Eens met Urielle
Jullie denken beide erg moeilijk

Verkoop in ieder geval je huis niet en maak dat de vaste basis.
Als je net een kind hebt is dat even enorm hectisch en dan zou ik niet teveel slepen met een jonge baby omwille van een vader die wil meedoen. Daar krijgt hij nog tijd genoeg voor.
Omdat jullie geen relatie hebben zou ik absoluut gaan voor onafhankelijkheid en nog niet teveel vastleggen. Misschien denk je er straks anders over als je kind er is, of bedenk maar een scenario, hij krijgt een draak van een vriendin of wil ineens toch voor volledige voogdij gaan. oliebol happens. Vanuit dat oogpunt zou ik ook erg voorzichtig zijn met wat je openbaar op internet zet zoals dit topic en het topic over meeroken.
Als jullie nu vrienden zijn en het straks ook nog goed gaat kun je dan in overleg gaan wanneer hij het [naam] tijd met zijn kind door kan brengen.

**Geplaatst**: 24-05-15 10:29

Geplaatst: 24-05-15 10:29

Ik neem die drie jaar omdat de hechtingsfase tot dan duurt.
Vanaf een jaar moet imo een nachtje logeren wel kunnen omdat ze dan zeker het systeem weggaan en terugkomen kennen. Op jonge leeftijd is weg nog voor altijd weg, de hersenen kunnen het concept mama komt terug nog niet bevatten (ik meen rond 6 tot 8 maanden? Ik moet het eens opzoeken), dus overdag is dat al lastig maar de nachten zou ik zelf nog niet voor opteren.
De hersenontwikkeling kan trouwens gestimuleerd worden op dat vlak met bijvoorbeeld kiekeboe.

**Geplaatst**: 24-05-15 10:30

Geplaatst: 24-05-15 10:30

Maar hoe wil hij jou ondersteunen dan 's nachts? Jij bent toch degene die het kindje zal moeten voeden dus jij moet sowieso wakker zijn. Wellicht is het dan handiger dat hij de eerste maand bij jou komt logeren en vanaf dan het kindje af en toe een nacht of een dag naar papa gaat met gekolfde flesjes melk. Dan heb jij je rustmomentjes, kan jij betrokken zijn bij de kleine en wonen jullie toch niet samen.
Ik denk dat je het jezelf echt veel te moeilijk maakt.

**Geplaatst**: 24-05-15 10:33

Geplaatst: 24-05-15 10:33

Als eerste gefeliciteerd!
Dan het lastige verhaal... Wat ik eruit op kan maken is dat jullie wel alles samen willen doen, maar niet samen kunnen wonen. Hierdoor is het voor mij het duidelijkst: verhuis alleen de baby. Uit alle opties die je geeft komt steeds maar het samenwonen naar voren, terwijl hij dat niet wil. Ik zou dat dan ook niet gaan forceren door de ene week in jouw huis te wonen met z'n allen en de andere week in zijn huis te wonen met z'n allen. Dat slaat in mijn ogen helemaal nergens op, bovendien kost het je een hoop energie. Daarnaast begrijp ik ook dat hij niet een soort van buren wil zijn met in de tussenkamer jullie kindje. Je hebt dan nog praktisch geen privacy.
Ik zou het niet zo moeilijk voor jullie zelf maken.

**Geplaatst**: 24-05-15 10:37

Geplaatst: 24-05-15 10:37

Het ligt er ook maar net aan wat voor baby je krijgt. Je hebt baby's die niks mankeren en super makkelijk zijn. Maar ook baby's met gezondheids problemen wat huil baby's zijn ( hadden wij) dan is rust regelmatig en zo min mogelijk verandering belangrijk. Een makkelijker baby kun je veel meer mee.

Vind je het zelf eerlijk/fijn voor een baby om na 2 weken bijv al heen en weer te moeten en mama te missen? Het heeft 9 maanden in je buik gezeten. De band met jou is veel sterker als de band met papa. Die moet nog groeien. Daarom zou ik er dan weer niet voor kiezen te wachten tot een jaar met uit logeren gaan want papa moet ook de kans krijgen een papa band te krijgen.

**Geplaatst**: 24-05-15 10:38

Geplaatst: 24-05-15 10:38

Liselot schreef:
Urielle: Maar dat vraag ik mij dus af. Is dat wat een kindje echt nodig heeft of maken wij dat er maar van? Als een kindje 2 veilige en warme plekken heeft waarom zowel mama als papa graag komen, zonder haat of nijd, is liefde/slaap/eten dan niet voldoende?
Ik wil zelf denk ik nog graag een aantal pedagogen oid bellen om te vragen of het er echt toe doet.
We wonen trouwens erg dicht bij elkaar, nog geen 5 autominuten. Dus vriendjes, school e.d. zal geen probleem worden

Als jullie vanaf het begin samen op beide plaatsen zijn lijkt het me geen probleem maar imo vraagt dat veel meer betrokkenheid en intimiteit van beiden naar elkaar toe. Daarnaast is het praktisch ook zwaar omdat je ook moet ompakken elke wisseling in een tijd die voor iedereen al erg vermoeiend en stressvol is. Wat ook weer spanningen oplevert tussen jullie.
(Ik bedoel: een commode en een bedje is het probleem niet, maar dat ene knuffelkonijntje, favoriete speelgoedje, tutje, het nachtlampje wat ook al is het precies hetzelfde toch weer anders is vraag me niet waarom, het mooiste truitje voor een bepaalde gelegenheid dat je zelf had willen aantrekken maar je hebt alleen dat ene waar die fruitpapvlek niet uit ging,..

)

**Geplaatst**: 24-05-15 10:39

Geplaatst: 24-05-15 10:39

Pendelen met een baby gewoon niet doen. Ik zit een beetje in dezelfde situatie, al ben ik zwanger van mijn ex.

Ons plan voor nu is om beide ons eigen huis aan te houden. Hij komt me sowieso na de bevalling twee weken ondersteunen (langer kan hij niet vrij krijgen) en dan blijft hij dus ook slapen. Dat hij er deze tijd is vinden we belangrijk zodat ook hij van de kraamzorg leert hoe te zorgen voor de baby en natuurlijk omdat hij gewoon de papa is.

Daarna heeft hij 'pech'. Ik wil borstvoeding gaan geven en dus zal de baby de eerste maanden sowieso bij mij blijven. Uiteraard is hij altijd welkom, maar van samenwonen zal geen sprake zijn.

Denk dat jullie er te moeilijk over doen. Snap dat hij zoveel mogelijk betrokken wil zijn, maar denk dat jullie moeten accepteren dat jullie geen relatie hebben en jullie je daar dus ook niet naar moeten gedragen.

Vergeet ook niet dat een baby enooooorm veel van je gaat vragen en dan is het echt niet goed voor je om heen en weer te moeten, je zal de eerste tijd gebroken zijn. Dan wil en moet je ook zeker lekker thuis blijven op je vertrouwde plekje en jezelf de kans geven om te genieten, bij te komen en ritme te vinden.

**Geplaatst**: 24-05-15 10:40

Geplaatst: 24-05-15 10:40

Dieselpaard schreef:
Als eerste gefeliciteerd!
Dan het lastige verhaal... Wat ik eruit op kan maken is dat jullie wel alles samen willen doen, maar niet samen kunnen wonen. Hierdoor is het voor mij het duidelijkst: verhuis alleen de baby. Uit alle opties die je geeft komt steeds maar het samenwonen naar voren, terwijl hij dat niet wil. Ik zou dat dan ook niet gaan forceren door de ene week in jouw huis te wonen met z'n allen en de andere week in zijn huis te wonen met z'n allen. Dat slaat in mijn ogen helemaal nergens op, bovendien kost het je een hoop energie. Daarnaast begrijp ik ook dat hij niet een soort van buren wil zijn met in de tussenkamer jullie kindje. Je hebt dan nog praktisch geen privacy.
Ik zou het niet zo moeilijk voor jullie zelf maken.

Als je bv geeft kun je moeilijk de baby een week verhuizen.

Liselot komt het idee van direct ook bij papa slapen bij jou of bij hem vandaan? Zou hij het niet gewoon accepteren als het de eerste paar weken bij jou is en zodra de baby zijn ritme heeft beginnen met een nachtje logeren? Etc. Na een week of 10 gaan Mensen normaal weer aan het werk dus dagjes bij papa moet dan prima kunnen.

Laatst bijgewerkt door __Nathalie__ op 24-05-15 10:44, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-05-15 10:43

Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-15 10:43

[***] schreef:
Eens met Urielle
Jullie denken beide erg moeilijk

Verkoop in ieder geval je huis niet en maak dat de vaste basis.
Als je net een kind hebt is dat even enorm hectisch en dan zou ik niet teveel slepen met een jonge baby omwille van een vader die wil meedoen. Daar krijgt hij nog tijd genoeg voor.
Omdat jullie geen relatie hebben zou ik absoluut gaan voor onafhankelijkheid en nog niet teveel vastleggen. Misschien denk je er straks anders over als je kind er is, of bedenk maar een scenario, hij krijgt een draak van een vriendin of wil ineens toch voor volledige voogdij gaan. oliebol happens. Vanuit dat oogpunt zou ik ook erg voorzichtig zijn met wat je openbaar op internet zet zoals dit topic en het topic over meeroken.
Als jullie nu vrienden zijn en het straks ook nog goed gaat kun je dan in overleg gaan wanneer hij het beste tijd met zijn kind door kan brengen.

Ik zie met de beste wil niet in waarom ik dat niet op internet zou kunnen/mogen zetten. Aan beide topics is geen woord gelogen, alles is met de beste intenties, ik maak hem niet zwart of wat dan ook.

Misschien denken we ook wel te moeilijk. Het feit is alleen dat we dit samen willen doen en we dat zo goed mogelijk willen realiseren zonder dat we dus een relatie hebben. En dat is nou eenmaal een moeilijke en lastige situatie omdat de meeste vrouwen die alleenstaande moeder worden niet meer zo'n goede band met de vader hebben. Wij hebben die band wél en het lijkt ons alleen maar beter om die te gebruiken om ons kindje een fijn en veilig thuis (of twee thuisen) te kunnen geven

**Geplaatst**: 24-05-15 10:43

Geplaatst: 24-05-15 10:43

Je kunt toch kolven? (Misschien denk ik wel té makkelijk hoor....van bv heb ik weinig kaas gegeten)

**Geplaatst**: 24-05-15 10:44

Geplaatst: 24-05-15 10:44

Allereerst van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!!! Hopelijk voel je je goed en heb je niet al te veel kwaaltjes!?

Zelf heb ik geen ervaring met co-ouderschap of scheiden, maar ik heb wel twee kinderen. Ik denk zelf dat kinderen best flexibel zijn. Naar mijn idee heeft een kindje veel minder last van het in twee huizen wonen, dan van twee ouders die ruzie maken en de nodige spanningen die dit met zich mee brengt. Naar mijn mening ligt de oorzaak van beschadigde kinderen uit gescheiden gezinnen veel vaker bij ruzies tussen de ouders, spanningen en loyaliteitsconflicten. En niet zozeer bij het in twee huizen wonen. Helemaal als kindjes dit vanaf het begin al gewend zijn. Een totaal andere situatie, maar ik zie ook zoveel kindjes meerdere dagen naar het kinderdagverblijf of opa/oma gaan zodat beide ouders kunnen gaan werken.
Dat jullie als goede vrienden met elkaar om gaan is goud waard.

Het is erg moeilijk om nu al te bedenken hoe het in de praktijk gaat lopen. Allereerst is het bij borstvoeding natuurlijk belangrijk en niet meer dan praktisch dat jullie kindje en jij altijd bij elkaar in de buurt zijn. Niet in de zin dat hij je van huis moet bellen als jullie kleintje honger heeft.
Misschien is het een idee om zolang jij BV geeft dat de vader bij jullie de nachten logeert.

De derde optie klinkt erg mooi, maar wat als hij toch een relatie krijgt en te zijne tijd met haar gaat samenwonen in zijn huis? Dan woon je daar wel direct naast. Of stel dat jullie gaan samenwonen in het huis van 1 van jullie. De optie dat hij een vriendin tegen het lijf loopt zou ik zeker niet uitvlakken. Ik denk dat het belangrijk is om elkaar wel voldoende lucht te geven. Teveel op elkaars lip kan snel voor spanningen zorgen en dat is natuurlijk het laatste wat je wilt.
Ik zou je eigen woning niet opgeven, want je weet nooit hoe het gaat lopen.

Ik denk zelf dat het zeer praktisch is om beide een kinderkamer te hebben, met alle spulletjes en kleertjes e.d. Dat scheelt zoveel gesleep! Dan nog kun je er voor kiezen bepaalde dagen samen met elkaar door te brengen, maar dan heb je wel je eigen huis om jezelf in terug te kunnen trekken.
Ga jij straks trouwens weer werken na je verlof? Hoe zit hij met zijn werk? Misschien hebben jullie wel de mogelijkheid dat hij vrij is op een deel van de dagen dat jij werkt.

Ik denk dat het zeker een goede keuze is om met een coach hier over te praten. Het is gewoon fijn dat jullie er naar toe kunnen leven en nog tijd hebben om samen tot een goede constructie te komen. Houd altijd wel een slag om de arm, want je weet nooit hoe het straks daadwerkelijk is met een kindje. Ik heb het geluk dat ik twee makkelijke en tevreden kindjes heb die als baby weinig hebben gehuild en niet snel van slag waren.

Dieselpaard schreef:
Je kunt toch kolven? (Misschien denk ik wel té makkelijk hoor....van bv heb ik weinig kaas gegeten)

Ik heb noodgedwongen alles moeten kolven omdat mijn eerste kindje prematuur was en in het begin geen voeding mocht. Ik heb haar nooit aan de borst gekregen. Mijn ervaring was dat kolven vele malen zwaarder is en meer gedoe. Ook is het totaal anders dan je kindje dat lekker bij je aan de borst ligt. In mijn geval stopte de productie vanzelf met 10/12 weken, hoe vaak ik ook kolfde.
Erbij kolven i.v.m. een dag weg/werk e.d. kun je na een tijdje best gaan doen. Maar als je alles wilt gaan kolven zou ik er wel rekening mee houden dat het moeilijk kan zijn om dit langere tijd goed op gang te houden.

Al wilde ik bij mijn tweede weer BV geven en dit liep totaal niet. In de kraamweek heb ik toen al besloten er mee te stoppen en over te gaan op flesvoeding.
Hoe dan ook, je weet toch niet hoe het gaat lopen.

Laatst bijgewerkt door Vayo op 24-05-15 10:48, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-05-15 10:45

Geplaatst: 24-05-15 10:45

Een berichtje uit eigen ervaring, ik heb ooit aan de zijlijn gestaan (en ben uitgestapt):

Hele jonge kinderen hebben geen baat bij voor-ouderschap. Kinderen, zeker tot 12 maanden oud, hebben behoefte aan de moeder. In veel gevallen zal de vader, wanneer er sprake is van co-ouderschap, op gezette tijden langskomen om tijd door te brengen met het kind. Een kind onder de 12 maanden heen en weer laten pendelen zorgt voor (mogelijk ernstige) hechtingsproblematiek op latere leeftijd. De hechtingsfase van een kind duurt tot een jaar of 3 en de wisseling van huis zal daarin steeds verder uitgebouwd moeten worden.

Mijn ervaring is een relatie met een man met twee jonge kinderen, waarbij de jongste ernstige hechtingsproblematiek had als gevolg van het co-ouderschap tussen beide ouders en uitermate bizar en agressief gedrag vertoonde.

Mijn advies is dan ook, hoe graag jullie het allebei zouden willen, je de eigen gevoelens en wensen (hoe nobel ook) voorlopig in de ijskast moeten zetten. Zijn rol hierin kan, voor de ontwikkeling van je kindje de eerste periode, niet meer zijn dan een ondersteunende. Zet je deur open en zorg dat hij te allen tijde langs mag komen. Vooral het eerste jaar zal er niet meer mogelijk zijn, in de toekomst kan dit steeds verder uitgebouwd worden.