Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
. Hebben mooie tijden samen gehad hoor, en je kiest niet op wie je verliefd wordt, maar ja....
Ik heb mijn lesje wel geleerd en ga nu bij voorkeur voor iemand met een 'normale' baan.
.PPPeet schreef:Ook mijn vriend is militair, maar ik heb het geluk dat hij los van oefeningen en uitzendingen wel elke avond thuis komt. Vooral in het begin moest ik er erg aanwennen als hij op oefening was en ik hoorde bijna niks van hem. Nu we al een aantal jaren samen zijn en samenwonen ben ik het gewend dus ben ik verbaasder als hij opeens wel regelmatig belt oid.
Herkennen jullie het trouwens dat als je partner bijvoorbeeld wordt gebeld door collega's dat hij stugger en kortaf reageert maar zodra hij ophangt weer open en spraakzaam is? Die van mij neemt meteen een andere houding aan. En soms moet ik hem er even op wijzen dat als hij thuis is best met meer als 2 woorden mag praten haha ipv zoals hij doet als hij aan het werk is.
)
Binnen Defensie heerst een familiegevoel en bij thuisfronters toch ook. Je weet van de ander hoe het is. Dat is soms zo fijn. Dus voel je welkom. Yv_ schreef:Er is trouwens een blogger die een hele mooie blog heeft over het leven met een man in vlekkenpak: zijvanhem.nl
Wat lief en bedankt
En voor diegenen die mij nog niet kennen: je kunt mijn blog vinden via de link die Yv noemde en gemakkelijk volgen via Facebook en Twitter (zie onderschrift). JCDJK schreef:Moet wel zeggen dat ik gister erg last had van een dip, tranen spoelden over m'n wangen.. M'n eenzaamheid nam de boel even over. Dus ja, weer zo'n nadeel hihi!

PPPeet schreef:Herkennen jullie het trouwens dat als je partner bijvoorbeeld wordt gebeld door collega's dat hij stugger en kortaf reageert maar zodra hij ophangt weer open en spraakzaam is? Die van mij neemt meteen een andere houding aan. En soms moet ik hem er even op wijzen dat als hij thuis is best met meer als 2 woorden mag praten haha ipv zoals hij doet als hij aan het werk is.

Citaat:Zwanger worden, alleen voor kinderen zorgen, altijd alleen zijn, de gevaren van uitzendingen... Hoe moet ik dit voor mij gaan zien?
En de rest... Daar vind je wel je weg in als je wil. En daar ligt volgens mij de essentie. Je moet het willen. Je moet dit leven met een bepaalde mate van onzekerheid willen. Is het makkelijk? Nee, absoluut niet altijd. Is het leuk? Ook niet altijd. Is het het waard? Hell yeah! Polivy schreef:Iloveiswan schreef:Niet mijn vriend maar mijn vader. Hij is voor een jaar in kosovo geweest waardoor ik en mijn moeder de hele verhuizing enzovoort alleen hebben moeten doen. Pff was een moeilijk jaar.
Net zo goed thuisfront! Snap dat dat pittig moet zijn geweest. Is je vader nog steeds in dienst?