pluisje88 schreef:Ik heb 3 jaar een arabier bijgereden (5 keer per week, soms vaker) op dezelfde stal als mijn eventuele paard zou komen te staan. Ik deed alles alleen en zelf, alleen had de kosten niet van het paard. Na de verkoop van dat paard heb ik driekwart jaar een kwpn ruin bijgereden voor iemand die zwanger was.
Bijrijdpaarden zijn op dit moment erg lastig te vinden, en als ze er al zijn is het lastig om er 1 te vinden door mijn gewicht, dat net iets meer is dan dat van de gemiddelde. zeker nu met de hype om niet meer dan 40 kilo op je paard te willen hebben kom ik dus niet meer aan een paard. Daarbij ben ik het zat om me telkens te hechten aan een paard, en dan afscheid te moeten nemen door keuzes van de eigenaar. Ik wil graag zelf het zeggenschap hebben over een paard..
Lessen doe ik niet meer, aangezien ik op het punt ben aangekomen dat ik niks meer leer van gewoon lessen op maneges e.d.
En het wordt steeds herkenbaarder.
Ik had inderdaad ook dat ik er klaar mee was continu afscheid te moeten nemen van dieren. Of dat ik het gewoon totaal niet eens was met keuzes van de eigenaren en ja dan heb je pech. Hierdoor verloor ik het plezier in de paarden. En inderdaad gewone manegelessen had ik ook geen zin in want ik wil verder komen met één paard en een band opbouwen.
Ik denk dat je soms gewoon een gok moet nemen. Ook denk ik dat er in de meeste gevallen altijd wel een oplossing te vinden is..