Caesar schreef:Ik heb zelf geen kinderen, dus misschien heb ik niet het recht van spreken. Maar ik kan me toch echt niet voorstellen dat je je kind nooit straft. Ik vergelijk het met een hond of een paard; die moet je ook consequent opvoeden. Dat is met belonen, negeren én straffen. Want dat is imo een consequentie. En daarmee bedoel ik niet dat je je kind alle hoeken van de kamer moet laten zien, maar een corrigerende berisping (tik, arm vastpakken, hoek plaatsen oid) is toch wel iets wat in een opvoeding voorkomt, lijkt me.
Een kind van 2 of jonger zal niet alles begrijpen, maar dat wil niet zeggen dat het altijd maar zijn gang mag gaan. Op die leeftijd weten ze toch al snel genoeg hoe het spelletje werkt en dan blijf je erachter aan lopen...
Een mens is niet te vergelijken met een hond of een paard. Een mens is in staan na te denken en oorzaak/gevolg te 'snappen'. De 'opvoeding' is in mijn ogen dus ook niet te vergelijken. Ik wil geen gedresseerd schoothondje maar mijn kind uit laten groeien tot een een sociaal en assertief individu.