Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-09-12 06:33

Geplaatst door de TopicStarter : 25-09-12 06:33

Hoi meiden, wat een ontzettend leuke verhalen komen erbij.

Bij ryano is er inderdaad meer aan de hand dan een levendige fantasie, maar als je hier op de juiste manier mee omgaan, die ik mezelf heb aangeleerd, merk je hier niks van terug. Daarom vind ik het ook onzin om dat label er aan te moeten laten hangen.

Ik vind dat iedereen naar het kind moet kijken en vandaaruit moet handelen

Bij het ene kind werkt dit en bij het andere kind werkt dat, dat is bij ryano ook zo

**Geplaatst**: 25-09-12 06:41

Geplaatst: 25-09-12 06:41

Ik had vroeger ook een hele grote fantasie, mijn moeder is op een gegeven moment met me naar de dokter gegaan

ze kreeg me niet meer uit mijn fantasie.
Voor straf de gang op? Ik ging daar spelen 'had ik straf?"

Moeder ging de vaat doen, de theedoek was mijn paard

, zo was ik ook constant aan het lichtrijden op mijn fiets.
In de klas zakte ik weg in mijn dagdromen en had géeen idee waar de juf het over had.

Ik vertelde vaak dat ik in het ziekenhuis was verwisseld, dat mijn vader de melkboer was, dat mijn moeder mijn vader heeft gered, en nog meer van dat soort onzin.

Bij mij is het helemaal goed gekomen. _O-

**Geplaatst**: 25-09-12 08:48

Re: Kind met een levensgrote fantasie, wie nog meer?

Geplaatst: 25-09-12 08:48

Als.je zelf weet dat er meer aan de hand is zou ik er toch naar laten kijken. Als er een zogenaamd label aanhangt kunnen de onderwijzers en anderen er op een andere manier rekening met houden. Uiteraard heeft ieder kind een eigen gebruiksaanwijzing, maar als een kind speciale behoeften heeft, dan is het fijn om te weten waar dit vandaan komt en hoe je er mee om kunt gaan...

**Geplaatst**: 25-09-12 10:40

Geplaatst: 25-09-12 10:40

Als ik dit zo lees, zou ik toch zeggen zoek even verder naar de oorzaak.
Mij is in mijn opleiding kinder-, jeugdverzorging geleerd dat jonge kinderen idd een grote fantasie kunnen hebben, dat dat geen probleem is en erbij hoort (wel opletten bij die kinderen met de soort "spelen" die je in de groep doet) maar dat je wel verder moet gaan kijken/zoeken als zo'n kind er verdere problemen mee krijgt en dus de aansluiting bij de groep mis loopt.
Dit lijkt me dus echt een geval van niet meer mee kunnen in de groep en je zoontje lijkt er dus zelf ook problemen mee te hebben.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-09-12 23:52

Geplaatst door de TopicStarter : 25-09-12 23:52

Deaglán schreef:
Als ik dit zo lees, zou ik toch zeggen zoek even verder naar de oorzaak.
Mij is in mijn opleiding kinder-, jeugdverzorging geleerd dat jonge kinderen idd een grote fantasie kunnen hebben, dat dat geen probleem is en erbij hoort (wel opletten bij die kinderen met de soort "spelen" die je in de groep doet) maar dat je wel verder moet gaan kijken/zoeken als zo'n kind er verdere problemen mee krijgt en dus de aansluiting bij de groep mis loopt.
Dit lijkt me dus echt een geval van niet meer mee kunnen in de groep en je zoontje lijkt er dus zelf ook problemen mee te hebben.

het ging een hele tijd heel goed in de groep en hij had ook vriendjes, maar deze gingen naar de basisschool en toen zijn de grootste problemen gekomen. Het nadeel van een psz is dat kinderen die 4 worden verdwijnen en dat is voor hem heel moeilijk, die continue veranderingen, hij wil gewoon duidelijkheid.

**Geplaatst**: 26-09-12 00:05

Geplaatst: 26-09-12 00:05

Mendel schreef:
Wat betreft je zoon. Toen ik het las dacht ik ook gelijk aan een vorm van autisme. Het lijkt me wel verstandig dat je daar wel over gaat praten met deskundigen. Al is het maar om het uit te sluiten. Hij leeft erg in zijn eigen wereld zeg je. Dat is wel een duidelijk kenmerk. Daar komt bij dat je zegt dat hij veel structuur nodig heeft (heeft ieder kind overigens) en niet gepusht mag worden. Vooral dat laatste vind ik een belangrijk kenmerk. Het hoeft niet zo te zijn hoor maar je kunt het beter vroegtijdig uitsluiten dan er later achter komen.

En daar komt nog bij dat hij de dingen erg letterlijk neemt. Trommelen op de luier van de baby als slaan zien, een leuk bedoeld schopje vertalen als schop. Dat is ook een kenmerk. Mijn zus heeft ook een vorm ban autisme en als ze me vraagt of ik nog koffie wil en ik zeg "nee, ik wacht even" dan wacht zij met de koffiepot in haar handen bijvoorbeeld. Ze kan niet inschatten hoe dat bedoeld wordt en neemt het erg letterlijk.

**Geplaatst**: 26-09-12 12:26

Geplaatst: 26-09-12 12:26

fjordowner18 schreef:
Deaglán schreef:
Als ik dit zo lees, zou ik toch zeggen zoek even verder naar de oorzaak.
Mij is in mijn opleiding kinder-, jeugdverzorging geleerd dat jonge kinderen idd een grote fantasie kunnen hebben, dat dat geen probleem is en erbij hoort (wel opletten bij die kinderen met de soort "spelen" die je in de groep doet) maar dat je wel verder moet gaan kijken/zoeken als zo'n kind er verdere problemen mee krijgt en dus de aansluiting bij de groep mis loopt.
Dit lijkt me dus echt een geval van niet meer mee kunnen in de groep en je zoontje lijkt er dus zelf ook problemen mee te hebben.

het ging een hele tijd heel goed in de groep en hij had ook vriendjes, maar deze gingen naar de basisschool en toen zijn de grootste problemen gekomen. Het nadeel van een psz is dat kinderen die 4 worden verdwijnen en dat is voor hem heel moeilijk, die continue veranderingen, hij wil gewoon duidelijkheid.

Dat moeite met verandering zegt toch ook wel iets.

**Geplaatst**: 26-09-12 12:33

Re: Kind met een levensgrote fantasie, wie nog meer?

Geplaatst: 26-09-12 12:33

Nu weet ik niet welke kleur je katten echt hebben?
Maar ik heb ook jaren lang gezegd dat ik een groene kat had. Ze dachten zelfs dat ik kleurenblind was.
Maar de kat was een Cypers en als het licht er op een bepaalde manier op stond leek de kat ook echt groen.
(en dat blauw kan dan ook komen door het licht.)

Verder heb ik geen ervaring met kinderen.

**Geplaatst**: 26-09-12 12:37

Re: Kind met een levensgrote fantasie, wie nog meer?

Geplaatst: 26-09-12 12:37

Ik denk dat ieder kind wel een grote fantasie heeft, alleen de 1 gebruikt het meer dan de ander. Ik kan me wel vinden in jou verhaal. Mijn dochter had vroeger een fanatsie vriendje...hij ging overal mee naar toe en als ze iets deed wat niet mocht had "ali' dat gedaan. Volens haar was ali geboren in een boterhamzakje;) uiteindelijk werd het te erg, deed ze dingen wat echt niet kon en wat moest van ali, dus hebben we ali op straat gezet:)

**Geplaatst**: 26-09-12 21:51

Re: Kind met een levensgrote fantasie, wie nog meer?

Geplaatst: 26-09-12 21:51

Zou er ook niet meteen allemaal stempels op willen plakken.

Als je denkt dat er meer is kun je altijd een deskundige vragen om hulp. Maar als ik me niet vergis heb je een heftige tijd achter de rug en dus je kind ook.

Biedt hem structuur, regelmaat, voorspelbaarheid in jullie leven en vooral veel liefde. Daar zal hij het meeste bij gebaat zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-09-12 12:37

Geplaatst door de TopicStarter : 30-09-12 12:37

Hij zal op de basisschool extra in de gaten worden gehouden.
word het erger dan zal er actie worden genomen, maar voorlopig zie ik hem als een normaal kind, wat net een iets andere gebruiksaanwijzing heeft dan een ander, die heb ik ook en er is met mij ook niks "mis"

Wat betreft de poesjes, het zijn cyperse met wat rood en helemaal rode, ik denk dat het komt omdat we tegen de rode rode zeggen, dat hij denkt dat die andere dan vast blauw en groen zijn

het klinkt wel heel leuk natuurlijk.....

Ik vraag me trouwens ook wel is af of hij kleurenblind is, want het lijkt of hij alle kleuren kent en toch zegt hij het geregeld verkeert, of andersom, als ik alle kleuren een keer benoemt heeft, weet hij het wel, maar ik denk dat dat meer een kwestie van onthouden is, maar ook dat komt er vanzelf uit...

Ik heb hem ook al is bij een oorarts laten testen, maar met zijn gehoor is niks mis :')

Een kwestie van oostindish doof zullen we maar zeggen :')

**Geplaatst**: 30-09-12 12:50

Geplaatst: 30-09-12 12:50

Ik heb zelf ook heel lang in mijn fantasie geloofd.
En dus ook in de goed heiligman tot groep 6 ( is toen verteld)

Maar je groeit er over heen:)

**Geplaatst**: 30-09-12 12:57

Geplaatst: 30-09-12 12:57

Mijn dochter van 4 kan er ook wat van.
Als ze ergens last van heeft of bijv een schaafwondje heeft zegt ze vol overtuiging dat dat een leeuw of een haai heeft gedaan.
En zo heeft ze uiteraard nog wel wat van die fantasieverhalen
het hoort gewoon bij die leeftijd

**Geplaatst**: 30-09-12 13:08

Geplaatst: 30-09-12 13:08

fjordowner18 schreef:
Ik heb hem ook al is bij een oorarts laten testen, maar met zijn gehoor is niks mis Een kwestie van oostindish doof zullen we maar zeggen

Hij kan ook een slijmoor hebben, dan wisselt het gehoor sterk.

http://nhg.artsennet.nl/kenniscentrum/k ... /PBH1b.htm

Citaat:
Als uw kind een slijmoor heeft, kan het gehoor verminderen of sterk wisselen. Het lijkt soms alsof uw kind doet alsof het niet goed hoort (‘Oost-Indisch doof’), maar dat is bijna nooit zo

**Geplaatst**: 30-09-12 13:22

Re: Kind met een levensgrote fantasie, wie nog meer?

Geplaatst: 30-09-12 13:22

Kleurenblindheid komt vaak voor bij jongens dus zou niet eens zo gek zijn.

Ik las dat je geen label aan je zoontje wilt plakken. Dat is ontzettend begrijpelijk, maar aan de andere kant zorgt dat ''label'' vaak wel voor verduidelijking in de omgeving. Kindjes zullen hem wat beter begrijpen (/of er meer begrip voor hebben) en daarnaast juffrouws/meester, ouders etc. ook.
Dit kan voor je kind heel fijn zijn.

Wat ik wel weet is dat het voor een kind vaak fijner is als iets als autisme oid. vroeg gediagnostiseerd is, dit kan pesterijen etc. voorkomen. Sommige komen er pas in de puberteit achter, zijn altijd anders geweest, hebben zich misschien wel heel ongelukkig oid. gevoeld en kunnen er nu pas de vinger op leggen...

Wat ik hiermee wil zeggen is dat het heel goed is dat je je zoontje beschermd voor het label op zijn hoofd, maar aan de andere kant kan dit ook voor onbegrip zorgen. Denk er daarom goed over na!

**Geplaatst**: 30-09-12 13:36

Re: Kind met een levensgrote fantasie, wie nog meer?

Geplaatst: 30-09-12 13:36

Als ik de verhalen hier zo lees vraag ik me ook wel eens af hoe onze eigen 'leugentjes/verhaaltjes' hier aan meewerken. Om een extreem voorbeeld te noemen: ik heb wel eens moeder gehoord tegen hun kind; "Als je jezelf nu niet gedraagt dan ruil ik je in bij de kinderwinkel!" Of de meer gangbare; "Als je jezelf niet gedraagt krijg je geen cadeautjes van sinterklaas!"

**Geplaatst**: 30-09-12 15:24

Geplaatst: 30-09-12 15:24

milatje schreef:
Wat ik wel weet is dat het voor een kind vaak fijner is als iets als autisme oid. vroeg gediagnostiseerd is, dit kan pesterijen etc. voorkomen. Sommige komen er pas in de puberteit achter, zijn altijd anders geweest, hebben zich misschien wel heel ongelukkig oid. gevoeld en kunnen er nu pas de vinger op leggen...

Wat ik hiermee wil zeggen is dat het heel goed is dat je je zoontje beschermd voor het label op zijn hoofd, maar aan de andere kant kan dit ook voor onbegrip zorgen. Denk er daarom goed over na!

Hier ben ik het mee eens. Ik begrijp dat ouders het vreselijk vinden om toe te moeten geven dat hun kind 'anders' is, zeker omdat het beeld dat veel mensen hebben van autisme en autismegerelateerde stoornissen helaas nog steeds negatief is, maar voor het kind en de directe omgeving van het kind kan het een boel frustraties voorkomen.

**Geplaatst**: 30-09-12 17:44

Geplaatst: 30-09-12 17:44

Ik moest stiekem wel lachen om al deze verhalen, maar het kan heel wat ellende veroorzaken. Overal staat kindermishandeling centraal.. -O-

Ik hoop dat mijn kids later alleen over elfjes en trollen fantaseren

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-10-12 13:39

Geplaatst door de TopicStarter : 01-10-12 13:39

milatje schreef:
Kleurenblindheid komt vaak voor bij jongens dus zou niet eens zo gek zijn.

Ik las dat je geen label aan je zoontje wilt plakken. Dat is ontzettend begrijpelijk, maar aan de andere kant zorgt dat ''label'' vaak wel voor verduidelijking in de omgeving. Kindjes zullen hem wat beter begrijpen (/of er meer begrip voor hebben) en daarnaast juffrouws/meester, ouders etc. ook.
Dit kan voor je kind heel fijn zijn.

Wat ik wel weet is dat het voor een kind vaak fijner is als iets als autisme oid. vroeg gediagnostiseerd is, dit kan pesterijen etc. voorkomen. Sommige komen er pas in de puberteit achter, zijn altijd anders geweest, hebben zich misschien wel heel ongelukkig oid. gevoeld en kunnen er nu pas de vinger op leggen...

Wat ik hiermee wil zeggen is dat het heel goed is dat je je zoontje beschermd voor het label op zijn hoofd, maar aan de andere kant kan dit ook voor onbegrip zorgen. Denk er daarom goed over na!

Daarom is met de basisschool in overleg mijn zoontje ook is het dossier van "probleemkind" geplaatst. Dit wil zeggen dat hij extra geopserveerd zal worden en extra besprekingen, as het niet beter gaat of het word erger, zal ik in overleg met school hem laten onderzoeken, maar voor nu vind ik dit nog niet nodig.

Ik had ook liever dat hij veel fantaseerde over dingen die niet kunnen, maar je hebt dat blijkbaar niet voor het kiezen :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-11-12 12:55

Geplaatst door de TopicStarter : 02-11-12 12:55

pfff nou mijn nachtmerrie word dus waarheid!

Het gaat niet zo goed op school.
Het is al een paar keer gebeurd dat hij een bepaalde opmerking maakte over school waar ik vraagtekens bij had, maar hij zei er verder weinig over.
Ook had hij al een keer gezegd dat hij niet wilde enzo.

Gisteravond vroeg hij me, mama wil je met mij met de garage spelen?
waarop ik antwoorden, mama is nu aan het koken, maar na het eten kunnen we wel met de garage gaan spelen.
Mijn zoontje barst in tranen uit, waarop ik dus zeg, wat is er nou ik zeg toch na het eten gaan we wel met de garage, waarop hij snikkend zegt:

Niemand wil met mij spelen, de kindjes op school ook al niet, ben ik dan raar?
Ik probeerde hem uit te leggen dat hij zeker niet raar is, maar dat iedereen even tijd nodig heeft om te wennen en dat vriendjes vanzelf wel komen.
het leek dat hij het begreep, maar toen zijn vader kwam, begon hij weer opnieuw te brullen.

vanmorgen zei hij mag ik nu weer klein zijn, dan kan ik naar mijn oude school.........

**Geplaatst**: 02-11-12 13:12

Re: Kind met een levensgrote fantasie, wie nog meer?

Geplaatst: 02-11-12 13:12

Aaahm wat sneu voor jou jochie, ik zou geen oplossing weten, ik wens je sterkte en wijsheid toe.

Wel ben ik vroeger ook een vreselijk fantast geweest, maar dat is met de jaren echt over gegaan.
Ik vertelde rustig aan mijn juffie dat ik altijd bij de buren moest eten omdat we thuis geen geld hadden en papa en mama niet voor mij wilde koken

Leren lezen was een drama, ik kon het wel, maar zodra ik moest voorlezen verzon ik alles bij elkaar, later bleek dat ik al heel vroeg aan een bril had gemoeten, zodra ik moest voorlezen moest ik mijn boek op tafel laten liggen en kon ik het dus niet zien, en als ik voor mezelf bezig was lag ik met mijn hoofd op tafel te lezen, hierdoor heel veel problemen gehad, van juffen en meester moest ik recht zitten en niet met mijn hoofd op tafel liggen (logisch, maar dan zag ik niets) hier door ook gepest door andere leerlingen... Hoe ik al die tijd door de standaard controles gekomen ben, geen idee, maar pas met 12 jaar is geconstateerd dat ik een bril nodig had, al die tijd moeite met school en mede leerlingen gehad... -:(-

**Geplaatst**: 07-11-12 00:32

Geplaatst: 07-11-12 00:32

fjordowner18 schreef:
pfff nou mijn nachtmerrie word dus waarheid!

Het gaat niet zo goed op school.
Het is al een paar keer gebeurd dat hij een bepaalde opmerking maakte over school waar ik vraagtekens bij had, maar hij zei er verder weinig over.
Ook had hij al een keer gezegd dat hij niet wilde enzo.

Gisteravond vroeg hij me, mama wil je met mij met de garage spelen?
waarop ik antwoorden, mama is nu aan het koken, maar na het eten kunnen we wel met de garage gaan spelen.
Mijn zoontje barst in tranen uit, waarop ik dus zeg, wat is er nou ik zeg toch na het eten gaan we wel met de garage, waarop hij snikkend zegt:

Niemand wil met mij spelen, de kindjes op school ook al niet, ben ik dan raar?
Ik probeerde hem uit te leggen dat hij zeker niet raar is, maar dat iedereen even tijd nodig heeft om te wennen en dat vriendjes vanzelf wel komen.
het leek dat hij het begreep, maar toen zijn vader kwam, begon hij weer opnieuw te brullen.

vanmorgen zei hij mag ik nu weer klein zijn, dan kan ik naar mijn oude school.........

Wordt hij misschien gepest op school? Wat sneu zeg...dan breekt je moederhart toch :(:)

Misschien dikt hij de verhaaltjes wel wat aan in de hoop aansluiting te krijgen bij de rest, hoopt ie dat ze hem stoer vinden om wat ie zogenaamd allemaal voor een avonturen beleeft.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-11-12 12:22

Geplaatst door de TopicStarter : 07-11-12 12:22

Ik heb een gesprekje die vrijdag op school gehad en de juffrouw zei dat ze echt nils raars heeft gezien, hij had wat moeite met de regels, maar had wel leuk gespeeld m et een ander jochie.
's avonds vertelde hij dit me ook.
afgelopen maandag vertelde hij ook dat hij weer met andere gespeeld had en dinsdags was die weer niet te spreken over school, dus ik weet het ook niet meer -O-

**Geplaatst**: 07-11-12 21:59

Geplaatst: 07-11-12 21:59

Ik kan me goed indenken dat je je zorgen maakt om je zoontje. je wilt immers dat hij een fijne schooltijd zal hebben. Voorlopig is er misschien nog niets om je echt zorgen om te gaan maken maar ik zou wel waakzaam blijven voor de mogelijke aanwezigheid van autisme of PDD-NOS

milatje schreef:
Wat ik wel weet is dat het voor een kind vaak fijner is als iets als autisme oid. vroeg gediagnostiseerd is, dit kan pesterijen etc. voorkomen. Sommige komen er pas in de puberteit achter, zijn altijd anders geweest, hebben zich misschien wel heel ongelukkig oid. gevoeld en kunnen er nu pas de vinger op leggen...

Dat is absoluut waar. maar ook nu nog kom je volwassenen tegen die helemaal voldoen aan het plaatje van PDD-NOS en zelf niet in de gaten hebben wat er nu eigenlijk aan de hand is. Die volwassenen vinden moeilijk aansluiting met leeftijdsgenoten, hebben geen echte vriendschappen. Sommigen hebben wel een gezin maar functioneren daar ook niet echt naar behoren.
Vaak komt die diagnose pas aan de orde als 1 van de kinderen wordt gediagnosticeerd [want er is vaak wel een duidelijke erfelijke component in het spel, ook al zien ouders die aanvankelijk niet snel]. Tegenwoordig weten we alles veel beter te duiden. Vroeger [tot een jaar of 20 terug] werder zulke gevallen een beetje aan zichzelf overgelaten. Daarvan zei men; tja het is een bijzonder kind, geef 'm maar een tekenblok....... *zucht*.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-11-12 06:56

Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-12 06:56

bij mijn zoontje word snel gezegd, laat het maar gaan, het komt vanzelf wel goed....

helaas zijn mijn ervaringen heel anders -O-