Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-01-12 23:44

Geplaatst: 29-01-12 23:44

Hier merk ik, dat wanneer een vriend van me op bezoek komt met zijn 2 kinderen, dat hun minder makkelijk delen als mijn dochtertje die alleen is. Die 2 kindjes willen alles als eerste hebben zeg maar omdat anders de andere het neemt. Zelf zijn wij heel erg bezig met Amber met betrekking tot het delen.
Van de week toen die 2 hier waren, is Amber juist de gene die als eerste inbind.

Ik denk dat het dus aan de opvoeding en het kindje zelf ligt

Edit, ik zou er wel nog graag een broertje of zusje bij willen, maar das meer omdat ik zelf graag een groot gezin wil als dat ik perse iemand er bij wil voor Amber om te spelen

Al blijft dat een fijne bij komstigheid.

**Geplaatst**: 29-01-12 23:44

Geplaatst: 29-01-12 23:44

Het lijkt me voor later wel heel eenzaam. Je jeugd kun je nooit meer met iemand delen als je ouders overleden zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-01-12 23:46

Re: Enig kind..

Geplaatst door de TopicStarter : 29-01-12 23:46

Daar heb je wel een punt BraveSpots..

Maar ik denk wel dat je een stuk zelfstandiger bent als enig kind. Dat kan ook zo z'n voordelen hebben later..

**Geplaatst**: 29-01-12 23:47

Geplaatst: 29-01-12 23:47

BraveSpots schreef:
Het lijkt me voor later wel heel eenzaam. Je jeugd kun je nooit meer met iemand delen als je ouders overleden zijn.

Maar ik kan me aan de andere kant wel 'verheugen' (raar woord zo..) dat ik niet het gezeik heb wanneer ik alleen ben wie de televisie of het huis krijgt.
Hoe we de begrafenis moeten regelen, de verdeling van alles, etc. Ook wanneer mijn ouders ziek mogen worden en er concrete beslissingen genomen moeten
worden dat ik dit tot het einde continu moet overleggen etc.

**Geplaatst**: 29-01-12 23:48

Geplaatst: 29-01-12 23:48

upendo schreef:
You don't know what you have until you lose it, denk dat die andersom ook werkt

Dit is bij mij dus wel het geval.
Tot mijn 9e was ik de oudste, toen is mijn broertje die op dat moment 7 was, overleden en was ik "enig kind"

Buiten dat het natuurlijk verschrikkelijk is/was, vond ik het heel erg om alleen te zijn.
En nog steeds mis ik de band die je met een broer/zus hebt. Als ik het bij mijn vriendinnen/vriend zie, vind ik het ontzettend jammer dat ik dat nooit (meer) zal hebben.

Maar ik weet niet of dit antwoord voor jou waarde zal hebben, aangezien de situatie compleet anders is.

**Geplaatst**: 29-01-12 23:48

Geplaatst: 29-01-12 23:48

Celiien schreef:
Hier enigkind :wace:
Geen moeite mee hoor. Wel is het zo dat ik heel makkelijk dingen voor mezelf of in mijn wentje kan doen, terwijl ik soms merk dat mensen uit grote gezinnen 'altijd gezellig met elkaar' dingen doen.
Verder kan ik wel ook delen hoor, wees maar gerust
Ben eigenlijk wel blij met enig kind.. Anders had ik nooit mijn paad gehad, niet minimaal 3x per jaar op vakantie en had ik altijd gezeur om me heen gehad ed

Ik ga zelf meestal 4 keer per jaar ( drie keer weg met ouders, twee keer een week ponykamp tel ik als één :Y)

) weg en ben geen enig-kind hoor

Dat is dus random een voorbeeldje neem ik aan...

**Geplaatst**: 29-01-12 23:49

Geplaatst: 29-01-12 23:49

Zowel mijn vriend als ik hebben geen broers en/of zussen. Lekker rustig. :evaw:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-01-12 23:51

Geplaatst door de TopicStarter : 29-01-12 23:51

nina88 schreef:
upendo schreef:
You don't know what you have until you lose it, denk dat die andersom ook werkt

Dit is bij mij dus wel het geval.
Tot mijn 9e was ik de oudste, toen is mijn broertje die op dat moment 7 was, overleden en was ik "enig kind"

Buiten dat het natuurlijk verschrikkelijk is/was, vond ik het heel erg om alleen te zijn.
En nog steeds mis ik de band die je met een broer/zus hebt. Als ik het bij mijn vriendinnen/vriend zie, vind ik het ontzettend jammer dat ik dat nooit (meer) zal hebben.

Maar ik weet niet of dit antwoord voor jou waarde zal hebben, aangezien de situatie compleet anders is.

Wat erg om je broertje te verliezen op die leeftijd. (En op alle andere leeftijden natuurlijk ook hoor)

Maar dan mis je het, omdat je weet wat het is. Als je nooit een broertje of zusje hebt gehad, weet je ook niet wat je mist.

**Geplaatst**: 29-01-12 23:52

Geplaatst: 29-01-12 23:52

Ik ben enigskind én alleen staande moeder al vanaf mijn 1e dag hier op aard. Ik moet zeggen ik vind het heerlijk en ik denk dat ik het nu heel moeilijk zal krijgen als mijn moeder ineens man + kids erbij krijgt. Is anders ik weet het, maar toch. Of ik anders gewild zou hebben weet ik niet. Als mijn ouders bij elkaar waren gebleven en meer kinderen hadden gekregen had ik nu misschien gezegd dat ik mijn geen ander leven zou willen wensen. Ik heb een halfzusje van vaders kant die ik bijna nooit zie of spreek en ik moet zeggen dat ik dat helemaal niet erg vind of dat ik daar behoefte aan heb. Wel wil ik later zelf minimaal 2 kids, lijkt me heerlijk om met meerdere kinderen bezig te zijn met school, hobby, sport, opleiding etc.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-01-12 23:54

Re: Enig kind..

Geplaatst door de TopicStarter : 29-01-12 23:54

Mij lijkt het dus "fijner" om één kindje te hebben, en me daar vol op te kunnen richten, mee bezig te zijn..

**Geplaatst**: 29-01-12 23:58

Geplaatst: 29-01-12 23:58

Wat voor mij de band met m'n broers heel speciaal maakt is gewoon dat je zo'n geschiedenis hebt met elkaar. Je hebt elkaar meegemaakt op de ergste en de gelukkigste momenten in je jeugd. Geheimen gedeeld, samen gespeeld, gevochten en later weer goed gemaakt.

Bij hen kan ik altijd, hoe dan ook, compleet 100 procent mezelf zijn, zonder verwachtingen naar elkaar. En dat kan niet bij veel mensen. Daarom zijn ze ook familie en hou ik zoveel van ze.

Ik vind dat waardevol. Ook voor later.

**Geplaatst**: 29-01-12 23:58

Geplaatst: 29-01-12 23:58

Wat betreft dat delen: ik merk het juist andersom! Ik en andere enige kinderen die ik ken (het zijn er maar 2) delen juist heel makkelijk. Bij mij komt het omdat ik het gevoel heb om altijd aardig tegen iedereen te moeten doen omdat je als enig kind heel veel moeite moet steken in je sociale contacten, anders heb je niemand. Als je dus 'vriendinnen kunt krijgen' door dingen uit te delen of uit te lenen dan doe je dat meteen...

-O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-12 00:00

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-12 00:00

BraveSpots schreef:
Wat voor mij de band met m'n broers heel speciaal maakt is gewoon dat je zo'n geschiedenis hebt met elkaar. Je hebt elkaar meegemaakt op de ergste en de gelukkigste momenten in je jeugd. Geheimen gedeeld, samen gespeeld, gevochten en later weer goed gemaakt.

Bij hen kan ik altijd, hoe dan ook, compleet 100 procent mezelf zijn, zonder verwachtingen naar elkaar. En dat kan niet bij veel mensen. Daarom zijn ze ook familie en hou ik zoveel van ze.

Ik vind dat waardevol. Ook voor later.

Dat is ook zeker mooi. Maar als je het nooit hebt gehad, kan je het dan missen?

**Geplaatst**: 30-01-12 00:06

Geplaatst: 30-01-12 00:06

Zeker, ik en oudere broer zaten samen in de puberteit en dat was bepaald geen pretje om het minste te zeggen.
Maar ruzie als je kinderen bent, dat hoort er af en toe bij denk ik. Dat doet niets af aan de onderliggende band vind ik. In ons geval toch.

Zat mensen die nooit meer naar elkaar kijken na één slecht woord. Ah, misschien is het wel een stuk geluk ook, geen idee.

**Geplaatst**: 30-01-12 00:06

Geplaatst: 30-01-12 00:06

passieAppel schreef:
Celiien schreef:
Hier enigkind :wace:
Geen moeite mee hoor. Wel is het zo dat ik heel makkelijk dingen voor mezelf of in mijn wentje kan doen, terwijl ik soms merk dat mensen uit grote gezinnen 'altijd gezellig met elkaar' dingen doen.
Verder kan ik wel ook delen hoor, wees maar gerust
Ben eigenlijk wel blij met enig kind.. Anders had ik nooit mijn paad gehad, niet minimaal 3x per jaar op vakantie en had ik altijd gezeur om me heen gehad ed

Ik ga zelf meestal 4 keer per jaar ( drie keer weg met ouders, twee keer een week ponykamp tel ik als één ) weg en ben geen enig-kind hoor
Dat is dus random een voorbeeldje neem ik aan...

Random voorbeeld. Want heb ook een eigen paard staan, en dat incl wintersport, zomervakantie en stedentrip... Denk niet dat dat zou kunnen als ik nog 2 broers oid zou hebben

**Geplaatst**: 30-01-12 00:15

Geplaatst: 30-01-12 00:15

Joolien schreef:
Je merkt vaak wel dat enigst kinderen minder sociale vaardigheden hebben dan kinderen met broers en zussen. Merk wel verschil tussen vriendinnen die enigst kind zijn en niet. Zijn egoistischer

Dat merk ik dus helemaal niet en ik ken toch aardig wat mensen zonder broertjes en zusjes.

Daar heb je als ouder ook een aandeel in vind ik; mijn zusje is het toonbeeld van egocentrisch en egoïstisch omdat mijn moeder dat bij haar stimuleert. Kwestie van het bijbrengen van normen en waarden in mijn ogen. Als ik in de huidige situatie zou mogen kiezen, dan zou ik niets liever willen dan enig kind zijn.

Laatst bijgewerkt door _Summerly_ op 30-01-12 00:16, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-01-12 00:16

Geplaatst: 30-01-12 00:16

Ik ben enig kind en heb dat nooit echt fijn gevonden, ik had gelukkig een neefje van mijn leeftijd maar het is toch anders.
Als er iets is met mijn ouders ben ik de enige die kan/moet komen, ik sta overal alleen voor straks, verder ben ik wel jaloers op de band die de meeste mensen met hun broer en/of zus hebben.
Ik had graag iemand gehad om lekker mee te bekvechten en mee te kibbelen, op vakanties was ik altijd alleen niemand om samen mee op te trekken en vriendjes maken vond ik altijd heel moeilijk.
Dan is het veel fijner als je met iemand bent samen is het toch makkelijker.

Het eerste wat ik ook heb gezegd tegen mijn vriend is dat als er kinderen mogen komen ik er graag 2 of meer zou willen hebben (als het lukt).

Mijn schoonvader daarentegen is ook enig kind en zegt het heerlijk te vinden, maar ik zie bij hem duidelijk de nadelen van een bejaarde, zieke moeder en zelf een drukke veeleisende baan en leven, hij is de enige die met haar boodschappen kan gaan doen (al doet mijn vriend het ook weleens), ritjes naar het ziekenhuis, de zorgen om haar kwalen en operaties kan hij niet delen met een broer of zus.

**Geplaatst**: 30-01-12 00:17

Geplaatst: 30-01-12 00:17

Miracle_ schreef:
BraveSpots schreef:
Wat voor mij de band met m'n broers heel speciaal maakt is gewoon dat je zo'n geschiedenis hebt met elkaar. Je hebt elkaar meegemaakt op de ergste en de gelukkigste momenten in je jeugd. Geheimen gedeeld, samen gespeeld, gevochten en later weer goed gemaakt.

Bij hen kan ik altijd, hoe dan ook, compleet 100 procent mezelf zijn, zonder verwachtingen naar elkaar. En dat kan niet bij veel mensen. Daarom zijn ze ook familie en hou ik zoveel van ze.

Ik vind dat waardevol. Ook voor later.

Dat is ook zeker mooi. Maar als je het nooit hebt gehad, kan je het dan missen?

Absoluut. Er is mij regelmatig gevraagd of ik het jammer/fijn vond om enig kind te zijn, en ik heb hier volgens mij altijd op geantwoord dat ik geen idee had, aangezien ik niet wist wat en of ik iets miste. Ik mag dan wel geen broers of zussen hebben, maar ik heb dan weer genoeg andere mensen in mijn leven met wie ik mijn momenten heb gedeeld en aan wie ik alles kwijt kan. Ik heb geen moment het gevoel gehad dat mij iets is ontnomen, kon altijd goed op mezelf zijn en kan dat nog steeds, hoewel ik denk dat dit eerder een karaktertrekje is. Zo vind ik het dan ook een beetje kort door te bocht om te stellen dat egocentrisme een direct gevolg is van enig kind zijn.. Dit is eerder de aard van het beestje en hoewel ik best wil geloven dat echt samen leven/delen soms even wennen kan zijn, het absoluut niet om onvermogen gaat. Ik heb sinds kleins af aan mijn best gedaan om zo'n sociaal en aardig mogelijk persoon te zijn en dat hoefde niemand mij te vertellen.

**Geplaatst**: 30-01-12 00:34

Re: Enig kind..

Geplaatst: 30-01-12 00:34

ha ha----ik heb drie enige kinderen.....LOL....

**Geplaatst**: 30-01-12 00:45

Re: Enig kind..

Geplaatst: 30-01-12 00:45

Ik heb drie broers en een zusje. Ik hou vreselijk veel van ze en heb een hele sterke band met mijn jongste broertje, maar ik praat niet met ze over al mijn problemen

Dat doe ik liever met anderen.

**Geplaatst**: 30-01-12 01:48

Geplaatst: 30-01-12 01:48

Ik ben hier ook de enige, en ik vind het wel degelijk erg jammer. Heb nooit geleerd om voor mezelf op tekomen, bijvoorbeeld. Ook zijn al jaren de vakanties met m'n ouders niks aan, omdat het, jawel, alleen met m'n ouders is.
Ik zie er ook enorm tegen op als we ouder zijn, als zij overlijden....
Of dan hebben we een familie-uitje, met mijn oma en haar vier kinderen, en 7 kleinkinderen.. Dat is altijd zo gezellig, en ik weet dat dat later niet zal gebeuren.

Sociaal miste ik ook wat, heb ik het gevoel. Kon eigenlijk beter met volwassen opschieten dan met leeftijdsgenoten. Dat is nu wel veranderd gelukkig, maar dan nog. Heb wel het idee dat ik erg zelfstandig ben. Zou ook niet zeggen dat ik verwend word, trouwens. Hebben m'n ouders geen geld voor, is ook helemaal niet erg.

Achja, het is nu eenmaal niet zo en ik ben nog steeds gelukkig, dus ik zou niet zeggen dat het zielig is.. Maar ik zou zelf toch het liefst twee kinderen hebben.

.

**Geplaatst**: 30-01-12 01:54

Geplaatst: 30-01-12 01:54

Ik kende een meisje die enig kind was, maar die dus echt letterlijk elke dag sport/toneel/muziek/tekenles had oid. Soort van overcompenseren

Nee, ik zou het zelf niet doen, maar één kind nemen. Naast dat ik überhaupt een groot gezin wil :Y)

heeft het kind dan altijd iemand thuis met wie hij/zij zich een beetje kan identificeren, en samen op de ouders kunnen afgeven

Ook leren ze de belangrijkste sociale vaardigheden thuis.. inclusief ruzie maken, delen, elkaar helpen...

**Geplaatst**: 30-01-12 03:06

Geplaatst: 30-01-12 03:06

Zielig!? Wat een betutteling. Ik ben ook enig kind en nooit problemen mee gehad.
Ik had genoeg vriendjes en vriendinnetjes waar ik mee kon spelen, delen, knokken, etc. en kon ook prima mezelf vermaken.

Dat je als enig kind moeite zou hebben met delen vind ik juist een onlogische redenering.
Als enig kind hoef je nooit je speelgoed te verdedigen, maar vind je het juist leuk als er iemand is waarmee je het kunt delen.

Enige nadeel vind ik wel dat je er alleen voor staat bij ziekte en overlijden van je ouders.
Groot gezin kan idd veel gezeik zijn over de erfenis, maar je staat er dan iig niet alleen voor.

Er is nog niet zo lang geleden overigens nog een topic geweest over dit onderwerp.

**Geplaatst**: 30-01-12 08:38

Geplaatst: 30-01-12 08:38

Joolien schreef:
Je merkt vaak wel dat enigst kinderen minder sociale vaardigheden hebben dan kinderen met broers en zussen. Merk wel verschil tussen vriendinnen die enigst kind zijn en niet. Zijn egoistischer

Mijn zoontje kan beter delen en is lang niet zo egoïstisch als de meeste kinderen met broertje of zusje!!
Dat is een opvoedkundig iets denk ik!!

**Geplaatst**: 30-01-12 08:45

Geplaatst: 30-01-12 08:45

Ik ben zelf geen enigskind,
Maar mijn man en ik hebben bewust gekozen om 1 kind te nemen.
Wij wilden graag onze hobby's nog steeds uitvoeren en ik vind ook
dat het financiele plaatje meespeelt.

Hoe het kind opgroeid ligt idd aan de opvoeding van de ouders.