Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-12-11 22:47

Re: Dochter als bemiddelaar in scheiding

Geplaatst: 01-12-11 22:47

balen is dit zeg.
misschien moet je gewoon effe geen contact meer hebben zodat je zelf wat beter in je vel komt te zitten.
wel respect voor je en ook voor je vader vind het echt heel knap hoe jullie hier mee om gaan.
maar ik zou wel aan je zelf gaan denken wat voor jou goed is aan die stress heb je ook helemaal niks.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-12-11 22:54

Re: Dochter als bemiddelaar in scheiding

Geplaatst door de TopicStarter : 01-12-11 22:54

Heb haar al een mail terug gestuurd, dat ze er wel op zn minst begrip voor moet hebben.
Maar bedankt

nee de stress is inderdaad niet fijn, ik zit er toch over te denken op school een vertrouwenspersoon ofzo in de hand te nemen, dat ik iniedergeval niet alles voor mezelf moet houden.

**Geplaatst**: 01-12-11 23:03

Re: Dochter als bemiddelaar in scheiding

Geplaatst: 01-12-11 23:03

Het kan SowieSo geen kwaad om dit bij je mentor oid neer te leggen. Ik kan me goed voorstellen dat je schoolresultaten hier ook onder kunnen gaan lijden en dan is het gewoon fijn als de school ervan weet. Meestal hebben ze ook wel mensen die speciaal voor dit soort problemen zijn aangenomen en die kunnen je vaak erg goed helpen. Erover praten kan al enorm opluchten!

**Geplaatst**: 01-12-11 23:05

Geplaatst: 01-12-11 23:05

Zeker doen. Ik heb zelf er veel te lang mee rondgelopen, en geloof me, dat vreet je echt op.

**Geplaatst**: 02-12-11 17:05

Re: Dochter als bemiddelaar in scheiding

Geplaatst: 02-12-11 17:05

Lieve meid, wat een vreselijke periode maak jij door, en oh zo herkenbaar.
Ik was 14 toen mijn ouders scheidden en heb nu, bijna 10 jaar later, nog steeds problemen met mijn vader.
Ik heb aangegeven geen contact meer te willen, maar het blijft natuurlijk familie en op sommige gelegenheden, wanneer er iemand overlijdt bijvoorbeeld, moet ik hem toch weer zien.

Allereerst, bedank je vader! Hij komt op mij over als een zeer volwassen, kalme man met het hart op de juiste plek.
Bedank hem hiervoor, want dit is, zoals je merkt bij je moeder, niet vanzelfsprekend, en hij zal ook zijn moeilijke momenten hebben.
Wb je moeder tja, wat is wijsheid? Als brieven schrijven al niet meer helpt, en je alleen maar verontwaardiging terugkrijgt (herkenbaar: mijn vader vindt zichzelf ook altijd zielig en geeft mijn moeder de schuld van mijn houding naar hem) zou ik het contact een tijdje afhouden.
Wellicht dat ze dan tot bezinning komt. Kerstdiner, niet doen. Nooit iets doen in dit soort situaties waar je niet 200% achter staat, daar krijg je spijt van.
En most of all, denk aan jezelf!! Aan het einde van de dag is er niemand behalve jijzelf, en als je 's avonds in bed ligt wil je vooral rust, geen stress, onbezorgdheid.
Echt, af en toe MOET je gewoon egoïstisch zijn, want er is niemand anders die dat voor je doet!

Sterkte, en mocht je je verhaal kwijt willen, mag je me altijd PB'en, want ik herken enorm veel hierin.