Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-09-11 16:03

Geplaatst: 19-09-11 16:03

Dav schreef:
Afgelopen week hebben we besloten om te gaan trouwen,hartstikke leuk maar ook zo verschrikkelijk dubbel.
Van mijn kant komt echt niemand.... (en als ze komen dan wil ik ze niet eens zien!)

Herkenbaar,... :(:)

Zal ik je nou eens eerlijk bekennen, dat dát ook de reden is, waarom wij nog steeds niet zijn getrouwd,..

Maar weet je, begrijpen zul je het waarschijnlijk nooit.
Tenminste, ik snap het tot op vandaag nog steeds niet, maar kan het wel beter naast me neer leggen.
Dat had ik tot vorig jaar niet kunnen begrijpen.
De geboorte van ons zoontje heeft daar heel veel in losgemaakt.
Eerst het onbegrip, toen de woede en verdriet en nu dan toch een soort van berusting.

Maar die berusting heeft in mijn geval toch ook 18 jaar geduurd,... en nog steeds begrijp ik het niet.

Ik weet alleen, dat ik het bij mijn kind totaal anders ga doen!!

Edit: Maar ik zou het bijna vergeten,...
VAN HARTE GEFELICITEERD MET JULLIE VOORGENOMEN HUWELIJK!!!!
WAT GAAAAAAAF!!!! $*\o/*$ $_/-\o_$ $*\o/*$

**Geplaatst**: 19-09-11 16:22

Geplaatst: 19-09-11 16:22

meid ik kan maar 1 ding zeggen. JE DOET HET GOED!

**Geplaatst**: 19-09-11 17:19

Re: Leven zonder familie

Geplaatst: 19-09-11 17:19

Wat onwijs leuk dat jullie trouwplannen hebben. Van harte gefeliciteerd! Natuurlijk is het jammer dat je eigen familie hoogstwaarschijnlijk niet bij je huwelijk zal zijn maar het belangrijkste is dat jij blij bent met je ventje en dat jullie trouwen helemaal zien zitten. Weer een leuke en goede stap in de richting om je eigen leven vorm te geven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-11 18:22

Re: Leven zonder familie

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-11 18:22

Als m'n familie zich in de toekomst al meld...is het nog maar de vraag of het ooit weer goed komt.
Persoonlijk denk ik niet,mij zijn zoveel dingen verweten (verwijt?Euhm Nederlands laat me ff in de steek)

Die dingen vergeet je niet zomaar.

Van hun kant helemaal niks niemand gehoord,wel rijden ze af&toe langs (remmen bij de buren en gas geven bij de andere buren) want ''hun''huis is zoveel veranderd

Bedankt voor de felicitatie's

Het word wel een huwlijk ala ons,zoals wij het willen.
Mijn vriend is niet zo van het feesten,net als ik overigens en bovendien kost dat veel geld,geld wat we liever in ons huisje willen steken.
Gisteravond zei m'n vriend dat hij toch wel graag zijn ouders erbij wil hebben
(we hadden het plan om met 2 getuigen heen te gaan en tekenen maar en klaar))
Nu word het; ik 1getuige --de buurvrouw--
en hij zijn ouders,hij wou vanwege mij zijn ouders erbuiten laten dit omdat het er zo dik bovenop is en hij mij absoluut niet wil kwetsen *ergens wel heel lief* zo zegt hij ook niet vaak familie omdat hij weet dat ik geen familie meer heb.

S'avonds of het wkend erop met zijn broers en aanhang gourmetten en dan vertellen hoe en wat.
En samen naar het strand om uit te waaien,de slechte dingen/heringeringen weg spoelen.
Op naar leven deel 2 met enkel ons en diegene die wij erbij willen hebben.

**Geplaatst**: 19-09-11 18:44

Geplaatst: 19-09-11 18:44

Gelukkig heb je een lieve vriend die er heel veel rekening mee houd +:)+

.
Voor de rest weet ik niet heel veel te zeggen..maar heb wel veel respect voor je

!

**Geplaatst**: 19-09-11 19:03

Re: Leven zonder familie

Geplaatst: 19-09-11 19:03

Dav.. Ik ben een stille meelezer en kan je ook niet veel tips geven, omdat ik nooit zo`n situatie mee heb gemaakt.

Ik wil je alleen een hart onder de riem steken, ik vind dat je een ontzettend sterke vrouw bent en je goed met de situatie omgaat! +:)+

Ennuh.. Gefeliciteerd met jullie geplande huwelijk! $*\o/*$

**Geplaatst**: 19-09-11 19:09

Re: Leven zonder familie

Geplaatst: 19-09-11 19:09

Wow, wat een heftig verhaal! Heb echt diep respect voor je en je mag best trots op jezelf zijn! Als je wilt praten ergens over of trouwplannen wilt bespreken dan kan je altijd bij mijterecht. Mijn huwelijk staat nog goed in mijn geheugen en over trouwplannen praten is altijd leuk! In ieder geval alvast van harte gefeliciteerd met jullie voorgenomen huwelijk!

**Geplaatst**: 19-09-11 20:01

Re: Leven zonder familie

Geplaatst: 19-09-11 20:01

Ook ik herken mij in veel. Heel veel. Ik heb met mijn ouders wel nog contact, maar ik voel dat ik ze
de laatste weken erg ben aan het ontwijken. Het hoeft voor mij niet meer, er is te veel gebeurd.
En dat maakt een mens ontzettend moe om altijd maar daarheen te gaan en altijd maar weg rijden
met discussies/ruzies.

Ik ben nu 1x na een psycholoog geweest om het van mij af te praten (en ga binnenkort weer).
Want ik voel dat ik het nog geen plaatsje kan geven wat er allemaal is gezegd/gedaan/gebeurt.

Maar ik hou hoop, dat ik het op een dag wel kan laten rusten.

**Geplaatst**: 20-09-11 12:27

Re: Leven zonder familie

Geplaatst: 20-09-11 12:27

Dav, maak zeker een klein feestje van die huwelijksdag! Ook al hou je het (heel) klein, zorg dat je later geen spijt hebt over hoe je het gevierd hebt. Hoe moeilijk het ook is, je bent in zekere mate "wees". Maar je doet het super en de dag dat je gaat trouwen is een grote mijlpaal in je toekomst. Daar moet je met een heel fijn gevoel op terug kunnen kijken "later als je groot bent" ;-)

. Maak er wat moois van! Ga "op chic" uit eten, boek ergens een leuk hotel voor een nachtje en vergeet daarbij vooral niet te vermelden dat je komt om te vieren dat je zojuist getrouwd bent. Laat je even lekker in de watten leggen met z'n tweetjes en bouw aan dat mooie nieuwe hoofdstuk in het boek van je leven, nu het vorige hoofdstuk langzaamaan afgesloten moet worden.

Heel veel geluk!

**Geplaatst**: 20-09-11 14:27

Geplaatst: 20-09-11 14:27

Dav schreef:
Als m'n familie zich in de toekomst al meld...is het nog maar de vraag of het ooit weer goed komt.
Persoonlijk denk ik niet,mij zijn zoveel dingen verweten (verwijt?Euhm Nederlands laat me ff in de steek)
Die dingen vergeet je niet zomaar.

Van hun kant helemaal niks niemand gehoord,wel rijden ze af&toe langs (remmen bij de buren en gas geven bij de andere buren) want ''hun''huis is zoveel veranderd

Bedankt voor de felicitatie's

Het word wel een huwlijk ala ons,zoals wij het willen.
Mijn vriend is niet zo van het feesten,net als ik overigens en bovendien kost dat veel geld,geld wat we liever in ons huisje willen steken.

'verweten' is prima Nederlands hoor, en gefeliciteerd met de trouwplannen.

Ik begrijp even iets niet. Woon jij nu alleen in het huis van je ouders dat jij gekocht hebt? Of samen me je vriend? En blijven jullie daar na het trouwen wonen? Als dat zo is, dan wil ik toch even zeggen dat het mij een veel beter idee lijkt om je van je huwelijk een echte start te maken. Dus weg uit dat huis, weg bij de buren die weten wat er gespeeld heeft (ook al zijn het aardige mensen, je kunt je niet losmaken van je verleden met mensen in de buurt waarvan jij weet dat ze weten wat er gebeurd is), bij voorkeur weg uit de regio waar je kans loopt iemand in het nieuws of bij de supermarkt tegen te komen die je niet wilt zien. En weg van de plek waarvan je 'broer' ooit gedreigd heeft dat hij die in brand zal steken.

Verder lijkt het mij ook een goed idee om eens met een professional te gaan praten. Je bent rond de 25, je hebt vanaf je 16de full-time gewerkt onder loonbeslag (is dat nu ook opgeheven?), je bent een jaar geleden alleen komen te staan, hebt de verantwoordelijkheid voor en zorg over (hoeveel?) dieren en je bent nu van plan om te gaan trouwen. Dat laatste is voor sommige mensen al genoeg om bij een psycholoog terecht te komen (serieus waar), dus me dunkt dat jij wel tot de groep mensen behoort waarvoor we met ons alleen besloten hebben dat het niet meer dan normaal is om af en toe eens tegen iemand aan te kletsen die daarvoor is opgeleid. Je geeft aan dat je het prettig vind om af en toe met je NLP-vriend te praten. Met NLP op zichzelf is weinig mis, maar het is - met alle respect - géén erkende therapie die geschikt is voor het omgaan met serieuze problemen. Los daarvan loop je een behoorlijk risico de vriendschap kwijt te raken wanneer de vriend in kwestie met de beste bedoelingen maar zonder gedegen opleiding probeert om jou te helpen. Ik ken geen therapeut die bereid is eigen vrienden of kennissen te begeleiden, juist omdat de afstand die een hulpverlener altijd moet bewaren zo belangrijk is voor het succes van de therapie. En ik denk dat het voor jouzelf en daarmee ook voor je relatie heel goed zou zijn om de tijd te nemen om te verwerken wat er is gebeurd en afstand te nemen van je verleden.

**Geplaatst**: 20-09-11 14:55

Geplaatst: 20-09-11 14:55

Wat heb jij moeilijke keuze's gemaakt... Respect, dat je gewoon steeds maar weer gewoon door gaat!! :(:)

**Geplaatst**: 20-09-11 15:05

Re: Leven zonder familie

Geplaatst: 20-09-11 15:05

wauw!

Wat heb jij een GEWELDIGE vriend ook!!
dat hij zoveel rekening met je houd! GE-WEL-DIG!!! :))

Meid,Je Doet het goed!!

**Geplaatst**: 20-09-11 16:13

Re: Leven zonder familie

Geplaatst: 20-09-11 16:13

Ten eerste, gefeliciteerd dat jullie gaan trouwen

.
En wat knap dat je altijd is gelukt om er weer boven op te klimmen en verder te gaan met je leven. Er gewoon 'weer' wat van proberen te maken

. Dat is echt een hele goede eigenschap.

Ook vind ik het knap dat je nog steeds in hetzelfde huis woont. Als ik in jou situatie zou zitten zou ik het huis zo snel mogelijk willen verkopen, om alles pas echt goed te kunnen verwerken.

Wat fijn dat je vriend(aanstaande man), je zo goed steunt. Ik ken ook iemand die al 2 keer is verlaten omdat ze (weer) depressief werd. Wees dus maar heel blij met je vriend

. Hij zal jou altijd blijven steunen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-09-11 03:40

Geplaatst door de TopicStarter : 22-09-11 03:40

@Maura (en de rest)

Ik woon nog steeds in mijn ouderlijk huis.
En blijf daar ook na het trouwen daar samen wonen met mijn vriend.

Aan de ene kant wil ik ook wel dol graag weg,weg van alles,en ergens waar ze me niet kennen opnieuw beginnen.
Enkel....Mijn vriend is hier in de regio geboren en getogen,zijn hele familie woont hier,beide hebben werk in de buurt en het huis is momenteel niet zo dat ik dat makkelijk kan verkopen.
Het is een bedrijf geweest en dat zie je zo duidelijk (negatief helaas) dat we eerst alle zooi moeten opruimen voordat het interresant word om te verkopen.

Wss verkeerd begrepen maar er is geen loonbeslag gelegd,was wel sprake van maar omdat ik een spaarder ben had ik op dat moment voldoende gespaard om die schulden van hun te betalen....Wel voelde ik altijd een druk van hun kant want ik wist wel dat dit niet de laatste deurwaarder etc zou zijn (helaas) M'n ''ma'' heeft mij in die tijd zo voor gelogen en geestelijk zo haar kant op gezet dat hun altijd de pechvogels waren en dat de wereld tegen hun is/was. Als kind zijnde voel je dan dat je hun moet ''beschermen'' en daar hebben ze flink gebruik van gemaakt.

Die goeie vriend heeft wel een gedegen NLP opleiding gehad en werkt daar nu ook mee.
Ik heb al veel aan zijn technieken en ervaring gehad

en wat je zegt mbt vrienden en helpen (op die vlak) dat ken ik,ik ken ook mensen in die vak gebied die ''de fout''maakten om vrienden te helpen en vervolgens zijn vriendschappen stuk gelopen...

Verder qua trouwen,we zijn nu bezig de dingen te regelen en zoals het nu lijkt gaan we het wkend ervoor/erna ff lekker weg en op de dag zelf met de getuigen lekker uit eten en vooral een ontspannende dag ervan maken.
Dank je allemaal

**Geplaatst**: 18-10-11 23:04

Geplaatst: 18-10-11 23:04

We willen je graag een hart onder de riem steken... Het is maar iets virtueels, maar toch krijg jij van ons deze maand een bloemetje in de BNB.
[FZ] [Dienstmededeling] Bokt NieuwsBrief Oktober

**Geplaatst**: 19-10-11 15:37

Re: Leven zonder familie

Geplaatst: 19-10-11 15:37

Dav ik vind je een top meid!

Tja dat je het zo moeilijk hebt af en toe is volkomen te begrijpen meid.
Vooral omdat je nog in dat huis woont, is het vast erg confronterend, ik zag dat je niet wilde verhuizen, wat ik je dan aanraad (een kleine tip) ga lekker aan de slag met een kwast en verf, maak het jou huis, verwijder alle oude zooi, tafels & stoelen, foto's van de muren en hang nieuwe op. Het zal even een klus zijn, maar tijdens het opruimen het huis aan kant maken, geloof me meid dan ben je stapje voor stapje alles veel beter aan het loslaten, er gaat een tijd komen dat je je ouders vergeeft en loslaat, mensen denken als ik iemand vergeef dan geef ik aan dat ze over me heen lopen en dat alles goed is wat ze met me deden.

Nee Vergeven is loslaten. Vergeven is je er bij neerleggen en toegeven dat de personen niet zullen veranderen, maar dat JIJ vrede met jezelf hebt, dit zal absoluut niet in een paar weken gebeuren, bij mij persoonlijk heeft het aantal jaren geduurt. Ik ben er een beter mens door geworden en jij meid, door dit zo te vertellen en je zelf gebroken hebt met je Fam. JIJ hebt die eerste stappen algezet.

Hou vooral in je achterhoofd dat JIJ een fantatisch gevoelig om mensen gevend persoon bent. JIJ bent een geweldige vrouw. Ondanks alles wat je ouders geflikt hebben... JIJ bent er sterk uitgekomen

Vergeven is Loslaten meid! je kunt het

**Geplaatst**: 19-10-11 15:47

Geplaatst: 19-10-11 15:47

ik las pas ergens een goede tip van iemand op bokt: zoek geen steun waar je die niet zal vinden.
Ik zou me dus met mn schoonfamilie bezig houden en daar steun aan hebben.. sterkte :(:)

**Geplaatst**: 19-10-11 19:29

Geplaatst: 19-10-11 19:29

Dav, het is zoals het is , je kunt het verleden niet veranderen en alleen maar je best doen voor een betere toekomst. Vergeef het je ouders , die mensen zijn nu eenmaal zo , jij hebt er niks meer mee te maken. Accepteer dat je dat fijne veilige en knusse , leuke gezinnetje niet bij hen gaat vinden. Het is niet anders :(:)

Het mooie is WEL...dat je zelf zo'n gezinnetje kunt beginnen dus alles is nog niet verloren , ook jij kunt een fijne familie opbouwen. Het begin is er al : je vriend en zijn familie worden ook jouw familie +:)+

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-11 17:54

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-11 17:54

Een paar dagen druk gehad en lees nu de verassing,lief

(hoop dat ze ondertussen niet zijn verwelkt)

@Kirri,ik wil wel verhuizen enkel het huis is nu redelijk onverkoopbaar zoals het eruit ziet....veel rommel die ze hadden verzameld en hebben laten liggen en dat zijn we nu allemaal wel aan het opruimen maar er ligt zoveel.....

We hebben al veel dingen veranderd,enkel kan je de herrinering niet zomaar weg/overpoetsen...maar ook dat word beter.

De tip heb je helemaal gelijk in,

De schoonfamilie is ook hartstikke leuk,zelfs druk eigenlijk met al die feestje's en weet-ik-veel-bij1komsten...iets totaals vreemds voor me maar wel leuk,al weet ik me niet altijd goed een houding te geven..

Afgelopen week liep ik weer zo vast door het verleden,het ging m'n ''nu''dwars zitten (kreeg'n heel kort lontje terwijl ik meestal wel geduldig ben)
en heb iemand gebeld die ik ken en ook weet te handelen met mensen die ''vastzitten''in hun eigen gevoel etc.
Lang gesprek gehad maar kreeg wel duidelijkheid en weer inzicht en vooral overzicht,het gaat nog niet altijd van een leien dakje maar merk wel dat ik weer een stapje verder ben in het ''rouw''proces.

Stapje voor stapje.....