
Nee als ik uitga (is geen probleem) is er geen tijd, alsik onverwachts bij een vrinedin blijf slapen na het uitgaan, en meld het niet, heb ik ook geen probleem. Als het bleek dat ik uit ben gegaan in Adam, ook geen probleem
Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly


SAKKIA schreef:Wat ik heel fijn vind is als je een beetje los gelaten wordt dat je dan ook in staat bent je eigen keuzen te maken en jaaaa daar ben ook ik weleens mee op mijn smoelwerkje gegaan. Maar juist dat vallen heeft me heel sterk gemaakt en heeft er voor gezorgd dat ik de risico's van bepaalde keuzen kan inschatten en zelfstandiger ben geworden.
Rond een uur of 3 vroegen een paar van die fake gangsta's of we mee wouden naar 1 van hun huis. Nou oke oke is goed dus wij meegegaan. Die stoere boys hadden natuurlijk ook wel drugs bij (niet zo'n beetje ook, geen 5 gr ofz
) Naja wij drugs gebruikt, gingen we naar hun huis toe lopen. Was ik opeens met 3 van die jongens en ik alleen!?! M'n vriendinnen waren verdwenen!? Kreeg ik een angstaanval door de wiet, wou ik keihard naar huis gaan rennen want ik was hartstikke in paniek. Uiteindelijk ben ik toch meegegaan naar het huis van die gast met die jongens. Kwamen we daar binnen, heel mooi interieur enzo, dus ik vroeg maar ff wat voor werk die deed, zei die; ja vrachtwagenchauffeur.. Achteraf bleek die een pooier te zijn met 2 huizen en hoertjes die die op een advertentie site zet.
Als ik braaf om 2 uur thuis had moeten zijn zoals bijna elke andere 16jarige was dit nooit gebeurt, maar je leert er wel van.
Ik ga nooit uit, en ben altijd heel braaf... Maar toch mag ik niks. Ik ben 3 dagen door de week vrij, en heb dus een weekend van 5 dagen. (Ben zaterdag, zondag, maandag, dinsdag en woensdag vrij) Maar toch moet ik 's avonds om 11 uur thuis door de week.. (in het weekend mag het wel later zijn) terwijl ik de volgende dag gewoon uit kan gaan, en toch nooit eerder dan 1 uur slaap. En ze weten waar ik ben, met wie en dat ik veilig (met de auto) thuisgebracht word. Denk ook dat als ik zou vragen of ik uit mag (op donderdag avond, hier in utrecht) en dan bij vriendinnen mag slapen dat dat dan niet mag.

Voor die tijd mocht ik ook vrij weinig, maar ons pap & ons mam hebben wel ingezien dat ze me toch echt los moeten laten


Ben wel 3x gebeld of ik d'r écht niet heen was, neeeuh hoor, zit écht niet bij 't theater ahum
) Maar dat echt nooit meer, het is 'n ongelofelijk kútgevoel en wat nou als d'r iets gebeurd.. Nee, ik zeg voortaan eerlijk waar ik heen ga, voel ik me 'n stuk fijner bij
ik ga naar festivals, concerten enzovoort. ik mag uitgaan en zelf weten wanneer ik terug kom. ze geven mij de verantwoordelijkheid voor mezelf, omdat ze weten dat ik dat kan hebben. daar ben ik ook erg blij mee
Peuk schreef:SAKKIA schreef:Wat ik heel fijn vind is als je een beetje los gelaten wordt dat je dan ook in staat bent je eigen keuzen te maken en jaaaa daar ben ook ik weleens mee op mijn smoelwerkje gegaan. Maar juist dat vallen heeft me heel sterk gemaakt en heeft er voor gezorgd dat ik de risico's van bepaalde keuzen kan inschatten en zelfstandiger ben geworden.
Ja klopt wel, het valt me ook wel op dat ik veel verstandiger omga met een hoop dingen dan mensen niets mogen. Zoals alcohol, drugs, verkeerde mensen enzo.
Toen ik 15 was was ik een keer met vriendinnen uit. Ik kwam altijd in een kroeg waar van die rare sjappies zatenRond een uur of 3 vroegen een paar van die fake gangsta's of we mee wouden naar 1 van hun huis. Nou oke oke is goed dus wij meegegaan. Die stoere boys hadden natuurlijk ook wel drugs bij (niet zo'n beetje ook, geen 5 gr ofz
) Naja wij drugs gebruikt, gingen we naar hun huis toe lopen. Was ik opeens met 3 van die jongens en ik alleen!?! M'n vriendinnen waren verdwenen!? Kreeg ik een angstaanval door de wiet, wou ik keihard naar huis gaan rennen want ik was hartstikke in paniek. Uiteindelijk ben ik toch meegegaan naar het huis van die gast met die jongens. Kwamen we daar binnen, heel mooi interieur enzo, dus ik vroeg maar ff wat voor werk die deed, zei die; ja vrachtwagenchauffeur.. Achteraf bleek die een pooier te zijn met 2 huizen en hoertjes die die op een advertentie site zet.
Als ik braaf om 2 uur thuis had moeten zijn zoals bijna elke andere 16jarige was dit nooit gebeurt, maar je leert er wel van.
Skip deze post maar als je dit aan je ouders laat lezen 


Kirstennn_ schreef:Complimenten over hoe je er zelf over denkt. Toen ik 16 was wilde ik echt al vanalles. En dit mocht ook niet van mijn moeder.
Het verschilt denk per situatie, gezins samenstelling, omgeving, opvoeding van je ouders en of je het eerste kindje bent of 2de ect ect.
Ik weet toevallig dat mijn zus niet veel mocht, omdat het hun eerste kind was. Dus ook voor de ouders is alles spannend en nieuw.
Ik was de 2de dus niet alles was meer nieuw.
Toen ik 16 was mocht ik wel alleen naar school met ov en uitgaan. Ik moest toen wel 2u en soms half 3 thuis zijn, wel met meerdere mensen en thuis gebracht worden! Dat was wel een pré.
Nu ben ik 18 en mag ik al meer.
Ik heb geen tijd qua uitgaan ect.
Scheelt trouwens ook waar ik ben. Of ik bij mijn moeder ben of bij mijn vader
Moeders is toch altijd wat voorzichtiger, waar ga je heen? Drink je niet teveel? Pas je op, Kom je niet al te laat thuis? En dat soort dingen.
) Iris82 schreef:Het vervelende van jou zo strak houden, is dat je waarschijnlijk helemaal los gaat op het moment dat je alles mag en kan.
Alcohol en andere drugs, roken, tattoo's, piercings, uitgaan tot vroeg in de ochtend, niks voor mij.


Wel fijn dat je er zelf goed mee om kan gaan, doordat je niet per sé laat uit wil etc.
maar ze heeft verantwoordelijkheidsgevoel genoeg en ik weet dat ze niet in 7 sloten tegelijk loopt dus ik vertrouw haar.Puissance schreef:Mijn ouders zien volgens mij stiekem liever dat ik mijn tweede keus qua studie ga doen in Groningen, dan dat ik mijn eerste keus ga doen in een andere stad. Ze weten wel hoe graag ik mijn studie wil doen, dus ik denk dat ze me toch wel laten gaan. Ze zijn niet helemaal onmenselijk.
Thuis hadden ze honderd keer liever dat ik hier bleef en dan maar iets te gaan studeren dat ik niet zo leuk vond, dan dat ik ging studeren in Utrecht. Nu zit ik er toch, en het is toch prima te doen, ook voor mams. Ik mocht ook eigenlijk best veel, maar ik was toch te braaf om iets te doen. Als ik maar even liet weten hoelaat ik thuis zou komen, en alleen dingen doen was ook niet echt de bedoeling. Voor de rest mocht ik alles wel doen. Af en toe wenste ik dat ik het ook had gedaan, 't is toch wat leuker dan ik had gedacht..
Wat dat betreft weet ik zeker dat je gelijk hebt: het is belangrijk om dit soort dingen (als naar concerten gaan) te 'leren'. Dat zijn juist dingen die je later helpen, want dan moet je het zelf doen. Liever nu dan later voor het eerst alleen en geen flauw idee hebben van wat te doen. Dat is in ieder geval wat ik nu echt merk, ik heb een hoop dingen niet gezien waarvan ik nu denk: hmm, dat had ik misschien toch eens moeten doen - al is het om te weten wát ik moet doen op zo'n moment.