Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

).
) niet mee zou mogen, maar zou het wel accepteren. Vende schreef:Is het juist niet heerlijk voor ouders om hun kinderen een avondje thuis te laten en jezelf niet druk te hoeven maken?
Persoonlijk lijkt mij een bruiloft veel gezelliger als je wel wat kan drinken en met iedereen kan praten zonder elke keer snotneuzen af te vegen en achter je kind aan te rennen.
Ik heb gelukkig geen kinderen, maar als ik om me heen kijk lijkt het mij voor 99% van de ouders juist idd beter om de kinderen een keer thuis te laten zodat ze zelf ook een keertje ongehinderd kunnen genieten van een feestje.


Suzanne F. schreef:SusanH schreef:Een bruiloft is geen plek voor een baby van 6 maanden.
In het vorige topic kwam daarop de reactie dat er ook flessenweigeraars zijn bij borstvoedingsbaby's.
Moet je dan maar niet naar de bruiloft van je beste vriendin gaan?
Ook al heb je kinderen, even vragen of ze mee mogen. Bij mij kom je er niet in als je je hond bij je heb
. Kinderen zijn welkom, maar geef het wel ff aan. Als ik zelf ergens heen gaat, waarvan ik de mensen niet direct ken, zal ik echt even vragen of ze mee mogen. Bij sommige wil ik niet eens dat me kids mee gaan. Maar dat is een ander verhaal.
sflj schreef:Ik vind dat raar. Als vrienden jou al jaren kennen en 'iets' met jou hebben, geldt dat toch niet perse ook voor je partner en/of kinderen?
Ibbel schreef:Tja, wij hebben heel bewust geen kinderen, en ons huis is dan ook totaal niet op (kleine) kinderen ingericht. De meeste van onze vrienden hebben óók geen kinderen, dus dat is heel makkelijk. Degenen die wél kinderen hebben, daarvan heb ik altijd heel duidelijk gemaakt dat ze mee mochten bij BBQs, kletsmiddagjes/-avonden, maar dat er wél een vijver van anderhalve meter diep in de tuin ligt en dat er drie honden rondlopen die ik niet ga opsluiten. Meestal waren die vrienden slim genoeg om te bedenken dat de hele tijd je koters in de gaten houden voor jezelf óók niet erg gezellig is, en een keer onbezorgd bijkletsen met de rest van de vriendenkring zónder die aandachtvragende kindertjes erbij wel eens héél erg aantrekkelijk zou kunnen zijn.
Het heeft, kortom, in mijn vriendenkring nooit problemen gegeven, mijn vrienden weten en accepteren dat ik geen kinderliefhebber ben. Zouden ze dat niet geaccepteerd hebben, dan zou de vriendschap inderdaad wel eens geeindigd kunnen zijn. Maar juist omdat het vrienden zijn, is die acceptatie nooit een probleem geweest. Ze kennen me langer dan vandaag, en langer dan dat zij kinderen hebben.
Anders gezegd: als het voor jou een probleem is om zonder koters bij je vrienden langs te gaan terwijl zíj niet om die koters gevraagd hebben, dan noem ik dat geen vriendschap. Die koters zijn 'van jou', althans jíj wilde ze en hebt zo op de wereld gezet, maar dat wil niet zeggen dat anderen daar net zo blij mee zijn. Ik sleep ook mijn honden niet mee op visite. Daar heeft iemand anders óók niet om gevraagd.

Ti_Amo schreef:Ik heb een uitnodiging van mijn nicht gekregen die gaat trouwen.
Er staat alleen Mandy op en de naam van mijn vriend en dochtertje niet.
Ik neem dus aan dat ze niet uitgenodigd zijn.
Ze heeft ook een afkeer tegen "zwarten" en mijn vriend is gekleurd.
Marchador schreef:Ti_Amo schreef:Ik heb een uitnodiging van mijn nicht gekregen die gaat trouwen.
Er staat alleen Mandy op en de naam van mijn vriend en dochtertje niet.
Ik neem dus aan dat ze niet uitgenodigd zijn.
Ze heeft ook een afkeer tegen "zwarten" en mijn vriend is gekleurd.
Hier zou ik me absoluut niet fijn bij voelen en er dan toch achteraan bellen.
Heeft ze ook een afkeer tegen jouw vriend dan? Krijg een beetje nare smaak bij dit bericht.
Konstantine schreef:Dat vind ik echt grof. Ze KENT hem dus niet eens en gaat er meteen vanuit dat 'ie nergens voor deugt of zo? Ik zou er niet eens meer heen WILLEN, laat 'r lekker stikken