Ofwel: OPEL: one parent one language. Daarbij praat elke ouder een andere taal tegen het kind "zijn" taal dus.
ofwel: ML@H: minority language at home. Daarbij praten de ouders de minderheidstaal thuis tegen het kind (in dit geval Nederlands) en buitenshuis pikt het kind automatisch het Engels op.
Ik denk dat jullie de ML@H best kunnen gebruiken. Er kan een periode komen waarin het kind "weigerd" de minderheidstaal te gebruiken binnenshuis .. Waarin het kind in protest komt, dus consequent moet je zoiezo wel zijn, met beide methodes.
Ik zou later ook graag mijn kinderen meertalig opvoeden. Ik zou dan mijn man Nederlands laten spreken tegen mijn kinderen en ik zou zelf Frans spreken tegen mijn kinderen
. Hebben ze alleen maar baat bij vind ik ..
) en m'n Zwitsers/Duits is redelijk. De taal verstaan en lezen is geen enkel probleem. 

Dit jaar moest hij de cito-toets doen en dat leverde natuurlijk wel problemen op, niet direct met de spelling e.d. maar gewoon ja, het kind is in Dubai opgegroeid. Als je dan een plaatje van een knotwilg laat zien en je vraagt hem: welke boom is dat? Dat zou jij toch ook niet weten dan?
maar gewoon verstaanbaar, en dat lijkt me het belangrijkste als je je kinderen tweetalig opvoed.
Nou ja, tijd genoeg om dat weer recht te trekken