Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-06-09 23:13

Re: Ik weet het niet meer, ik mis hem zo...

Geplaatst: 29-06-09 23:13

pfoe ik weet hoe je je voelt mijn ex en ik zijn nu al 3 dagen uit elkaar..
t liefst wil ik hem terug hem zegge hoeveel ik hem mis hoe graag ik alles uit de kast wil trekken om hem weer terug t krijgen..

maar ik moet me erbij neerleggen dat t niet gaat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-06-09 08:55

Re: Ik weet het niet meer, ik mis hem zo...

Geplaatst door de TopicStarter : 30-06-09 08:55

nee, dat gaat idd niet nee, het maakt het vooral moeilijkd dat die me dan gister belde, geen reactie terug gaf en niet meer reageerd, dus ik weet nou niet of zijn tefefoon zonder toetsenblokkering in zijn zak zat of dat hij echt belde, elke nacht droom ik van hem... het is echt vreselijk, probeer ook alles te doen om hem te ontwijken, maar ook totaal weer neit, ik weet niet meer wat te doen...

**Geplaatst**: 30-06-09 09:49

Geplaatst: 30-06-09 09:49

Ik voel met je mee, echt waar. Het is ook echt niet leuk.
Maar als je echt niet meer weet wat je moet doen en zo'n berichtje plaatst, dan zou ik zeggen: stop.

Stop met denken waar zijn telefoon allemaal kan zitten, stop met denken waar hij zich allemaal mee bezig houdt. Stop met een datum te bedenken waarop je weer contact mag opnemen. Stop met voor hem denken.

En begin met gewoon 5 minuten ergens anders leuk aan te denken (dagdroom over eigen paardenfokkerij voor mijn part). Droom dromen waar hij niet voor nodig is, maak plannen waar hij geen deel van uitmaakt. Ga naar jezelf kijken, over jezelf voelen, maak het mooiste van en voor jezelf. En tuurlijk is dat haast onmogelijk. Maar als je het niet probeert, weet je zeker dat het zo k.ut blijft als nu.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-06-09 12:33

Re: Ik weet het niet meer, ik mis hem zo...

Geplaatst door de TopicStarter : 30-06-09 12:33

ik ben blij met al jullie berichten, het maakt het net iets dragelijker om niet over hem te denken, vandaag voor het eerst in een tijdje weer met een lach op het paard gezeten en ook nog heerlijk gereden, hij lijd er kwa conditie wel een beetje onder, en ik heb besloten dat een jongen niet in de weg mag staan tussen de training van mij en mijn paard, hij trooste mij de dag dat het uitging en is alleen maar super lief geweest sins het uit is, terwijl het normaal een etterbak is, hij probeerd me er echt overheen te helpen lijkt het wel, alsof die het voelt, tussen mij en mijn paard is nooit een jongen gekomen, en zal er ook zeker nooit komen. ik voel me ook al een stuk sterker, ondanks dat het me nog steeds erg zeer doet.

**Geplaatst**: 30-06-09 14:01

Geplaatst: 30-06-09 14:01

Ga lekker bezig met je paard, wordt lid van een sportvereniging evt om vrienden te maken (helaas komen ze niet zomaar aanwandelen namelijk). Doe de dingen die je leuk vindt en zet hem uit je hoofd. Blijven denken helpt niet en maakt je verdrietig en laat de tijd alleen maar langzamer gaan.

Misschien belde die en wist die vervolgens niks te zeggen dus bleef die maar stil, wie zal het zeggen. Maar ga je daar dan niet druk over maken en terug smsen en bellen, denk niet dat die daar gelukkiger van wordt namelijk. Zoek afleiding, dat werkt het beste.. je kan echt wel zonder hem, je zal alleen moeten wennen aan de situatie.

**Geplaatst**: 30-06-09 14:05

Geplaatst: 30-06-09 14:05

heeey

de gouden tip: niet bellen niet smse het is moeilijk I know
maar ik heb een scharrel gehad die elke keer zo deed dan was ik zijn ALLES en dan verstikte ik hem
toen heb ik 2 weken geleden besloten dat ik dr klaar mee was heb hem dan ook niet gebelt of gesmst
geloof me ik ging door een hel, ik heb zelfs zijn nr verwijderd!! omdAt ik het anders niet vol ging houden.
en opeens belde hij ELKE dag en vandaag heb ik een sms gekregen dat hij goed heeft nagedacht
en dat ik ben wat hij wilt
(en nee geen truk want het was me scharrel/beste maatje)
Jongens zijn nogal complex!!! die zien later pas wat ze missen als jij gewoon lekker je eigen ding doet
doe in die tijd leuke dingen ga sporten (goed voor je lichaam maar ook je geest)
ga met je vriendinnen naar een LACHfilm

**Geplaatst**: 30-06-09 14:40

Re: Ik weet het niet meer, ik mis hem zo...

Geplaatst: 30-06-09 14:40

Tassie; ik weet uit ervaring dat het niet gemakkelijk is. Maar wat gezegd wordt over afleiding zoeken en vooral geen contact met hem opnemen is idd wel belangrijk. Je moet van hem loskomen en dat heeft tijd nodig.

Dat hij jou zegt dat hij nu geen contact met je wil maar mss later wel weer zei mijn ex ook. Dat is voor hem een gemakkelijk een antwoord en hetgeen dat jij eigenlijk wilt horen (het is voor je gevoel nog niet voor 100% uit en je hebt stille hoop). Geloof me; het is over en uit tussen jullie.
Bedenk je dat je nog een heel leven voor je hebt, dat je meest begeerde vrijgezel van Nederland bent en dat er geen hand vol is maar een land vol zijn.

Ik hield mezef op de been door tegen mezelf te zeggen dat er een dag zou komen dat ik niet meer hoefde te huilen. Ik kan je vertellen dat die dag echt is gekomen.

Sterkte met het verwerken van je verdriet

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-07-09 08:51

Re: Ik weet het niet meer, ik mis hem zo...

Geplaatst door de TopicStarter : 01-07-09 08:51

Alani:

Ik begin me langzamerhand ook te vertellen dat contact er niet meer in zit, okal zou ik dat wel graag willen, hiervoor waren we ook al 1,5 jaar bevriend. soms gaat het goed met me, gister in een keer niet meer, ging naar de bios met 2 vriendinnen en hadden mischien beter een actie kunnnen kiezen ofzo. ik moest gewoon weer janken tijdens de film... en thuis, heb ik mezelf ik slaap gehuild, vandaag word ook weer een zware dag, krijg dalijk me eerste rijles, er leuk, maar vandaag is ook zijn 21ste verjaardag, heb besloten maar geen sms te sturen in de hoop dat die denkt, poedersuiker, geen smsje van Anja, dat verwacht die waarschijnlijk wel... dus vandaag ook weer gemengde gevoelens, die maken het zo zwaar, aan de ene kant ben ik gelukkig, aan de andere kant niet want ik had bij hem moeten zijn. vandaag ook me eerste werkdag sins het uit is dat ik alleen in de keuken sta (ben kok) dus dat word ook even wennen, genoeg tijd om te denken want zo druk is woensdag nooit.

**Geplaatst**: 01-07-09 21:21

Re: Ik weet het niet meer, ik mis hem zo...

Geplaatst: 01-07-09 21:21

Goed zo!!! Stuur hem geen sms!!! Tenminste hopelijk heb je dat nog niet gedaan. Pas zo, door geen contact meer te zoeken, geef je hem de kans eens goed na te denken en te kijken of hij je gaat missen.

**Geplaatst**: 01-07-09 22:08

Geplaatst: 01-07-09 22:08

Meis het is heel moeilijk, ik denk dat de meeste er hier wel ervaring mee hebben, maar laat hem.
Hij wilt duidelijk geen contact en wat je ook zal doen hij zal het zien als verstikking, misschein heeft die je per ongeluk gebeld, misschien niet, maar op het moment dat jij hem belt EN smst heeft hij weer dat grote ONEE bord voor zijn kop hangen.
Beter nog, als hij belt laat hem dan over gaan, ga verder en zet jezelf daar ook echt aan toe.
Je paardje is er voor je, de vriendinnen die je hebt ook en dit slijt, echt waar, hoe geweldig en leuk de gozer ook mag zijn, het slijt en er zijn daarna nog tig andere mannen die echt waar even leuk of zelfs nog leuker zijn

En ook ik ken het, de meest onzinnige dingen verzinnen waardoor je wel contact op moet nemen, jezelf martelen door ach kom op het kan geen kwaad 1 smsje te sturen, en iedere keer dat rotgevoel als er geen reactie komt.
Hij is het gewoon niet waar, hoe lief, geweldig en leuk hij ook is, hij is jou niet waard, anders zou die bij je zijn nietwaar?

**Geplaatst**: 01-07-09 23:15

Geplaatst: 01-07-09 23:15

Wat moet dit een rot gevoel zijn..
Ik herken het namelijk wel..

Ik weet niet goed wat ik nog meer moet zeggen, bovenstaande reacties zeggen eigenlijk alles al.

Ik wil je wel veel sterkte en kracht toewensen.
Het is niet makkelijk, zulke momenten, maar (en hoe cliché wellicht ook) 'what doesn't kill you, makes you stronger'.

Geef jezelf rust, zoek afleiding en probeer toch op zoek te gaan naar de kleine lichtpuntjes en mooie dingen in het leven, want die zijn er volop.

Je komt er wel, meid.
:(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-07-09 23:21

Re: Ik weet het niet meer, ik mis hem zo...

Geplaatst door de TopicStarter : 01-07-09 23:21

ik heb hem uiteindelijk niet gesmst, maar ik heb er zo'n kt gevoel bij, ik droom nog steeds van hem (ook dagdromen) voer gesprekken in mijn hoofd die ik met hem wil hebben aan de telefoon of in persoon, die doen me goed, tot ik besef dat het gesprek er nooit gaat komen. het voelt zo raar...

**Geplaatst**: 02-07-09 00:14

Geplaatst: 02-07-09 00:14

Och jee, ik weet hoe je je voelt... :(:)

Al helemaal omdat het je eerste liefde is... Ik denk dat je er van uit kan gaan dat je eerste liefde altijd een belangrijke rol in je leven zal blijven spelen en dat je hem nooit zal vergeten. Al die mooie momenten en herinneringen, je hebt er intens van genoten en je hebt alles in je opgeslagen en gekoesterd, maar nu is het voorbij... En de keerzijde van de eerste keer op die manier zoveel van iemand houden, is denk ik ook dat het ook extra pijnlijk en moeilijk is om weer gelukkig te leren zijn zonder.

Ik vind dat Kukkie een goed punt heeft. Je kan blíjven bedenken wanneer hij zou bellen, of wanneer je hem weer kan bellen, maar uiteindelijk komt het altijd op hetzelfde neer: het is over tussen jullie, en dat is niet voor niets. Blijkbaar is hij niet de juiste persoon voor jou geweest... Hoe sneller je dat probeert te beseffen en te accepteren (en dus inderdaad ook niet meer contact met hem probeert op te nemen), hoe sneller je weer verder kan.

Betekent niet dat dat niet moeilijk is. Als er iets pijnlijk is, is dat het wel

(en ik kan het ook weten helaas)
Wat helpt is huilen wanneer je daar zin in hebt, maar ook de aandacht weer op jezelf te richten en goed voor jezelf te zorgen. Er zijn dromen die nu in duigen zijn gevallen en je lichaam en geest hebben wat extra aandacht nodig... Mijn ervaring is dat als je weer gaat zoeken naar wat jou allemaal nog meer gelukkig kan maken, wat echt dingen van jóu zijn en niet van iemand anders, dat je je weer trots gaat voelen over jezelf

en dat je op die manier ook minder afhankelijk wordt van hem. Het is eigenlijk een heel goed moment om weggestopte dromen naar boven te halen, oude hobby's uit de kast te halen, nieuwe contacten te leggen en nieuwe dingen uit te proberen. Veel afleiding zoeken dus!

Het wordt echt minder, maar er moet gewoon meer tijd overheen gaan... :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-07-09 10:57

Re: Ik weet het niet meer, ik mis hem zo...

Geplaatst door de TopicStarter : 02-07-09 10:57

heb even een dip, zit al een uur te janken, en weet niet meer wat ik moet doen....

**Geplaatst**: 02-07-09 11:06

Re: Ik weet het niet meer, ik mis hem zo...

Geplaatst: 02-07-09 11:06

vooral niet blijven zitten waar je nu bent! ga iets doen, weg met vriendinnen, fietsen, paardrijden wat dan ook. maar ga iets DOEN

**Geplaatst**: 02-07-09 11:11

Geplaatst: 02-07-09 11:11

tassie schreef:
heb even een dip, zit al een uur te janken, en weet niet meer wat ik moet doen....

jezelf een schop onder je kont geven en jezelf afleiden.
het klinkt heel hard maar zorg dat je iets onderneemt..je kwijnt weg in zelfmedelijden.
Geloof me ik zeg niet dat je het makkelijk hebt en het maar moet vergeten want zo gemakkelijk gaat dat nou eenmaal niet. Maar probeer te denken 'hij wil niet met me verder, ik ga verder met mijn leven en zal hem laten zien wat hij mist' klarie.
Je leven is mischien nu wel even verwoest maar over een tijdje kijk je er heel anders tegen aan.
kop op meid!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-07-09 12:24

Re: Ik weet het niet meer, ik mis hem zo...

Geplaatst door de TopicStarter : 02-07-09 12:24

helaas gaat het niet altijd even makkelijk om mezelf een schop onder de kont te geven. voel me gewoon zo schuldig van gister..

**Geplaatst**: 02-07-09 12:29

Geplaatst: 02-07-09 12:29

Terugkijken heeft geen zin.

Je leeft nú, raap jezelf bij elkaar en ga iets doen waar je kracht, energie uit put.
Ga een stuk wandelen, fietsen, een lange buitenrit maken met je paard, etc.

Geef jezelf evengoed de tijd om te 'rouwen', maar probeer niet te lang in die 'downmomenten' te blijven hangen.

Maar ga niet zitten piekeren en denken: 'wat als ik, had ik maar, ..'
Dat heeft geen zin.

**Geplaatst**: 02-07-09 13:33

Geplaatst: 02-07-09 13:33

tassie schreef:
helaas gaat het niet altijd even makkelijk om mezelf een schop onder de kont te geven. voel me gewoon zo schuldig van gister..

Heb je iemand anders (vriendin, zus, weet ik veel) om heerlijk bij uit te huilen en haar te vertellen hoe zielig je wel niet bent? Dat je verdrietig bent is logisch. Je hebt van hem gehouden en doet dat nu nog. En verdrietig zijn mag, maar je moet je wel realiseren dat het nooit weer goed komt. Ook moet je heel goed in je oren knopen dat dit gevoel van machteloosheid/verdriet van tijdelijke aard is.

Maar je mag je best ongelovelijk zielig voelen en heel veel zelfmedelijden hebben, als je dat alleen tegen iemand verteld die je kan steunen en niet je ex is.

Over een maand voel je je al stukken beter.

En voor wat betreft zijn verjaardag; mijn relatie ging uit 2 dagen voordat ik jarig was. We zouden 'romantisch' een weekend naar Parijs gaan (had mijn ex als verrassing geboekt). In plaats daarvan verbrak hij onze relatie. Hoe gek kunnen mannen zijn en denken??

Sterkte meisje, het komt wel goed

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-07-09 11:38

Re: Ik weet het niet meer, ik mis hem zo...

Geplaatst door de TopicStarter : 03-07-09 11:38

vandaag gaat het weer een stuk beter, gister uiteindelijk toch maar een smsje gestuurd: Wou je gister niet storen, maar alsnog gefeliciteerd.

en ja, natuurlijk weer niks terug, en toen barste ik, heel de weg naar huis van me werk (5 min

) zitten huilen van woede, o, ik was boos, in bed ook nog, hem zitten uitschelden in mijn hoofd, en besloten, als ik nu bijna 3 weken zonder hem kan, kan ik heel mijn leven ook wel zonder hem.. ik heb besloten niet meer als eerste contact te zoeken, als die vrienden wil blijven kan die bellen en dan kijk ik wel, maar ben nu op het punt dat ik een vriendschap ook niet meer zie zitten, als die na een relatie van 2 jaar met samenwonen ineens niets meer van zich laat horen en weet ik veel waneer besluit toch vrienden te blijven, sorry, maar zo'n vriend hoef ik niet... hij is me niet waard, ooit kom ik iemand tegen die nog meer van me houd, en om me geeft, en me in me waarden laat als hem, ik heb zo'n sukkel als hem niet nodig die steeds weer naar ze mamie rend om hulp en mij dan met ogen open laat staan waar die is gebleven, ik snap ook niet waarom ik zoveel om hem heb gehuild, hij is het niet waard

**Geplaatst**: 03-07-09 11:49

Re: Ik weet het niet meer, ik mis hem zo...

Geplaatst: 03-07-09 11:49

Ach dat huilen is alle woede en opkroppingen die eruit komen, huilen is af en toe niet verkeerd

Maar ik vind dat je der helemaal gelijk in hebt dat er ergens anders wel een vent rondloopt die je in je waarde kan laten en je alles kan geven wat jij hem ook kunt geven..

**Geplaatst**: 03-07-09 12:05

Geplaatst: 03-07-09 12:05

tassie schreef:
vandaag gaat het weer een stuk beter, gister uiteindelijk toch maar een smsje gestuurd: Wou je gister niet storen, maar alsnog gefeliciteerd.

en ja, natuurlijk weer niks terug, en toen barste ik, heel de weg naar huis van me werk (5 min ) zitten huilen van woede, o, ik was boos, in bed ook nog, hem zitten uitschelden in mijn hoofd, en besloten, als ik nu bijna 3 weken zonder hem kan, kan ik heel mijn leven ook wel zonder hem.. ik heb besloten niet meer als eerste contact te zoeken, als die vrienden wil blijven kan die bellen en dan kijk ik wel, maar ben nu op het punt dat ik een vriendschap ook niet meer zie zitten, als die na een relatie van 2 jaar met samenwonen ineens niets meer van zich laat horen en weet ik veel waneer besluit toch vrienden te blijven, sorry, maar zo'n vriend hoef ik niet... hij is me niet waard, ooit kom ik iemand tegen die nog meer van me houd, en om me geeft, en me in me waarden laat als hem, ik heb zo'n sukkel als hem niet nodig die steeds weer naar ze mamie rend om hulp en mij dan met ogen open laat staan waar die is gebleven, ik snap ook niet waarom ik zoveel om hem heb gehuild, hij is het niet waard

Goed zo meid! Probeer dit gevoel en deze gedachten vast te houden! Het is heel logisch dat je na 2 jaar een relatie en samenwonen hem heel erg mist nu het uit is, maar volgens mij ben je echt veel beter af zonder hem

Ga leuke dingen doen, genieten van je leven, huilen op het moment dat het toch weer teveel wordt en het komt zeker te weten allemaal goed

**Geplaatst**: 03-07-09 12:32

Geplaatst: 03-07-09 12:32

Wat knap van je dat je jezelf toch weer bij elkaar hebt geraapt, en er weer voor gaat.

Probeer die lichtpuntjes te blijven zien, hoe klein misschien ook, want die zijn er, altijd.
Je bent sterk, jij vecht je hier, stapje voor stapje, wel doorheen.
Je hebt lieve mensen om je heen, die van je houden.
Jij hebt zo'n man niet nodig, meid.

Het zonnetje gaat altijd weer schijnen.

En..
Ergens op de hoek wacht soms geluk.

**Geplaatst**: 03-07-09 14:15

Re: Ik weet het niet meer, ik mis hem zo...

Geplaatst: 03-07-09 14:15

Citaat:
En voor wat betreft zijn verjaardag; mijn relatie ging uit 2 dagen voordat ik jarig was. We zouden 'romantisch' een weekend naar Parijs gaan (had mijn ex als verrassing geboekt). In plaats daarvan verbrak hij onze relatie. Hoe gek kunnen mannen zijn en denken??

zo had de vriend van mijn beste vriendin samen met haar een vakantie turkije geboekt terwijl hij (zei ie achteraf) al heel lang twijfelde en t eigenlijk niet meer zag zitten.. beide hebben ong 400 euro aan de vakantie betaald, een week voor vertrek maakte hij t uit EN wilde hij nog eens haar ticket overkopen zodat ie alsnog lekker met een vriend kon gaan om lol te maken..
de banketstaaf..
ze waren toen 3 jaar samen.. en op de een of andere manier zijn ze nu weer samen..

maar inderdaad meid..laat m maar lekker in zn sop gaar koken!!
jij komt er wel weer bovenop!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-07-09 08:51

Re: Ik weet het niet meer, ik mis hem zo...

Geplaatst door de TopicStarter : 04-07-09 08:51

ik hoop natuurlijk toch nog wel dat we weer samen komen, maar, dat krijgt die niet zo maar voor me kaar, want dit, dit laat ik me geen 2de keer gebeuren. maar dat denk ik nu natuurlijk omdat ik nog steeds diep van binnen wel gevoelens heb, maar ik weet, dat het niet meer gaat gebeuren, of het moet heel raar lopen