Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-06-09 20:42

Re: Nieuwe vriend en mijn kind.. zucht

Geplaatst door de TopicStarter : 23-06-09 20:42

pmarena: De situatie was absoluut niet zo dat hij die vraag hoefde te negeren.

Ik corrigeer mijn vriend ook juist niet in het bijzijn van de kleine.

Tuurlijk wil ik dat hij op den duur zich ook gaat bemoeien met de opvoeding van mijn kind, maar ik vind niet dat je naar een aantal maanden je eigen opvoeding kan aanpassen op het kind van je vriendin...

Mijn zoontje heeft een hele moeilijke tijd achter de rug (tijd van een half jaar)

Zijn papa en mama gingen scheiden omdat papa een vriendin heeft die bijna netzo oud is als hij zelf.

Zijn oma (mijn moeder) werd erg ziek, ik heb weken geleefd in het ziekenhuis waardoor hij mij niet zag, en vervolgens overlijd ze.

Een kind van 4 begrijpt meer dan je denkt, en hij is er op zijn manier mee bezig, en heeft het er ook moeilijk mee.
En dan is gesnauw van iemand waarmee je je mama moet delen helemaal not done.

Ik heb gewoon vaak het idee dat hij helemaal nog niet toe is aan deze situatie.
Vriendinnetje met kind, hij wil het liefste elk weekend weg maar dat kan niet tenminste ik niet.
Gaat meneer alleen is er geen probleem, maar als ik bv op een zaterdag naar een vriendin ga is dat ineens niet leuk omdat hij in het weekend alleen zit.
Het zijn van die kleine dingen waarin ik veel veder ben met 'leven' dan hem.
En juist daarom geef ik hem een kans om te wennen, te veranderen.
Maar zijn manier van aanpakken is niet juist tegenover mijn kleintje..

Zo waren we een keer vrienden opzoeken op de camping, die hebben een hond, en mijn zoontje zou de riem even aan zijn broek, en ondertussen loopt hij een trapje op, en mijn vriend zet zijn voet op de lijn, waardoor mijn zoontje bijna achterover klapt met zijn hoofd op een tafel, dat ik dan woest word kan meneer niet snappen, want die kleine doet het toch maar 1 keer als hij zo valt...
Ik probeer echt een gesprek met hem aan te knopen, maar hij is dus geen prater en ik krijg geen woord uit hem dan..
Dat is dus een probleem ik wil het oplossen, want ik ben gek op mijn vriend, maar zo lossen we dus niets op.

**Geplaatst**: 23-06-09 20:51

Re: Nieuwe vriend en mijn kind.. zucht

Geplaatst: 23-06-09 20:51

Maarja , als praten niet gaat , en "uit zichzelf" werkt het ook niet....wat blijft er dan nog over ?

Verhaal van die riem is wel erg lomp overigens !

**Geplaatst**: 23-06-09 20:53

Re: Nieuwe vriend en mijn kind.. zucht

Geplaatst: 23-06-09 20:53

het is wat pmerena zegt; wat blijft er dan nog over? volgens mij maar 1 oplossing en dat is kiezen voor je kind.

**Geplaatst**: 23-06-09 21:00

Geplaatst: 23-06-09 21:00

Pascal schreef:
Ik heb gewoon vaak het idee dat hij helemaal nog niet toe is aan deze situatie.
Vriendinnetje met kind, hij wil het liefste elk weekend weg maar dat kan niet tenminste ik niet.
Gaat meneer alleen is er geen probleem, maar als ik bv op een zaterdag naar een vriendin ga is dat ineens niet leuk omdat hij in het weekend alleen zit.
Het zijn van die kleine dingen waarin ik veel veder ben met 'leven' dan hem.
En juist daarom geef ik hem een kans om te wennen, te veranderen.
Maar zijn manier van aanpakken is niet juist tegenover mijn kleintje..

Inderdaad, hij is nog niet toe aan een relatie.
Je kunt iemand niet veranderen. Ook niet door maar heeeel veel van hem te houden. Als je iemand wilt veranderen, gaat de relatie niet werken.
Je moet hier mee stoppen, vooral vanwege het volgende:

Pascal schreef:
Zo waren we een keer vrienden opzoeken op de camping, die hebben een hond, en mijn zoontje zou de riem even aan zijn broek, en ondertussen loopt hij een trapje op, en mijn vriend zet zijn voet op de lijn, waardoor mijn zoontje bijna achterover klapt met zijn hoofd op een tafel, dat ik dan woest word kan meneer niet snappen, want die kleine doet het toch maar 1 keer als hij zo valt...

Hij brengt je kindje bewust in gevaar. Dat is 1 stap van mishandeling af.
Kappen met deze vent, nu er nog niets gebeurd is. Want geloof me, dat is slechts een kwestie van tijd.

Denk eraan: jij kan kiezen, je zoontje niet. Neem je verantwoordelijkheid als moeder.

Laatst bijgewerkt door beantsje op 23-06-09 21:01, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-06-09 21:01

Geplaatst door de TopicStarter : 23-06-09 21:01

Ja idd dat is dus mijn probleem hoelang moet ik hem de tijd gunnen om aan de situatie te wennen?

Idd dat was ook heel lomp, heb mezelf ook in moeten houden om hem niet aan te vliegen.

En tuurlijk kies je altijd voor je kind, maar ik wil niet overhaast een verkeerde beslissing nemen.
Want hij is super lief doet echt alles voor me.
Ken zelde mannen met zo'n karakter. alleen de dingen in de topic zijn vervelend.

**Geplaatst**: 23-06-09 21:03

Geplaatst: 23-06-09 21:03

Pascal schreef:
Ja idd dat is dus mijn probleem hoelang moet ik hem de tijd gunnen om aan de situatie te wennen?

Idd dat was ook heel lomp, heb mezelf ook in moeten houden om hem niet aan te vliegen.

En tuurlijk kies je altijd voor je kind, maar ik wil niet overhaast een verkeerde beslissing nemen.
Want hij is super lief doet echt alles voor me.
Ken zelde mannen met zo'n karakter. alleen de dingen in de topic zijn vervelend.

Dat was niet lomp, maar misdadig.

Nou zo lief is hij niet...liefde bestaat niet uit vleiende woordjes en romantische gebaartjes. Liefde is goede keuzes maken en iemand steunen in zijn/haar verantwoordelijkheden, incl. kind.
Jouw vriend is een gevaar voor jouw kind.

**Geplaatst**: 23-06-09 21:07

Re: Nieuwe vriend en mijn kind.. zucht

Geplaatst: 23-06-09 21:07

En dan nog 1 onvriendelijke opmerking: je bent met deze man begonnen terwijl je nog getrouwd was. Dat zegt wat over jou al weet ik de omstandigheden van jouw huwelijk niet (mooier kan ik het niet maken...) maar ook wat over je vriend. Deze relatie is op drijfzand gebouwd.
Jouw vriend neemt het dus ook niet zo nauw met trouw en zal niet zomaar veranderen. Mannen veranderen namelijk niet.

Offer je kind niet aan deze man op, want je komt met lege handen te staan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-06-09 21:09

Geplaatst door de TopicStarter : 23-06-09 21:09

Je hebt helemaal gelijk.
Maar mijn vriend kan aan de andere kant ook heel lief spelen met die kleine, maar toch overheerst de negatievetijd op het moment.

Euhm als je het hele topic gelezen had, had je ook gelezen dat mijn ex er vandoor is gegaan met een meisje die 8 jaar jonger is als mijn ex..
Toen heb ik besloten dat ik niet veder wou met mijn ex, en ik kwam mijn vriend pas tegen toen alles bijna afgehandeld was, en alleen de uitspraak van de rechter nog moest komen.

**Geplaatst**: 23-06-09 21:10

Geplaatst: 23-06-09 21:10

Pascal.............. ik ben geen modelmoeder... zie een recent topic van mij.........

maar een man, die dat denkt te doen bij mijn kind (en dan hoeft die dat alleen maar te DENKEN) die sloop ik..........Hoe lief leuk en aardig die ook kan zijn............ die gaat echt balloos van mijn terrein af........

**Geplaatst**: 23-06-09 21:15

Geplaatst: 23-06-09 21:15

@ beantjse: ze mag dan wel een relatie zijn begonnen terwijl ze nog getrouwd, was, maar ik lees toch ook dat haar man haar voor een andere vrouw in de steek heeft gelaten. TS is dus niet schuldig aan de scheiding. Ik heb er geen ervaring mee, maar wie weet hoe lang het duurt voordat scheidingspapieren rond zijn. Als dat lang duurt, dan kun je al niet meer van een huwelijk spreken.

Maar goed om weer on topic te gaan:
Hoe oud is je vriend eigenlijk?
Ik geloof dat hij nog veel moet leren.
Maar of hij dat met jouw en je kind moet doen?
Ik denk dat je voor je kind moet kiezen.
Je vriend mag nog zo leuk en aardig en stoer en knap en whatever zijn....hij kan duidelijk niet met je kind omgaan, wil je aandacht niet met hem delen.
Ik denk dat je vriend nog niet oud genoeg is of ervaring genoeg in het leven heeft opgedaan om zich te verplaatsen in jouw gezinssituatie.

**Geplaatst**: 23-06-09 21:19

Geplaatst: 23-06-09 21:19

mijn idee is dat je vriend zich zelf nog gedraagt als een kind, hij kan er niet als volwassen bovenstaan en er normaal en vooral liefdevol mee om gaan. En dat laatste is het enige dat telt, je heb hier niet te maken met een puber van 14 maar met een kind van 4 die aandacht en een knuffel wil, meer niet, al dat lastige gedrag komt voort uit niet goed communiceren met elkaar.
Met elkaar aan de bak bij een therapeut, ook jij want jij staat toe dat hij zo met je kind omgaat en hij is nu nog maar 4, een makkie nog. Zoek anders een fijne vriend die je helpt en net zo liefdevol met je kind omgaat als jij dan pas heeft je relatie met elkaar en je kind een goede kans van slagen. Deze knul heeft nog genoeg met zichzelf te doen, echt.

**Geplaatst**: 23-06-09 21:22

Geplaatst: 23-06-09 21:22

Misschien bedoelde hij zelfs die lompe actie met die riem wel goed , om die kleine te waarschuwen dat het niet zo handig is en dat hij daar best mee op z'n plaat kan gaan , zo'n riem aan zijn broek. Kan me voorstellen dat iemand dan als een soort spelletje zoiets doet , en er natuurlijk wel klaar voor staat om die kleine op te vangen en het met een lolletje af te maken.

Dan vind ik het nog een hele andere situatie

Maar als hij het echt deed op een manier dat die kleine een nare val zou maken dan is dat wel een hele foute inschatting die heel duidelijk aangeeft dat hij niet vertrouwd kan worden met je kind !

Als hij je kind in zulke situaties brengt en dan nog dat gemopper ertegen , en je kunt die dingen niet wegnemen , dan zou ik er toch mee stoppen want dan is hij er duidelijk niet klaar voor en zou ik persoonlijk ook niet de behoefte hebben om hem met mijn kind te laten oefenen

Dat oefenen zou best zijn , maar niet als iemand echt zo lomp is dat je kind er niet veilig bij is !

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-06-09 21:27

Geplaatst door de TopicStarter : 23-06-09 21:27

Onze scheiding heeft relatief gezien best lang geduurd, door zomervakanties niet nakomen van afspraken van advocaat e.d.

Maar idd ik besloot niet om er vandoor te gaan met een 16 jarige meid. Die trouwens het hebben van een vriend met kind beter begrijpt dat mijn vriend van 22.

Ik ben idd dus ook bang dat hij nog niet toe is aan deze situatie.
Al zegt hij vaak wel van ik wil ook kinderen met jou, en niet al te lang wachten.
Waarop ik wel gezegd heb dat hij daar nog lang niet aan toe is.
En dan ineens wel leuk met kinderen om kunnen gaan.
Idd het feit dat als mijn zoontje mij kust en knuffelt dat meneer toch zijn hoofd er tussen moet wringen om mij ook ff een aantal kussen te geven vind ik een teken van jaloezie, en dat tegenover een kind van 4 vind ik heel kinderachtig.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-06-09 21:30

Geplaatst door de TopicStarter : 23-06-09 21:30

pmarena schreef:
Misschien bedoelde hij zelfs die lompe actie met die riem wel goed , om die kleine te waarschuwen dat het niet zo handig is en dat hij daar best mee op z'n plaat kan gaan , zo'n riem aan zijn broek. Kan me voorstellen dat iemand dan als een soort spelletje zoiets doet , en er natuurlijk wel klaar voor staat om die kleine op te vangen en het met een lolletje af te maken.

Dan vind ik het nog een hele andere situatie
Maar als hij het echt deed op een manier dat die kleine een nare val zou maken dan is dat wel een hele foute inschatting die heel duidelijk aangeeft dat hij niet vertrouwd kan worden met je kind !

Als hij je kind in zulke situaties brengt en dan nog dat gemopper ertegen , en je kunt die dingen niet wegnemen , dan zou ik er toch mee stoppen want dan is hij er duidelijk niet klaar voor en zou ik persoonlijk ook niet de behoefte hebben om hem met mijn kind te laten oefenen

Dat oefenen zou best zijn , maar niet als iemand echt zo lomp is dat je kind er niet veilig bij is !

Nou mijn kind kroop over de grond, met die riem dus aan een lus van zijn broek, en hij kruipt zo ook het trappetje op, en op dat moment zet hij ze voet op de lijn waardoor mijn zoontje dus na achter kon stuiteren.

Maar ik laat hem ook echt niet met mijn kind oefenen.

Hij heeft toen duidelijk geweten dat ik niet gediend ben van zulke achterlijke actie's en dat ik hoe dan ook altijd voor mijn kind zou kiezen.
En hij het niet hoefde te proberen mijn jochie met 1 vinger aan te raken.
Dit was dan ook de enige keer.

**Geplaatst**: 23-06-09 21:32

Geplaatst: 23-06-09 21:32

Is je vriend ook van jouw leeftijd ?

Jongens van een jaar of 22 zijn vaak ook gewoon nog wat egoïstische kleine kinderen die hun prioriteiten niet echt op een rijtje hebben

Er zijn er maar weinig klaar voor om een ander "het kind" te laten zijn

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-06-09 21:35

Re: Nieuwe vriend en mijn kind.. zucht

Geplaatst door de TopicStarter : 23-06-09 21:35

ik ben 22 en hij ook.

En idd vaak zijn ze een stuk minder volwassen, dan het feit dat ik al een stuk meer levenservaring heb door mijn zoontje en huwelijk. en het verlies van mijn moeder.
HIj kan idd af en toe heel kinderachtig zijn.
Dat heb ik ook wel eens gezegd dat hij dingen moet gaan bekijken uit het oogpunt hoe hij zich zou moeten gedragen.
Hij moet verandwoordelijkheid nemen voor mij, maar dus ook vor mijn kind.

**Geplaatst**: 23-06-09 21:38

Geplaatst: 23-06-09 21:38

Weet je, dat met die riem zou een actie van mij kunnen zijn en zijn reactie erop ook 1 van de mijne.
Waarom?
Omdat je onbekend bent met kinderen, je ziet een trapje, een klein kind en een riem aan zjin broek, wat dus in mijn ogen niet verstandig is want rent de hond weg hangt jouw kind eraan en wordt van eht trapje afgesleept.
En wellicht denkt de gemiddelde mens dan beter na, mijn reactie zou waarschijnlijk zijn het kind van de trap aftillen en de riem losmaken, maar ja...zou dat wel ok zijn in jouw ogen???
Je vriend zijn gedrag was lomp *niet grenzend aan kindermishandeling trouwens hoor, dan zouden een heleboel lompe papa's aangeklaagd kunnen worden* maar wie zegt dat hij het niet goed bedoelde??
Zijn reactie tsja..als ik iets goed bedoel omdat ik denk dat het weleens gevaarlijk zou kunnen zijn en ik word afgeblaft zou mijn reactie ook wel die kant op kunnen gaan, ik bedoelde het immers goed en zag een ander soort gevaar dan het gevaar van mijn actie.

Ik snap wel dat hij in een heleboel dingen anders doet dan jij graag zou zien, maar ik negeer ook weleens iemand zijn kind als die me wat vraagt, waarom?
Kinderen zijn hondsvermoeiend joh!
Hier in de buurt wordt ALLES wat de kids doen goed gepraat, reageer je dan eff niet geinig dan is het ja dat weten kids niet, ach ja daar zijn het kinderen voor en ga zo maar door.

Weten ze kids hebbende mensen hoe vermoeiend het is?
Natuurlijk doe je een kind geen kwaad, niet met opzet tenminste, en natuurlijk zijn er regels, maar ze gaan niet dood aan een klein foutje van iemand zonder jarenlange ervaring, sterker nog de kinderen in mijn omgeving hebben de grootste lol aan mij

Als jij je zelf irriteert aan zijn gedrag, zoals stappen in de weekenden etc. zou ik er een punt achter zetten, als die met opzet gemeen is of duidelijk aangeeft dat die een hekel aan je kind heeft stop er dan mee, of stop er mee omdat hij het er waarschijnlijk ook moeilijk mee heeft want weet je hoe moeilijk het is ouders tevreden te stellen?
Geef je ze een appel hadden ze een snoepje gemogen, geef ze een snoepje en dan staan ze zuchtend naast je, je belooft een ritje op de rug en moeders schreeuwt nee dat mag je niet doen.
Laten we even eerlijk zijn, het lijkt er soms op dat wat je ook zegt het is altijd het tegenovergestelde wat goed geweest zou zijn.

Kijk ook eerlijk naar jezelf en je kind, naar hem en de situatie, mensen hier beginnen al te zeggen dat hij je kind praktisch mishandelt terwijl het hoogstwaarschijnlijk een onnadenkende actie geweest is, mijn kind zou namelijk nooit een hond vast mogen maken aan zijn riem terwijl die een trap oploopt, maar dan zou de moeder waarschijnlijk zeggen: ja daar leert die van.

Het is verwarrend hoor voor mensen zonder kids en mensen die later bij de kids komen.
Gebruik ook je kind niet om van hem af te komen, als jij hem zat bent is dat reden genoeg om het uit te maken.

Ik heb gelukkig een hele lieve vriendin die me afentoe laat oefenen op haar kind en dan ook weet dat ik het goed bedoel maar niet alle regeltjes kent, en dus even haar hoofd schudt als ik het kind om half 8 met een ijsje op de bank zet terwijl ze om 8 uur moet slapen en tsja mijn hey niet door grote mensen heen praten komt er weleens wat harder uit dan bij haar, maar gelukkig snapt zij dat ik het hardstikke leuk bedoel en vindt het kind me nog steeds leuk.

Dus eh sorry voor het lange verhaal, maar geloof dat mijn mening er wel ergens instaat

**Geplaatst**: 23-06-09 21:40

Geplaatst: 23-06-09 21:40

Dat zou wel moeten ja.

Probleem is natuurlijk dat hij er niet "ingegroeid" is zoals jij zelf , en als het er zo1 is die nog volop in de "feesten-met-maten" - fase zit , en nog gek wil doen en zelf het middelpunt van zijn bestaan wil zijn , dan gaat dat erg moeilijk worden met een kind.

Heb je toch meer aan een exemplaar dat al wat meer opgedroogd is

**Geplaatst**: 23-06-09 21:43

Geplaatst: 23-06-09 21:43

Pascal schreef:
Idd het feit dat als mijn zoontje mij kust en knuffelt dat meneer toch zijn hoofd er tussen moet wringen om mij ook ff een aantal kussen te geven vind ik een teken van jaloezie, en dat tegenover een kind van 4 vind ik heel kinderachtig.

Tsja....kinderachtig ok...in jouw ogen....misschien wil die er wel gewoon bij horen en aangeven dat die het leuk vindt om mee te doen met jullie, misschien wil die wel wat vaker met jou knuffelen en kussen.
Misschien bedoeld die het wel gewoon goed!!!

En misschien passen jullie wel gewoon niet bij elkaar, en dat hoeft niet eens alleen maar zijn schuld te zijn maar gewoon een kwestie van wrong match.

**Geplaatst**: 23-06-09 21:45

Geplaatst: 23-06-09 21:45

Pascal schreef:
Hij moet verandwoordelijkheid nemen voor mij, maar dus ook vor mijn kind.

dat rijmt niet met het niet mogen corrigeren van je kind.

Lief luister.......... en ga ervan uit dat ik het beste met je voor heb, en dat ik vind dat je in een behoorlijk lastige situatie zit.

Jouw vriend, hoe leuk en lief die ook mag zijn......... is op dit moment niet de man die je in het leven van je kind wil introduceren.
misschien ben jij er niet klaar voor, misschien hij niet......... maar hou hem weg bij je kind.

Spreek leuke dingen af, ga dat ook doen......... maar haal hem niet in een gezinssituatie waar hij niet aan toe is

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-06-09 21:53

Geplaatst door de TopicStarter : 23-06-09 21:53

Maar Sily mijn kind zat alleen aan de riem, zonder hond..
De hond zat in de bench. en hij wou gewoon even hondje spelen.

Ja maar moet dat dan telkens? als ik even een momentje met mijn kind heb?
Mijn vriend krijgt zijn aandacht echt wel hoor.
Maar als mijn zoontje van me afspringt en hij springt meteen op mij?!?!
Tuurlijk misschien is het idd de verkeerde match.
Maarja je geeft om iemand en je wilt niet zomaar een verkeerde beslissing nemen.

Kiwiko dat is ook juist de rede dat mijn vriend hier alleen in het weekend is, en we dus ook leuke dingen doen.
Zo hij ook met mijn kind, hem meenemen naar zijn werk omdat die kleine gek is op heftrucks e.d.
Ik ga nog lang niet samenwonen o.i.d. omdat ik uit een lange relatie kom, waarin mijn vertoruwen ernstig misbruikt is, wil ik gewoon rustig aan doen. zoals je ook zou doen als je jonger was.
Niet meteen samen wonen en het huisje boompje beestje.
Ik laat mijn kind aan mijn vriend wennen en andersom ook.
Mijn zoontje vraagt wel elke dag of mijn vriend nog komt, omdat hij het gezellig en leuk vind als hij er is.
Heust niet alles is slecht...
Maar vaak de negatieve reactie's is iets waar ik wat aan wil veranderen maar mijn vriend niet lijkt te luisteren.

**Geplaatst**: 23-06-09 22:01

Geplaatst: 23-06-09 22:01

Nou, ik weet het niet hoor.
Waarom wil hij zo vlug mogelijk zelf kinderen met jouw.
Omdat hij dan iets van zijn eigen heeft?
Waarschijnlijk staat jouw zoontje dan echt lager op zijn lijstje.
Ik zou toch nog gewoon een paar jaartjes wachten met kinderen met hem (of hem in ieder geval in de waan laten dat je zo lang wilt wachten). Straks doet hij alleen tegen zijn eigen kind leuk, en is jouw zoontje elke keer de pispaal (mede ook omdat hij dan "ouder en wijzer" is).

Het kan best zijn dat je vriend ook aandacht wil en wil knuffelen met jullie beiden; blijkbaar vat jij het op als "opdringerig zich ertussen prutsen". Waarschijnlijk ben je nog niet toe aan een relatie met deze jongen. Hij is je gewoonweg niet volwassen genoeg, legt te veel beslag op je, weet niet hoe hij zich moet gedragen met jouw kind. Kortom: geen ideale relatie.

In mijn geval zou ik ten alle tijde voor mijn kind kiezen en zeer zeker voor de veiligheid van mijn kind.
Een foutje door onnadenkendheid kan gebeuren (ik ben ook niet perfect hoor), maar als er vaker van dit soort dingen gebeuren op korte termijn, dan zou ik me niet lang hoeven te bedenken. Een gesprek zou ik nog overwegen, maar loopt dat op niks uit, dan kan ik niks. Op zo iemand kun je niet bouwen.
En dan is het dus einde oefening.

**Geplaatst**: 23-06-09 22:04

Geplaatst: 23-06-09 22:04

Ow joh sorry, ik las echt dat de hond er nog aan vast zat.
Hm...kijk dan is het een uber domme en lompe actie, maar hij zal het niet gedaan hebben om je kind daadwerkelijk pijn te doen neem ik aan? *jij kent hem*

Sowieso zal je moeten praten, niet op een beschuldigende manier want ik meen het wel, mensen met kinderen denken heel anders na dan mensen zonder kinderen, merk het vooral nu ik in een buurt met gezinnen woon.
Jij hebt je kind al een hele tijd, hij moet binnen een paar maanden het kind kennen, jouw regels en voorkeuren en het liefst natuurlijk lachend en vrolijk.
Maar dat is moeilijk, dat lukt echt niet zo 1 2 3.

Ik vind Kim trouwens een goed punt hebben, als je hem nog niet in je opvoedkundig gebeuren wilt hebben hou hem dan apart, meng hem er niet een beetje in, geef hem of vol recht of niets, want op deze manier is hij er wel maar hij telt niet mee.

En wat betreft de knuffels, mannen blijven mannen, je weet niet of die het goed bedoeld maar leg hem anders nog eens rustig uit dat als je je kind knuffeld het niet betekend dat het iedereen knuffel uurtje is.
Misschien kan die even de kamer uitlopen als hij er niet mee om kan gaan of zich op dat moment buitengesloten voelt, misschein kan je voorstellen dat je kind daarna hem ook even een knuffel geeft.
Laten we eff eerlijk zijn, als ik mensen zie knuffelen wil ik ook knuffelen

**Geplaatst**: 23-06-09 22:13

Geplaatst: 23-06-09 22:13

Misschien is het inderdaad wel zo dat jullie niet de perfecte match zijn juist vanwege het kind.
Ik zou absoluut niet kunnen samenleven met iemand die (jonge) kinderen heeft. Ze irriteren me mateloos....
Wat ouders vaak gewéldig en fántástisch vinden in het gedrag van hun koters, kan bij anderen grote irritatie opwekken.

Maar goed, dat moet je vriend dan ook gewoon aangeven en eerlijk zijn over jullie relatie. Het kind hoort daar immers bij.
Een heel goed gesprek dus......

**Geplaatst**: 24-06-09 01:13

Re: Nieuwe vriend en mijn kind.. zucht

Geplaatst: 24-06-09 01:13

Ik zal wel een overdreven beschermende moeder zijn en ik ben natuurlijk ook nog gewoon samen met de papa van ons kind, maar de eerste vent die denkt dat ie tegen mijn meiske kan snauwen of ook maar denkt aan iets wat haar kan bezeren... die zijn nootjes voer ik aan de apen... mijn dochter gaat voor welke vent dan ook!

Ik zou in elk ander geval zeggen dat je goed moet praten en proberen er een BlueBandgezinnetje van te maken (als je kind een knuffel wil, maak er met zijn drieën dan een berenhug van voor mijn part)... maar het feit dat hij tegen je kind snauwt en er de ernst niet van inziet dat een kindje op zijn bolleke kan vallen, dat is voor mij een grote neonpijl richting deur!