Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird

Cassidy schreef:Als jullie gemeenschappelijke vrienden alleen maar proberen te lijmen zijn het geen echte vrienden. Ze behoren je keuze te respecteren, doen ze dat niet zijn ze je vriendschap niet waard.
Bonita_Bon schreef:ga even lekker wat voor jezelf doen, en dan vooral lekker douchen, nagels lakken, maskertje, bakkie thee en een filmpie opzetten oid. Even een ik-hou-van-mzelf-momentje.
ik kan niet anders zeggen dan sterkte, hou je rug recht en je komt er ooit eer overheen..... (ware woorden, maar nu geloof je ze waarsch. niet)
heel erg bedankt! MarcoBorsato schreef:Gister toch even Theun gesproken, hij voelt zich erg happy en fijn. Nogal kansloos als je het mij vraagt. Gister even met mijn broer wat gedronken en tussendoor een jongen leren kennen die ontzettend leuk is. Natuurlijk ga ik Theun niet nu vervangen en mn hoofd staat er niet naar, maar het is fijn om gevoelsmatig te beseffen dat Theun niet het enige mannelijke wezen op aarde is dat interesse in mij heeft. Al vindt hij van wel.
Hoe gaat t nu?
MarcoBorsato schreef:De afgelopen 2 dagen zijn een aaneenschakeling geweest van confrontaties. Vrienden die niet bellen, de zaterdagavond dat ik alleen was en niet ging feesten, het veranderen van wachtwoorden op hyves en email. Het ergste vind ik liedjes op de radio die me aan hem doet denken, al die liedjes zijn zo cliché maar plotseling lijkt het wel of de hele wereld 1 grote wijsvinger is die mij erop wijst dat ik alleen ben. Ik ben zo ontzettend blij dat hij niet meer op stal is geweest sinds ik Abel heb. Daar is niks wat mij aan hem herinnert. Het klinkt oertr*tterig maar nu voel ik me daar het meest thuis. Hoe gaat het nu met je zus?
sukkel
. Ik heb niet eens gevraagd wat Theun heeft gezegd, gewoon bedankt voor het advies en haar als vriendin gedelete. Natuurlijk ben ik niet perfect, en ik moet nog heel veel dingen op de rails krijgen, maar ik ben 22. Ik vind het niet meer dan normaal dat ik een beetje zoekende ben in het leven.
Natuurlijk blijft het vervelend, maar ik heb toen ook een knipperlicht relatie van 3 jaar verbroken. Natuurlijk ben je verdrietig de eerste momenten, maar ik was ook eigenlijk heel snel opgelucht en voelde me bevrijd... (toen kwam de vraag waarom ik dat niet veel eerder had gedaan, maar dat is inderdaad het hadden/kunnen/moeten verhaal).
en succes met je baan, hoop dat dat doorgaat voor je en er leuke nieuwe uitdagingen uit voort komen.
. Hartstikke egostrelend. Maar ik heb vriendelijk bedankt.
.
!
