Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-05-09 15:40

Geplaatst: 27-05-09 15:40

Ik weet niet of dat goed zou gaan. Mijn vriend heeft op zich niet veel met dieren, maar heeft ook niks tegen ze en is dol op onze poezen. Paard had ie liever dat ik die niet had gehad, maar gunt het me wel en ik doe er ook genoeg mee. Toen ik hem 2 jaar geleden leerde kennen had hij een poes en ik net een paard en ondertussen hebben we twee poezen, twee hamsters en een paard

(we wonen samen).
Mijn moeder heeft niks met dieren en wil ze ook niet in huis hebben, dat heeft tot effect gehad dat ik binnen 3 maanden dat ik uit huis was 4 hamsters had :Y)

Ik kan me een leven zonder dieren niet voorstellen in ieder geval

Ze gaan bij mij ook heel regelmatig voor een hoop andere dingen, dus dan moet hij daar toch begrip voor opbrengen...

**Geplaatst**: 27-05-09 15:40

Geplaatst: 27-05-09 15:40

wizewo schreef:
grijns, denk dat die mij dan ook niet intressant vindt...

xKatleentjex schreef:
Kan me ook niet voorstellen dat ik op iemand verliefd zou worden die een afkeer heeft van dieren.

Ik hoef niet eens meer zelf een antwoord te typen, bovenstaande gaat nl. ook voor mij op.

**Geplaatst**: 27-05-09 15:40

Geplaatst: 27-05-09 15:40

Nee ik zou daar geen relatie mee kunnen/willen hebben. Mijn vriend heeft niet zoveel met mijn paard, maar hij vind het wel heel belangrijk dat ze goed wordt verzorgd en helpt ook zeker mee als dat nodig is. Daarentegen is hij wel helemaal gek met onze honden. Ik zou niet kunnen samenleven met iemand die dieren maar niks vind. Ik hoef niet precies dezelfde dingen leuk te vinden als mijn partner, maar ik vind dit wel iets essentieels.

**Geplaatst**: 27-05-09 15:42

Geplaatst: 27-05-09 15:42

Het kan veranderen,mijn mas was absoluut antie alles wat dier was.Ik vond ooit een kitten en daar na zijn er nog meer dieren bij gekomen.Als het om een dier gaat ben ik heel koppig, en dan zal het er komen.

**Geplaatst**: 27-05-09 15:42

Geplaatst: 27-05-09 15:42

Moet trouwens ook zeggen dat hij de eerste is die een dierenarts belt als er iets is

Mijn paard was kreupel en had veel pijn en hij stond er zelf ook bijna bij te huilen omdat het zo erg was en ging dan ook zelf mee naar stal om 12 uur 's nachts om de spoedlijn te bellen :+:

**Geplaatst**: 27-05-09 15:44

Geplaatst: 27-05-09 15:44

Ik denk dat als ie wel zou respecteren dat ik van paarden houd en dat ik daar ook mijn tijd (en geld, als het serieus is

) aan besteed,
dat het best zou kunnen

Ik ben namelijk helemaal niet zo'n huisdierenmens,
ik vind het heel leuk om een kat op straat een aai te geven of een keer voor iemand z'n hond uit te laten,
maar in huis hoeft het niet zo nodig

En paarden, daar hoeft ie helemaal niet mee bezig te zijn,
dat doe ik zelf wel

Niet alsof ik hier ook maar verstand van heb hoor :')

**Geplaatst**: 27-05-09 15:45

Geplaatst: 27-05-09 15:45

Dieren staan bij mij op de eerste plek. Als er iets met mijn paard is dan bel ik liever een keer de VA teveel dan te weinig. En mijn ex ging zeuren over het geld, dat het dan zoveel geld kost al die rekeningen. Tot mijn eerste paard geopereerd moest worden en dat heeft mij iets meer dan 1200 euro gekost. Nou ik heb dat voor haar over, klaar. Toen was hij het zo zat dat hij mij vroeg om te kiezen, paard of hij. Keuze was gauw gemaakt.

paard natuurlijk.

**Geplaatst**: 27-05-09 15:48

Geplaatst: 27-05-09 15:48

Karin schreef:
wizewo schreef:
grijns, denk dat die mij dan ook niet intressant vindt...

xKatleentjex schreef:
Kan me ook niet voorstellen dat ik op iemand verliefd zou worden die een afkeer heeft van dieren.

Ik hoef niet eens meer zelf een antwoord te typen, bovenstaande gaat nl. ook voor mij op.

Sluit ik mij bij aan, met als persoonlijke mening dat ik mijn twijfels heb mij ieder mens die niet om dieren geeft, ik vind dat daar iets mis mee is.

**Geplaatst**: 27-05-09 15:48

Geplaatst: 27-05-09 15:48

Ik zou geen relatie kunnen hebben met iemand die niet van dieren houdt. Ik ben zelf gek op dieren en ze zijn een belangrijk deel van mijn leven. Ik denk dat iemand die zelf niks met dieren heeft ook niet snapt dat ze voor mij wel belangrijk kunnen zijn. Ik heb altijd huisdieren gehad en zal die ook altijd hebben.

Mijn opa zei vroeger altijd iemand die goed met dieren omgaat, een goed mens is. En dat geloof ik ook wel.

Gelukkig heb ik nu een vriend die zelf ook gek op dieren is. We wonen nu net samen en ik heb een paard gekocht. Op zich heeft hij niet echt veel met paarden, maar hij begrijpt heel goed dat ik veel om haar geef en dat ze zo belangrijk voor me is. En binnenkort gaan we op zoek naar een hond!!
Ik heb wel een vriendin die niks van dieren wil weten, en ik vind dat altijd zo raar.... Als ik enthousiast over mijn paard vertel dan kijkt ze me niet begrijpend aan, als er onderweg ergens een jong katje zit en ik met een "aaaah wat schattig" op mijn knieen val, dan kijkt ze me aan alsof ik gek ben.

**Geplaatst**: 27-05-09 15:49

Geplaatst: 27-05-09 15:49

Maar stel dat je iemand heel erg leuk vind,jullie praten en zo en je voelt je super bij hem.En als dan later ter spake komt dat hij niet van dieren houd dan moet hij maar wieberen?

**Geplaatst**: 27-05-09 15:50

Geplaatst: 27-05-09 15:50

Maakt mij niet zoveel uit, ik zorg er wel voor dat ie van dieren gaat houden! ~~}>

Nee, even serieus, mijn vriend hield niet van dieren, maar nu we samen bijna 4 jaar verder zijn heeft hij interesse in dieren, heeft hij inzicht in dierengedrag, eet hij biologisch vlees en discussieert hij volop met me over vegetarisme/veganisme/dierenrechten. Hij zal nooit zo'n dierenfanaat worden als ik, maar dan zou onze relatie ook minder leuk zijn, denk ik. Het is fijn als je niet precies hetzelfde bent.

**Geplaatst**: 27-05-09 15:51

Geplaatst: 27-05-09 15:51

Ik wil geen vriend die niet van dieren houdt.
Hoe lief hij verder is maakt me niks uit ik wil (veel) dieren in mijn leven en kan daar uren over praten.
Gelukkig is mijn vriend gek op dieren en vind onze katten echt geweldig.

**Geplaatst**: 27-05-09 15:51

Geplaatst: 27-05-09 15:51

timokyana schreef:
Nee, zo iemand hoeft ook geen deel te maken uit mijn dagelijks leven.
Iemand die niet van dieren houd/respecteert, is het mij niet waard~!

Dat vind ik ook weer erg ver gaan hoor, ieder z'n mening toch?
Er is een groot verschil tussen niet van dieren houden en ze haten. Dat laatste gaat me te ver, maar als iemand gewoon niet van dieren houdt is dat zijn eigen keuze, dat betekent nog niet dat hij ze niet met respect behandelt.

**Geplaatst**: 27-05-09 15:53

Geplaatst: 27-05-09 15:53

Mijn vriend heeft helemaal niks met dieren. We wonen al ruim 2 jaar samen.

Hebben nu een kat. Als hij alleen was geweest had hij zeker geen dieren genomen.
Over deze kat zijn ook vele ruzies gegaan.

Ik heb nu dus gelukkig een kat. Hier mag ik al heel blij mee zijn.
Paarden heeft ie ook niks mee, daarom heb ik die van mij ook in een pensionstalling staan.

We hebben er dus wel regelmatig meningsverschillen/ ruzies over maar zal daarom niet bij hem weg gaan.

**Geplaatst**: 27-05-09 15:54

Geplaatst: 27-05-09 15:54

Mijn ex had trouwens een labrador, en ik kreeg wel eens het verwijt: "Zeg, kom je eigenlijk voor mij of voor de hond?"

. Ik kan het ècht niet laten, als ik bij bekenden ben met een hond of kat is het eerste wat ik doe wanneer ik binnenkom rondkijken waar ze uithangen en proberen ze een aai te geven. Als we in de zetel zitten doe ik ook verwoede pogingen om zo'n dier in mijn buurt te krijgen( of ik ben gewoon brutaal en ik zet ik hem op mijn schoot

), en zolang het dier het niet grondig beu is en tracht te ontstappen kan ik er een hele avond mee bezig zijn. Dus daarom zie ik echt niet in hoe ik verliefd kan worden op iemand die helemaal niets van dieren moet weten :')

.

Ik denk ook niet dat het zo evident is om met iemand samen te zijn die niet van dieren houdt. Wel als je zelf ook maar bent van 'dieren zijn leuk, maar ik hoef ze niet per se'. Maar als jij écht een hond/kat/paard/konijn wil hebben, en je vriend ècht niet, ga je naar alle waarschijnlijkheid alleen maar gez**k krijgen over 'geldverspilling' en 'onhygiënisch'. Moest ik niet van dieren houden, ik zou ook denken 'moeten we dat geld echt weggooien voor zo'n stinkbeest terwijl we het kunnen gebruiken voor...'

**Geplaatst**: 27-05-09 15:58

Geplaatst: 27-05-09 15:58

Ik ben echte een enorme dierenliefhebber. Ik zou echt gek wordne als ik langdurig geen dieren om me heen zou hebben.

Echterrr. Mijn vriend is allergisch voor dieren, stof, etc.etc.

Zo ook voor mijn paard en de stal op zich. Hij is verder ook niet zo'n dierenvriend en dus kan hij niet altijd begrip opbrengen als ik weer eens naar de paarden ben. Of als ik wéér zoveel geld aan m'n paard uitgeef.

Heb er in het begin wel moeite mee gehad, en had zich maar moeten aanpassen aan mij, maar dat botste. Behoorlijk. Nu ben ik hem tegemoet gekomen en ga ik 2 dagen per week 's middags naar m'n paard zodat ik s avonds thuis ben en doet mijn moeder mijn paard 2x per week. Dat ik de overige dagen (1 avond doordeweeks, en zaterdag en zondag) weg ben, daar kan hij wel mee leven.

Mijn ex-vriendje vond paarden zelfs wel leuk en kwam altijd mee naar stal. Dat vond ik echt super fijn, maar uiteindelijk is het toch de persoon waar je op valt, buiten het dierengebeuren om, omdat er een leven is buiten paarden/dieren die ook heel belangrijk is. In mijn geval belangrijkER.

**Geplaatst**: 27-05-09 16:03

Geplaatst: 27-05-09 16:03

tallechie schreef:
Mijn vriend heeft helemaal niks met dieren. We wonen al ruim 2 jaar samen.

Hebben nu een kat. Als hij alleen was geweest had hij zeker geen dieren genomen.
Over deze kat zijn ook vele ruzies gegaan.

Ik heb nu dus gelukkig een kat. Hier mag ik al heel blij mee zijn.
Paarden heeft ie ook niks mee, daarom heb ik die van mij ook in een pensionstalling staan.

We hebben er dus wel regelmatig meningsverschillen/ ruzies over maar zal daarom niet bij hem weg gaan.

Mijn ex had ook niks met dieren.
Kat mocht ik wel, maar was wel meer mijn kat.
Als het dier wat had gesloopt of iets vies had gemaakt (haren

) kon ik merken dat hij daar niet blij mee was. Hij vind de kat wel leuk hoor, maar niet de zooi ervan en oppas als je op vakantie ging.

Mijn huidige partner is gek op dieren en voor mij is dat echt een bevrijding.
Ben nu veel meer mezelf met al die beesten om me heen :+:

Dat mensen denken niet verliefd te worden op mensen die niet gek op dieren zijn, vind ik makkelijk denken. Als je verlieft bent heb je beide een roze bril op en ben je vaak bereid om meer toe te geven in beide gevallen.
Als iemand gelijk begint dat hij dieren haat, is dat natuurlijk veel makkelijker

**Geplaatst**: 27-05-09 16:05

Geplaatst: 27-05-09 16:05

Lins_Vetra schreef:
Mijn ex-vriendje vond paarden zelfs wel leuk en kwam altijd mee naar stal. Dat vond ik echt super fijn, maar uiteindelijk is het toch de persoon waar je op valt, buiten het dierengebeuren om, omdat er een leven is buiten paarden/dieren die ook heel belangrijk is. In mijn geval belangrijkER.

Maar de persoon op wie ik val moet wel met mij 'matchen'. En een van de punten waarop het voor mij toch wel moet matchen is de liefde voor dieren. Voor mij is dat 'onderdeel van de persoon', van het geheel waar ik op val.

**Geplaatst**: 27-05-09 16:09

Re: Relatie met iemand die niet van dieren houdt

Geplaatst: 27-05-09 16:09

mijn vriend heeft ook niets met dieren ( alleen mijn hond vind die leuk )
hij wil niets van paarden weten.. ondanks dat, heeft hij toch een paard voor me gekocht.. Hij komt er nooit, bemoeid zich er niet mee, en wil er eigenlijk niets over weten.. Maar ik ben er wel aan gewend..

**Geplaatst**: 27-05-09 16:11

Geplaatst: 27-05-09 16:11

Karin schreef:
Lins_Vetra schreef:
Mijn ex-vriendje vond paarden zelfs wel leuk en kwam altijd mee naar stal. Dat vond ik echt super fijn, maar uiteindelijk is het toch de persoon waar je op valt, buiten het dierengebeuren om, omdat er een leven is buiten paarden/dieren die ook heel belangrijk is. In mijn geval belangrijkER.

Maar de persoon op wie ik val moet wel met mij 'matchen'. En een van de punten waarop het voor mij toch wel moet matchen is de liefde voor dieren. Voor mij is dat 'onderdeel van de persoon', van het geheel waar ik op val.

Mijn vriend en ik zijn water een vuur, hij heel gesloten, ik heel open, hij nooit school gedaan, ik voorlopig nog wel aan de studie, hij goed verdienende ouders, ik niet, hij altijd veel drinken, ik eigenlijk bijna nooit, hij vroeg ze bed in, en zeer vroeg eruit, ik laat erin, laat eruit.. En zo kan ik nog wel even doorgaan..
Maar dat betekend niet dat we niet goed samen gaan.. Hij is de eerste die het met mij uithoud! Het is geven en nemen..

**Geplaatst**: 27-05-09 16:12

Geplaatst: 27-05-09 16:12

Karin schreef:
Lins_Vetra schreef:
Mijn ex-vriendje vond paarden zelfs wel leuk en kwam altijd mee naar stal. Dat vond ik echt super fijn, maar uiteindelijk is het toch de persoon waar je op valt, buiten het dierengebeuren om, omdat er een leven is buiten paarden/dieren die ook heel belangrijk is. In mijn geval belangrijkER.

Maar de persoon op wie ik val moet wel met mij 'matchen'. En een van de punten waarop het voor mij toch wel moet matchen is de liefde voor dieren. Voor mij is dat 'onderdeel van de persoon', van het geheel waar ik op val.

Misschien is dat dan ook wel een verschil in karakter tussen jou en mij.
Ik kan hele dagen op stal zijn als mijn vriend bijvoorbeeld een dagje weg is en dat doe ik dan ook graag, maar als hij gewoon thuis is, dan doe ik mijn paard, ben zo'n 3 uurtjes bezig (paard wordt s ochtends buitengezet, dus ik doe alleen de leuke dingen

) en ga dan weer naar huis.

Ik vond het ook heerlijk toen mijn ex me kwam helpen op stal, maar die 3/4/5 uurtjes wat je daar bent en de overige 21/20/19 uur per dag dat je bij hem bent moet wel in balans blijven.
De overige uren kon ik hem niet uitstaan dus ja...

**Geplaatst**: 27-05-09 16:17

Geplaatst: 27-05-09 16:17

Ik denk niet dat ik het zou kunnen, permanent samenleven met iemand die echt helemaal niks met dieren heeft. Het is toch een deel van me, die ik belangrijk vind, en ik weet niet of ik het zou volhouden om de rest van mijn leven dat deel te moeten onderdrukken.

En vooral, wat me het meest zou tegensteken, is dat je op geen begrip kunt rekenen, altijd dat gevecht. Hij kost teveel tijd en geld, hij stinkt, hij verliest haar,...Ik wil samen kunnen houden van een dier, net omdat het een groot deel van mijn leven inneemt.

Ik kan er dan ook zo ontzettend van genieten als ik mijn vriend en mijn hond samen zie ravotten in de tuin. De twee liefdes van mijn leven, gek op elkaar, wat wil je nog meer :+:

.

**Geplaatst**: 27-05-09 16:27

Geplaatst: 27-05-09 16:27

Merlinde schreef:
Mijn vriend en ik zijn water een vuur, hij heel gesloten, ik heel open, hij nooit school gedaan, ik voorlopig nog wel aan de studie, hij goed verdienende ouders, ik niet, hij altijd veel drinken, ik eigenlijk bijna nooit, hij vroeg ze bed in, en zeer vroeg eruit, ik laat erin, laat eruit.. En zo kan ik nog wel even doorgaan..
Maar dat betekend niet dat we niet goed samen gaan.. Hij is de eerste die het met mij uithoud! Het is geven en nemen..

Maar wat als de verschillen veel fundamenteler zijn dan wat karakterverschilletjes...wat bv als jij een heel multicultureel persoon bent en je komt er achter dat je vriend ongelofelijk racistisch is. Wat als jij je leven voorsteld als groot huis met alle luxe, en jouw vriend wil alleen maar iets klein en bescheiden(ik ken een relatie die om die reden is stukgelopen), wat als jij je leven niet kan voorstellen zonder kinderen, en je vriend wil absoluut geen kinderen,...terwijl je voor de rest wel heel goed overeenkomt, zal het denk je dan ook nog gemakkelijk gaan om samen te blijven? Voor mij zijn huisdieren zo'n fundamenteel ding, dat is niet iets wat ik 'wel leuk vindt maar als het echt niet kan...', dat is iets waar ik al van droom sinds dat ik een kleuter was. Met iemand samengaan die mij dat niet gunt, lijkt me net iets moeilijk dat met iemand samengaan die rookt terwijl ik nu roep 'ik wil geen roker'.

**Geplaatst**: 27-05-09 17:04

Geplaatst: 27-05-09 17:04

Natuurlijk is het een kwestie van geven en nemen. Van iemand die in alles hetzelfde zou zijn/doen/denken als ik zou ik trouwens volledig gestoord worden, ik moet er niet aan denken om met een 'tweede ik' te moeten leven.

Maar er zijn verschillen die overkomelijk zijn (en waarmee je elkaar misschien zelfs aanvult), en er zijn verschillen waarbij het voor mij toch wel heel lastig zou zijn om een relatie met die persoon te hebben. De relatie zou mij dan waarschijnlijk ook nog eens meer energie kosten dan het me zou opleveren (en de ander waarschijnlijk ook) en dat is het me niet waard. Ik heb liever iemand met wie ik wél overeenkom op die (voor mij) essentiële dingen.

Katleentje beschrijft dat hierboven heel treffend. Ik had het niet beter kunnen formuleren.

**Geplaatst**: 27-05-09 17:07

Geplaatst: 27-05-09 17:07

Zat ooit bij een vriendin (lang geleden) en 1 van haar vrienden had toen al een paar keer gevraagd om eens iets te gaan drinken, maar ik kende hem niet zo goed en ben nogal verlegen aangelegd op dat gebied (Belg eh

) Op een bepaald moment sprong haar jonge chiuaua pup op zijn schoot. Hij werd helemaal gek want "zijn nieuwe broek was bijna bevuild door een walgelijk scharminkel" daarna zei hij : Jaak ik háát dieren!

De date is er nooit van gekomen