Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-05-09 19:47

Geplaatst: 26-05-09 19:47

Zoezi schreef:
Ik wil ze wel vastbinden
Maar ze is gewoon bang.
Van wat zeggen ze niet.
Soms zegt ze dat ze geluiden hoort. Tja, dat hoort bij opgroeien angst. Er aan toegeven betekend aandacht. Ik laat ze nu lekker stampvoeten.
Eng is dat hoe een lieve kleuter opeens in een evil stampvoetend wicht kan veranderen!

Ik was vroeger als kleine ook heel erg bang als ik alleen boven was.. dan wou ik ook absoluut niet naar bed, was ook echt jarenlang een drama voor mijn ouders. Wat ze bij mij op een gegeven moment deden was 's avonds voor het slapen gaan een slaapdrankje in mijn warme melk.
Niet slecht want het was een speciaal slaapdrankje voor kinderen. Als het echt heel erg word en zolang blijft duren dan zou je dat eventueel kunnen proberen.
Je moet gewoon even kijken wat de beste manier is en echt alles uit gaan proberen, jij kent jou kindje natuurlijk het beste dus tis moeilijk voor ons om dat zo via internet te zeggen.
Wat miss ook wel zou helpen als ze niet wil gaan slapen is er inderdaad een wedstrijdje van maken (wie het eerst boven is), maar ik denk niet dat dat lang gaat werken... daar zal ze wel op uitgekeken zijn na een tijdje.
Misschien zou je ook eens kunnen proberen om der elke avond naar bed te laten gaan wanneer zij wilt, waarsch gaat ze dan steeds laat naar bed en is op een gegeven moment zo moe dat ze dat ook niks vind.

Sowieso een keer met der (proberen) te praten zodat je erachter komt wat er nou precies aan de hand is. Als ze zegt dat ze bang is voor geluidjes vraag je welke geluidjes ze bedoeld.. praat er heel uitgebreid over met der en laat der weten dat ze echt nergens bang voor hoeft te zijn. Stel der gerust, ook voor het naar bed brengen.. scheelde bij mij vroeger heel veel.
En als jullie eventueel een hond of welk huisdier dan ook hebben, zou je die eventueel op der kamer kunnen laten slapen.. ondanks dat het een dier is voelen kinderen zich dan wel een stuk veiliger!!

Ik snap dat het een drama is maar zowat elk kind heeft zo'n fase waarbij ze bang zijn, bij de een is het erger dan de ander. Pluis iig eens goed uit waarom ze nou perse niet wilt gaan slapen en wat er aan de hand is.

Succes ermee!

**Geplaatst**: 26-05-09 19:47

Geplaatst: 26-05-09 19:47

Dus je kunt haar wel naar bed brengen, maar dan komt ze steeds weer eruit?
En als je haar vraagt waarom ze dat doet?
Mijn dochter (nu 5, 5 jaar oud) heeft dat ook een tijd gedaan, meer vanuit het oogpunt van tijdrekken.
Belonen helpt altijd beter dan boos worden en straffen. Misschien kun je een stickersysteem starten? Als ze het vel vol heeft, iets leuks met haar gaan doen of een klein cadeautje ofzo.

Houdt je ritueel altijd in ere.
Je kunt misschien ook zeggen dat je na het welterusten zeggen, niet meer met haar gaat praten, maar haar net zo lang naar bed gaat brengen tot ze slaapt. De volgende ochtend mag ze dan weer verder praten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-05-09 19:48

Geplaatst door de TopicStarter : 26-05-09 19:48

merel_gomez schreef:
is de kamer te druk?

hoor je ook wel eens bij die opvoed programma`s creeer een rustige slaapkamer

Nee, als ze uit bed kijkt (hemelbedje) ziet ze de kast en de open deur. De rest van het prinsessengebeuren zie je pas als je uit bed bent.
Ook het bed ligt heerlijk, ik lig wel eens op zondagochtend even met haar te knuffelen en laat papa nog even lekker slapen

**Geplaatst**: 26-05-09 19:48

Geplaatst: 26-05-09 19:48

Probeer regels te maken, 5 min lezen, een kus en een knuffel 5 min(bijvoorbeeld met wekker)en dan is het klaar? Ging het goed en gaat ze slapen, krijgt ze een sticker, bijvoorbeeld 5 keer een sticker is (iets wat ze leuk vindt)
Een vast ritueel(hoe saai dat voor jou misschien is)is vaak wel het beste voor een kind!

**Geplaatst**: 26-05-09 19:48

Geplaatst: 26-05-09 19:48

Zoezi schreef:
Ik wil ze wel vastbinden
Maar ze is gewoon bang.
Van wat zeggen ze niet.
Soms zegt ze dat ze geluiden hoort. Tja, dat hoort bij opgroeien angst. Er aan toegeven betekend aandacht. Ik laat ze nu lekker stampvoeten.
Eng is dat hoe een lieve kleuter opeens in een evil stampvoetend wicht kan veranderen!

Dat verandert al een heleboel

Als ze bang is, dan is het inderdaad geen gek idee om samen met haar op zoek te gaan naar iets wat haar weer het vertrouwen kan geven dat ze in haar eigen bedje kan slapen. De ideeën die hierboven al zijn aangedragen vind ik ook zo gek nog niet, een bedlampje, even bij haar rommelen, leren hoe ze 'enge dingen' 'weg kan sturen'...

Ze is aan de ene kant dus lekker aan het uitproberen, maar aan de andere kant vindt ze het eng... Heb je al eens geprobeerd om er echt met haar over te praten wat ze dan niet leuk vindt aan slapen en wat ze eng vindt? Nou ben ik niet zo vreselijk thuis in de wereld van 3-jarigen maar mijn ervaring is wel dat kinderen soms erg verrassende dingen kunnen zeggen/oplossingen aan kunnen dragen.

**Geplaatst**: 26-05-09 19:49

Geplaatst: 26-05-09 19:49

Zoezi schreef:
Ik wil ze wel vastbinden
Maar ze is gewoon bang.
Van wat zeggen ze niet.
Soms zegt ze dat ze geluiden hoort. Tja, dat hoort bij opgroeien angst. Er aan toegeven betekend aandacht. Ik laat ze nu lekker stampvoeten.
Eng is dat hoe een lieve kleuter opeens in een evil stampvoetend wicht kan veranderen!

Dan ga ik de knuppel maar eens in het hoenderhok gooien.
Ongelofelijk. Je kind is (nog maar!!!) 3 jaar en is bang. Dan hoor jij daar als moeder iets aan te doen. En niet met de redenatie 'toegeven betekent aandacht'. Mijn hemel, zo werkt het niet, hoor.

Ik vind het niet gek dat ze niets wil zeggen, als je het al niet eens 'serieus' neemt. Verplaats je in hun wereld, zorg dat je kind je vertrouwt en het wel vertelt en doe er wat aan. Zoals je haar gevoelens nu al benaderd met een 'evil stampvoetend wicht'. Fijne moeder ben jij.

Ik heb een 4-jarige dochter die die fase al meerdere malen gehad heeft en soms komt het weer terug. Ik neem haar serieus, zal nooit haar gevoelens ontkennen, maar doe er dan als een volwassene wat aan en het werkt prima. Jij zult toch eerst moeten achterhalen wat haar dwars zit en dat is jouw verantwoording als ouder, niet de hare.

**Geplaatst**: 26-05-09 19:49

Geplaatst: 26-05-09 19:49

A_lette schreef:
Teziej schreef:
Mijn ouders stopten gewoon me kop onder de kraan als ik me bed uit kwam hoor.

Die van mij zette me gewoon buiten voor de voordeur neer als ik vervelend was. Wat heb ik vaak buiten gestaan omdat ik niet wou slapen, herrie maakte enzovoorts snachts... (leek wel uren te duren voordat ik weer naar binnen mocht. In werkelijkheid was het dan 10 minuten..)

TS: vooral niet toegeven!

Ik heb ook vaak 's nachts lekker onder een koude douche gestaan ..

@ TS ; is de radio aan geen optie ? Ik doe dat zelf nu ook vaak als ik alleen thuis ben .
Dan is het niet zo stil . Ik zet de radio heel zachtjes, dat je gewoon wat geluid hoort ..
Beter dan de TV. ( Met al die gezellige dames in de nacht ) .

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-05-09 19:50

Geplaatst door de TopicStarter : 26-05-09 19:50

Alet74 schreef:
Dus je kunt haar wel naar bed brengen, maar dan komt ze steeds weer eruit?
En als je haar vraagt waarom ze dat doet?
Mijn dochter (nu 5, 5 jaar oud) heeft dat ook een tijd gedaan, meer vanuit het oogpunt van tijdrekken.
Belonen helpt altijd beter dan boos worden en straffen. Misschien kun je een stickersysteem starten? Als ze het vel vol heeft, iets leuks met haar gaan doen of een klein cadeautje ofzo.

Houdt je ritueel altijd in ere.
Je kunt misschien ook zeggen dat je na het welterusten zeggen, niet meer met haar gaat praten, maar haar net zo lang naar bed gaat brengen tot ze slaapt. De volgende ochtend mag ze dan weer verder praten.

Ja

we hebben 2 weken geleden het stickersysteem in het leven geroepen.
10 stickers en ze krijgt een cadeautje.
Ze heeft 3 vakjes, 1 voor goed eten, 1 voor goed slapen en 1 voor opruimen.
Slapen en eten gaan gelijk op. Opruimen hoeft ze van mij niet zo veel, ze heeft beneden haar eigen speelkamer.
Over 2 dagen zal ze wel haar 1e cadeautje mogen uitkiezen, misschien heeft dat een positief effect.

**Geplaatst**: 26-05-09 19:50

Geplaatst: 26-05-09 19:50

mmm, ik weet niet hoe laat ze naar bed gaat? is ze misschien nog niet moe als je haar in bed legt? dit klinkt als een mooie treuzeltechniek. ik deed dat als ik naar bed moets ook, maar ik had ook echt bizar weinig slaap nodig. dus ik wilde niet omdat ik me lag te vervelen...

hoe zat dat logeerparytje, iemand bij jullie of zij bij iemand anders?

**Geplaatst**: 26-05-09 19:51

Geplaatst: 26-05-09 19:51

dat stickerplan is een goed idee denk ik roosje!
heeft mij ook van mn slaapprobleem afgeholpen( wou zondagavonds nooit slapen omdat ik dan maandag naar school moest.. zat ook wel degelijk angst bij!)

hier wat meer info(zullen vast wel betere site's zijn)
http://www.loes.nl/tips/10-ouders/151-h ... n-te-leren

**Geplaatst**: 26-05-09 19:53

Geplaatst: 26-05-09 19:53

Bij mijn kinderen in de klas werkt het stickersysteem erg goed. Succes! Als je nog meer vragen hebt hoor ik het graag, ben immer leerkracht en ervaring met 'probleem'gedrag van kinderen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-05-09 19:54

Geplaatst door de TopicStarter : 26-05-09 19:54

Ze gaat nu 1,5 jaar naar school, ik praat elke dag met haar over school. Wat ze heeft gedaan, wat ze leuk vind, wat ze niet leuk vind, of ze vriendinnetjes heeft etc. etc.
Zelfde doe ik met eten. Eerst proeven dan zeggen wat er niet lekker is, ze is niet verplicht iets op te eten, maar moet wel alles proeven. Vind ze vlees niet lekker? 3 hapjes.
Zelfde met bang zijn, waarom ben je bang, wat hoor je dan, etc. etc.
Als er iemand op de wereld een goede moeder is die aandacht voor haar kind heeft, dan ben ik het wel!
Misschien vertroetel ik ze wel teveel.
Als ik zeg dat ik ze nooit straf hoef te geven en nooit opstandig is dan betekend dat toch wel wat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-05-09 19:56

Geplaatst door de TopicStarter : 26-05-09 19:56

Kindjes van 3 hebben een 11-12 uur slaap nodig.
Ze wordt om half 7 wakker gemaakt. Eerst ging ze om 7 uur naar bed. Sinds het langer licht is is het half 8.
Nog een smoesje: Het is nog licht buiten

**Geplaatst**: 26-05-09 19:57

Geplaatst: 26-05-09 19:57

Je wil gewoon het beste voor je kind, maar wat sommige ouders vergeten is dat 'streng'zijn juist fijn is voor het kind. Kinderen willen graag structuur en duidelijke grenzen, zodat ze weten waar ze aan toe zijn. Wat ze dus wel en wat ze niet mogen.
Als je te zachtaardig bent kan het voorkomen dat kinderen jouw grenzen gaan opzoeken en op wat voor manier...daar zijn ze erg handig in!

**Geplaatst**: 26-05-09 19:58

Re: Arghh kinder-slaap-drama!!

Geplaatst: 26-05-09 19:58

En Dora is ook groot geworden door veel slapen..dat helpt ook bij een van mijn leerlingen(dan zeg ik Dora is groot geworden omdat ze al haar broodjes ging opeten!)

**Geplaatst**: 26-05-09 20:00

Geplaatst: 26-05-09 20:00

ja das een mooie richtlijn maar ik weet zeker dat ik veel minder sliep... t was maar een idee, ik kan niet inschatten hoeveel slaap jouw kindje nodig heeft van achter mijn computer.

en t is nog licht buiten hihi, ja die ken ik ook

maar zoals jij t schrijft denk ik niet dat t m zit in gebrek aan structuur enzo. krijg je echt op geen enkele manier boven tafel waar ze bang voor is? kindern zijn soms net paarden, die zien ook dingen die wij niet zien.

**Geplaatst**: 26-05-09 20:01

Re: Arghh kinder-slaap-drama!!

Geplaatst: 26-05-09 20:01

maar t kan natuurlijk heel goed dat een vriendinnetje haar dit heeft 'voorgedaan' kijk, dit is eng en dat is eng. niet bewust maar misschien tijdens het logeren?

**Geplaatst**: 26-05-09 20:02

Geplaatst: 26-05-09 20:02

Misschien kun je proberen om, bijvoorbeeld een kwartiertje voor bedtijd, samen een pop 'naar bed te brengen' en dan te spelen dat die niet wil slapen. Je kunt je dochtertje dan laten zeggen dat het toch echt bedtijd is voor de pop.
Kwartiertje later is het dan bedtijd voor je dochtertje en het naar bed gaan natuurlijk een beetje zachtjes doen omdat de pop slaapt!

**Geplaatst**: 26-05-09 20:02

Geplaatst: 26-05-09 20:02

Twiggy2008 schreef:
Zoezi schreef:
Ik wil ze wel vastbinden
Maar ze is gewoon bang.
Van wat zeggen ze niet.
Soms zegt ze dat ze geluiden hoort. Tja, dat hoort bij opgroeien angst. Er aan toegeven betekend aandacht. Ik laat ze nu lekker stampvoeten.
Eng is dat hoe een lieve kleuter opeens in een evil stampvoetend wicht kan veranderen!

Dan ga ik de knuppel maar eens in het hoenderhok gooien.
Ongelofelijk. Je kind is (nog maar!!!) 3 jaar en is bang. Dan hoor jij daar als moeder iets aan te doen. En niet met de redenatie 'toegeven betekent aandacht'. Mijn hemel, zo werkt het niet, hoor.

Ik vind het niet gek dat ze niets wil zeggen, als je het al niet eens 'serieus' neemt. Verplaats je in hun wereld, zorg dat je kind je vertrouwt en het wel vertelt en doe er wat aan. Zoals je haar gevoelens nu al benaderd met een 'evil stampvoetend wicht'. Fijne moeder ben jij.

Ik heb een 4-jarige dochter die die fase al meerdere malen gehad heeft en soms komt het weer terug. Ik neem haar serieus, zal nooit haar gevoelens ontkennen, maar doe er dan als een volwassene wat aan en het werkt prima. Jij zult toch eerst moeten achterhalen wat haar dwars zit en dat is jouw verantwoording als ouder, niet de hare.

Je bent me net voor met dit verhaal.
Zo heel negatief wilde ik het nou ook weer niet neerzetten,maar wel in die richting.
De belevingswereld van een kleuter kan heel intens en echt zijn,vaak hebben ze moeite om waarheid van fantasie te scheiden.
Dat wapperende gordijn is een vreselijk spook,onder het bed zit een krokodil... en zo meer.
Het ouderlijk ontkennen van deze zaken werkt tegendraads, het kind heeft alleen maar erger het gevoel alleen achter te blijven met het enge beest.
Ik heb geleerd: ga er niet zo zeer in mee,maar erken wel dat er iets is.
Bijv. een heks achter het gordijn,leer haar dat ze een toverspreukje op kan zeggen als ze wil dat de heks weggaat.
Zoiets geeft een kind vaak het idee dat ze zelf iets kunnen doen aan het enge,en niet dat mama het ontkent en boos wordt...

Ik was vroeger zelf erg bang omdat ik dingen zag,ook in oog nemend dat jonge kinderen zelfs paranormale waarnemingen kunnen hebben. Het samen aanvechten is echt beter.

Ik snap dat dat lastig is,want JIJ ziet niks,en jou belevingswereld is volwassen genoeg om te weten dat er geen heks zit.
Je zit met je handen in het haar,omdat je niet meer weet wat je moet doen, dat bevestigd voor haar alleen maar dat 'ook mama de heks niet wegkrijgt' ....

Probeer er achter te komen wáár ze precies bang voor is,en probeer een liedje,knuffel,spreuk of lampje te laten opdraaien voor eht wegjagen van haar angst.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-05-09 20:05

Geplaatst door de TopicStarter : 26-05-09 20:05

meintje schreef:
ja das een mooie richtlijn maar ik weet zeker dat ik veel minder sliep... t was maar een idee, ik kan niet inschatten hoeveel slaap jouw kindje nodig heeft van achter mijn computer.

en t is nog licht buiten hihi, ja die ken ik ook

maar zoals jij t schrijft denk ik niet dat t m zit in gebrek aan structuur enzo. krijg je echt op geen enkele manier boven tafel waar ze bang voor is? kindern zijn soms net paarden, die zien ook dingen die wij niet zien.

Ik zal morgen eens uitgebreid met haar praten voordat we pyama en zo aanhebben.
Ze laat gewoon niks los.
Soms vraag ik maar aan de juffrouw hoe ze is op school.
Zo hoorde we in januari dat ze elke dag moet huilen. Als ze in de kring moet. Ze wil niet zo graag iets vertellen

Ze is zo verlegen en op zichzelf. Zet ze maar in een hoekje met een doos Lego en je hoort ze de hele middag niet meer!
Ja hooguit: mama kijk eens wat ik gemaakt heb!
Ik speel ook altijd met haar mee. De ene middag doen we knutselen, de andere keer kleien of tekenen. Of ik zit gewoon bij haar in de kamer om te kijken hoe ze zich in prinsesje verkleed. Of ik zit met de Playmobil te spelen

Echt een verjongingskuur kinderen

Soms kijken we een filmpje, Pinokkio is ze helemaal gek van (sinds we in Disneyland zijn geweest) of we kijken Studio 100 clipjes, K3, Plop enz.

**Geplaatst**: 26-05-09 20:06

Geplaatst: 26-05-09 20:06

Idee van mijn man:
Wekkertje op bv 10 minuten zetten.
Dan kan ze nog 10min in bed spelen, als de wekker af gaat kom je een dikke zoen brengen, zing evt nog een liedje en dan slapen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-05-09 20:09

Geplaatst door de TopicStarter : 26-05-09 20:09

Natasha is net haar mama, een gevoelsmens vol fantasie die meer ziet dan een normaal mens.
Ik weet precies wat ze doormaakt.
Mijn moeder, dat is pas een voorbeeld van een mama die er nooit voor je was!
Als ze iets eng vind, een spin of zo dan zeg ik echt niet: stel je niet aan. (wat mijn mama altijd deed)
Dan zeg ik: Natasha, dat spinnetje wil gewoon ergens wonen en doet helemaal niks, we zullen papa vragen of hij weer naar buiten kan. Vaak maak ik er een grapje bij zoals: misschien is het wel een mamaspinnetje en wil ze kindjes krijgen. Dan is ze opeens heel gefasineerd over spinnen en vind dat geweldig

Ze is nu in de fase dat ze uitleg wil over dingen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-05-09 20:10

Geplaatst door de TopicStarter : 26-05-09 20:10

Brainless schreef:
Idee van mijn man:
Wekkertje op bv 10 minuten zetten.
Dan kan ze nog 10min in bed spelen, als de wekker af gaat kom je een dikke zoen brengen, zing evt nog een liedje en dan slapen.

DAT kan ik nog proberen

Mijn oudbuurvrouw had het ook. Bij Yenthe bleven ze zitten tot ze in slaap was gevallen. Gevolg: elke avond een half uur bij iemand aan bed zitten. Dat is ook niet goed

**Geplaatst**: 26-05-09 20:12

Geplaatst: 26-05-09 20:12

Ben echt benieuwd of je stickers gaan werken

Brainless haar tip zei ik net ook al idd. Kan ook heel goed werken.

**Geplaatst**: 26-05-09 20:13

Geplaatst: 26-05-09 20:13

Ik denk dat je niets moet veranderen, gewoon stug doorgaan hoe je het nu doet. Mijn zoontje van dezelfde leeftijd heeft dit ook wel eens en ik houd dan gewoon vast aan het ritueel. Als hij na een half uur gaat roepen met een smoes dan vraag ik heel neutraal en ongezellig wat er is en zolang het niets dramatisch is geef ik hem dat slokje water of die knuffel of wat dan ook zonder verder nog wat te zeggen. Kusje op z'n bolletje en na een halve minuut sta ik weer beneden. Volgens mij heb ik dit advies een keer in de groter groeien gelezen, hier werkt het goed. Ik weet zeker dat dit gedrag langzaam weer wegebt en ze weer normaal gaat slapen.
O ja, over die spoken en enge geluiden: Over die vogeltjes kun je natuurlijk zeggen dat ze die kan horen spelen en kletsen als ze in haar bedje ligt, grappig hoor.
En enge spoken of iets dergelijks kun je samen wegjagen, niet te lang en overdreven want dan wordt het ook weer een leuk spel. Gewoon even kort het raam open doen en roepen "nu weg en niet meer terugkomen".
't Is wel een heel verhaal geworden, maar ik wilde je graag mijn ervaringen vertellen!