Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-05-09 08:42

Geplaatst: 08-05-09 08:42

feliciaa schreef:
@ kinke: nee, het is niet echt toestemming. Het is meer dat hij het niet snapt dat ik zoveel tijd aan mijn paard besteed en dat ik meer tijd aan hem moet besteden. Hij accepteert het wel en ik ga hoe dan ook elke dag naar mijn paard, ook al betekent dat dat ik dan mijn vriend even niet kan zien.

Dat begrijp ik dus niet!
Kom op! je plant alles al om hem heen en dan verwacht ie dat nog meer tijd aan hem gaat besteden???
En hij doet geen moeite voor jou???

Dumpen die gozer!!

Of igg een een serieus gesprek met hem gaan voeren dat de weeld zo niet in elkaar steekt!

Kom op meid, laat niet zo over je heen lopen!!

Mijn ex had hier ook een handje van en het werd van kwaad tot erger!!

**Geplaatst**: 08-05-09 08:42

Geplaatst: 08-05-09 08:42

Pfft, ik heb er ook zoeen gedumpt 3 maanden terug

Het beste wat ik in 1,5 jaar heb kunnen doen

Paard was een blok aan zijn been, ik moest overal mee naar toe, ook al had ik er geen zin in, rekening houden met wat ik vond of deed werd niet gedaan en hij vond het wel makkelijk zo.. Hij dacht bij zichzelf: Ik heb nou toch verkering, dus ik hoef er niks meer aan te doen.

En het heeft bij mij ook een paar maanden geduurd voor ik het lef had om het uit te maken hoor

Maar ik was dood en doodongelukkig. En ik ben nu weer gelukkig in mijn uppie. En dat kan jij ook!

En nu is hij degene die komt jammeren dattie me mist enz.. Ik heb gezegd niet van gedachte te veranderen.. Hij heeft toen ik het uitmaakte 3 maanden terug niet eens gevraagd WAAROM ik het uitmaakte, zoveel interesseerde het hem dus.. Nou, dan hoeft hij na 3 maanden echt niet te komen jammeren dat hij me terug wil, als het je geen reet boeit waarom ik het uitmaak, dan boeit het mij niet dat je je nu elledig voelt

Beetje haar op je tanden kweken en juiste keuzes maken.. Dat is mijn advies aan jou

**Geplaatst**: 08-05-09 08:49

Geplaatst: 08-05-09 08:49

verkering is er om uit te vinden of je al dan niet blijvend bij elkaar past.
ik zou zeggen, ga het gesprek met hem aan, vertel hem wat jij van hem verwacht, vraag hem wat hij van jou verwacht.
is er een manier om elkaar tegemoet te komen, of lijkt het een blijvende ergernis te worden?
aan de hand van de dingen die door te praten duidelijk worden zou je uiteindelijk kunnen beslissen of je al dan niet met hem verder wilt...
ik weet zo niet of het moslim zijn er iets mee te maken heeft, ik denk dat het meer een stukje cultuur is.
de mensen die ik ken met roots en cultuur uit landen als Turkije en Iran etc, zijn altijd erg gastvrij, veel samen, samen eten samen koken, werken niet zo met een agenda zoals wij gewend zijn.
dus spontaan naar een pretpark zoals je schreef, dat is voor hun wellicht erg normaal.
voor jou niet, ivm je agenda, en het gewend zijn vooruit te plannen.
dat zijn dingen die je met elkaar hoort te bespreken, anders zal hij misschien niks van je ergernis merken of begrijpen..
gelijkwaardigheid is wel iets wat ik nog wil noemen, gelijkwaardigheid is erg belangrijk in een relatie, en zeker iets wat je goed moet bewaken!
blijf bijvoorbeeld ook wel naar je paard gaan, alles wat je nu opgeeft of laat voor hem is straks steeds moeilijker terug te pakken, wanneer je eenmaal in een bepaalde rol zit is het moeilijk daaruit los te komen.

**Geplaatst**: 08-05-09 08:51

Geplaatst: 08-05-09 08:51

Nog even en je mag alleen nog maar twee meter àchter hem lopen als je naar buiten gaat.
Tja.. vind jij het bv normaal dat je vriendje ook niet een 'normale' relatie met jouw ouders wil aanknopen?
Dumpen die eikel!

**Geplaatst**: 08-05-09 08:55

Re: het sloopt me, hoe moet ik het hem duidelijk maken..

Geplaatst: 08-05-09 08:55

moeilijke situatie maar als je niet gelukkig bent meot je aan jezelf denken je leeft maar een keer en wat hieroverstaat je kan HEM niet veranderen! En als je niet gelukkig bent dan zijn jullie dus duidelijk niet voor elkaar gemaakt ondanks dat je misschien wel heel veel gevoelens voro hem hebt maar je zal zien in een gelijkwaardige relatie dat je gevoelens veel sterker zullen zijn en je geluk natuurlijk ook

**Geplaatst**: 08-05-09 09:09

Geplaatst: 08-05-09 09:09

De tragiek in dit soort situaties is altijd dat je nu denkt dat dit 'het' is omdat je niet beter weet... en wij als buitenstaanders kunnen alleen maar hopen dat je ooit een jongen tegen gaat komen die wél met jou omgaat zoals jij verdient dat er met je wordt omgegaan zodat je erachter komt hoe leuk een relatie kan zijn en hoe echte liefde voelt. Jij zou geen moeite moeten hoeven doen om zijn aandacht en interesse te wekken; als iemand echt gek op jou is dan is hij uit zichzelf geïnteresseerd! Ze zeggen wel eens dat een relatie hard werken is; daar ben ik het tot op zekere hoogte mee eens, maar dat zou zeker niet moeten gelden voor de eerste tijd, dan zou het echt vanzelf moeten gaan...
Het is jouw leven dus ik ga niet zeggen dat je het uit moet maken, maar stiekem hoop ik toch wat ik hierboven al aangaf, dat je in gaat zien dat dit 'het' niet is en dat je beter verdient!!

**Geplaatst**: 08-05-09 09:13

Geplaatst: 08-05-09 09:13

Dit kan een cultuurverschil zijn, maar het kan ook gewoon in zijn karakter liggen of aan wat hij van huis uit gewend is.

Je verhaal komt me deels bekend voor, deels ook niet. Mijn vriend heeft ook een vrij makkelijke instelling namelijk, maar is wel duidelijk geinteresseerd in mijn leven

Ik heb mijn vriend leren kennen doordat ik in hetzelfde studentenhuis kwam wonen, en tja, eigenlijk woonden we dus vanaf dag 1 van onze relatie samen. Dit ging ontzettend goed, natuurlijk wel eens een meningsverschil of woordenwisseling, maar niks extreems ofzo

Nu woon ik nog steeds in het huis, en woont hij inmiddels weer thuis omdat hij alleen nog maar hoeft stage te lopen en afstuderen. Dit ongeveer vanaf de kerstvakantie. En vanaf toen begonnen de "problemen" ook. We zagen elkaar niet meer elke dag, en alles was niet meer zo vanzelfsprekend. Verder heb ik sinds ik met hem ging mijn "eigen leven" nogal verwaarloost. Nu sinds een maandje of 2 begint dat ook eindelijk weer te lopen en heb ik ook gewoon weer echt dingen voor mezelf te doen

Ik heb het gevoel dat ook hier mijn vriend niet zo goed aan kan wennen.. we zien elkaar zowiezo minder, en mijn leven is ineens niet meer zo om dat van hem heengebouwt. Terwijl hij gewoon altijd ook nog zijn eigen leven gehad heeft. Daarnaast heeft hij ook nog eens een hele hechte vriendengroep en kan mijn vriend niet zo goed alleen zijn. Hij zit dus eigenlijk elke avond wel bij zijn vrienden om een biertje te doen oid, want met 10 minuutjes auto is hij daar. Echter, meneer heeft het wel moeilijk met het feit dat wij elkaar minder zien. Nu ging het al een maand behoorlijk slecht, en vriend gaf aan erg te twijfelen omdat we vaak meningsverschillen/woordenwisselingen hadden en elkaar zo weinig zagen. Ik ben er maandag weer heengegaan om te praten, en we hebben samen besloten er tijdelijk een punt achter te zetten. Ik heb hem uitgelegd dat ik er alles aan wil doen om het te laten werken tussen ons, en dat ik best eens dingen wil afzeggen of anders plannen als het zo uitkomt, maar dat ik ook heel blij ben dat ik het contact met een aantal vriendinnen weer terug heb. Verder heb ik gezegd dat het alleen kan werken als hij zich er net zo hard voor in wil zetten, en ja, dat betekend ook wel eens dat hij dan 3 kwartier in de auto moet zitten om mij te kunnen zien ipv 10 minuten naar zijn vrienden te rijden. Ik weet zeker dat hij nog heel veel van me houd, en dat hij ook wil dat het goedkomt. De vraag is alleen of hij zich kan aanpassen..

De eerste paar dagen was ik er kapot van, en ik voel me nog steeds niet lekker, maar het gaat al wel beter. Dat poedersuiker wordt dus echt minder en daar moet je gewoon even doorheen. Ik probeer zo min mogelijk contact met hem te zoeken om hem ook echt de kans te geven na te denken. Sprak hem gisteren wel op msn, en dat was gezellig en voelde goed. We zullen dus wel zien hoe het gaat lopen.

Wat ik wil zeggen is, hoe moeilijk het ook is, je moet op een gegeven moment wel voor jezelf kiezen! Dat gevoel van elke keer die teleurstelling komt me zo bekend voor! Kies voor jezelf, en zet desnoods, net als ik, tijdelijk een punt achter je relatie zodat je allebei weer even tot jezelf kan komen om daarna te kijken of je nog samen verder wilt/kunt. Ik durf er namelijk ook niet definitief een punt achter te zetten, en hij gaf aan dit ook niet te willen.

**Geplaatst**: 08-05-09 09:42

Geplaatst: 08-05-09 09:42

Wat ik me afvraag is of jouw vriend jou wel ziet als de vriendin waar hij van houd en een relatie mee heeft, of als een maatje waar hij zo nu en dan leuke dingen mee doet.
Waar draait jullie relatie dan om als er totaal geen intresse word getoond in de dingen die jou bezig houden? Gaat hij bijv. wel eens mee naar je paard?
Het gedrag van jou vriend tegenover je ouders vind ik ook vreemd,dat zijn de mensen die zijn geweldige vriendin het leven hebben gegeven.
Ik wilde juist maar wat graag de ouders van mijn vriend leren kennen en andersom precies het zelfde.
Mijn vriend heeft overigens totaal niks met paarden maar komt toch geregeld even kijken als ik ga rijden,of gaat mee als ik ga voeren etc. Bovendien heb ik een dochter van een andere vader die hij volledig accepteerd en ook nog eens regelmatig op haar past als ik moet werken of ga paardrijden.Ik doe het zelfde, hij doet aan voetbal en ik geef er niks om,maar toch kom ik wel naar de club om mijn vriend en zijn team aan te moedigen. Geven en nemen is zo belangrijk in een relatie.

Ik weet ook niet hoe strikt zijn familie is in het geloof maar weet je bijv. ook of het de bedoeling is dat deze jongen uitgehuwelijkt word? Mijn vroegere vriendin heeft namelijk een turks vriendje gehad die het ook allemaal niet zo serieus nam, later bleek dat het allemaal weinig uitmaakte voor hem omdat zijn toekomst al volledig vast stond en zij dus gewoon een tijdelijk vriendinnetje was.

Ik zag in je profiel dat je nog behoorlijk jong bent en erg leuk met paarden bezig bent, meid ga je dan lekker op je trouwe viervoeters richten en laat deze relatie voor wat het is.Het klinkt hard maar hier word je toch niet vrolijk van? je loopt je alleen maar zorgen te maken terwijl het je vriend volledig koud laat, ga genieten van je leven i.p.v zorgen maken.Ergens loopt de ware voor jou die jou wel respecteerd en intresse voor je heeft.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-05-09 09:59

Re: het sloopt me, hoe moet ik het hem duidelijk maken..

Geplaatst door de TopicStarter : 08-05-09 09:59

Nee, hij gaat nooit mee naar de paarden, af en toe zegt hij weleens ja als ik het vraag maar wanneer die dag dan aanbreekt heeft hij wel weer een smoesje waardoor hij niet mee gaat. Voor mij is het ook niet leuk wanneer hij mee gaat omdat hij alleen maar vreselijk shagarijnig word en we toch ruzie krijgen. Ik vraag hem dus steeds minder vaak mee. Wel bied ik aan mee te gaan als hij bijvoorbeeld een zaal voetbaltoernooi heeft maar dat hoeft van hem ook niet, al krijg ik het na lang zeuren wel voor elkaar maar hij laat niet merken dat hij het dan ook fijn vind als ik er ben en stuurt me naar een uurtje weer naar huis.

Zijn familie is helemaal niet zo strikt, ze geloven wel in Allah en willen ook dat mijn vriend moslim is en blijft maar ze doen niet aan die dingen als uithuwelijken en hebben er ook geen problemen mee als hij met mij zou gaan trouwen. Zijn vader heeft zelf ook een nederlandse vriendin gehad voor een paar jaar.

Het is niet zo dat ik mijn paarden aan de kant zet voor hem want mijn paarden gaan voor alles en dat weet hij ook (al begrijpt hij me nog steeds niet). Op dat gebied laat ik dus niet over me heen lopen.

**Geplaatst**: 08-05-09 10:02

Re: het sloopt me, hoe moet ik het hem duidelijk maken..

Geplaatst: 08-05-09 10:02

meid, als hij het al niet eens leuk vindt dat je komt kijken bij zijn voetballen....

Schaamt ie zich voor je ofzo???

Wil ie dingen doen die jij niet hoeft te weten???

Komop zeg!!!

dat is echt niet gezond! En dat heeft denk ik niet eens iets te maken met zn geloof, maar eerder gewoon met het type jongen dat het is!!

Echt meisje, kies voor jezelf en zet er een punt achter!! je verdiend beter dan dit!!

**Geplaatst**: 08-05-09 10:05

Geplaatst: 08-05-09 10:05

Denk dat het toch wel deels met zijn afkomst te maken heeft. Denk dat er vrijwel geen enkele moslim is die echt 'vernederlandst' is. Klinkt heel discriminerend, maar zo bedoel ik het absoluut niet! Ik heb hele lieve vrienden die moslim zijn, maar ik zou er nooit een relatie mee willen omdat ze nou eenmaal bepaalde dingen van huis mee hebben gekregen waar ik me niet in kan vinden.

Volgens mij wil je nog heel graag verder met deze jongen en aangezien met hem praten geen zin heeft zou ik me net zo gaan gedragen als hij. Plan je dag niet meer om hem heen, in een gezonde relatie hoor je dit trouwens ook niet iedere dag te doen. Kopier zijn gedrag gewoon, misschien dat het kwartje dan bij hem valt. Zo niet, dan zit er denk ik niet veel anders op dan het uitmaken.

Hij ziet waarschijnlijk niet eens dat hij iets fout doet. Misschien omdat het zijn karakter is, misschien omdat hij het van huis heeft meegekregen.. Je verdient iemand die geinteresseerd is in jouw leven, iemand die een goede indruk bij je ouders achter wil laten, iemand die zijn best voor jou doet. En als ik heel eerlijk ben denk ik niet dat jouw vriend jou dit kan geven..

**Geplaatst**: 08-05-09 10:06

Re: het sloopt me, hoe moet ik het hem duidelijk maken..

Geplaatst: 08-05-09 10:06

Ts, wat wil je zelf met deze situatie? Wat zegt je gevoel en wat zegt je verstand?

**Geplaatst**: 08-05-09 10:16

Re: het sloopt me, hoe moet ik het hem duidelijk maken..

Geplaatst: 08-05-09 10:16

Volgens mij heeft je verstand allang de keuze gemaakt die je hart nog niet durft op te volgen.

Meisje, waarom verlaag je jezelf zo? Iedereen verdient beter dan dit! Van alle mensen op de wereld moet uitgerekend je vriend de persoon zijn die geinteresseerd is in je!! Iemand die snapt waar jij voor staat, wat jou gelukkig maakt, en proberen om daar aan bij te dragen! Uit al je berichten in dit topic maak ik op dat je vriend alleen maar een blok aan je been is, maar het is ook een blok waar je nog niet vanaf wil/ durft.

Als praten niet werkt, zou ik me toch eens loskoppelen en op eigen benen gaan staan. De wereld heeft nog veel meer te bieden dan een vriend met een gebouw voor zijn hoofd!

**Geplaatst**: 08-05-09 11:55

Geplaatst: 08-05-09 11:55

... en stuurt me na een uurtje weer naar huis...

Begint het al te dagen???

Sorry TS maar ik zie je dingen schrijven waar ik een beetje kriebelig van word. Respect begint bij jezelf!

**Geplaatst**: 08-05-09 12:04

Geplaatst: 08-05-09 12:04

Ga eerst eens aan je zelf denken, laart je niet zo ringeloren door je "vriendje", vindt het
eigenlijk nog geen eens de juiste benaming.
Hij is eigenlijk amper in jouw geinteresseerd, zijn leven zijn familie etc. die wel.
Niet willen praten met jouw ouders, zou mezelf dood schamen als ik zo'n vriendje had.
Voor mijn ouders dan. Vindt he heel onrespectvol na jouw en je ouders.

Ga je eigen gang, denk niet van zonder hem heb ik niemand, er is echt wel iemand, en die kom je
vanzelf tegen , die wel in jouw geintersseerd is en wel normaal met jouw en je ouders omgaat.

Sterkte en Leef.................voor jezelf..........

**Geplaatst**: 08-05-09 12:13

Re: het sloopt me, hoe moet ik het hem duidelijk maken..

Geplaatst: 08-05-09 12:13

Ik zou mezelf ook doodschamen.. Ik heb dan 3 jaar een vriend, ook met veel ups en downs, maar hij heb gewoon respect voor mijn hobby, en gaat zelf ook mee.. Is ook altijd heel gezellig met mn ouders.. Ik zou er zelf echt niet mee kunnen leven als mijn vriend bijna niets tegen me ouders zou zeggen hoor.. Zeker tegenover mn ouders... Omdat ik zelf altijd praat met iedereen.. Denk eerst aan jezelf, en dan aan een ander.. Succes verder!

**Geplaatst**: 08-05-09 12:50

Re: het sloopt me, hoe moet ik het hem duidelijk maken..

Geplaatst: 08-05-09 12:50

Heeft wel met moslim zijn te maken in mijn ogen hoor..
Dumpen die handel zeg ik

**Geplaatst**: 08-05-09 12:54

Geplaatst: 08-05-09 12:54

Wildgirl schreef:
Na 2 jaar lijkt me het toch niet meer dan normaal dat hij een gewoon gesprek met jouw ouders kan hebben.
Ik zou me iets harder en vooral onafhankelijker opstellen als ik jou was

Totally off topic, mijn vriend kon dat niet eens na 3,5 jaar :S
We hebben nu ook een punt achter de relatie gezet, en gezegd van : "Laten we allebei onze eigen weg inslaan".

Hopelijk komt het goed, met de situatie van TS. Luister naar je gevoel ^^

**Geplaatst**: 08-05-09 12:57

Geplaatst: 08-05-09 12:57

Wanneer gaan je ogen open??
Dit is zeker geen gelijkwaardige relatie . Liefde en respect moet van beide kanten komen . Jij verdient evengoed respect maar je word als een gebruiksvoorwerp behandeld. Deze relatie heeft 0% kans van slagen , je kan die jongen echt niet op andere gedachten brengen door zijn gedrag te kopieeren . Doe jezelf dit niet aan ....je verdient zoveel beter dan dit .....

**Geplaatst**: 08-05-09 13:34

Re: het sloopt me, hoe moet ik het hem duidelijk maken..

Geplaatst: 08-05-09 13:34

Ik vind het best schokkend dat sommige mensen gewoon hardop zeggen dat het aan zijn buitenlandse afkomst ligt.. Waarom word er altijd zo gedacht?
natuurlijk,moslims hebben een andere cultuur,maar dat wil niet zeggen dat het daar aan ligt..
Het zomaar afspraken afzeggen omdat ze met de familie weg gaan..tja,dat is nu eenmaal zo in moslim familie's..dat moet je accepteren of niet..

Verder het geen interesse tonen in je,dat is het probleem.. het probleem ligt denk ik grotendeels bij TS zelf..
Dat weet ik,omdat ook ik soms de neiging heb om alles weg te drukken voor de ander..terwijl dat nooit zo moet zijn..gelukkig doe ik het (bijna)nooit meer...

Meid jij stel je al zo op,hij KAN niet anders dan over je heen lopen..dus mijn tip is bij deze,verander eerst zelf.. plan niks om hem heen..hoe moeilijk ook..begin met kleine dingen.. kom een kwartiertje later als dat je dacht te gaan.. na verloop van tijd zul je merken dat het makkelijker is..en dan hij bij zal draaien..

Mannen willen geen vrouwen die alles doen voor ze..en mannen hebben ook niet door dat ze dan over je heen wandelen.. kortom..pak eerst jezelf aan..en dan zul je zien.. dan gaat hij wat verzet tonen en meer interesse tonen.. doet hij dat uiteindelijk nog niet?
Ben jij in ieder geval sterker geworden,je langzaamaan al losgewerkt ven hem..en kun je zonder hem verder..

Succes Meid!

**Geplaatst**: 08-05-09 13:43

Geplaatst: 08-05-09 13:43

Dat ligt niet aan de afkomst hoor!

Ik heb een nederlandse vriend en heb al 8 jaar hetzelfde probleem. Nu na 8 jaar heb ik de moed op gegeven en ga bij hem weg. Zulke mensen zijn gewoon zo en die veranderen niet. Het zit er gewoon niet in! Ik zou er een punt achter zetten. Nou moet ik zeggen dat ik ook wel een beetje bevooroordeeld ben natuurlijk....

Mijn ex heeft ook echt hele goede kanten, maar hij is er alleen voor mij als hem dat uitkomt. Komt het hem niet uit doet hij gewoon zijn eigen ding en laat mij gewoon staan. Denk aan jezelf!! Wat zij doen het niet voor je.....

**Geplaatst**: 08-05-09 13:46

Geplaatst: 08-05-09 13:46

Saskia9 schreef:
Ik vind het best schokkend dat sommige mensen gewoon hardop zeggen dat het aan zijn buitenlandse afkomst ligt.. Waarom word er altijd zo gedacht?

Omdat het zo is. Ik heb verkering gehad met een Slowaak en wilde er ook niets van weten dat cultuurverschil een probleem zou kunnen zijn.
Maar ik kreeg het op een gegeven moment keihard naar mijn hoofd geslingerd.
Ik kon nog zo veranderen en hem tegemoet proberen te komen, ik zou nooit een Slowaakse worden

en als dat niet van de andere kant ook geaccepteerd wordt dan is het op een gegeven moment einde verhaal.

**Geplaatst**: 08-05-09 13:55

Re: het sloopt me, hoe moet ik het hem duidelijk maken..

Geplaatst: 08-05-09 13:55

Ik mijn geval was het een Fries

Ook een soort cultuurverschil ( als je het heel goed bekijkt ) En zijn leeftijd speelde bij mij ook mee..

**Geplaatst**: 08-05-09 13:57

Geplaatst: 08-05-09 13:57

Nicolletje schreef:
Saskia9 schreef:
Ik vind het best schokkend dat sommige mensen gewoon hardop zeggen dat het aan zijn buitenlandse afkomst ligt.. Waarom word er altijd zo gedacht?

Omdat het zo is. Ik heb verkering gehad met een Slowaak en wilde er ook niets van weten dat cultuurverschil een probleem zou kunnen zijn.
Maar ik kreeg het op een gegeven moment keihard naar mijn hoofd geslingerd.
Ik kon nog zo veranderen en hem tegemoet proberen te komen, ik zou nooit een Slowaakse worden en als dat niet van de andere kant ook geaccepteerd wordt dan is het op een gegeven moment einde verhaal.

Dus omdat JIJ het hebt meegemaakt is het zo??
Beetje vreemd vind je niet??
Ook niet elke Nederlander is hetzelfde,toch?

**Geplaatst**: 08-05-09 14:04

Geplaatst: 08-05-09 14:04

Laat maar... Als je al nieteens meer 'mag' erkennen dat er een cultuurverschil is.
Die is er al tussen Limburgers en Randstadters, om maar wat te noemen.